Sezai Leventoğlu1, Ali Yalçınkaya2, Alp Yıldız3, Bengi Balcı4, Bülent Menteş5
1Department of Surgery, Gazi University Faculty of Medicine, Ankara, Turkey.
2Gazi University Faculty of Medicine, Ankara, Turkey.
3Department of Surgery, Yenimahalle Training and Research Hospital, Ankara, Turkey.
4Department of General Surgery, Ankara Oncology Training and Research Hospital.
5Department of Surgery, Memorial Ankara Hospital, Ankara, Turkey.
Background: Clinical features of a patient with horseshoe fistula of cryptoglandular origin who was treated with a
fecal incontinence, and dyspareunia. Patients can also complain of a lump in the vagina and obstructed defecation requiring digitation to facilitate defecation. Laparoscopic ventral mesh rectopexy(LVMR) has been first described for the treatment of rectal prolapse, and now also performed for the treatment of rectocele for its safety and feasibility. The suture or tackers used for the fixation of the mesh to the rectovaginal septum can result in the increased postoperative pain, especially in dyspareunia.
Methods: On the video, we describe the use of an adhesive material in LVMR in a 32 year-old female patient who is diagnosed with a stage 3 rectocele.
Results: The patient was followed up on postoperative 1st and 3rd months. The patient had a significant improvement in constipation symptoms with no evidence of recurrence.
Conclusion: The use of adhesive materials has arisen from the necessity of a tool used for the fixation of the mesh with a less complication and better outcomes. This also provides the surgeon an ease for the method.
Keywords: Laparoscopic ventral mesh rectopexy; rectocele
V-16 Martius Flap for Rectovaginal Fistula in Patient with Crohn’s disease
Bengi Balci1, Sezai Leventoğlu2, İkbal Osmanov3, Bulent Mentes3
1Department of General Surgery, Ankara Oncology Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
2Department of General Surgery, School of Medicine, Gazi University, Ankara, Turkey
3Department of General Surgery, Ankara Memorial Hospital, Ankara, Turkey
Background: A rectovaginal fistula is one of the debilitating pathologies of anorectal diseases, mostly occurs as a complication of obstetric injury, radiation therapy, Crohn’s disease, or pelvic operation. Martius flap was first described for urethrovaginal fistulas, was later modified, and now mainly refers to a labium majora fat pad flap without muscle. This technique has been demonstrated as having favorable short-term and long-short-term outcomes in low rectovaginal fistulas.
Methods: In the video, we describe Martius flap technique in a 70 years-old patient with Crohn’s disease. The patient had complaints of feculent vaginal discharge since 2017 and was diagnosed with low rectovaginal fistula. She underwent emergent segmental resection of small intestine and diverting stoma in 2018. The choice of technique was Martius flap to prevent recurrence in long-term.
Results: The patient was discharged on postoperative day-2 and exercise restriction was recommended for three months.
Conclusion: Flap techniques should be the initial choice for the repair of low rectovaginal fistula to decrease recurrence rates occurring after the simple repair with sutures in complicated patients.
Keywords: Martius flap, rectovaginal fistula benefits are still controversial in the current literature data.
Conclusions: Laparoscopic CME with CVL is associated with comfortable early clinical outcomes, reduced local recurrence and prolonged surveillance, especially when performed in high volume centers and experienced hands.
Keywords: complete mesocolic excision, laparoscopic extended right hemicolectomy
V-14 Worst Case Scenario During Laparoscopic Appendectomy: Lock Knot
İbrahim Halil Özata, Serkan Sucu, Salih Nafiz Karahan, Emre Bozkurt, Orhan Ağcaoğlu, Nail Omarov, Emre Özoran, Emre Balık
Koç Üniversitesi Hastanesi, İstanbul, Türkiye
Background: Endoloops are commonly used for appendiceal ligation, which should be done carefully not to squeeze tissues other than the appendix. We present two cases of stuck tissues between strings of endoloop during laparoscopic appendectomy. 34 years old female patient and 20 years old male patients presented with abdominal pain, leukocytosis and increased CRP levels. They were diagnosed with acute appendicitis after CT scan. After the initiation of surgery, trying to ligate the root of the appendix, the knot of endoloop stuck on the mesentery and serosa of the ileum respectively in first and second patients. Attempts could cause full thickness injury. The knot was cut from both ends and the endoloop was left in place. Although it’s not rare, there was no reported of cases of stuck surrounding tissue between strings of endoloop during appendectomy in the literature. Therefore, reporting this event may help for the surgeons to avoid debilitating injuries that could have been caused by endoloop.
Keywords: #endoloop, #laparoscopicappendectomy
V-15 LiquiBand in laparoscopic ventral mesh rectopexy for rectocele
Bengi Balci1, Sezai Leventoğlu2, Başak Bölükbaşı2, Alp Yıldız3, Ali Yalçınkaya2, Bülent Menteş4
1Department of General Surgery, Ankara Oncology Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
2Department of General Surgery, School of Medicine, Gazi University, Ankara, Turkey
3Department of General Surgery, Ankara Yenimahalle Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
4Department of General Surgery, Ankara Memorial Hospital, Ankara, Turkey
Background: Rectocele is a protrusion of the anterior rectal wall through the rectovaginal septum into the posterior vagina.
The most common symptoms include straining, constipation,
kanserli hastaların yüzde 7 ila 33’ü izole bölgesel nüks gelişir ve nükslerin sadece yüzde 25 ila 50’si tekrar bir cerrahi müdahale için uygundur. Tekrarlayan lokal ileri rektum kanseri olan hastalarda cerrahinin hedefleri semptomatik rahatlama sağlamak, sağkalımı uzatmak ve/veya iyileşmeyi sağlamak olmalıdır. Sakral tutulumu olan, lokal olarak ilerlemiş tekrarlayan hastalığı olan bir grup hasta sakropelvik rezeksiyondan fayda görebilir. Bu, seçilmiş hastalar için zorlu, ancak potansiyel olarak faydalı bir prosedürdür ve sakrumun bir bölümünün çevredeki ilgili yapılarla birlikte en blok rezeksiyonunu gerektirir. Eğer lokal tekrarlayan tümör anterior pevik kompartman organlarını da invaze ediyorsa tümörsüz bir cerrahi sınıra ulaşmak ancak sakropelvik rezeksiyonla birlikte total pelvik ekzenterasyon prosedürleri ile sağlanabilir. Bu kombine agresif yaklaşımın morbidite ve mortalite oranları yüksektir ancak çok özenle seçilmiş uygun hastalarda uzum dönem sağ kalımda fayda sağlayabilir. Bu videoda, distal sakrum ve mesaneye invaze lokal tekrarlayan rektum tümöründe yapılan distal sakrektomi ile total pelvik ekzenterasyonun cerrahi teknik yönleri gösterilmektedir.
Anahtar Kelimeler: rektum kanseri, sakrektomi
V-19 Komplet Mezokolik Eksizyon
Bülent Cavit Yüksel1, Sadettin Er3, Tezcan Akın3, Erdinç Çetinkaya3, Ahmet Keşşaf Aşlar2
1Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Ankara Şehir SUAM Hastanesi, Ankara, Türkiye
2Yıldırım Beyazıt Üniversitesi,Ankara Şehir SUAM Hastanesi, Ankara, Türkiye
3Ankara Şehir SUAM, Ankara, Türkiye
Giriş: Sağ kolon kanserlerinde laparoskopik komplet mezokolik eksizyon ve alan diseksiyonunu video yardımlı anlatmak.
Metod: Dört trokar standart giriş ile ameliyatı yapmak Bulgular: 42 yaşında erkek hasta, hepatik flexura tümörü mevcut, cT3-4, N1?,M0. Alan diseksiyonu ile beraber genişletilmiş sağ hemikolektomiyi komplet mezokolik eksizyon felsefesine uygun olarak yapmak.
Sonuç: Post-op sorun olmadı. pT4bN0M0(58 LENF NODU) Anahtar Kelimeler: Komplet mezokolik eksizyon
V-17 Obstruktif Defekasyon Sendromunda Laparoskopik Ventral Mesh Retropeksi Deneyimimiz
Berkay Demirörs1, Ufuk Arslan2, Direnç Yiğit2
1Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı, Bursa, Türkiye
2Bursa Şehir Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Bilim Dalı, Bursa, Türkiye
Giriş: Obstruktif defekasyon sendromu (ODS) toplumun yaklaşık % 7’ sini etkileyen nörolojik, idiopatik, fonsiyonel ve anatomik birçok faktöre bağlı gelişebilen daha çok kadınlarda görülen ciddi sosyal ve medikal problemlere yol açabilen bir hastalıktır. Çalışmamızda ODS’ li hastalarda uyguladığımız laparoskopik venral mesh rektopeksi (LVMR) deneyimimizi sunmayı amaçladık.
Metod: Fizik muayene ve Magnetik Rezonans Defekografi’
de (MRD) grade 3-4 rektal prolapsus ve/veya rektoseli olan ve cerrahi uyguladığımız ODS’ li hastalar retrospektif olarak hastane kayıt sistemimizden tarandı. Açık cerrahi uygulanan ve transanal yöntemler ile tedavi edilen hastalar çalışma dışı bırakıldı.
Bulgular: Cerrahi uygulanan 14 hastanın 11’ i kadındı.
Hastaların yaş ortalaması 58 idi. (48-69). Hastaların 9’unda rektal prolapsus, 8’ inde rektosel vardı. Ortalama ameliyat süresi 102 (80-147) dakika idi. Tüm hastalara preoperatif kolonoskopi ve MRD uygulandı ve rektal yolla kolon temizliği uygulandı. Beş hastaya sigmoid kolon rezeksiyonu uygulandı.
Ortalama yatış süresi 3.8 gün idi (3-7). Hastalarımızda mortalite izlenmedi, bir hastada yara yeri enfeksiyonu izlendi.
Bir yıllık takip sonrası nüks görülmedi.
Sonuç: Cerrahi endikasyonu olan ODS’ li (rektal prolapsus ve rektosel) hastalarda LVMR güvenle uygulanabilen etkin bir tedavi yöntemidir. Medikal tedavi, yaşam tarzı değişiklikleri ile yanıt alınamayan hastalarda düşük nüks ve morbidite oranları ile semptomatik hastalarda ilk seçilecek tedavi yöntemi olabilir.
Anahtar Kelimeler: Obstruktif defekasyon sendromu, laparoskopik venral mesh rektopeksi
V-18 Rekürren Distal Rektum Kanserinde Total Pelvik Ekzenterasyon ve Sakral 3-5 Rezeksiyonu: Olgu sunumu
Berke Manoglu1, Tayfun Bisgin1, Ersan Gunenc1, Omer Akcalı2, Adnan Menderes3, Selman Sokmen1
1Dokuz Eylül Üniversitesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye
2Dokuz Eylül Üniversitesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye
3Dokuz Eylül Üniversitesi Plastik, Rekons. ve Estetik Cerrahi Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye
Lokal tekrarlayan rektum kanseri tedavisi zor bir problemdir.
Başlangıçta küratif olarak tedavi edilen Evre I-III rektum
ve embriyo transferi (IVF-ET) ise östrojen ve progesteron gibi tromboz riskini yükselten yoğun hormon replasmanı içeren bir prosedürdür. Literatürde gebelikte superior mezenterik ven trombozu ile sonuçlanan çok az sayıda vaka bildirilmiştir.
Metod: Bu olgu literatürde IVF-ET sonrasında, eş zamanlı superior mezenterik ven (SMV) trombozu ve pulmoner emboli gelişen ilk vakadır. Laboratuvar, görüntüleme ve klinik veriler eşliğinde sunuyoruz.
Bulgular: 37 yaşında kadın hasta 3 gündür devam eden kusma ve karın ağrısı yakınması ile başvurdu. Yapılan muayene ve tetkiklerinde, akut batın ön tanısı konulan hasta acil ameliyata alındı. Laparotomide, saptanan iskemik ve nekrotik ince bağırsak ansları rezeke edilerek beslenmesi iyi görünümde olan anslar arasında 2 ayrı enteroenterostomi yapıldı. Ameliyatın sonuna doğru anastomoz yapılan kısımlarda yeniden iskemi olması üzerine,2. kez tanısal laparotomi (second look) kararı verilerek, hasta ameliyattan çıkartıldı. Yoğun antikuagülan tedavisi başlandı. Postoperatif BT’de SMV’de uzun segment trombüs ve pulmoner emboli izlendi. 48. saatte yapılan eksplorasyonda tüm bağırsak anslarının salim olduğu görüldü.
Sonuç: IVF-ET sonrası koagülopati riski artar ve bu hastalarda tromboembolik hadiselere karşı uyanık olunmalıdır.
Anahtar Kelimeler: İn-vitro fertilizasyon ve embriyo transferi (IVF-ET), mezenter iskemi
V-22 Familyal adenomatöz polipozis hastalığının cerrahi tedavisinde robotik cerrahi deneyimi.
Tek merkez deneyimi
Cevher Akarsu, Mehmet Karabulut, Turgut Dönmez, Ahmet Sürek, Sinan Binboğa, Sezer Bulut, Burak Suskun, Osman Köneş Bakırköy Dr.Sadi Konuk Eğitim ve Araştırması, İstanbul, Türkiye Giriş: Familyal adenomatöz polipozis(FAP) hastalığında Total kolektomi için da Vinci robotik platformunun kullanımı cerrahi sırasında hastanın bir tarafından diğer tarafına yeniden konumlandırılması ihtiyacıyla sınırlandırılmıştır ve bu da ameliyat süresini artırır. Bu çalışmada, Vinci Xi modelini kullanarak FAP hastalarında robotik total kolektominin uygulanabilirliğini inceledik.
Metod: Ekim 2018’den Temmuz 2021’e kadar Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde FAP için robotik total kolektomi uygulanan 7 hastayı inceledik.
Robot için supraumblikal bölgeye ve dört kadrana trokarlar yerleştirildi. Da Vinci Xi robotu hastanın sol tarafına yerleştirildi ve sağ kolon, sol kolon ve pelvis üzerinde sırayla çalışmak için soldan sağa ve sonra ortaya döndürüldü.
Bulgular: Hastaların 5 tanesi erkek 2 tanesi kadın idi.
Hastaların ortalama yaşı 39, vücut kitle indeksi 25.39 kg/m2 idi.Konversiyon 1(%14,28) hastada gerçekleşti. Ortalama ameliyat süresi 310 dakika ve hastanede yatış süresi 7.47 gün idi. 5 hastaya total proktokolektomi ± j poş ileoanal anostomoz ± loop ileostomi uygulanırken 2 hastaya total kolektomi ± ileorektal anostomoz uygulandı. 2 hastada ileus gelişti. Patoloji piyeslerinde 2 hastada T2NO rektum kanseri
V-20 Microsinusectomy with video-assisted laser ablation for pilonidal sinus disease
Cahide İnci Şahin1, Afag Aghayeva3, Çiğdem Benlice2, İsmail Hakkı Hamzaoğlu3, Tayfun Karahasanoğlu3, Bilgi Baca3
1Department of General Surgery Department of Acıbadem Altunizade Hospital, İstanbul, Turkey
2Department of General Surgery, School of Medicine, Ankara University, Ankara, Turkey
3Department of General Surgery, School of Medicine, Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar University, İstanbul, Turkey
Background: Considering common morbidities after surgical treatment of pilonidal sinus disease (PSD) including pain, loss of productive work hours and wound infections owing to long healing times, minimal invasive techniques has gained popularity recently. In this video, we present the feasibility and safety of microsinusectomy with video-assisted laser ablation for PSD.
Methods: This procedure is performed under general anesthesia with the patient placed in a prone position. After making a 3-6mm full-thickness skin incision with punch biopsy instrument and cleaning of the sinus tract with brush/
curette, the sinus tract was visualized with a 4-mm sinuscope.
Then, a diode laser probe is introduced into sinus tract and 1470-nm wavelength laser ablation is performed.
Results: Between 11/2017 and 12/2020, 62 patients(13 females) with a mean age of 28 years underwent this procedure.
Of those, 4 patients had recurrent PSD. All the procedures were completed without complication. The mean hospital stay was 1±0.27 days.The mean healing time was 2-6 weeks.
Two patients had chronic pain and two patients had seroma, these patients responded well to conservative treatment with analgesics and antibiotic.Only one recurrence occurred during a 12±6.18 months of follow-up period.
Conclusions: Microsinusectomy with video-assisted laser ablation is safe, feasible and effective minimal invasive procedure for the treatment of PSD.
Keywords: Pilonidal sinus, Laser ablation