• Sonuç bulunamadı

I. BÖLÜM: TĠYATRO SANATI – SĠNEMA SANATI ETKĠLEġĠMĠ VE

3. Uyarlama Kavramına Genel BakıĢ

3.1. Senaryo – Uyarlama ĠliĢkileri : Benzerlikleri ve Farklılıkları

3.1.2. Sinamatografik Dil ve Temel Anlatı Yapısı

―Her sanat, sanatçının söyleyebilecek bir Ģeyi olduğunu ve bunu bu araçla söylediği ölçüde, kendine göre bir dildir.‖110

Her sanat dalında olduğu gibi sinema sanatının da kendine özgü bir anlatım dili bulunmaktadır. Sinema sanatının kendini yenilediği ve yönetmenin bir sanatçı olarak kabul edildiği bir dönemde, 1960‘lı yıllarda, ortaya çıkan ‗sinema dili‘ kavramı; sanatçının iĢine bir çeĢit dil yaratma biçimi olarak bakıldığı, yapısalcılık ve göstergebilim gibi dilbilim kökenli sanat kuramlarının yaygınlaĢtığı zamana denk düĢmektedir.

Aynı yıllarda ortaya çıkan Fransız Yeni Dalga sinema akımının öncülerinden Jean Luc Godard, sinemaya bir dil olarak bakmıĢ ve bu dilin analizini yapmıĢtır. Analiz ettiği bu dili kullanarak farklı cümleler ve öyküler kurmuĢtur. Sinemanın bir dil ve her yönetmenin bir sinema dilinin olduğu iddiaları bu dönemde geliĢmiĢtir.111

Sinema sanatı ilk yıllarında, insanlara ―Bir Trenin Gara GiriĢi‖ ya da ―Fabrikadan ĠĢçilerin ÇıkıĢı‖ gibi sıradan olayları, merak duygusu uyandırarak veren bir buluĢ olarak ortaya çıkmıĢtır. Sinema endüstrisi, sinemanın insanların yoğun ilgisiyle karĢılaĢması nedeniyle daha fazla merak duygusu uyandırmak için farklı yollara giriĢmiĢ ve kendine en yakın görsel sanat olan tiyatroya yönelmiĢtir. Tiyatro sanatı, Antik Yunan‘dan bugüne izleyicisi olan bir sanat dalı olduğundan bazı tiyatro oyunları filme alınmıĢtır. Böylelikle varolan sinema seyircisinin yanına seyirci kitlesi hazır olan tiyatro seyircisi de eklenmiĢtir.

Sinema tarihine baktığımızda sayısız tiyatro ve roman uyarlamalarıyla karĢılaĢırız. Bunların hepsinde ortak yan sinemaya gidip film izlemeye baĢladığımızda yaĢadığımız deneyiminin artık okumaktan çok seyretmeye dayalı olmasıdır. Bir edebiyat uyarlaması söz konusu olduğunda, yazar her ne kadar filmin yönetim takımı ile birlikte çalıĢsa da izlediği sanat yapıtının artık kendi sanat yapıtıyla pek ilgisi kalmamıĢtır. Bu bütün edebiyat uyarlamalarında yazar ile sinemacı arasındaki çatıĢmanın en önemlisidir. Filmin oluĢum aĢamasında edebiyat

110 Andre Bazin, cev. Nijat Özön, Çağdaş Sinemanın Sorunları, (Bilgi Yayınevi, 1995) 19 111

yerini artık sinemanın diline bırakmıĢtır. BaĢka bir deyiĢle yazının dili görüntünün diline dönüĢmüĢtür.112

Zaman içinde geliĢen sinema sanatı, hem roman ve tiyatro uyarlamalarıyla hem de kendi özgün senaryolarıyla kendi teknik ve estetik biçimine göre kendi özgün dilini oluĢturmuĢtur. Sinemada da öykü anlatımı tiyatro ve romanda olduğu gibi dramatik yapıyla gerçekleĢmektedir.

Sinemada anlatının yapısı, sadece film öyküsünün geliĢim modelini değil, aynı zamanda o öykü ile ilgili deneyimlerimizin yapısını da oluĢturur. Öykünün çekici olmasını sağlayan yönlerden biri, geliĢim modellerinin ve bütününün algılanmasına olan eğilimimizden kaynaklanmaktadır. Öyküyü çevreleyen bütünlük ve içindeki uyum beğenimize neden olur. Bu bize bütünlük içeren bir deneyim sağlar.113

Öykü yazmak, belirlenen bir tema çerçevesinde, seçme, düzenleme, yoğunlaĢtırma yoluyla hayattan bir ya da birkaç olaya anlam ve biçim kazandırma iĢlemidir. Diğer bir deyiĢle; insan hayatında gerçeğe uygun kesitler sunan bunu uzama, zamana bağlayarak yapan bir yazı türüdür. 114

Dramatik anlatıma uygun ve insana özgü, hayatın her alanından ve her anından alınabilen bu öyküler, insanların aĢk, onur, intikam gibi anlamlı hayat deneyimlerini yaĢamasını sağlar. Ġzleyici kendini izlediği dünyadaki karakterlerle özdeĢleĢtirip kendini o dünyanın bir parçası olarak görür ve yeni dünyaları keĢfetme özgürlüğü duyumsar.

Antik Yunan‘dan günümüze gelen yükselen dramatik eğri, basit dramatik bir öykü taslağını oluĢturmaktadır. Dramatik yapı içinde olay örgüsü, neden-sonuç iliĢkisi ve mantıksal geliĢim içinde baĢlayıp geliĢen ve doruk noktasına ulaĢıp sonuçlanan bir bütündür. Klasik anlatı yapısı denge durumyla baĢlar. Olaylar ilerleyip dengelerin bozulmasıyla film geliĢim sürecine girer. GeliĢim süreci, doruk

112

Bkz. Tuncay Yüce, Sinema ve Edebiyat Türleri Arasında Görülen Etkileşimler, (ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 1, Sayı 2, 2005) 71

113 Bkz. William Miller, Senaryo Yazımı: Televizyon ve Sinema İçin, (Hayalbaz Kitap, 2009) 23 114 Bkz. Milli Eğitim Bakanlığı Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi,

noktayı içeren sona ulaĢana kadar, gerilim ya da merak dolu Ģekilde ilerler. Öykü doruk noktaya ulaĢıp, çatıĢma çözülür ve öykü biter.

Dramatik eğride, geliĢim süreci yükselen ve alçalan anların ritmik bir dizisi Ģeklinde gösterilmiĢtir. Burada, merak ve süprizler, arada bir izleyiciye rahatlatmak ve yeni bir geliĢim sürecine girmeden önce olanları tekrar gözden geçirme imkanı vermektedir.115

Serim ya da sergileme bölümü, genellikle olay, kiĢi ve çevrenin ayrıntılı olmayan genel bir tanıtımının yapıldığı bölümdür. Bu bölümde izleyici olayların yaĢandığı uzamn ve zaman ile birlikte filmin kahramanları ve onların durumuyla tanıĢır. Yine bu bölümde filmsel olaylar ve kahramanlar arasındaki dramatik anlaĢmazlık çok zayıftır.116

―Serim bölümünde izleyiciye bazı bilgiler verildikten sonra genellikle filmde kurulu olan düzen bozulur. YerleĢik dengelerin bozulması, tehlikeli sınırların zorlanması seyirciyi heyecanlandırır, onu tartıĢmanın içine çeker.‖117

Hollwood sinemasının genellikle kullandığı bu yöntemde karakterler bu Ģekilde eyleme itilir. KiĢilerin harekete geçmesini sağlamak için onların huzurlarının, ilk durumlarının bozulması gerekmektedir.118

―Düzen bozulduktan sonra dramatik yapıdaki geliĢme bölümüne geçilir. Bu bölümde bir dizi karmaĢık iliĢki, kriz, çatıĢma, yan olay ve

115 Bkz. William Miller, 25

116 Bkz. Semir Aslanyürek, Senaryo Kuramı, (Pan Yayıncılık, 1998), 135-136

117 Sevda ġener, Yaşamın Kırılma Noktasında Dram Sanatı, (Yapı Kredi Yayınları, 1997), 23 118

benzeri güçlükler aracılığıyla beklentilerimizi yoğunlaĢtırarak ilgimizi daha derinden ele geçirir ve sürdürür.‖119 GeliĢme bölümü, dramatik eğrideki ‗doruk noktası‘nda sona erer. Doruk noktası, olay örgüsünde meydana gelmiĢ düğümler zincirinin zirve noktasıdır. GeliĢme bölümünde meydana gelen çatıĢmalar, engellemeler izleyicide merak, heyecan ve gerilim duygusu uyandırır. Bütün bu duygular, doruk noktasında zirveye ulaĢtıktan sonra düğümlerin çözülmesiyle yerini rahatlamaya bırakır.

Sonuç bölümünde, öykü ile birlikte sorunlar ve çatıĢmalar çözümlenir. BaĢlangıçta düzenin bozulmasına neden olan kiĢi ya da olaylar yok edilir. Bozulan düzen tekrar eski durumuna geri döner. Ayrıca sonuç bölümünde izleyicinin aklında herhangi bir soru iĢareti bırakılmamalı, her Ģey çok açık anlaĢılır olmalıdır.

119

II. BÖLÜM: TĠYATRO YAPITLARININ SĠNEMAYA