Yetki Sözleşmesinin Varlığının Türk Mahkemelerinin Geçic

2.2.2.1.1. Genel Olarak

Yetki sözleşmesi ile yabancı mahkemeye verilen yetkinin münhasır olması ve Türk mahkemelerinin milletlerarası yetkisini ortadan kaldırması sonucunun bir de geçici hukuki koruma kararı verme bakımından yetki durumu gözetilerek değerlendirilmesi gerekmektedir. Başka bir ülke mahkemesi lehine yapılmış yetki sözleşmesinin varlığının, Türk mahkemelerinin geçici hukuki koruma kararı verme yetkisini nasıl etkileyeceği hususu önem taşımaktadır. Örneğin bir İngiliz ve bir Türk aralarında yaptıkları satım sözleşmesi uyarınca ortaya çıkabilecek uyuşmazlıkların hallini Londra mahkemelerine bırakmışlardır. Bu varsayımda ilgili sözleşme kapsamında ortaya çıkan bir uyuşmazlık dolayısıyla, İngiliz vatandaşının esas hakkında davasını açmadan önce ya da sonra, Türk vatandaşının satım sözleşmesine konu Türkiye’deki malları üzerinde olası tasarruflarını önlemek amacıyla bu mallar üzerine ihtiyati tedbir konulmasını talep edebilmelidir. Ancak tarafların aralarındaki yetki sözleşmesi ile Türk mahkemelerinin yetkisini bertaraf ederek İngiliz mahkemelerinin yetkisini tesis etmiş olmaları ve dolayısıyla uyuşmazlığın esası bakımından yetkili bir Türk mahkemesinin bulunmaması, Türkiye’de icra edilmesi gereken ihtiyati tedbir ve diğer geçici hukuki koruma kararları bakımından önem taşımaktadır.

Tarafların yabancı mahkemede açtıkları ya da açacakları dava sonucu ulaşmayı istedikleri amacı güvence altına almak için başvuracakları ve Türkiye’de icra edilmesi lazım gelen ve ivedilikle verilmesi gereken geçici hukuki korumadan faydalanamaması hukuki güvenlik ihtiyacı bakımından kabul edilemez. Aksi durumda, yetki sözleşmesinin taraflarca ihtiyati tedbir veya ihtiyati haciz kararı alınmasının ve uygulanmasının önüne geçilmesi amacıyla kötüye kullanılabileceğini de söylemek mümkün olacaktır. Yabancı bir mahkemenin yetkili olarak seçilmesinin, Türk mahkemelerinin geçici hukuki koruma kararı verme yetkisini engellediğinin kabulü, hukuk devleti ilkesi gereğince, hiçbir ayrım gözetilmeksizin eşitlik ilkesine riayet edilerek sağlanması gereken hukuki himayenin gerçekleşmesini engeller117.

Yabancı devlet mahkemesinde açılan veya açılacak olan uyuşmazlığın esası hakkındaki davanın amacını boşa çıkaracak eylemlerin davalı tarafından yapılmasının engellenmesi, Türk mahkemelerinin böyle bir durumda geçici hukuki koruma kararı verebilmesine bağlı olacaktır.

2.2.2.1.2. Yabancı Mahkemenin Münhasır Yetkisine Rağmen Türk Mahkemesinin Geçici Hukuki Koruma Kararı Vermesi

Yabancılık unsuru içeren uyuşmazlıklar bakımından verilecek ihtiyati haciz kararı bakımından MÖHUK’un 40’ıncı maddesi marifetiyle İİK’nın 50’inci maddesi uyarınca Türk mahkemelerinin yetkisi belirlenmektedir. İİK’nın 50’inci maddesinin atfı ile de, milletlerarası uyuşmazlık bakımından verilecek bir ihtiyati haciz kararı HMK’nın yer itibariyle yetkili mahkemelerince veya sözleşmenin akdedildiği yer mahkemesi tarafından verilecektir. Bu bakımdan yabancılık unsuru

içeren uyuşmazlıklarda verilecek ihtiyati hacizler bakımından bir tereddüt bulunmamaktadır118_.

Bu noktada yukarıda bahsi geçen Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 1998 tarihli kararının119 _{belirlemeleri de önem taşımaktadır. Söz konusu karar Alman ve}

Türk taraflar arasında yetki sözleşmesi ile Alman mahkemelerinin yetkilendirildiği bir olayda, Antalya/Serik Asliye Hukuk Mahkemesi nezdinde ihtiyati haciz talep edilmiş olmasına ilişkindir. Karar uyarınca, Türk mahkemelerinin yer itibariyle yetkisinin münhasır yetki esası uyarınca belirlenmediği hallerde, taraflar aralarındaki borç ilişkisinden doğan bir uyuşmazlığın çözümünü, yetki sözleşmesi ile bir başka devlet mahkemesine bırakabilirler ve yabancı bir devlet mahkemesini yetkilendiren yetki sözleşmesi ile yetkisi kararlaştırılan yabancı devlet mahkemesi münhasıran yetkili olur. Yetkilendirilen yabancı mahkemenin yetkisinin münhasır olması, Türk mahkemelerinin ilgili uyuşmazlık bakımından yetkisini bertaraf etmektedir.

Ne var ki, kararın devamında, uyuşmazlığa konu olayın farklı bir hukuki prosedüre ve kimliğe sahip olduğu ve yetki itirazının mahkemece verilen ihtiyati haciz kararının ilgili icra müdürlüğünde uygulanması safhasına ait olduğu belirtilmiştir. İhtiyati haciz kararının infazının ise, devletin cebri icra kuvvetinin bir görünümü olduğu ve cebri icranın her devletin kendi ülke ve sınırları içerisinde haiz olduğu mutlak güç ve yetkilerinden ve dolayısıyla devletin egemenlik ve hükümranlık haklarının kullanılmasının doğrudan bir sonucu olduğu vurgulanmıştır. İhtiyati haciz gibi geçici hukuki koruma kararlarının uygulanmasının, devletin icra organları eliyle yerine getirilmesi ve dolayısıyla bu icranın doğrudan devletin cebri icra kuvveti ve hükümranlık yetkisi ile bağlantılı ve kamu düzeninin bir parçası olan işlemler olmalarından ötürü yetki anlaşmasının Türk mahkemelerinin milletlerarası yetkisini kaldırmayacağı ve icra hukukuna

118 _{Şanlı/Esen/Ataman-Figanmeşe, s. 466; Çelikel/Erdem, s.569.} 119 _{Bkz. dn. 118.}

giren bu gibi konular açısından Türk mahkemelerinin yetkisinin münhasır olduğu kabul edilmelidir120.

Öte yandan ihtiyati tedbir kararı vermede yetkiyi düzenleyen HMK’nın 390’ıncı maddesi hükmü uyarınca, ihtiyati tedbir dava açılmadan önce esas hakkında yetkili mahkemeden, dava açıldıktan sonra da yalnızca asıl davanın sürdüğü mahkemeden talep edilebilecektir. Uyuşmazlığın esası bakımından yabancı bir mahkemenin MÖHUK’un 47’inci maddesi uyarınca yetkili kılınması ile ihtiyati tedbir bakımından iç hukukta mevcut olan yetki düzenlemesi birlikte düşünüldüğünde, Türk mahkemesinin ihtiyati tedbir kararı veremeyeceği anlamı çıkabilmektedir121_{. Bunun milletlerarası usul hukuku uygulaması bakımından kabul}

edilmesi mümkün değildir. Zira, taraflara, davalarının sonucunu teminat altına almak amacıyla hukuk düzeni tarafından tanınan geçici hukuki koruma talep etme hakkı, yetki sözleşmesi dolayısıyla Türk mahkemelerinin yetkisinin bulunmaması sebebiyle bertaraf edilemez122.

İhtiyati tedbir kararları da, devletin kendi resmi organları vasıtasıyla yerine getirilecek bir geçici hukuki koruma türü olup, bu kararların uygulanması lehine tedbir kararı verilen tarafça, kararın verildiği mahkemenin yargı çevresindeki icra dairesinden talep edilecektir (HMK m. 393/2). İlgili düzenleme uyarınca ihtiyati tedbir taleplerinin de icra hukuku alanına giren ve dolayısıyla devletin egemenlik hakkı kapsamında değerlendirilmesi gereken bir geçici hukuki koruma kararı olduğu yorumu yapılabilir. Böylece ihtiyati tedbir kararı verme yetkisi bakımından Türk mahkemelerinin yetkisinin, tarafların uyuşmazlığın esası hakkında yabancı bir devlet mahkemesini yetkilendirmiş olmaları ihtimalinde dahi devam edeceği, bu korumalardan kimsenin mahrum bırakılamaması gerekliliği de göz önüne alınarak söylenebilmelidir123_.

120 _{Şanlı, Uyuşmazlık, s. 222; Şanlı/Esen/Ataman-Figanmeşe, s. 469; Çelikel/Erdem, s. 570.} 121 _{Şanlı/Esen/Ataman-Figanmeşe, s.472; Çelikel/Erdem, s.564.}

122 _{Nomer, Devletler Hususi Hukuku, s. 487; Çelikel/Erdem, 566-567.}

123 _{Nomer’e göre; Yetki sözleşmesi ile yetkilendirilen yabancı mahkemede dava açılmadan önce}

Türk mahkemesinden tedbir kararı alınabilir zira, yetki sözleşmesiyle yetkilendirilen asıl davanın görüleceği yabancı mahkemede henüz dava açılmamış olduğundan yetki sözleşmesi yürürlükte değildir. Öte yandan yabancı mahkemede dava açıldıktan sonra da, ihtiyati tedbir kararı usul

Yabancı bir mahkeme lehine yapılmış yetki sözleşmesinin, tarafların hak kaybına uğramaması için süratlice değerlendirilip sonuca bağlanması gereken ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz gibi, devletin kendi düzenlemeleri uyarınca cebri icra organları tarafından icrası ya da diğer resmi organları tarafından yerine getirilmesi gereken işlemler bakımından, devletin kendi mahkemelerinin yetkili olmadığını söylemek kabul edilemezdir124_.

Belirmek gerekir ki, mülga kanun döneminde verilen bir Yargıtay kararında da yetki sözleşmesi ile Türk mahkemelerinin esas hakkındaki yetkisinin bertaraf edilmiş olması, Türk mahkemesinin geçici hukuki koruma kararı vermesine engel değildir sonucuna varılmıştır. Aksine bir görüşün kabulü hâlinde, yabancılık unsuru içeren hukuki ilişkinin taraflarının, etkin hukuki korumadan yoksun kalmaları gibi kabul edilmesi mümkün olmayan bir sonucun doğacağı belirtilmiştir125.