Yeni Cumhuriyetin İdeoloğu

Aka Gündüz, İttihat ve Terakki muhalif olmaktan iktidar olmaya geçince yavaş yavaş cemiyettekilerle fikri ayrılıklar yaşamaya başlar. Özellikle Balkan Savaşları öncesinde yönetimdeki İttihatçıların dış politikasını beğenmeyen genç İttihatçılarla birlikte hareket eder. Devletin savaşa girmesini ve kaybedilen toprakları geri almasını istemektedir. Aka Gündüz’ün başı çektiği bu istek, öğrencilerin örgütlenip gösteriler yapmasıyla ayyuka çıkar ve İttihatçılar en sonunda savaşa girmeye mecbur olur. Ancak bu karara rağmen İttihat ve Terakkiciler halkı galeyana getirdiğini düşündükleri genç İttihatçıları gözaltına alırlar. Aka Gündüz de bunlardan biridir ve yapılan sorgulamalardan sonra yedi yıl kalebentliğe mahkûm edilir. Bu olay onun İttihat ve Terakki’den kopuşunun ilk ciddi sinyalidir.

Aka Gündüz bu ilk sinyalden sonra milleti Türkçülük düşüncesi etrafında birleştirmek, savaşlardan ve kötü yönetimlerden yorgun düşen halkı cesaretlendirmek için İttihat ve Terakki’nin yaptığı çalışmalarda yer alır. Türk Ocağı’nın dergisinde makaleler yazar, Müdâfaa-yı Milliye Cemiyeti’nin düzenlediği konferanslarda halka umut aşılayan konuşmalar yapar.

Aka Gündüz bir yandan halkı cesaretlendirmeye çalışırken bir yandan da yönetimin aksayan yönlerini şiddetle eleştirmeye devam eder. Bu eleştirilerini gizli-saklı yapmadığı için de bir süre sonra iyice göze batar. Tam bu sırada Aka Gündüz’ün Beyoğlu’ndaki Tokatlıyan’dan haraç almaya çalıştığı ve şikâyet üzerine gözaltına alındığı haberi yayılır. Bunu fırsat bilen yönetim Aka Gündüz’ü önce Konya’ya, daha sonra Bursa ve Bilecik’e sürgün eder. Birinci Dünya Savaşı boyunca, dört yıl, iki ay, on iki günü Anadolu’da

sürgünde geçiren Aka Gündüz için bu durum bir ceza olmaktan ziyade, hayatın kendisine temas etme fırsatıdır. Aka Gündüz’ün “Hayat-ı darü’l-fünun” dediği bu dönem, onun eserlerinin de temel taslağını oluşturmuş, halka temas etme imkânı sunmuş, onlarla birlikte savaşın yıkımlarını yaşama imkânı vermiştir.

Aka Gündüz’ün çocukluğunda başlayan sürgün hayatı Anadolu sürgünüyle bitmez. Onun bir sonraki durağı yine bir sürgün yeri olan Malta’dır. İstanbul’un işgali sonrasında hem yazdığı yazılarla hem de işgale karşı yapılan mitinglerde sürekli öne atılmasıyla birlikte daha önce Abdülhamit yönetiminin, İttihatçıların olduğu gibi işgal kuvvetlerinin de dikkatini çeker. Tutuklanacağını anlayınca diğer dava arkadaşları gibi Anadolu’ya kaçmaya karar verir. Ancak kaçma girişimi esnasında yakalanır ve Malta’ya sürgün edilir. Malta sürgünü oldukça zor geçer, maddi sıkıntılar diğer aydınlar gibi onun da belini büker. Buradaki zor yılları Millî Mücadele’nin Ankara Hükümeti’nce kazanılması sonucu biter. İngilizler diğer sürgünlerle birlikte Aka Gündüz’ün de Anadolu’daki rehinelere karşılık serbest bırakılmasını kabul eder. Zorlu bir yolculuktan sonra 3 Kasım 1921’de sürgünlüğü biter ve İstanbul’a ulaşır.

Ancak Aka Gündüz İstanbul’da çok fazla durmaz. Kendisinin ve ülkenin kurtulmasının sebebi olarak gördüğü Millî Mücadele’nin merkezi Ankara’ya geçer. Bu yolculuk onun son göçü olacaktır. Artık Ankara’ya yerleşecek ve ölene kadar Ankara’nın çok sevdiği ve Ankara’yı çok seven bir aydın olacaktır. Bu süreçte farklı dergilerde yazdığı makalelerle Anadolu halkına olan inancını, Millî Mücadele’ye olan bağlılığını vurgular. O artık ulusunun yolunda hizmet etmek isteyen bir aydındır.

Aka Gündüz, 1933’te dönemin Ankara vekili Ali Kütükçüoğlu’nun vefatı üzerine İsmet İnönü’nün genel başkanı olduğu Cumhuriyet Halk Fırkası tarafından Ankara vekil adayı olarak sunulur. Yapılan seçim sonucu Aka Gündüz on yıl sürecek milletvekilliğine başlar. Bu süreçte mecliste yaptığı konuşmalarla Anadolu’nun cesaretine, meclisin halka dayanan ruhuna vs. göndermelerde bulunur.

Milletvekilliğinden sonra hayatını Anadolu Ajansı’nın İdare Meclisi üyeliğinden aldığı parayla mütevazı bir şekilde sürdüren Aka Gündüz, 1954 yılında gırtlak kanserine yakalanır. Onun gibi bir hatip için çok rahat kabullenilemeyecek bir hastalıktır bu. Ancak o kanserin ne olduğunun farkındadır ve ona yakalandıktan sonra kurtulmanın mümkün olmadığını düşünür. Bu yüzden olayı oldukça sakin bir şekilde karşılar. Hastalığıyla birlikte maddi durumu da iyice kötüleşir. Maddi yardımlarla hayatını idame ettirmeye çalışır. Artık iyice fenalaşınca hastaneye kaldırılır ve 7 Kasım 1958 günü hayata gözlerini yumar. Ancak ölümü çok fazla ilgi çekmez. Birkaç başsağlığı mesajı dışında bir haber yapılmaz. Bu hem yakın zamanda Yahya Kemal’in ölümüne, hem de hastalığıyla birlikte iyice göz önünden çekilmesine bağlanır. Ancak ölürken yeni Cumhuriyet’e ve onun kazanımlarına sıkı sıkıya bağlıdır. Yeni yönetimi diğerleri gibi eleştirmemiş, ulusun inşa sürecinde kendisine düşen görevleri hem kalemiyle, hem de diğer hizmetleriyle yerine getirmiştir. Milliyetçi olarak başladığı yolda ateşli bir ideolog olmuş ve yeni ulusun oluşturulmasında bilfiil rol almıştır.

Aka Gündüz’ün dönüşen bu fikrî yapısının eserlerine yansıdığını söylemekte fayda var. İttihat ve Terakki ile bağlantılı olduğu zamanlarda istibdadı eleştirirken yazdığı eserlerle, yeni Cumhuriyet’i överken yazdığı

eserler hep onun ideolojisiyle şekil alır. Onun ideolojisi belli bir yola kanalize olurken eserleri de onun ideolojisiyle değişir. Yaşadıkları ideolojisini yönlendirirken, her döneminde ideolojisi de yazdıklarını yönlendirir. Bu yüzden hem eserleri, hem de eserlerinde kullandığı anlatı stratejileri onun ideolojisiyle beslenir. İlk yıllardaki daha genel milliyetçi görüşleri zamanla Cumhuriyet’in kapsadığı alanda yeni yaratılan ulusa indirgenir. Eserleri de artık o ulusa hitap edecek şekilde kaleme alır. Bu yüzden “eserlerinde II. Abdülhamid dönemi, I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı sırasında cephe gerisinde yaşanan felâketler, cephe, Atatürk inkılâpları, Cumhuriyet Türkiyesi’nin sosyal sancıları gibi pek çok konu ele alınmıştır. Onun en çok üzerinde durduğu meseleler Osmanlı toplum hayatı ile Cumhuriyet döneminin karşılaştırılması, Türklük ve vatan şuuru telkin etmek, Atatürk ilke ve inkılâplarını benimsetmek ve sosyal hayattaki aksaklıkları teşhir etmektir.”115

Eserlerini böyle bir ajandayla yazdığı için Aka Gündüz ve onun eserleri, bağlamsal anlatıbilim açısından ele alınmaya oldukça uygundur.

Aka Gündüz’ün anlatıcı-muhatap ilişkisini nasıl kullandığına geçmeden önce onun eserlerini yazdığı erken Cumhuriyet dönemi edebiyatına kısaca değinmekte fayda var.