Dumlupınar şehitleri 30 yıldır kalbimizde yaşıyor:Nara Burnu'nda ölümle randevu

Nâra Burnu'nda

ölümle randevu...

*»#. /»M» * a *W M W _i

Dumlupınar „ Denizaltımız Bir İsveç

’lebi ile Çarpışarak Çanakkale'de

Ballı

■f"'S u si's'-dı*Sr-d«m utk:.- . «iSfl X .'„'îKiî-.-.it feííttt

.-ayıyapan İsveç

1« tevkii edildi

:-.u(x<jlt» ile şilebin «ptonfem müthiş

..aıuyı or-latttlör j

. w >*MMg > V M -

** î* ?> h*T«*«l»

BUTUN T Ü R K İY E ’Yİ ÜZÜNTÜYE BOGAN HABER

Olay, gazetelerde bilyilk başlıklarla »e birinci sayfadan verildi. Bütün Türkiye kazazedelerin kurtarılması için dua ediyor ve heyecanla bekliyordu.

HİS**

1953

Köprü üstündekiler,

karanlığın içinde, bir anda

beliren ve üzerlerine gelen

dev gibi karaltıyı görünce

gözlerine inanamadılar.

Kaçıp kurtulmaları imkânsızdı.

Ertan ÜNAl

4

donanmasının en yeni ve

güçlü denizaltılarından biri

olan “ Dumlupınar” Akdeniz'de düzenlenen “ Mavi Deniz” tat­ bikatından dönüyordu... Yol­ culuk, Çanakkale Boğazı’na kadar normal geçmişti. Saat 02.00 sıralarında denizaltı su düzeyinde 9 mil hızla giderken köprü üstündekiler karanlığın içinde bir anda beliren ve üzerlerine doğru gelen gemiyi görünce, gözlerine inanamadı­ lar... Geminin koca silueti ka­ ranlığın içinde heran biraz da­ ha büyüyerek devleşiyordu... Sanki gemi seyerttiği yolun

tam üzerinde bulunan denizal- tıyı görmemiş gibiydi... Köprü üstündekiler bu ürkütücü gö­ rüntünün giderek yaklaşması­ na rağmen paniğe kapılmadan peşpeşe verilen emirlerle de­ nizaltının yönünü değiştirme­ ye çalıştılar. Ancak tüm çaba­ lar, çarpışmayı önleyemedi ve 3990 gros tonluk İsveç band- ralı, Kaptan Oscar Lorentzon’ un yönetimindeki “ Naboland” adlı koca gemi “ Dumlupınar” a çarptıktan sonra adeta çiğne­ yerek geçti.

Denizaltı, sancak baş-

omuzluğundan aldığı yaranın yüzünden gözaçıp kapayınca­ ya kadar geçen süre içinde

burun yönüne dikilerek bat­ maya başladı...

Feci olay duyulur duyul­ maz tüm yurt yasa bürünürken Deniz Kuvvetleri'nin “ Kurta­ ran” gemisi olay yerine geldi. Denizaltıya kurtarma çanı takı­ larak, aşağıda bulunan 22 de­ nizci yukarıya alınacaktı... De­ nizaltının "Battı” şamandırası aracılığıyla, denizin dibinde bulunan gemicilerle konuşulu­ yor, onlara moral vermeye ça­ lışılıyordu... Denizaltı 80 met­ re derinlikte, sancağa 15 de­ rece meyilli olarak oturmuştu. Donanmanın en seçme dalgıç­ ları, bu derinliğe önce kılavuz halatını indirebilmek için bir- birleriyle yarıştılar. Ama, nafi­ le! Bölgedeki birbirine ters iki akıntı, bunun yanı sıra kötü hava şartları çalışmayı engelli­ yor, 22 denizciyi kurtarmak için yapılan çalışmalar sonuç­ suz kalıyordu...

Tüm Türkiye’nin gözleri, buraya çevrilmişti. Buradan golecek güzel haberi bekle­ mekteydi... 5 ve 6 Nisan gün­ leri bu bekleyiş içinde geçti... Ama doğa gazaba gelmişti. Gittikçe zayıflayan ümitler 7 Nisan gecesi saat 02.15'te ke­ sildi. Şamandıra vasıtasıyla de- nizaltıdan son mesajı Astsu­ bay Selami verdi... Ölüme gö­ zünü bile kırpmadan giden bir insanın cesaretiyle sadece, “ Vatan sağolsun” dedi, o ka­ dar... Sonra şamandıra telinin

de kopmasıyla denizaltıyla

tüm bağlantı kesildi. Artık her şey bitm işti... Dumlupınar 81 denizciye mezar olmuş, ka­ za sırasında sadece köprü üs­ tündeki aralarında Denizaltı Komutanı Yüzbaşı Sabri Çele- bioğlu’nun da bulunduğu 5 ki­ şi kurtulabilmişti.

Kazadan sonra her iki ge­ minin kaptanı da yargılandı. İsveç gemisi kaptanı Lorent­ zon 6 ay, Dumlupınar Komu­ tanı Yüzbaşı Sabri Çelebioğlu ise 1 yıl 8 ay ağır hapis ceza­ sına çarptırıldı.

♦

İstanbul Şehir Üniversitesi Kütüphanesi Taha Toros Arşivi