Sonuç olarak, elit bayan boksörlere yönelik yapılan çalıĢmada vücut yağ yüzdesinin bazı fiziksel özelliklere etkisini incelendiğimizde özellikle dengede kalma süresine iliĢkin beklenen sonuçlar elde edilememesine rağmen, vücut yağ yüzdesi yüksek olan sporcularda fiziksel performansın daha düĢük olduğu gözlenmiĢtir. ÇalıĢma bulgularına göre vücutta bulunan yağ dokularının fazlalığının performansı olumsuz yönde etkilediği düĢünülebilir. AraĢtırma grubunu oluĢturan bayan çok fazla vücut yağına olmadıklarını, ancak vücut yağının boksta performansı ve en önemli yeteneklerden biri olan denge seviyesine konu ile ilgili literatür ve bizim çalıĢma sonuçlarımıza göre etkili olacağını düĢünmekteyiz. Bu sonuçlara göre boks sporuna yönelik sporcu seçilirken vücut yağ oranı düĢük kiĢilerin seçilmesiyle hem sportif performans hemde derece açısından önemli baĢarılar getireceği ve ileride yapılacak olan benzer çalıĢmalara kaynak teĢkil etmesi bakımından yararlı olacağı düĢünülebilir. AraĢtırma grubunun sayısı arttıralarak farklı bulgular elde edilebilir. Kick-boks gibi benzer mücadele sporlarından araĢtrıma grupları seçilerek farklı kıyaslamalar yapılabilir. Daha geliĢmiĢ denge ölçüm sistemleri kullanılarak farklı bulgular elde edilebilir.
KAYNAKLAR
1. Ünal, H. (2002). Aynı antrenman cetveline sahip cimnastik milli takımı ve milli takım
düzeyine ulaşamamış erkek cimnastikçiler arasındaki fiziksel uygunluk parametrelerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Muğla.
2. Üstdal, M., Köker, A. H. (1998). Sporda performans nasıl kazanılır (Birinci Baskı) Ġstanbul: Nobel Tıp Kitabevi.
3. Bayraktar, B., Kurtoğlu, M., Atasü, T. ve Yücesir, Ġ. (2004). Sporda performans ve performans artırma yöntemleri. Doping ve futbolda performans artırma yöntemleri. Ġstanbul: 269-296.
4. Bayraktar, B., Kurtoğlu, M. (2009). Sporda performans, etkili faktörler, değerlendirilmesi ve artırılması. Klinik Gelişim, 17- 21.
5. Ġmamoğlu, O., Ağaoğlu, S. A., Kishalı, N. F. ve Çebi, M. (2001). Erkek milli judocularda aerobik, anaerobik güç, vücut yağ oranı, el kavrama kuvveti ve vital kapasite aralarında iliĢki. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(3), 96-101. 6. BektaĢ, Y., Özer, B. K., Gültekin, T., Sağır, M. ve Akın, G. (2007). Bayan
basketbolcuların antropometrik özellikler: somatotip ve vücut bileĢimi değerleri.
Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(2), 52-62.
7. Ergün,A., Yardımcı, S., Yavuzer, S. ve Akçıl, E. (1992). 17-21 yaĢ grubunda vücut yağ yüzdesinin farklı iki yöntemle ölçülüp karĢılaĢtırılması. Turkiye Klinikleri Journal
of Case Reports, 10(6), 233-5
8. Suveren, C. (2009). Elit düzeydeki erkek henbolcular ve voleybolcuların
antropometrik ölçümleri vücut yağ oranları ile denge düzeyleri arasındaki ilişkinin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü,
Ankara.
9. Erkmen, N. (2006). Sporcuların denge performanslarının karşılaştırılması. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
10. Sevim, Y. (2002). Antrenman bilgisi. Ankara: Nobel Yayın.
11. Zorba, E., Saygın, Ö. (2009) Fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk (2. Baskı). Ankara: Ġnceler Ofset, 148, 263.
12. Öztürk, L. N. (2008) Aerobik-step ve plates egzersizlerinin, kuvvet, esneklik,
anaerobik güç, denge ve vücut kompozisyonuna etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
13. Zorba, E., Ziyagil, M. A. (1995). Vücut kompozisyonu ve ölçüm metodları (Birinci Baskı). Trabzon: Gen Matbaacılık, 21-220.
14. Vuillerme, N., Teasdale, N. and Nougier, V. (2001). The effect of expertise ın gymnastics. Nouroscience Letters, 311(2), 83-86.
15. Atılhan, O. E., Akın, M., Alpkaya, U. ve Pınar S. (2012). Elit bayan cimnastikçilerin denge aletindeki denge kayıpları ile denge parametreleri arasındaki iliĢkinin incelenmesi. International Journal Of Human Sciences, 9(2), 1260-1271.
16. Bem, T., Go´rska, T., Majczynski, H. and Zmyslowski, W. (1995). Different patterns of fore-hindlimb coordination during overground locomotion ıncats with ventral and lateral. Spinal Lesions. Experimental Brain Research, 104, 70–80,
17. Guskiewicz, K. M., Perrin, D. H. (1996). Research and clinical applications of assessing balance. Journal of Sport Rehabilitation, 5, 45-63.
18. Tugut, A., Özdemir, Ö. ve Küpesiz A. (2011). Hemofili çocuklarda su içi egzersizlerin beden kompoziyonu, denge ve eklem hareket açıklığına etkisi. Uluslar
Arası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 751-763.
19. Saygın, Ö. ve Bayrakdar, A. (2012). Ekek çocukların günlük adım sayıları, bazal metabolizma oranları ve beden kitle indekslerinin değerlendirilmesi. Uluslar Arası
İnsan Bilimleri Dergisi, 9 (1), 372-382.
20. Günay, M., Tamer, K. ve Cicioğlu, Ġ. ( 2005). Spor Fizyolojisi ve performans ölçümü (Ġkinci Baskı). Ankara: Gazi Kitapevi, 155.
21. Sparto, P. J., Redfern, S., Jasko, J. G., Margaretha, l., Casselbrant, E. M., Mandel, J. and Furman, M. (2006). The ınfluence of dynamıc vısual cues for postural control ın children aged 7-12 years. Experimental Brain Research, 168, 505-516.
22. Perrin, P., Deviterne, D., Hugel, F. and Perrot, C. (2002). Judo better than dance, develops sensorimotor adaptibilities ınvolved ın balance control. Gait and Posture. 15, 187-194.
23. Ceceli, E., Kocaoğlu, S., Güven, D., OkumuĢ, M., Gökoğlu, F. and Yorgancıoğlu, R. (2007). Geriatrik hastalarda denge, yaĢ ve fonksiyonel durum iliĢkisi. Turkish Journal
Of Geriatrics, 10(4), 169-172.
24. Hotchkiss, A., Fisher, A., Robertshon, R., Ruttencutter, A., Schuffert, J, and Barker D. B. (2004). Convergent and predictive validity of three scales realted to falls ın the elderly. The American Journal of Occupational Therapy, 58(1), 100-103
25. Hyrsomallis, C. (2011). Balance ability and athletıc performance. Sports Medıcıne, 41(3), 221-233.
26. Kılınç, F. ( 1997). Puberte adolesan dönemi basketbolcular ile sedanterlerin postur ve
biyomotor özelliklerinin analiz senkresisi. Yüksek Lisans Tezi Marmara Üniversitesi,
Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul.
27. KarakuĢ, S., Kılınç, F. (2006). Postür ve sportif performans. Kastamonu Eğitim
Dergisi, 309-320.
28. Balter, S., Stokroos, R. J., Akkermans, E. and Kingma, H. (2004). Habıtuatıon to galvanic vestibular stımulatıon for analysıs of postural control abılıtıes ın gymnastıcs.
29. Ertan, H., ġimĢek, D. (2011). Postural kontrol ve spor; spor branĢlarına yönelik postural sensör-motor stratejiler ve postural salınım. Spormetre, Beden Eğitimi ve Spor
Bilimleri Dergisi, 9(3), 81-90.
30. Ashton-mıller, J. A., Wojtys, E. M., Huston, L. J. and Fry-welch, D. (2001). Can prorıoceptıon really be ımproved by exercıses? Knee Surgery, Sports Traumatology,
Arthroscopy, 9, 128-136
31. Bringoux, L., Marin, L., Nougier, V., Barraud, P. A. and Raphel, C. (2000). Effects of gymnastıcs expertıse on the perceptıon of body orıentatıon ın the pıtch dımensıon.
Journal of Vestibular Research, 6, 251-258.
32. Erkmen, N., Suveren, S., Göktepe, A. S. ve Yazıcıoğlu, K. (2007). Farklı branĢlardaki sporcuların denge performanslarının karĢılaĢtırılması. Spormetre, Beden Eğitimi ve
Spor Bilimleri Dergisi, V(3), 115-122.
33. Golomer, E., Cremıeux Dupuı, P., Isableu, B. and Ohlmann, T. (1999) Vısual contrıbutıon to self-ınduced body sway frewuancıes and vısual perceptıon of male professıonal dancers. Neuroscı Letters, 267, 189-192.
34. Suveren, E. C. (2014) Okul öncesi eğitim alan çocuklarda denge ve koordinasyon
çalışmalarının bazı motorik özellikler üzerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi üniversitesi
Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
35. Blair, W. D. (1994). Recreation and dance. Missouri Journal of health Physical
Education Program, 65-72.
36. KoĢar, N. ġ., Demirel, H. A. (2004). Physiological characteristics of child athletes. Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica, 38(1), 1-15.
37. Inbar, O., Bar-Or, O. and Skinner, J. S. (1996). The wingate anaerobic test. Champaign IL: Human Kinetics.
38. Perez-Gomez, J., Rodriguez, G. V., Ara, I., Olmedillas, H., Chavarren, J., González-Henriquez, J. J., Dorado, C., Calbet, J. A. (2008). Role of muscle mass on sprint performance: gender differences?. Eurepean Journal of Applied Physiology, 102(6), 685–694.
39. Inbar, O., Kaiser, P. and Tesch, P. (1981). Relationships between leg muscle fibre distribution and leg exercise performance. Internaitonal Journal of Sports Medicine, 2(3), 154–159.
40. Bompa, T. O. (2011). Antrenman kuramı ve yöntemi “dönemleme”. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi, 13-14.
41. Pala, R., Savucu, Y. (2011). Boks milli takımının avrupa Ģampiyonasına hazırlık kampları süresince bazı fiziksel ve oksidatif stres parametrelerinin incelenmesi.
Fırat.Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi, 23(3), 115-120.
42. Ohhashi, G., Tani, S., Murakami, S. et al. (2002). Problems in health management of Professional boxers in Japan. British Journal of Sports Medicine, 36, 346-353.
43. SavaĢ, S., UğraĢ, A. (2007). Türk bayan milli boks takımının seçilmiĢ bazı fiziksel ve fizyolozik özelliklerinin incelenmesi. Atatürk Journal of Physical Education and Sport
Scienses, 61-72.
44. Çakmakçı, O. (2002). Türkiye ve Gürcistan a milli boks takımlarının seçilmiĢ fiziksel özelliklerinin karĢılaĢtırılması. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
45. Çakmakçı, O., Çınar, V., Çakmakçı, E. ve Görücü, A. (2005) Elit boksörlerde 12 haftalık antrenman programının bazı fiziksel ve fizyolojik parametreler üzerine etkisi.
Journal of Physical Education and Sport Sciences, 7(1).
46. Zorba, E. , Ziyagil, M. A. ve Erdemli, Ġ. (1999) Türk ve Rus boks milli takımlarının bazı fizyolojik kapasite ve antropometrik yapılarının karĢılaĢtırılması. Gazi
Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1, 11-17.
47. Çakmakçı, E. (2007). Bayan Taekwondo’cuların milli takım kamp döneminin bazı hematolojik ve biyokimyasal parametreler üzerine etkileri. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
48. Pala, R. (2011). Boks milli takımının avrupa Ģampiyonasına hazırlık kampları süresince bazı fiziksel ve oksidatif stres parametrelerinin incelenmesi. Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
49. Ġri, R., BaĢlamıĢlı, A. ve Göksu, Ö. C. (2003). 18-21 yaĢ arası erkek hentbolcularda hazırlık döneminde uygulanan çabuk kuvvet antrenmanının fiziksel ve motorik özelliklerinin incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 3, 47-52.
50. Langan-Evans, C., Close, G. L., & Morton, J. P. (2011). Making weight in combat sports. Strength & Conditioning Journal, 33(6), 25-39.
51. Boks Dünyası. Boksta sikletler, URL: http://www.webcitation.org/query?url=https%3A%2F%2Fboksdunyasi.wordpress.co m%2F2009%2F11%2F23%2Fboksta-sikletler%2F, Son EriĢim Tarihi: 01.07.2015. 52. Hall, C. J., Lane, A. M. (2001). Effects of rapid weight loss on mood and performance
among amateur boxers. British Journal of Sports Medicine, 35(6), 390-395.
53. Saygın, Ö., Göral, K. and Gelen, E.,(2009) Amatör ve profesyonel futbolcuların beslenme alıĢkanlıklarının incelenmesi. Uluslararsı İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 179 54. Acar, G. (2008). Boksörlerin beslenme bilgi ve alışkanlıklarının belirlenmesi. Yüksek
Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
55. Nizamlıoğlu, M., Çumralıgil, B. (2001). Spor ve beslenme. Konya: Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları.
56. Pehlivan, A. (2005). Sporda beslenme. Ġstanbul: Morpa Kültür Yayınları,
57. Fox, E. L., Bowers, R., Foss, M. L. (1999). Beden eğitimi ve sporun fizyolojik
58. BektaĢ, Y., Özer, K. B., Gültekin, T., Sağır, M. ve Akın, G. (2007). Bayan basketbolcuların antropometrik özellikleri: somatotip ve vücut bileĢimi değerleri.
Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(2), 52-62.
59. Uçar, M. (2007). Boksta ayakta dansın müsabaka sonucuna etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
60. Aslan, C. S., Büyükdere, C., Köklü, Y., Özkan, A. ve ġahin Özdemir, N. ġ. (2011). Elit altı sporcularda vücut kompozisyonu, anaerobik performans ve sırt kuvveti arasındaki iliĢkinin belirlenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1612-1623.
61. Hazır, T., Mahir, Ö. F. ve Açıkada, C. (2010). Genç futbolcularda çeviklik ile vücut kompozisyonu ve anaerobik güç arasındaki iliĢki. Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe
Journal of Sport Sciences, 21(4), 146–153
62. Gökdemir, K., Koç, H. and Yüksel, O., (2007). Aerobik antrenman programının üniversite öğrencilerinin bazı solunum ve dolaĢım parametreleri ile vücut yağ oranı üzerine etkisi, Egzersiz, 1(1), 44-49.
63. Demir, M. (1996). Dayanıklılık antrenmanının aerobik güce etkisi. Gazi Üniversitesi
Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(4), 27-34.
64. Bodur, S., Anamur Uğuz, M. (2007). 11-15 yaĢ çocuklarda vücut yağ yüzdesinin beden kütle indeksi ve biyoelektriksel impedans analizi ile değerlendirilmesi. Genel
ÖZGEÇMĠġ
KiĢisel Bilgiler
Soyadı, Adı : KARAMAN Muhammed Emre Uyruğu :Türkiye Cumhuriyeti
Telefon : 0532 341 89 52 E-posta : mekaraman@firat.edu.tr Eğitim Derece Yüksek Lisans Eğitim Birimi
Gazi Üniversitesi / Antrenman ve Hareket Bilimleri Programı
Mezuniyet Tarihi
Devam Ediyor
Lisans Anadolu Üniversitesi / Antrenörlük Eğitimi 2009 Lise Ortaklar Anadolu Öğretmen Lisesi 2003
ĠĢ Deneyimi
Yıl Yer Görev
2014 - Fırat Üniversitesi AraĢtırma Görevlisi
2010 - 2012 Çankırı GHSĠM Antrenör (Artistik Cimnastik)
Yabancı Dil
Ġngilizce
Yayınlar
Bildiri, Uluslararası Katılımlı
Karaman, M. (2015). THE EFFECT OF BODY FAT PERCENTAGE OF FEMALE BADMINTON PLAYERS BALANCE ABILITY AND ANAEROBIC POWER. Proceedings of International Academic Conferences. (ss.527-527). Italya /