Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın İtiraz Yetkisini Kullanması İçin Başvuruda Bulunulmasının, Bireysel Başvuru Öncesinde Tüketilmesi

Gereken Bir Yol Olup Olmadığı Sorunu

Daha önce de ifade ettiğimiz üzere, Anayasa Mahkemesi, ceza yargılamasında tüketilmesi gereken son başvuru yolu olarak temyizi kabul etmekte, temyiz incelemesinden geçen kararlara karşı başvurulabilecek olan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazı yolunu olağanüstü bir kanun yolu olarak görmekte ve birey-sel başvuru öncesinde tüketilmesi gereken bir yol olarak kabul etmemektedir� Bu bağlamda, bu yola gidilmesi için başvuruda bulunulmuş olmasının bireysel başvuru için öngörülen otuz günlük sürenin başlamasını engelleyici herhangi bir etkisi bulunmamaktadır� Başka bir ifadeyle, otuz günlük başvuru süresi, Yargıtay’ın onama kararının başvurucuya tebliği ile işlemeye başlamaktadır�

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, başvuru süresinin geçirilmiş olması nede-niyle vermiş olduğu kabul edilmezlik kararında (Akçiçek-Türkiye[38]) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itiraz yetkisine kısaca değinmiştir� AİHM özetle, başvurucu hakkında ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet kararının 1 Aralık 2009 tarihinde Yargıtay tarafından onandığını, 31 Aralık 2009 tarihinde ise başvurucunun Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına müracaatta bulunarak Yargıtay onama kararının kaldırılması için başvuruda bulunduğunu ancak başvu-rusunun reddedildiğini belirtmiştir� AİHM, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’na tanınmış bu yetkinin, Yargıtay ceza dairesinin kararını ortadan kaldırmayı amaçlayan olağanüstü bir kanun yolu/hukuki çare olduğunu (extraordinary remedy); bu yola gidilmesi yetkisinin Başsavcıya ait olduğunu ve bundan dolayı bu yolun bireylerin doğrudan kullanabilecekleri bir yol olmadığını belirtmiş; bundan dolayı da Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazının, AİHS m�35/1 anlamında tüketilmesi gereken iç hukuk yollarından birisi olarak kabul edile-meyeceğine karar vermiş bulunmaktadır[39]�

[37] Ersoy, Hukuki Çare ve Kanun Yolu, s�93-94�

[38] Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Başvuru No: 40965/10, Karar Tarihi: 18�10�2011� [39] Ekinci’ye göre, bireyler tarafından doğrudan değil ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın

Yargıtay’a başvurarak yapabildiği olağanüstü hukuk yolu olarak öngörülmüş yollar, bireyler açısından ulaşılabilir nitelik taşımamaları nedeniyle Anayasa Mahkemesine bireysel başvuru

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itiraz yetkisini olağanüstü bir kanun yolu/hukuki çare olarak nitelendirilmesine katılmamaktayız� Kanaatimizce AİHM, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazı kurumunun CMK’da düzenlendiği yerden hareketle böyle bir sonuca varmıştır� Ancak böyle bir sonuç yanıltıcıdır� Savunduğumuz konseptte, ceza yargılamasında, kanun yararına bozma (CMK m�309-310) ve yargılamanın yenilenmesi kurumlarının (CMK m�311-323) kanun yolu dışı hukuki çareler (doktrinde kullanıldığı şekliyle -olağanüstü kanun yolu-) olarak nitelendiril-mesi gerekmektedir� Buna karşılık, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itiraz yetkisinin hukuki niteliğinin ise daha önce de ifade ettiğimiz üzere kanun yolu (doktrinde kullanıldığı şekliyle -olağan kanun yolu-) olduğunu düşünmekteyiz� Bu bağlamda AİHM’in kararını doğru bulmadığımızı ifade etmek istiyoruz� Ayrıca, daha önce de ifade ettiğimiz üzere, AİHM, karar düzeltme yoluna gidilmesini, tüketilmesi gerekli bir iç hukuk yolu olarak görmemektedir� Başka bir ifadeyle, başvurucular bu yolu tüketmeden de AİHM’e başvurabilmekte-dirler� Buna rağmen başvurucu, iç hukuktaki karar düzeltme yoluna gitmiş ise, bu durum AİHM tarafından, altı aylık sürenin başlangıcı açısından aleyhe değerlendirilmemekte; başka bir ifadeyle bu takdirde, altı aylık sürenin, karar düzeltme talebinin reddine ilişkin kararın öğrenilmesi tarihinden itibaren işlemeye başlayacağı kabul edilmektedir� Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazında da, karar düzeltmedekine benzer bir prosedürün 2012 yılından itiba-ren geçerli olduğu dikkate alındığında, bireysel başvuruda bulunma süresinin, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın, talebin reddi yolundaki kararının ilgiliye tebliğinden itibaren işletilmesi gerektiğini düşünmekteyiz� Şayet, Başsavcı’nın itirazı Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından kabul edilirse yeni bir yargılama yapılması gündeme geleceğinden, bireysel başvurunun incelenmesinin de gereği kalmayacaktır�

Bununla birlikte Anayasa Mahkemesi, konumuzla ilgili olarak vermiş olduğu başka bir kararda[40] önemli bazı tespitlerde bulunmuştur:

“46. Temyiz incelemesinden geçen kararlara karşı “Yargıtay Cumhuriyet Baş-savcısının itiraz yetkisi”nin bir olağanüstü kanun yolu olarak düzenlendiği açık-tır. Ancak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısınca bu yetki kullanılmış ise, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca Daire kararının kaldırılabilme ihtimali de görmezden gelinemez. Dairenin onama kararının kaldırılması üzerine Yargıtay Ceza Genel

öncesinde tüketilmesi gereken yol olarak kabul edilmemektedir� Bkz� Ekinci, Başvuru Yollarının Tüketilmesi Sorunu, s�9�

[40] Anayasa Mahkemesi, Birinci Bölüm, Fuat Karaosmanoğlu Başvurusu, Başvuru No: 2013/9044, Karar Tarihi: 05�11�2014�

Kurulunca verilen bozma kararı doğrultusunda ilk derece mahkemesince yeni bir karar verilecektir. Olağanüstü bir kanun yolu olan Yargıtay Cumhuriyet Başsav-cısının itiraz yetkisinin, somut olayda geldiği aşama dikkate alındığında etkili olarak değerlendirilmesi gerektiği açıktır. Bu durumda, aynı dava sürecinin farklı düzlemlerde hem Anayasa Mahkemesince hem de Yargıtay Ceza Genel Kurulunca yargısal incelemeye tabi tutulması, Anayasa Mahkemesinin bireysel başvurudaki ikincil nitelikteki rolüne uygun olmayacağından, başvurucunun adil yargılanma hakkının ihlal edildiği yönündeki iddialarının öncelikle ilk derece mahkemelerince incelenmesi gerekmektedir.

47. Açıklanan gerekçelerle, başvurunun bu kısmının “başvuru yollarının tüke-tilmemesi” nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.”

Anayasa Mahkemesi’nin, başvuru yollarının tüketilip tüketilmediği, başka bir ifadeyle de başvuru süresinin geçip geçmediğinin tespiti için, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itiraz yetkisini kullanıp kullanmamasına göre ikili bir ayrıma gitmesini de doğru bulmamaktayız� Zira hukuk düzeni, kişiden sadece kendi tasarruf alanında olan bir şeyi yapmasını bekler� Bu bağlamda, ilgili kişinin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na başvuruda bulunması kendisinden bekleneni yapmış olması için yeterlidir� Daha sonrasında Başsavcı’nın sahip olduğu yetkiyi kullanıp kullanmamasına göre, bireysel başvurunun, başvuru yolları tüketilmediğinden dolayı kabul edilemez olduğuna karar verilmesi veya başvuru süresi içinde yapılmadığı için idari ret kararı verilmesi hukuk devletinde kabul edilebilir bir sonuç değildir� Bu bağlamda, Anayasa Mahkemesi’nin, olasılıklardan hareketle içtihat geliştirmekten vazgeçmesinin en doğru yol olacağını düşünmekteyiz�

Kanaatimizce temel hak ve özgürlüklere karşı kamu gücü tarafından yapılan ihlallerin engellenmesi için kabul edilmiş bir kurum olan bireysel başvuru-nun, liberal ve bireyi esas alan anayasa felsefesinin ruhuna uygun olduğunu ifade edebiliriz� Bu açıdan bakıldığında, söz konusu kurumla ilgili yapılacak değerlendirme ve yorumların mümkün olduğunca bu husus dikkate alınarak yapılmasında bir zorunluluk bulunmaktadır�

Anayasa’nın 148� maddesinin 3� fıkrasında, bireysel başvuruda bulunabil-mek için olağan kanun yollarının (kanun yollarının) tüketilmiş olması şartı aranmıştır� Bununla kastedilmek istenen, olağan kanun yollarına başvuru neticesinde ilgilinin uğradığını iddia ettiği haksızlığın ortadan kaldırılabile-ceği düşüncesidir� Bu açıdan bakıldığında, kanaatimizce Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazının da, iddia olunan haksızlığın sona erdirilmesi için

etkili bir başvuru yolu[41] olarak kabulünde zorunluluk bulunmaktadır� Her ne kadar Ceza Muhakemesi Kanunu’nda, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazı olağanüstü kanun yolları bahsinde ele alınmışsa da, daha önce de ifade ettiğimiz üzere bu sınıflandırmanın doğru olmadığını ve Başsavcı’nın itirazının olağan kanun yolu (kanun yolu) olduğunu düşünmekteyiz[42]� Bu bağlamda, ilgili tarafından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itiraz yetkisini kullanması için başvuruda bulunulmuşsa, mahkeme kararının kesinleşmesi için ya Yargı-tay Cumhuriyet Başsavcısı’nın bu yola başvurmayacağını açıklamış olması ya da Başsavcı’nın yaptığı itirazın Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nca reddedilmesi gerekmektedir; ancak bu takdirde kanun yollarının tüketilmiş olduğundan söz edilebilecektir� Kanaatimizce, bireysel başvuru süresi de, bu kararların ilgiliye tebliğ edildiği tarihten itibaren işlemeye başlamalıdır� Başka bir ifadeyle, ilgi-linin Başsavcı’nın itirazı yoluna gidilmesi için talepte bulunması, otuz günlük sürenin başlangıcı açısından başvurucunun aleyhine sonuç doğuracak şekilde değerlendirilmemelidir�

Başka bir olasılıkta ilgili, Yargıtay ceza dairesinin onama kararı üzerine, Başsavcı’nın itiraz yetkisini kullanması için talepte bulunmadan doğrudan doğruya Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvuruda da bulunmuş olabilir� Bu durumda da, kanaatimizce, başvuru yollarının tüketilmediğinden bahisle baş-vurunun kabul edilemez olduğuna karar verilmemesi gerekmektedir� Bunun gerekçesi olarak, yukarıda yaptığımız açıklamalar doğrultusunda, CMK m�308’in son halinde karar düzeltme kurumuna benzer bir düzenlemeye yer verilmiş olmasını gösterebiliriz� Bilindiği üzere Anayasa Mahkemesi, hukuk yargıla-ması açısından, karar düzeltme yolu açık olan kararlar bakımından bu yola gidilmeksizin onama kararının ardından başvuru süresi içinde yapılan bireysel başvuruları, başvuru yollarının tüketilmediği gerekçesiyle reddetmemektedir� Bu bağlamda, Yargıtay ceza dairesinin onama kararı üzerine de, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazı yoluna gidilmeksizin onama kararının tebliğinden itibaren otuz günlük süre içerisinde bireysel başvuru yoluna gidilmesinde herhangi bir engel olmadığını düşünmekteyiz�

Anayasa Mahkemesi’nin yukarıda belirttiğimiz 05�11�2014 tarihli karardaki aksi yöndeki kabulü, sakıncalı sonuçların doğmasına da yol açabilecek nitelik-tedir� Bunu bir örnekle daha net bir şekilde açıklayabiliriz� Örneğin, sanık hak-kında verilen ve temyiz edilen mahkumiyet kararının Yargıtay ilgili ceza dairesi

[41] Anayasa Mahkemesi’nin başvurucudan tüketmesini beklediği hukuk yolları, mevcut ve etkili olanlardır� Eğer bir başvuru yolu gerçekte yoksa ya da etkili değilse başvurucuların bu yolları tüketme zorunluluğu bulunmamaktadır� Bkz� Ekinci, Başvuru Yollarının Tüketilmesi Sorunu, s�6-7�

tarafından 01�02�2015 tarihinde onandığını ve kararın 01�03�2015 tarihinde ilgiliye tebliğ edildiğini düşünelim� Anayasa Mahkemesi’nin kabulüne göre, bireysel başvuru için öngörülen otuz günlük sürenin başlangıcı 01�03�2015 tarihi olacaktır� Başvurucunun, otuz günlük süre içinde hem Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvuru yaptığını, hem de Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na itiraz yoluna başvurulması için talepte bulunduğunu düşünelim� Mevzuatımız açı-sından bunu engelleyen herhangi bir durum bulunmamaktadır� Geçen süre zarfında Anayasa Mahkemesi’nin, başvurucunun yaptığı bireysel başvuruyu kabul ettiğini ve hak ihlali kararı verdiğini, benzer tarihlerde ise Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun yapılan itirazın reddine karar verdiğini ve herhangi bir hak ihlalinin olmadığına hükmettiğini düşünelim -veya tam tersinin olduğunu-� Bu durumda, aynı davayla ilgili olarak, iki yüksek mahkemenin birbirinden farklı kararlar vermesi gündeme gelebilecektir� Böyle bir durumda, kanun yollarının temel amaçları olan somut olay adaletinin sağlanmasının ve içtihat birliğinin temininin gerçekleştirilememiş olacağı ortadadır� Ayrıca, aynı konuyla ilgili iki yüksek mahkemeden farklı yönde kararların çıkması, bireylerin yargıya olan güvenlerinin sarsılması sonucunu da doğurabilecektir�

Yaptığımız bu açıklamalar neticesinde, farklı durumlardan hareketle, konu-muzla ilgili Anayasa Mahkemesi’ne yapılacak bireysel başvurularda başvuru süre-sinin ne zamandan itibaren işlemeye başlayacağıyla ilgili şu sonuçlara varabiliriz: i� Şayet ilgili, ceza dairesinin onama kararından sonra itiraz yoluna gidil-mesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na başvuruda bulunmuş, ancak Başsavcı itiraz yoluna gitmemişse, bu kararın ilgiliye tebliğ edildiği tarihten itibaren otuz günlük başvuru süresinin işletilmeye başlaması gerektiğini düşünmekteyiz�

ii� Şayet ilgili, ceza dairesinin onama kararından sonra itiraz yoluna gidil-mesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na başvuruda bulunmuş ve Başsavcı talebi haklı görüp onama kararı aleyhine itiraz yoluna başvur-muşsa, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun, Başsavcı’nın itirazının reddi yolundaki kararının ilgiliye tebliğ edildiği tarihten itibaren otuz günlük başvuru süresinin işletilmeye başlaması gerektiğini düşünmekteyiz� Buna karşın, ilgili ceza dairesi veya Yargıtay Ceza Genel Kurulu, Başsavcı’nın onama kararı aleyhine yaptığı itirazı kabul etmişse, ilk derece mahke-mesince yeniden yargılama yapılacağından bu karara karşı da kanun yolları tüketildikten sonra bireysel başvuru prosedürü işletilebilecektir� iii� Şayet ilgili, ceza dairesinin onama kararı üzerine Yargıtay Cumhuriyet

Başsavcısı’nın itirazı yoluna gidilmesi için talepte bulunmamış, bunun yerine doğrudan doğruya Anayasa Mahkemesi’nde bireysel başvuruda

bulunmuşsa, başvuru yollarının tüketilmediğinden bahisle başvurunun kabul edilemez olduğuna karar verilmemesi gerekmektedir� Bu bağlamda, Yargıtay ceza dairesinin onama kararı üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazı yoluna gidilmesi için başvuruda bulunmaksı-zın, onama kararının tebliğinden itibaren otuz günlük süre içerisinde bireysel başvuru yoluna gidilmesinde herhangi bir engel olmadığını düşünmekteyiz�

iv� Şayet ilgili, ceza dairesinin onama kararı üzerine hem Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvuruda bulunmuş hem de Yargıtay Cum-huriyet Başsavcılığına itiraz yoluna gidilmesi için talepte bulunmuşsa, Başsavcı’nın itirazının sonucunun beklenmesi ve şayet itiraz reddedilirse Anayasa Mahkemesi’nin bireysel başvurunun esası hakkında inceleme yapması gerektiğini düşünmekteyiz� Şayet Başsavcı itiraz yetkisini kul-lanırsa ve itiraz kabul edilirse bu durumda Anayasa Mahkemesi’nin düşme kararı vermesi gerekmektedir�

SONUÇ

Anayasa Mahkemesi vermiş olduğu kararlarda, ceza yargılamasında tüketil-mesi gereken son başvuru yolunun temyiz olduğunu, temyiz inceletüketil-mesinden geçen kararlara karşı gidilebilen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazı yolunun CMK’nın 308� maddesi gereğince Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’na tanındığını, dolayısıyla başvurucunun itiraz yoluna gidilmesi isteminin, sadece Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın takdirini harekete geçirmeye yönelik bir talep olduğunu, bu kapsamda yapılan başvuruların, bireysel başvuru önce-sinde tüketilmesi gereken bir yol olarak kabul edilmediğini ve dolayısıyla bu yola gidilmesinin bireysel başvuru süresi üzerinde herhangi bir erteleyici etkisi olmadığını ifade etmektedir�

Çalışmamızda ayrıntılı olarak değindiğimiz üzere, kanun yollarının olağan ve olağanüstü şeklinde ikiye ayrılması fikrine katılmamaktayız� Zira, kanun yollarının olağan ve olağanüstü olarak ikiye ayrılmasına savunduğumuz sistemde ihtiyaç bulunmamaktadır� Bir hukuki çarenin kanun yolu olarak nitelendiri-lebilmesi için aktarma etkisine ve erteleme/geciktirme etkisine sahip olması gerekmektedir� Başka bir ifadeyle, bu iki etkiyi bir arada bulundurmayan bir hukuki çarenin kanun yolu olarak kabul edilmesi mümkün değildir; bu durumda olsa olsa kanun yolu dışı bir hukuki çarenin varlığından bahsedilebilecektir�

Bireysel başvuruda, kanun yolunun ayırt edici niteliklerinden olan ne erte-leyici ne de aktarıcı etki mevcuttur� Bu bağlamda, bireysel başvuru kurumunun

hukuki niteliğini, kanun yolu dışı hukuki çare olarak nitelendirmek en doğru çözüm şekli olacaktır�

Kanaatimizce, 6216 sayılı Kanun’da kullanılan başvuru yolları ile kastedilmek istenen, Anayasa’da ifade olunan “olağan kanun yolları” dır� Aksine bir yorum, Kanun’un Anayasa’ya aykırı hale gelmesi sonucunu doğurabilecektir� Ancak kanun yollarının olağan ve olağanüstü şeklinde ikiye ayrılmasını kabul etmedi-ğimizden dolayı, olağan kanun yollarından anladığımız, bizim savunduğumuz konseptte yalnızca kanun yollarıdır�

6216 sayılı Kanun’la kabul edilen ve bireysel başvurunun, başvuru yollarının tüketildiği tarihten itibaren otuz gün içinde yapılması gerekeceği şeklindeki düzenlemenin hak arama hürriyetine aykırılık oluşturduğu kanaatindeyiz� Her ne kadar bireysel başvuruya ilişkin usul ve esasların kanunla düzenleneceğine Anayasa’da yer verilmişse de, kanaatimizce böyle bir düzenleme yerinde değildir� Zira başvuru usulünün kanunla düzenleneceği kabul edilebilirse de, başvuru süresinin belirlenmesinin kanuna bırakılması yerinde olmamıştır� Olması gere-ken, bireysel başvuru süresinin Anayasa’da açıkça belirtilmesidir�

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itiraz yetkisinin hukuki niteliğinin, benimsemiş olduğumuz sistemde, kanun yolu olduğunu savunmaktayız� Zira Başsavcı’nın itiraz yetkisinin, daha önce de ifade ettiğimiz üzere, kanun yolu-nun ayırt edici niteliklerinden olan erteleme/geciktirme ve aktarma etkilerini bünyesinde barındırdığını düşünmekteyiz�

Çalışmamızda, Anayasa Mahkemesi’ne yapılacak bireysel başvurularda, değişik olasılıklardan hareketle başvuru süresinin ne zamandan işlemeye baş-layacağıyla ilgili şu sonuçlara varmış bulunmaktayız:

-Şayet ilgili, ceza dairesinin onama kararından sonra itiraz yoluna gidilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na başvuruda bulunmuş, ancak Başsavcı itiraz yoluna gitmemişse, bu kararın ilgiliye tebliğ edildiği tarihten itibaren otuz günlük başvuru süresinin işletilmeye başlaması gerektiğini düşünmekteyiz�

-Şayet ilgili, ceza dairesinin onama kararından sonra itiraz yoluna gidilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na başvuruda bulunmuş ve Başsavcı talebi haklı görüp onama kararı aleyhine itiraz yoluna başvurmuşsa, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun, Başsavcı’nın itirazının reddi yolundaki kararının ilgiliye tebliğ edildiği tarihten itibaren otuz günlük başvuru süresinin işletilmeye başlaması gerektiğini düşünmekteyiz� Buna karşın, ilgili ceza dairesi veya Yargıtay Ceza Genel Kurulu, Başsavcı’nın onama kararı aleyhine yaptığı itirazı kabul etmişse, ilk derece mahkemesince yeniden yargılama yapılacağından bu karara karşı da kanun yolları tüketildikten sonra bireysel başvuru prosedürü işletilebilecektir�

-Şayet ilgili, ceza dairesinin onama kararı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazı yoluna gidilmesi için talepte bulunmamış, bunun yerine doğrudan doğruya Anayasa Mahkemesi’nde bireysel başvuruda bulunmuşsa, başvuru yollarının tüketilmediğinden bahisle başvurunun kabul edilemez olduğuna karar verilmemesi gerekmektedir� Bu bağlamda, Yargıtay ceza daire-sinin onama kararı üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazı yoluna gidilmesi için başvuruda bulunmaksızın, onama kararının tebliğinden itibaren otuz günlük süre içerisinde bireysel başvuru yoluna gidilmesinde herhangi bir engel olmadığını düşünmekteyiz�

-Şayet ilgili, ceza dairesinin onama kararı üzerine hem Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvuruda bulunmuş hem de Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına itiraz yoluna gidilmesi için talepte bulunmuşsa, Başsavcı’nın itirazının sonucunun beklenmesi ve şayet itiraz reddedilirse Anayasa Mahkemesi’nin bireysel başvuru-nun esası hakkında inceleme yapmasının en doğru yol olacağını düşünmekteyiz� Sonuç olarak, çalışmamızda izah etmeye çalıştığımız hususlardan hareketle, Anayasa Mahkemesi’nin, gerek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın itiraz yet-kisinin hukuki niteliği konusunda, gerek bireysel başvuru süresinin başlama anıyla ilgili savunduğu içtihadı doğru bulmadığımızı, bu bağlamda, Anayasa Mahkemesi’nin içtihadını değiştirmesi gerektiğini düşünmekteyiz�

KAYNAKÇA

1� Algan, Bülent, “Bireysel Başvurularda ‘Açıkça Dayanaktan Yoksunluk’ Kriterinin Anayasa Mahkemesi Tarafından Yorumu ve Uygulanması”, AÜHFD, Cilt:63, Sayı:2, Yıl:2014, s�247-284�

2� Aliyev, Cabir, Anayasa Şikayeti, İstanbul 2010�

3� Aydın, Mesut, “Anayasa Mahkemesi Kararlarında Hak Arama Özgürlüğü”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt:61, Sayı:3, s�1-37�

4� Aydın, Öykü Didem, “Türk Anayasa Yargısında Yeni Bir Mekanizma: Anayasa Mahkemesi’ne Bireysel Başvuru”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt:15, Sayı: 4, Yıl: 2011, s�121-170�

5� Benda, Ernst/Klein, Eckart/Klein, Oliver, Verfassungsprozessrecht, 3�Auflage, München 2012�

6� Deynekli, Adnan, “Yargıtay’ın Anayasa Şikayetine Bakışı”, HUKAB Sempoz-yum Serisi 1, Ankara 2011, (Ed�: Musa Sağlam), s�77-88�

7� Duysak-Fidan, Seda, Anayasa Yargısında Bireysel Başvuru Yolu ve Türkiye’de Gelişimi, Ankara 2013 (yayımlanmamış yüksek lisans tezi)�

8� Ekinci, Hüseyin, “Anayasa Mahkemesine Bireysel Başvurularda Bir Kabul Edilebilirlik Koşulu Olarak Başvuru Yollarının Tüketilmesi Sorunu”, TAAD, Yıl:3, Sayı:11, Ekim 2012, s�1-20�

9� Erdinç, Tahsin, “Karşılaştırmalı Olarak Türk Anayasa Mahkemesine Birey-sel Başvuru Hakkı (Anayasa Şikayeti)”, TAAD, Yıl:6, Sayı:20, Ocak 2015, s�87-138�

10� Ersoy, Uğur, “Ceza Muhakemesi Hukukunda Hukuki Çare ve Kanun Yolu