Bu bölümde i birlikli ö renme yöntemi ile ilgili yurt dı ı ve yurt içi ara tırmalar sunulmu tur.
2.8.1. birlikli Ö renme ile lgili Yurt Dı ında Yapılan Ara tırmalar
1980 yılında Slavin yaptı ı çalı masında, ilkö retimin birinci ve ikinci kademelerinde, i birli ine dayalı ö renme yakla ımının ara tırıldı ı 28 ara tırmayı incelemi tir. Bu çalı malarda i birli ine dayalı ö renme teknikleri ele alınmı , bu tekniklerin ö renciler arası kar ılıklı ili kilerde ve benlik saygısında di er ö retme yöntemlerinden daha etkili oldu u görülmü tür. Bu tekniklerden “Takım-Oyun- Turnuva” ve “Ö renci Takımları Ba arı Bölümleri“ nin kullanıldı ı 5 ara tırmadan matematik dersine ili kin akademik ba arının daha yüksek çıktı ı görülmü tür.
1981 yılında Slavin ve Karweit yaptıkları ara tırmalarında; ngilizce dersinde ”Ö renci Takımları-Ba arı Bölümleri”, matematik dersinde “Takım- Oyun- Turnuva”, sosyal bilgiler dersinde “Birle tirme II” teknikleri kullanılmı tır. Bu ara tırmaya 456 tane dört ve be inci sınıf ö rencisi ve 17 ö retmen katılmı tır. Ara tırmadan elde edilen bulgulara göre; bu tekniklerin derslerde kullanılmasının, genel ve akademik benlik saygısı, ho lanma duygusu, ba kalarını sevme, dil, okuma ve matematiksel hesaplamalarla ilgili akademik ba arı açısından önemli etkiler yarattı ı ortaya konmu tur.
Smith 1982 yılında 72 engelli, 4 üstün yetenekli ve 34 normal 6.sınıf ö rencisi üzerinde yaptı ı çalı masında i birlikli ö renme yönteminin ve bireysel ö retimin yetenekli, normal ve engelli ö rencilerin ba arısına etkisini ara tırmı tır. Ara tırmanın sonucunda, i birlikli ö renme yönteminin ö rencilerin ba arıları, hatırda tutma düzeyleri ve ö rencilerin tutumları açısından di er yöntemlerden daha ba arılı oldu u görülmü tür.
Webb (1982), yaptı ı ara tırmasında i birlikli ö renmenin küçük grupların ba arısına, grup etkile imine ve ö renciler arasındaki ili kilere etkisini incelemi tir. Bu çalı ma ilkö retim 2. kademedeki 77 ö renci üzerinde iki hafta sürmü tür. Cinsiyet ve seviye grupları içinde ba arı ve ileti imin incelendi i bu ara tırmanın sonucunda orta seviyedeki ö rencilerin, kendi gruplarındaki ileri seviye gruplarından daha ba arılı oldukları ortaya çıkmı tır.
Johnson ve Johnson, 1985 yılında yaptıkları ara tırmada, bireysel ö retim ile i birlikli ö renme, ö renci ba arıları ve ö rencilerin derse kar ı tutumları açısından kar ıla tırılmı tır. ki hafta boyunca 4. sınıf ö rencileri üzerinde yürütülen çalı mada, i birlikli ö renmenin uygulandı ı deney grubunda; ö rencilerin ba arılarının ve derse kar ı tutumlarının daha yüksek oldu u sonucu ortaya çıkmı tır.
Good (1989-1990) matematik ö retiminde, i birli ine dayalı ö renme yakla ımının kullanıldı ı deney grubundaki ö rencilerin, kontrol grubundaki ö rencilere göre derste daha aktif ve derse daha çok güdülendiklerini ortaya koymu tur.Buradan i birli ine dayalı ö renmenin konuların ö retilmesinde daha etkili oldu u sonucuna ula ılmı tır.
Slavin, 1990 yılında yaptı ı meta analitik çalı mada; 68 kar ıla tırmanın 49’unda i birlikli ö renme lehine, 8’inde kontrol grupları lehine anlamlı farklar bulmu tur. 4. ve 5.sınıf ö rencileri üzerinde ve matematik dersi ile ilgili 13 çalı manın 8 inde i birlikli ö renmenin daha etkili oldu u görülmü tür. birlikli ö renme, akademik ba arının yanında arkada larını sevme, benlik saygısı, i birli i yapma, özürlü ve özürlü olmayan ö renciler ile farklı etnik kökenden olan ö renciler açısından olumlu etkileri oldu u görülmü tür.
Bonaparte, 1990 yılında 240 ö renci üzerinde yürüttü ü çalı masında “Ö renci Takımları Ba arı Bölümleri” tekni inin kullanıldı ı i birli ine dayalı tam ö renme ile yarı macı tam ö renmeye dayalı derslik düzeninin, matematik ba arısında, yarı macı derslik düzenine göre çok daha etkili oldu unu ve
matematik ba arısı ile benlik saygısı arasında anlamlı ili kilerin oldu unu belirlemi tir.
Slavin, Madden ve Stevens, 1990 yılında ilkö retim 3, 4, 5 ve 6. sınıfların matematik derslerinde uygulanan “Takım Destekli Bireyselle tirme (TDB)” tekni i ile ilgili yapılan 7 ara tırmanın sonuçlarını yazdıkları makalelerinde özetlemi lerdir. Bu ara tırmalarda TDB’nin akademik ba arı, tutum ve ö rencilerin davranı larına olan etkisi ara tırılmı tır. Be çalı mada, TDB ö rencileriyle kontrol gruplarındaki ö renciler arasında, standartla tırılmı matematiksel hesaplama ölçeklerinden aldıkları puanlar açısından, TDB lehine anlamlı farklar bulunmu tur. Kavramlar ve uygulamaların de erlendirildi i dört çalı manın üçünde TDB lehine anlamlı farklar bulunmu tur. Ayrıca TDB’nin üst, orta ve alt ba arı düzeyindeki ö renciler için olumlu etkileri oldu u; akademik sorunları olan ö rencilerin de bu uygulamadan olumlu yönde etkilendikleri belirlenmi tir. TDB’ nin matemati e ili kin benlik saygısı, matematik dersini sevme, derslik içindeki davranı lar, etnik ili kiler, akademik engelli ö rencileri kabul etme de i kenleri açısından olumlu etkileri oldu u saptanmı tır (Yıldız, 2002:46-47).
Dubois, 1990 yılında yaptı ı, 2175 ö renci ve 26 matematik ö retmeninin katıldı ı ara tırmasında “ birli ine dayalı ö renme yönteminin birinci sınıf ö rencilerinin matematik dersine ili kin tutumlarına ve akademik ba arılarına etkisi” ni ara tırmı tır. Bu ara tırma 86 matematik dersinde, 18 hafta süre ile uygulanmı tır. Ara tırmanın sonucunda hesap becerilerinin geli iminde, matematiksel kavramların biçimlendirilmesinde ve matematik dersine ili kin tutumların olumlu yönde de i mesinde i birli ine dayalı ö renme tekniklerinin kullanılmasının etkili oldu u ortaya çıkmı tır.
Dubors 1992 yılındaki çalı masında, i birli ine dayalı ö renme yönteminin ilkö retim 1. sınıf ö rencilerinin akademik ba arılarına ve matematik dersine olan tutumlarına etkisini ara tırmı tır. Ara tırmanın bulgularına göre, i birli ine dayalı ö renme yönteminin, ö rencilerin hesaplama becerilerinin geli iminde ve
matematiksel kavramların biçimlendirilmesinde etkili oldu u halde matematik dersine ili kin tutumlarında herhangi bir etkisinin olmadı ı ortaya konmu tur.
Mulryan (1992), 6. sınıfların matematik dersinde yürüttü ü ara tırmasında ö rencilerin grup arkada ları ile çok daha rahat etkile im kurduklarını ve derste di er yöntemlere göre daha aktif olduklarını göstermi tir.
Miller 1992’de i birli ine dayalı ö renmenin ilkö retim 7.sınıf ö rencilerinin akademik ba arılarına ve hatırda tutma düzeylerine etkisini ara tırmı tır. Ara tırmanın deney grubu ile kontrol grubu arasında anlamlı bir fark bulunmamı tır.
1992 yılında Wood tarafından yapılan ara tırmada, i birli ine dayalı ö renme yakla ımı ile geleneksel ö renme yakla ımı kar ıla tırılmı tır. Ara tırmanın deney grubunu 29, kontrol grubunu ise 23 ö renci olu turmu tur. Deney grubuna uygulanan i birli ine dayalı ö renme yakla ımı matematik alanında kendine güveni arttırıp, kaygıyı azaltmasına ra men ö rencinin akademik ba arı ve hatırda tutma düzeyi üzerinde herhangi bir etki yaratmamı tır.
1993 yılında Spuler ‘in yaptı ı meta analitik bir çalı mada, “Ö renci Takımları Ba arı Bölümleri” ve “Takım- Oyun- Turnuva“ matematik ba arılarına etkileri açısından kar ıla tırılmı tır. Bunun yanında ara tırmalar, çalı maların yapıldı ı yerle im yerleri, çalı maların amacı, uygulandıkları sınıf düzeyi ve uygulanma süreleri açısından kar ıla tırılmı tır. Ara tırmanın bulgularına göre matematik ba arısı açısından en etkili teknik ”Takım- Oyun- Turnuva” tekni idir. 13 haftadan daha uzun süren çalı malarda TOT, 13 haftadan kısa süreli çalı malarda ÖTBB ‘nin geleneksel yöntemlerden daha etkili oldu u, yarı macı modellerle yapılan çalı malarda ÖTBB ‘nin daha etkili oldu u ortaya çıkmı tır. Ayrıca TOT’un ÖTBB’den daha etkili oldu u görülmü tür.
Bir ba ka meta analitik çalı ma, 1993’te Bak tarafında yapılmı tır. 73 ara tırma incelenerek, i birli ine dayalı ö renmenin akademik ba arı açısından
di er yöntemlerden daha etkili oldu unu ve daha çok orta ba arı düzeyindeki beyaz, orta e itim okullarında okuyan, kentte bulunan ve orta sosyo-ekonomik düzeyde olan ö renciler için daha yararlı oldu unu ortaya koymu tur.
King, 1993 yılında yaptı ı çalı masında, i birlikli ö renme yakla ımını matematik ba arısı dü ük ve yüksek olan ö renciler üzerinde uygulamı tır. Ö rencileri ikisi ba arılı, ikisi dü ük ba arılı olmak üzere dörder ki ilik iki farklı ö renci grubu üzerinde yürütmü tür. Ara tırmanın bulgularına göre ö renme sürecinde dü ük ba arılı ö rencilerin de aktif olarak derse katılmasına kar ın, yüksek ba arılı ö rencilerin gruplarda daha baskın oldu u saptanmı tır.
Judith 1993’te yaptı ı ara tırmada, yetenekli ö rencilerin i birli ine dayalı ö renme gruplarına adaptasyonlarını incelemi tir.Ö renci gözlemleri, ö renci anketleri, ö renci de erlendirmeleri ile ö retmen ve ö renci görü melerinden elde ettiklerine göre, yetenekli ö rencilerin yardım alma, yardım verme fırsatlarına önem verdi i, i birlikli ö renmeyi destekledikleri ortaya çıkmı tır.
Nichols ve Miller (1994) tarafından yapılan bir ara tırma ile i birli ine dayalı ö renme yakla ımının 11. ve 12. sınıf ö rencilerinin Cebir II dersindeki akademik ba arılarına ve motivasyonlarına etkisi incelenmi tir. Bu ara tırmada altmı iki ö renci ile yürütülmü tür. Deney grubuna, i birli ine dayalı ö renme tekniklerinden biri olan “Takım Destekli Bireyselle tirme” tekni i uygulanmı tır. Di er yandan kontrol grubuna ise, geleneksel yöntem uygulanmı tır.Ara tırmanın sonucunda, i birli ine dayalı ö renme yakla ımının uygulandı ı deney grubunun kontrol grubundan daha yüksek bir akademik ba arıya sahip oldu u ortaya çıkmı tır. Ayrıca deney grubundaki ö rencilerin, kontrol grubundaki ö rencilerden amaç yönelimli ö renme ile kendi yeteneklerinin farkına varmaları açısından daha yüksek düzeyde olduklarını ortaya çıkarmı lardır.
Underswood ise 1994 yılında ilkokul ö rencileri üzerinde yaptı ı ara tırmasında, i birli i yapmada cinsiyet faktörünün etkisi üzerinde durmu tur. Bu ara tırmanın sonucunda, kızların gerekli yönlendirme olmadan da i birli i içinde
çalı abildikleri, erkeklerin ise ancak gerekli yönlendirme olursa i birli i yapabildikleri ve problem çözebildikleri gözlenmi tir. Karma gruplarda ise gerekli yönlendirme yapılsa dahi ö rencilerin i birli ine dayalı çalı maya istekli olmadıkları gözlemlenmi tir.
1995’te Cooper tarafından yapılan ara tırma 15 ayrı 4. sınıfta yürütülmü tür. Ara tırma 15 ders saati sürmü tür. Geometri konularının ö retilmesi esnasında deney grubuna i birlikli ö renme, kontrol grubuna ise bireysel ö renme uygulanmı tır. Ara tırmanın sonunda deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir fark bulunamamı tır. Cooper, bunu ö rencilerin gerekti i gibi i birli i yapmamalarına ba lamı tır.
Karnasih (1996), yaptı ı ara tırmasında küçük i birli ine dayalı ö renme kümelerinin, matematik dersine ili kin akademik ba arı ile duyu sal davranı lar üzerindeki etkilerini incelemi tir. Bu ara tırma 160 ki ilik 10. sınıf ö rencileri üzerinde yürütülmü tür. Ö rencilerin akademik ba arıları, cinsiyeti ve alan ba ımlılıklarına göre karma ve benze ik kümeler olu turulmu tur. Veriler video çekimleri ve gözlemler sonucu elde edilmi olup, sonuçta i birli ine dayalı ö renme kümelerinin akademik ba arıya ve ö rencilerinin matematik kaygısının azalmasına etkisi oldu u ortaya çıkmı tır.
Hoek, Terwel ve Erdel’in 1997 ‘deki çalı ması ile dü ük ve yüksek seviyede ba arıya sahip ö rencilerin matematik konularını ö renmede sosyal, bili sel stratejilerin kullanılmasında i birli ine dayalı ö renme yönteminin etkileri ara tırılmı tır. Buna göre, dü ük ba arılı ö rencilerin i birli ine dayalı ö renme yöntemi ile daha ba arılı oldukları görülmü tür.
Bol, Whicker ve Nunnery (1997), yaptıkları ara tırmalarında ilkö retim ikinci kademe matematik derslerinde i birli ine dayalı ö renme yönteminin ö rencilerin ba arılarına ve tutumlarına etkisi, bireysel ö renme ile kar ıla tırılmı , sonuçta i birli ine dayalı ö renmenin daha etkili oldu u saptanmı tır.
Armstrong (1998), “ 12. Sınıfta Ö renci Takımlar Ba arı Bölümleri: Ö renci Ba arısı ve Tutumu Üzerine Etkisi” adlı çalı masını, deney grubunda 17, kontrol grubunda 30 ö renci üzerinde yürütmü tür. Bu ara tırma, 12. sınıf ö rencileri üzerinde 7 hafta süre ile gerçekle tirilmi tir. Ara tırma bulgularında, alınan test puanları açısından deney grubunda uygulanan ÖTBB tekni i ile, kontrol grubunda uygulanan geleneksel ö retim yöntemi arasında anlamlı bir fark bulunamamı tır. Ö rencilere ve ö retmenlere verilen anketlerde, ö retimde i birlikli ö renme yöntemi kullanılmasından memnuniyet duyuldu u sonucuna ula ılmı tır.
2.8.2. birlikli Ö renme ile lgili Yurt çinde Yapılan Ara tırmalar
birlikli ö renme ile ilgili ilk çalı ma, Açıkgöz’ ün 1987 yılında yayınladı ı ”Ö renmede birli i mi Yarı ma mı?” adlı makalesidir. Bu makalede, i birli i ortamının, akademik ba arı, derse kar ı tutum ve kendine güven gibi de i kenler üzerinde olumlu etkisinin bulundu u sonucuna ula ılmı tır.
Ülkemizde i birlikli ö renme ile ilgili ilk deneysel çalı ma Erden’ in 1988’de yaptı ı “Grup Etkilili i Ö retim Tekni inin Ö renci Ba arısına Etkisi” adlı çalı masıdır. Bu deneysel çalı ma, Sosyal Psikoloji dersi alan E itim Bilimleri Bölümü’nde okuyan 53 ikinci sınıf ö rencisi üzerinde yürütülmü tür. Ara tırmada grup etkilili i ö retim tekni inin akademik ba arı ve kalıcılık üzerindeki etkisi ara tırılmı tır. Ara tırmanın sonucunda deney ve kontrol grubu arasında, akademik ba arı açısından anlamlı bir fark bulanamazken, ara tırmanın bitiminden bir hafta sonra uygulanan kalıcılık testi puanları açısından deney grubu aleyhine anlamlı bir fark bulunmu tur.
Ya ar, ”Yabancı Dilde Okuma Becerilerinin Geli tirilmesinde Küçük Gruplarla Ö retim Yönteminin Etkilili i” adlı çalı masını, 1991-1992 ö retim yılı güz döneminde, Anadolu Üniversitesi E itim Fakültesi Yabancı Diller Bölümü ngilizce Ö retmenli i Programı Hazırlık sınıflarına devem eden, “Metin Okuma ve nceleme” dersini alan ö renciler üzerinde yürütmü tür. Ara tırmada, “yabancı
dildeki okuma becerilerinin geli tirilmesi” ve “yabancı dilde okudu unu anlama gücünün geli tirilmesi” yönlerinden küçük gruplarla ö retim yönteminin etkisi ara tırılmı tır. Ara tırmanın bulgularına göre küçük gruplarla ö retim yönteminin etkili oldu u ortaya çıkmı tır.
Açıkgöz, 1993 yılında birlikli ö renme yönteminin etkilili ini ara tırmak için iki deneysel çalı ma yapmı tır. Açıkgöz “ birlikli Ö renme ve Geleneksel Bütün Sınıf Ö retiminin Ba arısı, Hatırda Tutma ve Duyu sal Özellikler Üzerindeki Etkileri” adlı ara tırmasını giri davranı ları ve sözel yetenekleri açısından e itlendirilmi iki grup üniversite ö rencisi üzerinde yürütmü tür. Ara tırmaya 48 ö renci katılmı tır. Deney grubuna “Birlikte Soralım Birlikte Ö renelim” tekni i, kontrol grubuna da geleneksel yöntem uygulanmı ve iki grup akademik ba arı, hatırda tutma, duyu sal ö renme açısından kar ıla tırılmı tır. Ara tırmanın bulgularına göre, son test puanları ve kalıcılık testi açısından deney grubu lehine anlamlı bir fark bulunmu tur. Bunun yanında arkada lık ili kileri ile bu yöntemi di er yöntemlere tercih etme açısından olumlu e ilimler gözlenmi tir.
Dervi , 1993 yılında Ankara Kurtulu ve nönü Liselerindeki Tarih, Co rafya, Felsefe, Türk Dili ve Edebiyatı, Fizik, Biyoloji, Kimya ve Matematik dersi veren 40 ö retmen ve 600 ö renci üzerinde yürüttü ü ara tırmasında grup çalı masının ö renci ba arısına etkisi üzerine ö retmen ve ö renci görü lerini ara tırmı tır. Ara tırmaya göre, ö retmenlerin ö retim yöntemleri seçimlerindeki tercihlerinin ö retmenlerin alanlarına göre farklılık göstermedi i; dersin i leni inde Sosyal Bilimler, Edebiyat, Fen Bilimleri ve Matematik ö retmenlerinin grup çalı masını kullandıkları; grup çalı masının ba arıyı olumlu yönde etkiledi i görü üne ö retmenlerin ve ö rencilerin ço unun katıldı ı sonucu ortaya çıkmı tır.
Açıkgöz “ birli ine Dayalı Ö renme, Grupla Yarı ma ve Bütün Sınıf Ö retmeni Etkinliklerinin Yabancı Dil Ba arısı ve Hatırda Tutma Üzerindeki Etkileri” adlı di er bir ara tırmasında, i birlikli ö renme, gruplar arası yarı ma ve bütün sınıf ö retimi etkinliklerinin yabancı dil ba arısı ve hatırda tutma üzerindeki etkisini incelemi tir. Ara tırmanın çalı ma grubunu 80 tane ilkokul birinci sınıf
ö rencisi olu turmu tur. Ara tırmada, geleneksel ö retim, grupla yarı ma, yapılandırılmı i birli i, yapılandırılmamı i birli i olmak üzere dört gruptan olu mu tur. Ara tırmanın bulguları, yabancı dilde dilbilgisi kurallarını uygulama becerisinin kazanılmasında ve kuralların hatırda tutulmasında, gruplar arası yarı ma ve grup üyelerine bireysel sorumluluk da ılımı yapılarak uygulanan i birli ine dayalı ö renme etkinliklerinin, bireysel çalı maya yer veren geleneksel ö retim ve bireysel sorumluluk da ılımı yapılmadan uygulanan i birli ine dayalı ö renme etkinliklerinden daha etkili oldu unu göstermi tir. Gruplar arası yarı manın etkilili i ile bireysel sorumluluk da ılımının yapıldı ı i birli ine dayalı ö renmenin etkilili i arasında, önemli farklar gözlenmi tir. Bireysel sorumluluk uygulanarak yapılan ö renme, bireysel sorumluluk da ılımı yapılmadan uygulanan i birli ine dayalı ö renmeden daha etkili bulunmu tur. Ayrıca yapılandırılmı i birli i ve gruplar arası yarı manın ö renmelerin kalıcılı ını artırdı ı belirlenmi tir.
Gömleksiz ve Özyürek “Türk Dili ve Edebiyatı Dersinde Uygulanan Kuba ık Ö renme Yönteminin Eri iye, Demokratik Tutumlara ve Benlik Saygısına Etkisi” adlı ara tırmalarını 1993-1994 e itim yılı birinci yarıyılında adana Anadolu Lisesi 1.sınıf ö rencileri üzerinde yürütmü tür. Ara tırmada “Ö renci Takımları Ba arı Bölümleri” tekni i uygulanmı tır. Ara tırma sekiz hafta sürmü tür. Ön test ve son test olarak eri i testi, sınıf ortamına ili kin demokratik tutum ölçe i, Rosenberg Benlik Saygısı ölçe inin genel benlik saygısı alt ölçe i, bunun yanında deney grubundaki ö rencilere “Kuba ık Ö renme De erlendirme Anketi” verilmi tir. Ara tırmanın bulgularına göre, akademik ba arı açısından i birlikli ö renme yöntemi uygulanan deney grubunun geleneksel tüm sınıf ö retimi uygulanan sınıflardan daha ba arılı oldu u ortaya çıkmı tır. Demokratik tutumlar açısından da ikinci deney ve kontrol grupları arasında, kontrol grubu lehine fark gözlenmi tir fakat birinci deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir fark bulunamamı tır. Benlik saygısı açısından birinci deney ve kontrol grubunda deney grubu lehine anlamlı bir fark gözlenmemi tir.
Ye ilyaprak (1994), çalı masını Çocuk Geli imi ve E itimi bölümü birinci sınıfta okuyan ve “E itim Ortamlarını nceleme” dersi alan 120 ö renci üzerinde
yürütmü tür. Bu çalı mada Ye ilyaprak i birli ine dayalı ö renme tekniklerinden ”Grup Ara tırması” tekni inin yeni bir uyarlamasını yaparak, bu tekni in bazı duyu sal özelliklerin kazanılmasındaki etkilerini ara tırmı tır. Ara tırma sonucunda bireysel çalı ma ya da yarı macı ortam yerine ö rencilerin yardımcı oldu u, destekledi i, birbirlerini denetledi i ve de erlendirdi i bir ortamın, yalnızca bili sel hedeflerin de il duyu sal özelliklerin kazanılmasına da uygun ve yararlı oldu u gözlenmi tir. Ö renciler bu yöntemle ö retmenin “i birli i yapma, sorumluluk alma, ba kaları ile birlikte olma, onları tanıma, de er verme” gibi insan ili kilerini ve demokratik tutumları geli tirici katkıları ile “kendini tanıma, ke fetme, güçlü ve zayıf yönlerini kabul etme, kendini ifade etme ve geli tirme” gibi bireysel hedeflere ula mada etkili oldu unu göstermi tir.
Kocaba , i birlikli ö renmenin blokflüt ö retimine ve ö renme stratejilerine olan etkilerini belirlemek için yaptı ı ara tırmasını zmir Dokuz Eylül Ortaokulu birinci sınıfına devam eden 155 ö renci üzerinde yürütmü tür. Ara tırmadaki ö rencilere müzi e ili kin tutum ölçe i, blokflüt çalma becerileri gözlem formu ve müzi i ö renme stratejileri ölçe i uygulanmı tır. ki deney ve iki kontrol grubu kullanılmı tır. Ara tırmanın sonucunda i birlikli ö renme tekniklerinin ö rencilerin müzi e ili kin tutumu, müziksel alan bilgileri, müzi i ö renme stratejileri ve blokflüt çalma becerileri üzerinde etkili oldu u saptanırken, kız ve erkek ö renciler arasında anlamlı bir fark bulunamamı tır.
Bilen (1996), i birlikli ö renmenin müzik ö retimi ve güdüsel süreçler üzerindeki etkisini incelemek amacıyla bir ara tırma yapmı tır. Ara tırma ilkö retim 4. sınıfta ö renim görmekte olan üç grup ö renci üzerinde yürütülmü tür. birlikli ö retim yönteminin, müzik bilgilerinin ö renilmesinde, nota ile ö renme yöntemine göre anlamlı bir fark bulunamamı tır fakat kulaktan ö renme yöntemlerine göre daha etkili oldu u görülmü tür. Ayrıca, i birlikli ö renmenin derse ilgiyi arttırdı ı ortaya çıkmı tır.
Ertekin (2001), yapmı oldu u “Geleneksel Ö retim Yöntemleri ile birlikli Ö renme Yönteminin Fen Bilgisi Dersindeki Akademik Ba arı ve Hatırda Tutma
Üzerindeki Etkileri” adlı çalı masını Hatay ili skenderun ilçesindeki Konarlı lkö retim Okulu’ndan rasgele seçilmi iki 4. sınıfında uygulamı tır. Seçti i sınıflardan deney grubunda i birlikli ö renme yöntemini, kontrol grubunda ise, geleneksel ö retim yöntemini uygulamı tır. Ara tırmanın sonucunda, deney grubundaki ö rencilerin kontrol grubundaki ö rencilerden daha ba arılı olduklarını ve deney grubundaki ö renciler hatırda tutma düzeyinin daha yüksek oldukları belirtilmi tir.
Çelikten 2002 yılında yaptı ı “Kavramsal De i im Yakla ımına Dayalı Kavram Haritaları Destekli birlikçi Ö renme Yönteminin 4. Sınıf Ö rencilerinin Dünya ve Gökyüzü Konularını Anlamalarına Olan Etkisi” adlı tez çalı masında