Araştırmada verilerin toplanabilmesi için başarı testi kullanılmıştır. Bu test geliştirilme süreci şu şekildedir.
3.5.1. Başarı Testi
Araştırmada ele alınan bağımlı değişkene ilişkin verilerin toplanabilmesi amacıyla başarı testi hazırlandı (EK-1), geliştirildi ve
uygulandı. Araştırma deneysel işleminde kullanılan materyalle ilişkili 4. sınıf Sosyal Bilgiler dersinde belirlenen ünitede konusunun kazanımlar, uzman görüşleri ve pilot uygulama sonucu 40 sorudan oluşan bir test geliştirildi ve aynı ilçede olmadı dolayısıyla sosyo-ekonomik olarak eşit olduğu varsayılan bir gruba uygulandı. Belirlenen kazanımlar gösterilerek (EK-2), testteki soruların kapsam geçerliği sağlanmaya çalışıldı. Bu aşamada ölçme değerlendirme ve konu alanı uzmanlarının görüşlerinden faydalanıldı.Uygulama sonucunda madde yük düzeyi .30’un altında yer alan soruların atılması ile uygun olarak 30 tane çoktan seçmeli soru hazırlandı. Uygulama sonuçlarından elde edilen cevaplar “ITEMAN” programı ile bilgisayarda madde analizine tabi tutulmuştur. Madde analizleri sonucu madde güçlüğü 0,40 ile 0,60 ve ayrıcılık gücü katsayısı 0,30’un üzerinde olan maddeler olduğu gibi standart başarı testine alındı. Bu şekilde madde güçlüğü orta düzeyde ve ayırıcılık gücü yüksek toplam 30 maddeden oluşan standart bir başarı testi elde edildi. Hazırlanan testin daha sonra Cronbach Alfa güvenirliği hesaplandı. Bu güvenirlik katsayısı bir uygulama sonunda tutarlı olarak güvenirliği verdiğinden tercih edilmiştir. Bu amaçla 4 sınıftaki öğrenciler üzerinde yapılan uygulama sonucu üzerinde güvenirlik katsayısı 0,71 bulunmuştur.
3.6. Verilerin Analizi
Bu araştırmada, elde edilen veriler iki aşamada toplanmıştır. Deney ve kontrol gruplarına ön test ve son test uygulanmıştır. Verilerin analizinde istatistiki işlemlerden frekans (f), yüzde (%), aritmetik ortalama (X), standart sapma (s), t testi kullanılmıştır. İstatistiki işlemler SPSS 11.0 programında yapılmıştır. Elde edilen verilerin anlamlı olup olmadıkları .05 manidarlık düzeyinde test edilmiştir.
BULGULAR VE YORUM
Verileri toplama araçlarının uygulanması ile toplanan verilerin analizi sonucu elde edilen bulgular, bu bölümde araştırmanın amacında yer alan alt problemlere dayalı olarak tablolaştırılmış ve yorumlanmıştır.
1.Alt Probleme İlişkin Bulgular ve Yorum: Alt Problem 1: Sosyal Bilgiler öğretiminde bilgiyi kullanılabilir biçimde planlama ve yazma becerisinin uygulandığı deney grubu öğrencileri ile geleneksel öğretim yöntemlerinin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin deneysel işlem öncesi başarı düzeyleri arasında anlamlı bir fark var mıdır?
Araştırmanın alt problemlerinin analizinde deney ve kontrol grubu öğrencilerinin Sosyal Bilgiler Dersi “ Geçmişimi Öğreniyorum” ünitesi başarı testine verdikleri cevaplar karşılaştırılmış. Verilen cevaplara göre gruplar arasında başarı testleri açısından ön uygulama öncesi farklılık ortaya konmuştur.
Tablo 4.
Deney ve Kontrol Gruplarının Ön Test Başarı Puanlarının Karşılaştırılmasına İlişkin Bağımsız T-Testi Sonuçları
GRUP N x s sd t p Deney 23 13.21 3.31 44 0.80 0.42 Kontrol 23 12.39 3.67 p>.05
Araştırmada, random yöntemiyle örneklem gruplarının çalışma kapsamında belirlenen ünitede yer alan konular hakkındaki giriş yeterliliklerini tespit etmek amacıyla 30 sorudan oluşan başarı testi hazırlanarak aynı zamanda deney ve kontrol gruplarına uygulanmıştır. Uygulanan başarı testi sonucunda elde edilen puanların
bağımsız t testi ile test edilmesi sonucu ortaya çıkan sonuçlar analiz edildiğinde, deney ve kontrol grupları arasında uygulama öncesi yapılan ön test sonuçları arasında anlamlı bir fark çıkmamıştır (t = 0,80 , p>0,01). Bu değerler incelendiğinde deney grubunun puanlarının ortalamasının x= 13.71 ve standart sapmasının s= 3.31; kontrol grubunun puanlarının ortalamasının x= 12.39 ve standart sapmasının s= 3.67 olduğu görülmektedir. Elde edilen puanların ortalamalarının arasında anlamlı bir fark olup olmadığı .05 anlamlılık düzeyinde t testi ile test edildiğinde ise, t= 0.80 ve p>.05 (0.42) olarak bulunmuştur. Bu sonuca bağlı olarak deney grubunun öntest puan ortalamalarının x= 13.71 ve kontrol grubunun ön test puan ortalamasının da x= 12.39 olduğu görülmektedir. Araştırma öncesinde sonuçlarda da görüldüğü gibi her iki grubunda akademik başarılarının yaklaşık olarak eşit olduğu görülmektedir.
Bu bulgu, araştırma başlangıcında, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin “ Geçmişimi Öğreniyorum” ünitesine ilişkin benzer bilişsel giriş davranışlarına sahip oldukları şeklinde yorumlanabilir. Yukarıda da belirttiğimiz gibi deney grubu ve kontrol grubunun başarıları karşılaştırıldığında uygulanan ön testler açısından başarı düzeyleri birbirine eşittir, denilebilir.
2.Alt Probleme İlişkin Bulgular ve Yorum: Araştırmanın ikinci alt problemi olan Sosyal Bilgiler öğretiminde bilgiyi kullanılabilir biçimde planlama ve yazma becerisinin uygulandığı deney grubu öğrencileri ile geleneksel öğretim yöntemlerinin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin denel işlem sonrası başarı düzeyleri arasında anlamlı bir fark var mıdır?” sorusuna cevap bulmak amacıyla, deney ve kontrol gruplarına uygulanan son test sonucu elde edilen puanlar bağımsız t-testi ile analiz edilerek tablo 5’de sunulmuştur.
Tablo 5.
Deney ve Kontrol Grubunun Son Test Başarı Puanlarının Karşılaştırılmasına İlişkin Bağımsız T-Testi Sonuçları
GRUP N x s sd T P
Deney 23 26,73 2,97 44
6,26 0.00*
Kontrol 23 19,34 4,81
* p<.05
Araştırmada, gruplarının çalışma kapsamında belirlenen konular hakkındaki elde ettikleri kazanımları tespit etme amacıyla 30 sorudan oluşan bir başarı testi eş zamanlı olarak deney ve kontrol gruplarına uygulanmıştır. Başarı testi sonucu elde edilen puanların bağımsız t testi ile test edilmesi sonucu ortaya çıkan sonuçlar analiz edildiğinde, her iki grubun son test puanlarının birbirine göre farklı bir dağılım gösterdiği, deney grubunun aritmetik ortalamasının x= 26.73 ve standart sapmasının s=2.97, kontrol grubunun aritmetik ortalamasının ise x=19.34 ve standart sapmasının s=4.81 olduğu görülmektedir. Puanlar arasında anlamlı bir fark olup olmadığı .05 anlamlılık düzeyinde t testi ile test edildiğinde t=6,26 ve p<.01 (0.00) olarak bulunmuş ve dolayısıyla deney grubu ve kontrol grubunun son test başarı puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir farkın olduğu sonucu ortaya çıkmıştır.
Elde edilen bu verilere göre deney grubunun son test puan ortalamalarının
x =26.75, kontrol grubunun son test puan ortalamalarının x =19.34 olduğu
görülmektedir. Bu sonuç, bilgiyi kullanılabilir biçimde planlama ve yazma öğrenme yaklaşımının uygulandığı deney grubunun araştırmanın başlangıcında başarı seviyesinin aynı düzeyde iken, uygulama sonrası başarı seviyesinde kontrol grubuna oranla deney grubu lehine istatistiki açıdan anlamlı bir şekilde farklılaştığı görülmektedir. Buna rağmen geleneksel öğrenme yaklaşımının uygulandığı kontrol grubunda ise araştırma başlangıcında başarı seviyesinin aynı düzeyde olduğu ve araştırmanın sonunda da puan ortalamasının çok az bir artış göstererek yine başarı seviyesinin yakın düzeyde olduğu görülmektedir.
Bu sonuçlara dayanarak deney grubu öğrencileri kontrol grubu öğrencilerine göre son test puanlarına göre daha yüksek başarı elde etmiştir. Elde edilen bu sonuç,
bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerisinin geliştirilmesi ile planlanan ve uygulanan sosyal bilgiler derslerinin, geleneksel öğretim yöntemi ile işlenen Sosyal Bilgiler derslerine göre daha etkili olduğunu göstermektedir.
3.Alt Probleme İlişkin Bulgular ve Yorum: Araştırmanın üçüncü alt problemi olan “Sosyal Bilgiler öğretiminde bilgiyi kullanılabilir biçimde planlama ve yazma becerisinin uygulandığı deney grubu öğrencileri ile geleneksel öğretim yöntemlerinin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin denel işlem sonrası hatırlama düzeyleri arasında anlamlı bir fark var mıdır?” sorusuna cevap bulmak amacıyla, deney ve kontrol gruplarına uygulanan kalıcılık testi sonucu elde edilen puanlar bağımsız t-testi ile analiz edilerek tablo 6’de sunulmuştur.
Tablo 6.
Deney ve Kontrol Gruplarının Kalıcılık Testi Başarı Puanlarının Karşılaştırılmasına İlişkin Bağımsız T-Testi Sonuçları
GRUP N x s T p
Deney 23 25.73 3.54
5.05 0.00
Kontrol 23 19.30 4.97
p>.05
Araştırmada, gruplarının çalışma kapsamında belirlenen konular hakkındaki elde ettikleri kazanımları tespit etme amacıyla 30 sorudan oluşan bir başarı testi eş zamanlı olarak deney ve kontrol gruplarına uygulanmıştır. Başarı testi sonucu elde edilen puanların bağımsız t testi ile test edilmesi sonucu ortaya çıkan sonuçlar analiz edildiğinde, her iki grubun kalıcılık testi puanlarının birbirine göre farklı bir dağılım gösterdiği, deney grubunun aritmetik ortalamasının x=25.73 ve standart sapmasının s=3.54, kontrol grubunun aritmetik ortalamasının ise x=19.30 ve standart sapmasının s=4.97 olduğu görülmektedir. Puanlar arasında anlamlı bir fark olup olmadığı .05 anlamlılık düzeyinde t testi ile test edildiğinde t=5.05 ve p<.01 (0.42) olarak bulunmuş ve dolayısıyla deney grubu ve kontrol grubunun son test başarı puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir farkın olduğu sonucu ortaya çıkmıştır.
Kiriş’in (2005) yaptığı “ Not Alma (Anahat ve Matris Tekniği) İle Tarih Öğretiminin Öğrenci Başarısına ve Hatırlama Düzeyine Etkisi” adlı araştırmada da beceri olarak not almanın öğrencilerin öğrenmesi lehinde anlamlı bir fark görülmüştür.
Çetingöz (2006)’ “ Not Alma Stratejisinin Öğretimi ve Tarih Başarısı, Hatırda Tutma ve Başarı güdüsü” adlı doktora çalışmasında not alma stratejisinin öğretiminin geleneksel yönteme göre daha etkili olduğunu saptamıştır.
Sosyal Bilgiler dersinin genel amaçları arasında, bilgiye ulaşma ve bilgiyi kullanma yollarını bilen, eleştirel ve yaratıcı düşünebilen, problem çözme becerilerine sahip bireyler yetiştirmek yer almaktadır
Öğretim sonucu başarı düzeyinin artması hem deney hem de kontrol grupları için normal olarak beklenen bir sonuç olmasına rağmen sonraki aşamalarda hem deney hem de kontrol gruplarının son test ve kalıcılık testi başarı puanlarının karşılaştırılması sonucu elde edilen bulgulara da dayanarak bilgiyi kullanılabilir biçimde planlama ve yazma becerisinin uygulandığı öğretim yaklaşımı sonucu öğrencilerin başarı düzeylerinde deney grubu lehine olumlu yönde bir artışın olduğunu söylemek mümkündür.
SONUÇ VE ÖNERİLER
Bu bölümde önceki bölümde verilen bulgulara ve bulgulara dayalı olarak ulaşılan sonuçlar ve bu sonuçlardan yola çıkılarak geliştirilen önerilere yer verilmiştir.
SONUÇ
Bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerilerinin geliştirilmesinin öğrencilerin öğrenme ve hatırlama düzeylerine etkisinin araştırılması amacıyla yapılan bu çalışmanın sonuçları aşağıda yer verilmiştir:
1- Sosyal Bilgiler derslerinde “Geçmişimi Öğreniyorum” ünitesinde deney grubu (Bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerilerinin geliştirildiği grup) öğrencileri ile kontrol grubunda yer alan ( geleneksel yöntemle ders işlenen) öğrencilerin başarı düzeyleri arasında bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerilerinin geliştirildiği öğrencilerin lehine anlamlı bir fark bulunmuştur.
2- Sosyal Bilgiler derslerinde “Geçmişimi Öğreniyorum” ünitesinde deney grubu (Bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerilerinin geliştirildiği grup) öğrencileri ile kontrol grubunda yer alan ( geleneksel yöntemle ders işlenen) öğrencilerin hatırlama düzeyleri arasında bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerilerinin geliştirildiği öğrencilerin lehine anlamlı bir fark bulunmuştur.
3 – Öğrencilerin “ Geçmişimi Öğreniyorum” ünitesi başarıları ile ilgili olarak, ön test- son test ortalama başarıları puanları arasında anlamlı bir fark bulunmaktadır.Bu bulgu, grup ayrımı yapmaksızın öğrencilerin “ geçmişimi öğreniyorum” ünitesi başarılarının uygulanan bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerilerinin kullanıldığı öğretim modeline bağlı olarak değiştiğidir.
ÖNERİLER
Sosyal Bilgiler derslerinde “ Geçmişimi Öğreniyorum” ünitesi işlenirken programda belirtilen doğrudan beceri bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerisinin geliştirildiği deney grubu ile geleneksel yöntemle ders işlenen kontrol grubu öğrencilerinin başarı ve hatırlama düzeyleri arasında anlamlı bir fark olduğu sonucuna bağlı olarak aşağıda yer alan önerilerde bulunulabilir:
1- Sosyal Bilgiler derslerinde öğrencilerin bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerilerinin geliştirilmesi ile konuları daha iyi öğrendikleri ve hatırladıkları için öğrencileri Sosyal Bilgiler derslerinde bu beceriler geliştirilebilir.
2- Sosyal Bilgiler dersleri sözel öğrenmeye dayalı olduğu için Sosyal Bilgiler öğretmenleri bu becerilerden uygun olanlarını, uygun olan konularda öğrencilere ders notu olarak verebilir.
3- Öğretmenler Sosyal Bilgiler derslerinde bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerilerinde kullanılabilecek bilgileri ipucu vererek ve öğrencilerin kendilerinin anlayacağı biçimlerde yazmaları için fırsatlar sunmalıdır.
4- Üniversitede okuyan Sosyal Bilgiler öğretmenleri adaylarına, eğitimleri sırasında bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma becerileri hakkında bilgi verilebilir.
5- Sosyal Bilgiler ders programlarının değişmesi ile ilgili olarak kazandırılacak olan bilgiyi kullanılabilir biçimlerde planlama ve yazma ile ilgili becerisi görev yapmakta olan Sosyal Bilgiler öğretmenlerine hizmet içi eğitimi şeklinde bu becerinin geliştirilmesi ile ilgili bilgi verilebilir.
6- Bu becerilerin kullanılmasının öğrencilerin akademik başarılarının arttırılmasında geleneksel yöntemlerden daha etkili bulunmuştur. Bilgiyi kullanılabilir biçimlerde
planlama ve yazma becerilerinin uygulanması başka ünite ve ya konularda önerilmektedir.
7- Bilgiyi planlama konusunda Sosyal Bilgiler, sınıf ve farklı öğrenme alanlarında değişik araştırmalar yapılarak bu çalışma sonuçlarıyla ilgili olarak farklı konularda çalışma yapılabilir.
8- Yazma becerileri doğrudan verilecek beceri olarak sınıf ve farklı öğrenme alanlarında değişik araştırmalar yapılarak bu çalışma sonuçlarıyla ilgili olarak farklı konularda çalışma yapılabilir.
AÇIKGÖZ, Kamile Ün. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme. Ġzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
ATA, Bahri. (2006). Sosyal Bilgiler Öğretim Programı. Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi- Yapılandırmacı Bir Yaklaşım. Öztürk , Cemil (Editör). Ankara : Pegem- A Yayıncılık.
AYTUNGA, Oğuz. (2000). Derste Not Alma Teknikleri. Çağdaş Eğitim.269, 18-24.
BACANLI, Hasan. (2001). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
BALCI, Ali. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
BÜYÜKÖZTÜRK, ġener. (2007). Deneysel Desenler- Öntest- Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi. Ankara : Pegem- A Yayıncılık.
ÇELEN, Nermin. (1999). Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Ġmge Yayınları.
ÇETĠN, AyĢe ve diğerleri. (2005). İlköğretim Sosyal Bilgiler 5 Öğretmen Kılavuz Kitabı. Ġstanbul: BaĢarı Yayımcılık.
DEMĠRCĠ, Ġsmail Hakkı. (2005). Tarih Öğretiminde Öğrenci Merkezli Yaklaşımlar. Ankara: Pegem- A Yayıncılık.
DEMĠREL, Özcan, Alper BaĢbay ve Eda Erdem. (2006). Eğitimde Çoklu Zeka- Kuram ve Uygulama. Ankara: Pegem- A Yayıncılık.
DĠLEK, Dursun. (2002). Tarih Derslerinde Öğrenme ve Düşünce Gelişimi. Ankara:Pegem- A Yayınları.
DOĞAN, Nuri. (2005). Yaratıcı DüĢünme ve Yaratıcılık. Eğitimde Yeni Yönelimler. Demirel, Özcan (Editör). Ankara: 2005.
DOĞANAY, Ahmet. (2002). Sosyal Bilgiler Öğretimi. Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi. Öztürk Cemil ve Dursun Dilek (Editörler). Ankara: Pegem- A Yayıncılık.
DÖNMEZ, Cengiz. (2003).Sosyal Bilimler ve Sosyal Bilgiler. Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu Sosyal Bilgiler. ġahin, Cemalettin (Editör). Ankara: Gündüz Eğitim Yayınevi
ERDEM, Ali Rıza. (2005). Etkili ve Verimli- Nitelikli- Eğitim. Ankara: Anı Yayıncılık.
ERTÜRK, Selahattin. (1998). Eğitimde “ Program” Geliştirme.Ankara:Meteksan .95-96, Ankara.
FĠDAN, Nurettin ve Münire ERDEN. (1998). Eğitime Giriş. Ġstanbul: Alkım Yayınevi.
GÖKKAYA, KürĢat. (2003). Sosyal Bilgilere GiriĢ. Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu Sosyal Bilgiler. ġahin, Cemalettin (Editör). Ankara: Gündüz Eğitim Yayınevi.
GÖRGEN, Ġzzet. (1999). Özetleme Becerisinin Öğrencilere Öğretimi. Yaşadıkça Eğitim, 62,22-28.
KARAAĞAÇLI, Mustafa. (2002). Mesleki Eğitim ve Teknoloji Eğitiminde Özel Öğretim Yöntemleri. Ankara:Nobel Yayın Dağıtım.
KARASAR, Niyazi. (2000). Araştırmalarda Rapor Hazırlama. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
KARASAR, Niyazi. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
KĠRĠġ, Ayten. (2005). Not Alma Tekniği (Anahat ve Matris Tekniği) İle Tarih Öğretiminin Öğrenci Başarısına ve Hatırlama Düzeyine Etkisi.Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü ( YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi).
KOÇ, Mustafa ve diğerleri. (2001). Gelişim ve Öğrenme.Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
KOLUKISA E. Aydın ve diğerleri. (2005). İlköğretim Soysal Bilgiler Öğretmen Kılavuz Kitabı-4.Sınıf. Ankara: A Yayınları.
KÜÇÜKAHMET, Leyla. (1999). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ġstanbul: Alkım Yayınevi.
MEB. (2005). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi ve Öğretim Programı ve Kılavuzu (4-5- Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü
... (2006). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi 6. Sınıf Öğretim Programı ve Kılavuzu.Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü
OKUTAN, Mehmet. (1997). Genel Öğretim Metodları- Öğretim İlke ve Yöntemleri. Trabzon.
ÖZAKPINAR, Yılmaz. (2002).Verimli Ders Çalışmanın Psikolojik Koşulları.Ġstanbul:Remzi Kitabevi.
ÖZBAY, YaĢar. (2004). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi- Kuram-Uygulama- Araştırma. Ankara : Öğreti Yayınları.
ÖZDEN, Yüksel. (2005). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem-A Yayıncılık
ÖZTÜRK , Cemil ve Rahmi OTLUOĞLU. (2003). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Edebi Ürünler ve Yazılı Materyaller.Ankara :Pegem- A Yayıncılık.
PURTUL, Ġrfan. (2006). Eğitimde Ezbersiz Günlere Doğru. Ankara: Akasya Kitap.
SABAN, Ahmet. (2000). Öğrenme Öğretme Süreci Yeni Teori ve Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
SABAN, Ahmet. (2005). Çoklu Zeka Teorisi ve Eğitim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
SABAN, Ahmet. (2005).Öğrenme ve Öğretme Süreci. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
SAFRAN, Mustafa ve Bahri Ata. (1998). Okul DıĢı Tarih Öğretimi.Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, (1), 87-94.
SELÇUK, Ziya. (2000). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
SELÇUK, Ziya. (2001).Okul Deneyimi ve Uygulama- Öğretmen ve Öğrenci Davranışlarının Gözlenmesi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
SENEMOĞLU, Nuray. (2001).Öğrenme Ürünleri ve Öğretim. Ankara: MEB Projeler Koordinasyon Merkezi BaĢkanlığı.
SENEMOĞLU, Nuray. (2002). Gelişim Öğrenme ve Öğretim-Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gazi Kitapevi.
SOMUNCUOĞLU, YeĢim ve Ali Yıldırım. (1998). Öğrenme Stratejileri : Teorik Boyutları, AraĢtırma Bulguları ve Uygulama Ġçin Ortaya Koyduğu Sonuçlar.Eğitim ve Bilim, 22, (110),31-39.
SÖNMEZ, Veysel. (1997). Sosyal Bilgiler Öğretimi ve Öğretmen Kılavuzu. Ankara: Anı Yayıncılık.
SÖNMEZ, Veysel. (2001). Program Geliştirmede Öğretmen Elkitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
SUBAġI, Güzin. ( 2000 ). Etkili Öğrenme: Öğrenme Stratejileri.Milli Eğitim. (146), 32-36.
ġAHĠNEL, Semih. (2005). EleĢtirel DüĢünme.Eğitimde Yeni Yönelimler. Demirel, Özcan (Editör). Ankara: 2005.
ġAHĠNEL, Melek. (2005). Etkin Öğrenme.Eğitimde Yeni Yönelimler.Demirel, Özcan (Editör). Ankara:2005.
ġEN, H. ġenay. (2001). DüĢünme Becerilerini GeliĢtirme ve DüĢünmenin Öğretimi. Milli Eğitim, 152, 73-79.
TAN, Hasan. (1996). Verimli Ders Çalışma ve Hayata Hazırlanma. Ġstanbul: Alkım.
TAN, Mine. (1997).Çocukluğun Tarihi AraĢtırmalarından Sözlü Tarih YaklaĢımı ve Sözlü Tarihte Bir Çocuk.Çocuk Kültürü: I. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri.Yay. Haz : Bekir Onur, Ankara Üniv. Baımevi.
ÜLGEN, Gülten. (2004). Kavram Geliştirme: Kuramlar ve Uygulamalar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
ÜSTÜNDAĞ, Tülay. (2003). Yaratıcılığa Yolculuk. Ankara: Pegem- A Yayıncılık.
YANPAR, Tuğba. (2006). Etkili ve Anlamlı Öğrenme Ġçin Kuramsal YaklaĢımlar ve Yapılandırmacılık.Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi- Yapılandırmacı Bir Yaklaşım. Öztürk , Cemil (Editör).Ankara : Pegem- A Yayıncılık.
YAġAR, ġefik ve Mehmet GÜLTEKĠN. (2006). Anlamlı Öğrenme Ġçin Etkili Öğretim Stratejileri. Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi- Yapılandırmacı Bir Yaklaşım. Öztürk , Cemil (Editör).Ankara : Pegem- A Yayıncılık.
YAġAR, Okan. (2004). Ġlköğretim Sosyal Bilgiler Derslerinde Görsel Materyal Kullanımı ile Coğrafya Konularının Eğitimi ve Öğretimi. Milli Eğitim, 163, (104- 119).
YAVUZ, Kudret Eren. (2005). Yeniden Yapılanan Sınıflar İçin Aktif Öğrenme Yöntemleri. Ankara: Ceceli Yayınları.
YAVUZ, Kudret Eren. (2004). Eğitim- Öğretimde Çoklu Zeka Teorisi ve Uygulamaları. Ankara: Ceceli Yayınları.
YAYCI, Levent .(2005). Bilgiyi ĠĢleme Kuramı. Gelişim ve Öğrenme.Aydın , Betül (Editör). Ankara: Nobel Yayınları.
YILDIRIM, Ali, Ahmet DOĞANAY ve Adil TÜRKOĞLU. (2000). Okulda Başarı İçin Ders Çalışma ve Öğrenme Yöntemleri. Ankara:Seçkin Yayıncılık.
YÖK. (1997). İlköğretimde Sosyal Bilgiler Öğretimi. Ankara: MEGP Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi.
YURDAKUL, Bünyamin. (2005). Yapılandırmacılık.Eğitimde Yeni Yönelimler. Demirel, Özcan (Editör). Ankara: 2005.
EK-1
1-Toplumun en küçük yapı taşı olan ve anne, baba ve çocuklardan oluşan birliğe ne denir?
A) Aile B) Akraba C) Kültür D) Millet 2- Aile tarihimizi araştırırken dedemiz ile röportaj yapmak aşağıdakilerden hangisine örnektir?
A)Sözlü Tarih B)Sohbet Etmek C)Arşivcilik D)Söyleşi
3- Babanızın nüfus cüzdanında aşağıda verilen bilgilerden hangisini elde edemeyiz?
A) Doğum Tarihi B) Kan Gurubu C) Nerede doğduğu
D) Ne kadar para kazandığı
4- Aşağıda verilenlerden hangisi maddi kültür öğelerinden değildir?
A) Sanat Eseri B)Giyecekler C)Saygı D)Halılar 5- Kültürün kuşaktan kuşağa aktarılmasında en etkili olan faktör aşağıdakilerden hangisidir?
A) Bayramlar B)Düğünler C)Oyunlar D)Dil
6- Gelenek ve görenekler, bayramlar inançlar bir milleti oluşturan öğelerden hangisi ile ilgilidir?
A) Tarih Birliği B)Yurt Birliği C)Kültür Birliği D)Ülkü Birliği 7- Örf, gelenek, görenek, vatan, mimari, edebiyat, dil, müzik milli kültür öğelerinden bazılarıdır.
Yukarıda verilenlerden hangileri güzel sanatların içinde yer alır?
A) Örf, adet ve gelenek B) Vatan, adet ve gelenek C) Dil, gelenek, görenek D) Mimari, edebiyat, müzik
8-Aşağıda verilenlerden hangisi aile tarihimizi öğrenmemizin bize sağladığı faydalardan biri değildir?
A) Ailemizin geçmişte nasıl