Bu bölümde, araĢtırmada elde edilen bulguların ortaya konması ve sonuçlarının
ilgili literatürden faydalanılarak tartıĢılması, araĢtırmanın sonuçları ve buna bağlı olarak geliĢtirilen öneriler yer almaktadır.
5. 1. TartıĢma
Cinsiyet ve yaĢ değiĢkenleri için elde edilen sonuçlara bakarak sporcuların hem içsel olarak hem de dıĢsal olarak spora güdülendikleri söylenebilir. Cinsiyet ile ilgili yapılan çalıĢmalarda; Erdem (2008)’in Amerikan Futbolu erkek sporcuları ile yapmıĢ olduğu çalıĢmada sporcuların dıĢsal güdülerden çok içsel olarak güdülendiklerini söylemektedir. Çiftci ve Özbek (2010)’in yapmıĢ olduğu çalıĢmada erkek sporcular kız sporculara göre, “sporun insanlarla tanıĢmak için ve arkadaĢları ile iyi iliĢkilerini sürdürebilmek için iyi bir yol olduğu” gibi içsel güdülere daha çok katılmaktadırlar. Kelecek ve ark. (2010)’un yapmıĢ olduğu çalıĢmada ise erkek voleybolcuların spora bazı durumlara göre içsel ve dıĢsal olarak güdülendiklerini, bazı durumlarda da güdülenmedikleri sonucuna varmıĢlardır. Erdoğdu ve ark. (2010), Er ve ark. (2003), AktaĢ ve ark. (2006)’nın yapmıĢ olduğu çalıĢmalarda her iki cinsinde spora farklı içsel güdüler ile güdülendikleri sonucuna varmıĢlardır. Fakat yapılan bazı çalıĢmalar, Gill ve ark. (1983), Ryan ve ark. (1997), Lee ve ark. (2000) cinsiyete göre sporcuların daha çok dıĢsal olarak güdülendiklerini öne sürmektedirler. Ġlhan ve Gencer (2009)’un yapmıĢ olduğu çalıĢmada kız ve erkek sporcuların spora katılım güdüsü ile etkili bir sonuca varamamıĢlardır. Bu sonuç bizim çalıĢmamız ile ters düĢmektedir.
YaĢ değiĢkeni ile ilgili yapılan çalıĢma sonuçlarına göre, ġirin (2007)’ nin 12-15 yaĢ futbolcu kızlar ile yapmıĢ olduğu çalıĢmada sporcuların “Becerilerimi geliĢtirmek”, “Yeni beceriler öğrenmek”, “Takımda olmak”, “Kazanmayı sevmek”, “Hareketi sevmek” ve “Ġyi olduğum bir konuda bir Ģeyler yapmak” gibi içsel güdülerden dolayı spora güdülendiğini söylemektedir. Arslan ve Altay (2009)’un yapmıĢ oldukları çalıĢmada futbol, basketbol, voleybol, hentbol spor dallarında okul takımında yer alan 11-15 yaĢları arasındaki erkek öğrencilerin alt boyutlar ile arasında anlamlı bir fark olmadığını yani yaĢ ve yapılan spor branĢının güdülenmeyi etkilemediğini öne sürmektedirler. Bu sonuç bizim çalıĢmamızın sonucu ile ters düĢmektedir.
Kazak (2004)’ın Türk Sporcuları üzerine yaptığı bir çalıĢmada yaĢ ilerledikçe içsel güdülenmenin azaldığı, ġirin ve ark. (2008) yaptığı diğer bir çalıĢmada da yaĢ artıkça güdülenmenin daha dıĢsal nedenlere kaydığı sonucuna varmıĢlardır. Bunları Ada ve ark. (2010), Kazak (2007), ġirin ve Hammioğlu (2007)’nun çalıĢma bulguları dıĢsal güdülenme boyutunda desteklemektedir. Bu farklılaĢmanın yaĢ ilerledikçe ihtiyaçların artması ve doyum noktasının yükselmesi olarak düĢünülebilir. Bu çalıĢma sonuçları ile bizim çalıĢmamızın sonuçları dıĢsal olarak spora güdülenme boyutunda örtüĢmektedir. Anne eğitim durumu, baba eğitim durumu ve kaç yıldır spor yaptığı değiĢkenleri için elde edilen X2
testi sonuçlarına genel olarak bakıldığında öğrencilerin 0.01 seviyesinde hem içsel hem de dıĢsal olarak güdülendikleri görülmektedir. “Kaç yıldır spor yaptığı” yani spor yaĢı, öğrencinin spora güdülenmesini olumlu yönde etkilediği görülmüĢtür. Yapılan literatür taramasında Ramazanoğlu ve ark. (2004), ġirin ve ark. (2008)’nın yaptığı çalıĢma sporcuların profesyonelliğe doğru gittikçe daha çok dıĢsal olarak spora güdülendiklerini öne sürmektedirler. Aksen ve ark. (2010)’ nın yapmıĢ olduğu çalıĢmada da ailenin aylık gelirine göre spora katılım güdüsüne etkisinin sporcuları içsel olarak güdülediği sonucuna varmıĢlardır. Bu sonuçlar bizim çalıĢmamızın sonucu ile örtüĢmektedir.
“Anne eğitim durumu ve baba eğitim durumu” değiĢkenleri ile ilgili literatürde ortaöğretimde spora güdülenme ile ilgili bir çalıĢmaya rastlanmamıĢtır. Fakat Ġlaslan (2001), Saygıdeğer (2004) Tepeköylü ve arkadaĢları (2009) bu değiĢkenler ile iletiĢim becerisi algıları arasında ilgili çalıĢmalar yapmıĢlardır. Bu çalıĢmaların sonuçları, baba eğitim durumu ve anne eğitim durumu öğrencilerin iletiĢim becerisi algılarını etkilemediği bakımından birbirleriyle örtüĢtüğü görülmüĢtür. Bu bakımdan bizim çalıĢmamız ile ters düĢmektedir. Bizim çalıĢmamızda anne eğitim durumu ve baba eğitim durumunun öğrencinin spora hem içsel hem de dıĢsal olarak güdülenmesinde etkili olduğu sonucuna varılmıĢtır.
5.2. Sonuç
ÇalıĢmamızda anne ve babanın eğitim durumu değiĢkenlerine göre; ilkokul mezunu olan ailelerin çocuklarının üniversite mezunu olmalarını daha çok istemelerinden dolayı çocukların eğitimlerini engelleyeceği düĢüncesiyle çocuğunu spora yönlendirmediği, orta öğretim mezunu ailelerin, ilkokul mezunu ailelere göre çocuklarını spora yönlendirme konusunda daha bilinçli olduğu, üniversite mezunu ailelerin ise çocuklarını kötü alıĢkanlıklardan uzak tutmak, boĢ zamanlarını televizyon, bilgisayar oyunları vs. gibi uğraĢlarla geçirmelerindense, spor yaparak sağlıklı olmaları ve sosyo-kültürel yönden geliĢmeleri için çocuklarını spora yönlendirdikleri sonucuna varılmıĢtır.
YaĢ değiĢkenine göre; çocukların küçük yaĢta spor yapmaya oyun amaçlı baĢladığı ve ergenliğe doğru arkadaĢları arasında saygınlık kazanmak, yeni bir Ģeyler öğrenmek, örnek aldığı bir sporcuya benzemek gibi nedenlerle spora yöneldiği, cinsiyet değiĢkenine göre; ergenlik çağındaki gençlerin daha çok karĢı cinse kendini beğendirme, saygınlık görme, kendini kanıtlama gibi nedenlerle spora yöneldiği sonucuna varılmıĢtır.
Spor yaĢı değiĢkenine göre ise; bazı sporcuların spor yapmaya sağlık, eğlence, gösteriĢ gibi nedenlerle baĢladıkları, zaman geçtikçe ve baĢarıya ulaĢtıkça iĢin maddi boyutunu düĢündükleri, gelir elde etmek ve sosyal statü kazanmak için spor yapmaya devam ettikleri sonucuna varılmıĢtır.
Bu açıdan çocuğun spora baĢlamasında ailenin eğitiminin büyük rol oynadığı, kaç yıldır spor yaptığı, cinsiyet ve yaĢ gibi değiĢkenlerine göre içsel ve dıĢsal güdülerle çeĢitli amaçlar için spora yöneldiklerini söylemek mümkündür.
5.3. Öneriler
Bu bölümde araĢtırma sonuçları göz önünde bulundurularak aĢağıdaki önerilerde bulunulmuĢtur.
Benzer çalıĢmanın ilköğretim öğrencileri üzerinde yapılıp kıyaslanması çalıĢmanın önemini arttıracaktır.
Ailenin sosyo-ekonomik düzeyleri, sosyal çevre vb. gibi faktörlerin de incelenmesiyle araĢtırma daha da geliĢtirilebilir.
AraĢtırmanın, sporda geliĢmiĢ farklı iller ve ülkelerle karĢılaĢtırılması araĢtırmaya daha da anlam kazandıracaktır.
Ġncelenen faktörler sonucunda antrenörlerin, beden eğitimi öğretmenlerinin ve aile fertlerinin sporcunun spora bakıĢ açısı hakkında bilgi sahibi olunabilir.
KAYNAKÇA
Ada, E.N.D., Çelik, A., Çetinalp, Z.K. (2010). Master atletlerin fiziksel performans
düzeylerinin spora katılım güdüleri üzerindeki etkisi, 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Antalya.
Adair, J. (2005). Etkili Motivasyon. (2. basım). Ġstanbul: Babıali Kültür Yayıncılığı. Aksen, P., Ciğerci, A.E., Günay, M., Eski, T. (2010). Kastamonu Üniversitesi Beden
Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Özel Yetenek Sınavına BaĢvuran Adayların Spora Katılım Güdülerinin Bazı DeğiĢkenlere Göre Ġncelenmesi, 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Antalya.
Akkoyunlu, Y. (1996). Beden Eğitimi ve Spor, Pamukkale Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi.
AktaĢ, Z., Çobanoğlu, G., Yazıcılar, Ġ., Er, N. (2006). Profesyonel basketbolcularda
spora özgü baĢarı motivasyon düzeylerinin cinsiyetler açısından karĢılaĢtırılması, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IV (2) 55-59.
AltıntaĢ, A., Hacıoğlu, O., Sağtürk, B., Belman, C., AĢçı, F.H. (2010). Genç Futbol
Oyuncularının Spora Katılım Güdüleri ve BaĢarı Algıları Arasındaki ĠliĢkinin Ġncelenmesi, Spor Bilimleri Bölümü, BaĢkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ankara.
Arslan, Y., Altay, F. (2009). Ġlköğretim okul takımlarındaki erkek öğrencilerin spora
katılım güdülerinin incelenmesi, Pamukkale Üniversitesi Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yüksekokulu, 4(2):59-66
AĢan, Ö. (1992). ÇalıĢma Ortamının Güdüleme Üzerine Etkisi. YayınlanmamıĢ Yüksek
Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Balcı, E. (1992). Ödüller, Güdülenme Kuramları ve Türkiye’de Öğretmen Ödülleri.
Ankara: Adım Yayıncılık.
Çiftci, M.B., Özbek, O. (2010). Lisanslı Sporcuların Spora Güdülenmeye ĠliĢkin
GörüĢleri, 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Antalya.
Can, H. (1985). BaĢarı Güdüsü ve Yönetsel BaĢarı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi
Ġktisadi ve Ġdari Bilimler Fakültesi Yayınları.
Cemaloğlu, N. (1996). Ġlköğretim MüfettiĢlerinin Mesleki Yardım ve Rehberlik
Rolünün Öğretmenleri Güdülemesi, YayınlanmıĢ Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Yöneticiliği ve Deneticiliği Anabilim Dalı, Ankara.
Deci, E.L., Ryan, R.M. (1985). The General Causality Orientations Scale: Self
Determination In Personality. Journal of Research in Personality, 19, 109-134.
Doğan, O. (2004). Spor Psikolojisi. Cumhuriyet Üniversitesi Yayınları, Sivas. Doğan, O. (2005). Spor Psikolojisi. Nobel Yayınları, Adana.
Erdem, M. (2008). Amerikan Futbolu Sporcularında Sporda Güdülenme Ölçeği’nin
GeliĢtirilmesi, YayınlanmıĢ Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Ankara.
Erdem, S. (1991). Psikoloji. Ġstanbul: Fil Yayınevi.
Erdemli, A. (2002). Temel Sorunlarıyla Spor Felsefesi. E Yayınları, Ġstanbul. Eren, E. (1993). Yönetim ve Organizasyon. Ġstanbul: Beta Basım.
Eren, E. (2004). Örgütsel DavranıĢ ve Yönetim Psikolojisi, (8.basım). Ġstanbul: Beta
Basım Yayım.
Er, N., Çobanoğlu, G., Er, G., Zekioğlu, A., Yazıcılar, Ġ., (2003). Sporda BaĢarı
Motivasyonunun Cinsiyetler Açısından Analizi. Beden Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi, Ankara.
Erdoğdu, M., ġirin, E.F., Ince, A., Öçalan, M., (2010). Farklı BranĢlarda Okul
Takımlarında Yer Alan Ortaöğretim Öğrencilerin Spora Katılım Motivasyonlarının Ġncelenmesi. 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Ankara.
Gencer, E., Ġlhan, L. (2009) Liseler Arası Badminton Müsabakalarına Katılan Sporcu-
Öğrencilerin Spora Katılım Motivasyonlarının Belirlenmesi, 4. Raket Sporları Sempozyumu, Kocaeli.
Gill D.L., Gross, J.B., and Huddleston, S. (1983). Participation Motivation In Young
Sports. International Journal of Sport Psychology, 1-14.
Göksu, T. (2000). Toplumsal Psikoloji-Toplumsal Olaylar ve Müdahale Esasları,
Ankara: Özen Yayıncılık.
Güven, H. S. (1981). ĠĢgörenlerin Güdülenmesinde Bireysel, Kümesel ve Örgütsel
DeğiĢkenler, Amme Ġdaresi Dergisi, 14(3).
Harmandar, Ġ. H. (2004). Beden Eğitimi ve Sporda Özel Öğretim Yöntemleri, Ankara:
Nobel Yayın Dağıtım.
Heckhausen, H. (1967). Anatomy of Achievement Motivation. Academic Press. Ġlaslan, Ö. (2001). Orta Öğretim Öğrencilerinin Bazı Özlük Niteliklerinin ve Baskın
Ben Durumlarının ĠletiĢim Becerileriyle ĠliĢkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri A.B.D., Konya.
Ġncir, G. (1985). ÇalıĢanların Motivasyona Genel Bir BakıĢı. Ankara: Milli
Prodüktivite Yayınları.
Kazak, Z. (2004). Sporda Güdülenme Ölçeği (SGÖ)’ nin Türk Sporcuları Ġçin
Güvenirlik ve Geçerlik ÇalıĢması. Hacettepe Üniversitesi, Spor Bilimleri Dergisi, 15(4), 191-206.
Kazak, Ö.O. (2007). 9-14 YaĢ Arasındaki Çocukların Spora Katılım Nedenlerinin
Değerlendirilmesi (Kütahya Ġli Örneği). YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Kütahya.
Kelecek S., AltıntaĢ, A., AĢçı, F.H. (2010). Elit Voleybolcuların Güdüsel Yönelimleri:
Cinsiyet ve Milli Sporcu Olmak Etken Midir? BaĢkent Üniversitesi, 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi. Antalya.
KırıĢlıoğlu, O.T., Stokrockı, M., (1992). Sanatta Eğitim. Ankara: Değirmencioğlu
Matbaacılık.
Köknel, Ö. (1985). KiĢilik. Ġstanbul: Altın Kitaplar Basımevi.
Koç, ġ., (1994). Spor Psikolojisine GiriĢ. Ġzmir: Saray Medikal Yayıncılık. Konter, E., (1995). Sporda Motivasyon. Ġzmir: Saray Medikal Yayıncılık.
Konter, E., (1998). Sporda Psikolojik Hazırlığın Teori ve Pratiği. Ankara: Bağırgan
Yayınevi.
Kowal, J., Fortier, M.S. (2000). Testing Relationships From The Hierarchical Model
Of Intrinsic And Extrinsic Motivation Using Flow As A Motivational Consequence. Research Quarterly For Exercise And Sport, 71(2), 171-181.
Kuru, E. (2000). Sporda Psikoloji. Ankara: Gazi Üniversitesi ĠletiĢim Fakültesi
Basımevi.
Lee, M.J., Whitehead, J., and Balchin, N. (2000). The measurement of values in
youtsport. Development of the Youth Sport Values Questionnaire. Journal of Sport ve Exercise Psychology, 22, 307-326.
Onaran, O. (1981). ÇalıĢma YaĢamında Güdülenme Kuramları. Ankara: Sevinç
Matbaası.
Oral, S., KuĢluvan, Z. (1997). Motivasyon Konusunda OluĢturulan YaklaĢımlar ve
ĠĢletmelerde Motivasyonu Artırmaya Yönelik Olarak Kullanılan Araçlar, Verimlilik Dergisi, (3), 93-116.
Önen, L., Tüzün, M.B., (2005). Motivasyon. Ġstanbul: Epsilon Yayıncılık. Plotnik, R., (2009). Psikolojiye GiriĢ. Ġstanbul: Kaknüs Yayınları. (1.basım). 309. Pelletier, L.G., Fortier, M.S., Valerand, R.J., Tuson, K.M., Briere, N.M. and Blais, M.R. (1995). Toward A New Measure Of Intrinsic Motivation, Extrinsic Motivation,
And Amotivation In Sport: The Sport Motivation Scale (SMS). Journal Of Sport And Exercise Psychology, 17 (2), 35-53.
Ryan, R.M., Frederick, C.M., Lepes, D., Ruboi, N., and Sheldon, K.M. (1997).
Intrinsic Motivation And Exercise Adherence. International Journal Of Sport Psychology, 28, 335-354.
Ramazanoğlu, F., Tekin, A., Zorba, E., Gürkan, A.C., Altungül, O., Özer, A., (2004). Taekwondocuların Spora Motive Olmalarında Ödüllendirmenin Motivasyon
Üzerine Etkisi, Doğu Anadolu Bölgesi AraĢtırmaları Dergisi, Cilt:3 Sayı:1.
Shinn, G., (1996). Güdülenmenin Mucizezi (çev: Uğur Kaplan). Sistem Yayıncılık. Saygıdeğer, A. (2004) Benlik Saygısı Düzeyleri Farklı Genel Lise Öğrencilerinin Bazı
KiĢisel Özelliklerine Göre ĠletiĢim Becerilerine ĠliĢkin Algılarının Ġncelenmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, EskiĢehir.
Sabuncuoğlu, Z., Tüz, M., (2005). Örgütsel Psikoloji, Bursa: Alfa Yayınları.
Sapancalı, F. (1993). “ÇalıĢanların Güdülenmesinde Kullanılan Özendirici Araçlar”,
Verimlilik Dergisi, sayı 4, s.55-74.
Sunay, H., Müniroğlu, S., Gündüz, N., (2004). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlik
Programlarının Fiziksel Aktiviteye Güdüleme Etkisi, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, II(3) 101-107.
ġimĢek, H., (2000). Ġlköğretim Okulu II. Kademe Resim-ĠĢ Derslerinde Güdüleme ve
Müziğin Benlik Kavramının GeliĢmesine ve Öğrenci BaĢarısına Etkileri. YayınlanmıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Resim-ĠĢ Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara. 22.
ġirin, E.F. (2007). Futbolcu Kızların (12-15 YaĢ) Spora Katılım Motivasyonlarının
Belirlenmesi, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi
ġirin, E.F., ve Hamamioğlu, Ö. (2007). Uzak Doğu Spor BranĢlarındaki (Taekwondo,
Karate, Judo) Sporcu Gençlerin Spora Katılım Motivasyonlarının Belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(2), 29-42.
ġirin, E.F., Çağlayan, H.S., Çetin, M.Ç., ve Ġnce, A. (2008). Spor Yapan Lise
Öğrencilerinin Spora Katılım Motivasyonlarına Etki Eden Faktörlerin Belirlenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2 (2).
Tepeköylü,Ö., Soyturk, M., Çamlıyer, H. (2009). Beden Eğitimi ve Spor
Yüksekokulu Öğrencilerinin (BESYO) ĠletiĢim Becerisi Algılarının Bazı DeğiĢkenler Açısından Ġncelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VII (3) 155,124.
Tükenmez, M., (2009). Toplumbilim ve Spor. Kayna Yayınları.
Toros (Kazak), Z., Tiryaki, ġ., (2001). Elit Sporcuların Güdüsel Yönelimleri:
Voleybolcular Üzerine Bir ÇalıĢma (Motivational Orientation Of Elite Athletes: A Study On Turkish Volleyball Players) II. Uluslararası Spor Psikolojisi Sempozyumu. Ġzmir.
Vallerand, R.J., Pelletier, L.G., Blais, M.R., Briere, N.M., Senecal, C. ve Vallieres, E.F. (1992). The Academic Motivation Scale: A Measure Of Intrinsic, Extrinsic, And
Amotivation In Education. Educational And Psychological Measurement. 52(4), 1003- 1017.
Vallerand, R.J., Pelletier, L.G., Blais, M.R., Briere, N.M., Senecal, C. ve Vallieres, E.F. (1993). On The Assessment Of Intrinsic, Extrinsic, And Amotivation In Education:
Evidence On The Concurrent And Construct Validity Of The Academic Motivation Scale. Educational And Psychological Measurement. 53, 159-172.
Voigt, D. (1998). Spor Psikolojisi. Çev; Atalay, A. Alkım Yayınları, Ġstanbul.
Zorba, E., Ġkizler, H.,C., Tekin, A., Miçoğulları, O., Zorba, E. (2005). Herkes Ġçin
EKLER: EK:1
EK:2
KĠġĠSEL BĠLGĠ FORMU
Bu çalıĢma Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans, AraĢtırma Projesi kapsamında yapılmaktadır. Sizlerden elde edilecek veriler sadece "ORTA ÖĞRETĠMDE OKULLAR ARASI SPOR MÜSABAKALARINA KATILAN ÖĞRENCĠLERĠN GÜDÜLENMĠġLĠK DÜZEYLERĠ" hakkında yapılacak araĢtırmada kullanılacaktır.
Lütfen ifadeleri dikkatle okuyunuz, seçeneklerden size uygun olanı iĢaretleyiniz ve iĢaretsiz ifade bırakmayınız.
Katkılarınızdan dolayı teĢekkür ederim.
Ahmet Yunus YĠĞĠT
Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana
Bilim Dalı Yüksek Lisans Öğrencisi 1. Cinsiyetiniz?
( )Kız ( ) Erkek 2. YaĢınız?
( )15-16 ( )17-18 3. Okuduğunuz Okul Türü?
( )Meslek Lisesi ( )Fen Lisesi
( )Anadolu Lisesi ( ) Anadolu Öğretmen Lisesi ( )Genel Lise ( )Ġmam Hatip Lisesi
4. Babanızın Eğitim Durumu?
( )Ġlköğretim ( )Orta Öğretim ( )Üniversite 5. Annenizin Eğitim Durumu?
( )Ġlköğretim ( )Orta Öğretim ( )Üniversite 6. Babanızın Mesleği?
( )ĠĢçi ( )Çiftçi ( )Serbest Meslek ( )Memur ( )Emekli
7. Annenizin Mesleği?
( )Ev Hanımı ( )ĠĢçi ( )Memur ( )Emekli 8. Spor Yapıyor musunuz?
( )Evet ( )Hayır
9. Cevabınız Evet ise, Kaç Yıldır Yapıyorsunuz? ………..
10. Yaptığınız Spor BranĢı?
( )Basketbol ( )Voleybol ( )Futbol ( )Hentbol ( )Badminton ( )Atletizm ( )GüreĢ ( )Yüzme ( )Masa Tenisi ( )Kayak ( )Satranç ( )Diğer
11. Sizi Yaptığınız Spora Yönlendiren KiĢi?
( )Beden Eğitimi Öğretmeni ( )ArkadaĢlarım ( )Örnek Aldığım Bir Sporcu ( )Kendi Ġsteğimle ( )Ailem ( )Diğer
EK:3