5.1. Sonuç
Bu araştırma, Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejileri belirlenmesi amaçlanmaktadır. Nicel bir araştırma olup Ağrı İli merkez tarama modeli ile yürütülen bu araştırmanın örneklem grubunu Ağrı ili ve ilçelerinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı Devlet okullarında 2018-2019 eğitim-öğretim yılından görev yapan yüz kırk beş Beden Eğitimi öğretmeni oluşturmaktadır.
Çalışmada elde edilen sonuçlar şu şekilde sıralanabilir:
Beden Eğitimi Öğretmenlerinin birinci tip hafif istenmeyen öğrenci davranışı gösteren öğrencilere ilişkin en çok kullandıkları stratejiler “Öğrencinin iyi davranışını yakalayıp övme” ve Öğrenci dersin bir kısmında iyiyse serbest zaman yada sevdiği aktiviteyle ödüllendirme” stratejileridir.
Beden Eğitimi Öğretmenlerinin ikinci tip orta istenmeyen öğrenci davranışı gösteren öğrencilere ilişkin en çok kullandıkları stratejiler “Aile ile iletişime geçme” ve “Öğrencinin iyi davranışını yakalayıp övme” stratejileridir.
Beden Eğitimi Öğretmenlerinin üçüncü tip şiddetli istenmeyen öğrenci davranışı gösteren öğrencilere ilişkin en çok kullandıkları stratejiler “Aile ile iletişime geçme” ve “Sınıf öğretmenleri ile iletişime geçme” stratejileridir.
Cinsiyet değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları ”Not düşürme”, “Öğrenciye bağırma”, “Direk tartışmaya girme” stratejilerini kadınların erkeklere göre daha sık, “Diğer öğrencilerden o öğrenci ile ilgilenmelerini isteme” stratejilerini erkeklerin kadınlara göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Okul düzeyi değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları ”Not düşürme”, “Grup baskısı uygulama”, “Öğrencinin bir daha istenmeyen davranışı yapmaması için çözüm olabilecek alternatifleri yazmasını isteme” ve “Öğrenciyi daha çok önemseme /ilgi gösterme” stratejilerini lisede öğretmenlik yapanlar ortaokullarda öğretmenlik yapanlara göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Ders işleme alanlarını çakışan derslere bağlı olarak paylaşıp paylaşmama durumu değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları ”Not düşürme”, “Öğrenciye bağırma”,
“İdareye gönderme”, “Fiziksel ceza uygulama”, “Direk tartışmaya girme”, “Öğrenciyi dersten atma”, “Rehberlik servisine gönderme” ve “Bir kenarda bekletme” stratejilerini ders işleme alanını paylaşmayan öğretmenlerin, ders işleme alanını paylaşan öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Sınıf yönetimi değişkeni ile Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejiler arasında anlamlı farklılık olmadığı belirlenmiştir.
Mesleki kıdem değişkeni ile Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejiler arasında anlamlı farklılık olmadığı belirlenmiştir.
Öğretmen yaşı değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Başka öğretmenden yardım isteme” ve “Sınıf öğretmenleri ile iletişime geçme” stratejilerini 20-25 yaş arasında olan öğretmenlerin, 26-30 yaş arasında olan öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Ders işleme alanı değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Olumlu öğrenciyi model olarak gösterme (“Ahmet ne güzel sıra oldu, hoşuma gitti”)” ve “Okul dışı uzmandan yardım alma” stratejilerini spor salonunda ders işleyen öğretmenlerin, spor salonu ve okul bahçesi dışında ders işleyen öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Sınıf mevcudu değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Öğrenci ile sözleşme imzalama”, “Grup baskısı uygulama” ve “Öğrenciye bağırma” stratejilerini sınıf mevcudu 31 ve üzeri olan öğretmenlerin, sınıf mevcudu 25’ten az olan öğretmenlere göre daha sık; “Şınav veya koşu yaptırma” ve “Öğrencinin favori aktivitesine girmesine izin vermeme” stratejilerini sınıf mevcudu 25’ten az olan öğretmenlerin, sınıf mevcudu 31 ve üzeri olan öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Ders işleme alanı değişkeni ile Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejiler arasında anlamlı farklılık olmadığı belirlenmiştir.
Cinsiyet değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 2. tip (orta) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları ”Not düşürme”, “Doğru davranışlar için ekstra puan verme”, “Öğrenciye bağırma”, “Fiziksel ceza uygulama”, “Direk
tartışmaya girme”, stratejilerini kadınların erkeklere göre daha sık, “Öğrencinin iyi davranışını yakalayıp övme” stratejilerini erkeklerin kadınlara göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Okul düzeyi değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 2. tip (orta) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları ”Not düşürme”, “İdareye gönderme” ve “Başka öğretmenden yardım isteme” stratejilerini lisede öğretmenlik yapanlar ortaokullarda öğretmenlik yapanlara göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Ders işleme alanlarını çakışan derslere bağlı olarak paylaşıp paylaşmama durumu değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 2. tip (orta) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları ”Not düşürme”, “Öğrenciye bağırma”, “İdareye gönderme”, “Fiziksel ceza uygulama”, “Direk tartışmaya girme”, “Öğrencinin favori aktivitesine girmesine izin vermeme”, “Öğrenciyi dersten atma”, “Rehberlik servisine gönderme” ve “Bir kenarda bekletme” stratejilerini ders işleme alanını paylaşmayan öğretmenlerin, ders işleme alanını paylaşan öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Sınıf yönetimi değişkeni ile Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 2. tip (orta) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejiler arasında anlamlı farklılık olmadığı belirlenmiştir.
Mesleki kıdem değişkeni ile Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 2. tip (orta) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejiler arasında sadece “Bir kenarda bekletme” stratejisinde anlamlı farklılık olduğu belirlenmiş ve mesleki kıdemi 0-5 yıl arası olan öğretmenlerin mesleki kıdemi 11 yıl ve üzeri olan öğretmenlere göre “Bir kenarda bekletme” stratejisini daha sık kullanmaktadırlar.
Öğretmen yaşı değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 2. tip (orta) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Başka öğretmenden yardım isteme” stratejisini 20-25 yaş arasında olan öğretmenlerin, 26-30 yaş arasında olan öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Ders işleme alanı değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 2. tip (orta) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Olumlu öğrenciyi model olarak gösterme (“Ahmet ne güzel sıra oldu, hoşuma gitti”)”, “Şınav veya koşu yaptırma” ve “Okul dışı uzmandan yardım alma” stratejilerini spor salonunda ders işleyen öğretmenlerin, spor salonu ve okul bahçesi dışında ders işleyen öğretmenlere göre
Sınıf mevcudu değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 2. tip (orta) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Teneffüse çıkarmama”, “Not düşürme”, “Öğrenci ile sözleşme imzalama”, “Öğrenciye bağırma”, “İdareye gönderme”, “Fiziksel ceza uygulama” ve “Direk tartışmaya girme” stratejilerini sınıf mevcudu 31 ve üzeri olan öğretmenlerin, sınıf mevcudu 25’ten az olan öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Ders işleme alanı değişkeni ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 2. tip (orta) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Teneffüse çıkarmama” stratejisini 0-50 m2 arasındaki alanda ders işleyen öğretmenlerin, 201 m2 ve üzerindeki alanda ders işleyen öğretmenlere göre daha sık; “Direk tartışmaya girme” ve “Bir kenarda bekletme” stratejilerini 0-50 m2 arasındaki alanda ders işleyen öğretmenlerin, 51-201 m2 arasındaki
alanda ders işleyen öğretmenlere göre daha sık kullandığı belirlenmiştir.
Cinsiyet değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları ”Not düşürme”, “Öğrenciye bağırma”, “Direk tartışmaya girme” ve “Bir kenarda bekletme” stratejilerini kadınların erkeklere göre daha sık, ““Doğru davranışlar için ekstra puan verme”, “Öğrenciyi daha çok önemseme /ilgi gösterme”, “Öğrenciyi daha çok önemseme /ilgi gösterme” ve “Öğrencinin iyi davranışını yakalayıp övme” stratejilerini erkeklerin kadınlara göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Okul düzeyi değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları ”Not düşürme”, “Başka öğretmenden yardım isteme” stratejilerini lisede öğretmenlik yapanlar ortaokullarda öğretmenlik yapanlara göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Ders işleme alanlarını çakışan derslere bağlı olarak paylaşıp paylaşmama durumu değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları ”Not düşürme”, “Başka bir öğrenciden yardım isteme”, “Öğrenciye bağırma”, “İdareye gönderme”, “Fiziksel ceza uygulama”, “Direk tartışmaya girme”, “Öğrencinin favori aktivitesine girmesine izin vermeme”, “Başka öğretmenden yardım isteme”, “Öğrenciyi dersten atma”, “Bir kenarda bekletme” ve “Sınıf öğretmenleri ile iletişime geçme” stratejilerini ders işleme alanını paylaşmayan öğretmenlerin, ders işleme alanını paylaşan öğretmenlere göre daha sık kullandığı; “Doğru davranışlar için ekstra puan verme”; “Doğru davranışlar için ekstra puan verme” stratejisini ders işleme
alanını paylaşan öğretmenlerin, stratejilerini ders işleme alanını paylaşmayan öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Sınıf yönetimi değişkeni ile Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejiler arasında anlamlı farklılık olmadığı belirlenmiştir.
Mesleki kıdem değişkeni ile Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejiler arasında anlamlı farklılık olmadığı belirlenmiştir.
Öğretmen yaşı değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Başka öğretmenden yardım isteme” stratejisini 20-25 yaş arasında olan öğretmenlerin, 31-35 yaş arası ve 41 yaş ve üzeri olan öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Ders işleme alanı değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Olumlu öğrenciyi model olarak gösterme (“Ahmet ne güzel sıra oldu, hoşuma gitti”)”, “Şınav veya koşu yaptırma” ve “Okul dışı uzmandan yardım alma” stratejilerini spor salonunda ders işleyen öğretmenlerin, spor salonu ve okul bahçesi dışında başka alanlarda ders işleyen öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Sınıf mevcudu değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Teneffüse çıkarmama”, “Not düşürme”, “Öğrenci ile sözleşme imzalama”, “Grup baskısı uygulama”, “Öğrenciye bağırma”, “İdareye gönderme”, “Fiziksel ceza uygulama”, “Direk tartışmaya girme” ve “Öğrenciyi dersten atma” stratejilerini sınıf mevcudu 31 ve üzeri olan öğretmenlerin, sınıf mevcudu 25’ten az olan öğretmenlere göre daha sık kullandığı gözlenmiştir.
Ders işleme alanı değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Direk tartışmaya girme” ve “Bir kenarda bekletme” stratejilerini 0-50 m2 arasındaki alanda ders
işleyen öğretmenlerin, 201 m2 ve üzerindeki alanda ders işleyen öğretmenlere göre daha sık
5.2. Tartışma
Bu bölümde elde edilen bulgular dahilinde daha önce yapılmış çalışmalar ile bulguları destekleyen ve desteklemeyen çalışmalara değinerek yorumlamalar yapılmıştır.
Beden Eğitimi Öğretmenlerinin birinci tip hafif istenmeyen öğrenci davranışı gösteren öğrencilere ilişkin en çok kullandıkları stratejiler “Öğrencinin iyi davranışını yakalayıp övme” ve Öğrenci dersin bir kısmında iyiyse serbest zaman yada sevdiği aktiviteyle ödüllendirme” olduğu belirlenmiştir. Kulinna (2007)’nın “Öğretmenlerin istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı tutum ve stratejileri” adlı çalışmasında ise “Direkt tartışmaya girme” stratejisi en sık kullanılan strateji olarak bulunmuştur. Bu sonuç çalışmamızı desteklememektedir. Fakat bizim çalışmamıza benzer bir şekilde “Öğrencinin iyi davranışını yakalayıp övme”, en sık kullanılan stratejidir ve çalışmamızı desteklemektedir.
Beden Eğitimi Öğretmenlerinin İkinci tip orta ve üçüncü tip şiddetli istenmeyen öğrenci davranışı gösteren öğrencilere ilişkin en çok kullandıkları stratejiler “Aile ile iletişime geçme” stratejileridir. Aslan ve ark. (2011)’nın yaptığı “Öğretmenlerin beden eğitimi dersinde ortaya çıkan istenmeyen davranışlara karşı kullandıkları yöntemler” adlı çalışmasında en sık kullanılan strateji “Aile ile iletişime geçme” dir. Bu sonuç bulgularımızı desteklemektedir.
Cinsiyet değişkenine ait bulgulara bakıldığında Not düşürme”, “Öğrenciye bağırma”, “Direk tartışmaya girme” stratejilerini kadınların erkeklere göre daha sık, “Diğer öğrencilerden o öğrenci ile ilgilenmelerini isteme” stratejilerini erkeklerin kadınlara göre daha sık kullandığı gözlenmiştir. Diğer stratejilerin kullanım sıklıklarında fark görülmemiştir. Literatürde; Demir (2003), Özer (2009), Esen (2006), Kahraman (2006), Korkmaz ve ark. (2007), Özbebit (2007), Tolunay (2008), İnce (2011), Sezgin ve Duran (2010), Şenkulak (2010) ; istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı öğretmenlerin kullandıkları stratejiler, öğretmenlerin cinsiyetine göre farklılık göstermemiştir. Bu sonuçlar, çalışmamızı desteklemektedir. Teymuroğlu (2011)’nun yaptığı çalışmada, sosyal bilgiler dersi öğretmenlerinin sınıf içinde karşılaştıkları istenmeyen öğrenci davranışları ile baş etmede kullandıkları yöntemlerden “özel olarak ilgilenirim” ve “fiziksel olarak ceza veririm” yöntemlerinde, cinsiyete göre fark bulunmuştur. Bu sonuç çalışmamızı desteklememektedir. Diğer yöntemlerde fark bulunmamıştır. Bu sonuç ise çalışmamıza paralellik göstermektedir.
Mesleki kıdem değişkeni ile beden eğitimi öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif), 2. tip (orta) ve 3. tip (şiddetli) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejiler arasında anlamlı farklılık olmadığı belirlenmiştir. Demir (2003), Kahraman (2006), Özbebit (2007),
Korkmaz ve ark. (2007), Tolunay (2008), Şenkulak (2010), mesleki kıdem düzey ile istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı öğretmenlerin kullandıkları stratejiler arasında fark bulmamışlardır ve bu sonuçlar çalışmalarımızı desteklemektedir.
Beden Eğitimi Öğretmenlerinin yaşlarına göre istenmeyen davranış gösteren öğrenciye karşı kullandıkları stratejiler arasında anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. 26-30 yaş arasındaki beden eğitimi öğretmenleri “Başka öğretmenden yardım isteme” ve “Sınıf öğretmenleri ile iletişime geçme” stratejilerini diğer gruptaki öğretmenlerden daha sık kullandıkları görülmüştür. Literatüre bakıldığında, Kahraman (2006), Şahin (2008), Teymuroğlu (2011)’nun çalışmalarında, istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı kullanılan öğretmen stratejilerinde, öğretmenlerin yaşı açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Bu sonuç çalışmamızla paralellik göstermektedir. Korkmaz ve ark. (2007), Tolunay (2008), Erzurum ve Kır (2011), Pehlivan (2012)’ın çalışmalarında, istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı kullanılan öğretmen stratejilerinde, öğretmenlerin yaşı açısından anlamlı bir fark bulunmuştur. Bu sonuçlar çalışmamızı desteklememektedir.
Sınıf mevcudu değişkenine ait bulgulara bakıldığında Beden Eğitimi Öğretmenlerinin istenmeyen 1. tip (hafif) öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları “Öğrenci ile sözleşme imzalama”, “Grup baskısı uygulama” ve “Öğrenciye bağırma” stratejilerini sınıf mevcudu 31 ve üzeri olan öğretmenlerin, sınıf mevcudu 25’ten az olan öğretmenlere göre daha sık; “Şınav veya koşu yaptırma” ve “Öğrencinin favori aktivitesine girmesine izin vermeme” stratejilerini sınıf mevcudu 25’ten az olan öğretmenlerin, sınıf mevcudu 31 ve üzeri olan öğretmenlere göre daha sık kullandığı belirlenmiştir. Kahraman (2006), Tolunay (2008), Özer (2009), sınıf mevcudu ve istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı öğretmenlerin kullandıkları stratejiler arasında bir fark saptamamıştır. Bu sonuç çalışmamızı desteklemektedir. Teymuroğlu (2011), sınıf mevcudu ve istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı öğretmenlerin kullandıkları stratejiler arasında “yeni görevler veririm”, “özel olarak konuşurum” stratejilerinde bir fark bulmuştur. Diğer stratejilerde sınıf mevcudu açısından bir fark bulunmamıştır. Bu sonuç çalışmamıza paraleldir.
5.3. Öneriler
Bu araştırma Ağrı ili ve ilçelerinde görev yapan Beden Eğitimi Öğretmenlerine yönelik yapılmıştır. Bu çalışmaya benzer yapılacak araştırmalarda öğrencilerin yaşadıkları coğrafyanın, kültürleri ve ekonomik durumları, farklı olacağından uygun soruların tespit
Öğretmenlerin sınıf hâkimiyetini sağlanabilmeleri ve öğrencilerde görülmesi arzu edilmeyen istenmeyen davranışların ortaya çıkmaması için sınıf mevcutlarının ortalama 20-30 arasında olması gerekmektedir.
İstenemeyen öğrenci davranışlarının belirlenmesi ve baş etme stratejilerinin etkili uygulanması açısından öğretmenlerin bu konudaki yeterliliklerinin arttırılması önemlidir. Bu sebeple istenmeyen öğrenci davranışları, kaynakları, sonuçları ve istenmeyen davranışlarla baş etme stratejileri konusunda hizmet içi eğitim seminerlerine önem verilmesi ve katılım konusunda öğretmenlerin teşvik edilmeli özellikle göreve yeni başlamış öğretmenlerin hizmet içi eğitime alınmaları önerilebilir.
Her öğrencini farklı yetenekleri ve farklı ilgi alanları vardır. Öğretmenin sınıf yönetiminde bireysel farklılıkları çok iyi gözlemlemesi ve yapacağı tüm etkinlikleri bu durumu göz önünde bulundurarak planlaması gerekmektedir. Bundan dolayı öğretim programları ve dersliklerin fiziksel ortamları öğrencilerin farklı ilgi ve yeteneklerine cevap verecek şekilde yeniden yapılandırılabilir. Ayrıca sınıf öğretmenlerinin bu doğrultuda öğretim stratejilerini uygulamaları ve alandaki gelişmeleri takip etmeleri önerilebilir.
KAYNAKÇA
Ada, S. (2000). Sınıf Yönetimi. Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Yayınları, İstanbul.
Akar, H. (Nisan 2104). Öğrenci davranışlarını etkileyen etmenler. 11.05.2019, https://www.slideshare.net/6861813a/3niterenci-davranilarini-etkileyenetmenler Alkaş, B. (2010). İlköğretim öğrencileri arasındaki istenmeyen öğrenci davranışlarının
incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Arı, R. ve Deniz, M. E. (2008). Sınıf Yönetimi. 2.Baskı. Ankara: Maya Akademi, s: 7-162. Arslan, Y., Saçlı, F. ve Demirhan, G. (2011) Beden eğitimi öğretmenlerinin derste
karşılaştıkları istenmeyen öğrenci davranışları ve bu davranışlara karşı kullandıkları yöntemlere ilişkin öğrenci görüşleri. Spor Bilimleri Dergisi.22 (4), 164-174.
Ataman, A. (2003). Sınıfta iletişimde karşılaşılan davranış problemleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(3), 281-292.
Avcı, R.ve Güçray, S. (2010). Şiddet davranışı gösteren ve göstermeyen ergenlerin ailelerinin aile işlevleri, aile bireylerine ilişkin problemler, öfke ve öfke ifade tarzları açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(1), 45-76.
Aydın, A. (1998). Sınıf yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Aydın, A. (2006). Sınıf Yönetimi (6. Baskı). Ankara: Tek Ağaç Eylül Kitap Yayın Dağıtım. Aydın, A. (2013). Sınıf Yönetimi. 16. Baskı. Ankara: Pegem Akademi, s: 5-192.
Balkar, B. (2008). Öğrenciler arasındaki sosyal ve ekonomik farklılıkların öğrenci ilişkileri ve öğretim süreci üzerindeki etkisine ilişkin öğretmen görüşleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3), 29-46.
Başar, H. (1999). Sınıf yönetimi. İstanbul: MEB Yayınları.
Başar, H. (2001). Sınıf Yönetimi. 5. Baskı. Ankara: Pegem A Yayıncılık, s: 4-175. Başar, H. (2009). Sınıf Yönetimi. 15. Baskı. Ankara. Anı Yayıncılık. s:113-156. Başar, H. (2011). Sınıf Yönetimi. (17. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık
Bayar, A. (2014). Sınıf İçi İstenmeyen Davranışları Yönetmek. Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Sınıf Yönetimi. Ed: M. ÇELİKTEN, M. TEYFUR. 3.Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık, s: 112.
Boyacı, A. (2011). Erasmus değişim programı öğrencilerinin geldikleri ve Türkiye’de öğrenim gördükleri üniversitedeki sınıf yönetimine ilişkin karşılaştırmalı görüşleri (Anadolu Üniversitesi Örneği). Eğitim ve Bilim Dergisi, 36(159), 270-282.
Boyraz, A. (2007). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Aday Öğretmenlerin Sınıfta Karşılaştıkları Disiplin Sorunları, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara
Bullard, J. (2014). Creating Environment for Learning: Birth to Age Eight. Second edition. United States of America: Pearson Education.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler Için Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları Ve Yorum (Ondördüncü Baskı). Ankara: Pegem
Cafoğlu, Z. (1997). Eğitim ve demokratik kimlik. Yeni Türkiye, Demokrasi Özel Sayısı, 17, 594-598.
Cangelosi, J. S. (1988). Classroom Management Strategles. New York: Longman Inc, s: 224. Celep, C. (2004), Sınıf yönetimi ve disiplini. Ankara: Anı Yayıncılık.
Çakmak, M. (2005). Sınıf Ortamı ve Grup Etkileşimi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
Çalık, T. (2004). Sınıf yönetimi ve özellikleri. Leyla Küçükahmet (Ed.), Sınıf yönetimi içinde (s.1-10). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Çelik, V. (2012). Sınıf Yönetimi, Ankara: Nobel Yayınevi.
Çelik, V. (2012). Sınıf Yönetimi. 6.Baskı. Ankara: Nobel Akademik yayıncılık, s: 3-172. Çetindağ, Z. (2013). Okul Öncesi Eğitimde İletişim. G. Uyanık Balat ve H. Bilgin, (Ed.).
Okul Öncesi Eğitimde Sınıf Yönetimi (2. baskı). (s. 203-220) Ankara: Eğiten Kitap Çınar, İ. (2004). Birleştirilmiş sınıflı ilköğretim okullarında ilk okuma yazma öğretimine
ilişkin bir araştırma. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(7), 31-45
Çınar, İ. (2010). Birleştirilmiş sınıflarda sınıf yönetimi. Çavuş Şahin (Ed.), Birleştirilmiş sınıflarda öğretim içinde (s.151-177). Ankara: Pegem Akademi.
Danalıoğlu, G. (2009). Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin İlköğretim 5. Sınıflarda Karşılaştıkları İstenmeyen Davranışlar ve Bu Davranışlarla Baş Etme Stratejileri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
Demir, Y (2003) Sınıf Öğretmenlerinin Sınıfta Karşılaşılan Problem Davranışlara Karşı Başetme Stratejileri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Demirbolat, A. (2004). Sınıf ortamı ve grup etkileşimi. Leyla Küçükahmet (Ed.), Sınıf yönetimi içinde (s.41-66). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Demirtaş, H. (2009). Sınıf yönetiminin temelleri. Hüseyin Kıran (Ed.), Etkili sınıf yönetimi içinde (s.1-34). Ankara: Anı Yayıncılık.
Demirtaş, H. (2011). Sınıf Yönetiminin Temelleri, Etkili Sınıf Yönetimi, Ankara: Anı Yayıncılık.
Digelidis, N., Papaiannau, A., Laparidis, K., and Christodoulidis, T. (2003) A One year intervention in 7th grade physical education classes aiming to change motivational climate and attitudes towards exercise. Psychoogy Sport and Exercise, 4. 195-210. Doğar, A. (2013). İlköğretim II. Kademe (6.7 ve 8. Sınıflar) Beden Eğitimi Derslerinde
Öğrencilerde Görülen İstenmeyen Davranışlar ve Öğretmenlerin Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
Dolye, W. (1986). Handbook of research on taeching. Classroom Organisation and Management. Ed: M. C. WİTTROCK. 3. Edition. New York: Macmillan Pub. Comp, s: 419.
Durukan, H.ve Öztürk, H. İ. (2005). Sınıf yönetimi. İstanbul: Lisans Yayıncılık.
Ercan, L. (2009). Sınıfta İstenmeyen Davranışların Yönetimi. L. Küçükahmet, (Ed.). Sınıf Yönetimi. (10. baskı) (s. 187-206). Ankara: Pegem Akademi.
Erden, M. (2003). Sınıf Yönetimi, İstanbul: Alkım Yayınevi.
Erden, M. (2005). Öğretmenlik mesleğine giriş. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Erdoğan, İ. (2008) Sınıf Yönetimi: Ders, Konferans, Panel ve Seminer Etkinliklerinde Başarının Yolları. İstanbul: Alfa Yayıncılık.
Ergin, M. (2015). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin İstenmeyen Öğrenci Davranışlarına Karşı