Simülasyon Türleri

Şekil. 2.1. Simülasyon Türleri

(Bilgisayar Destekli Eğitim türleri: 4) http://tefsrv.sdu.edu.tr egitimotmg /BDEgt/Tur.pdf

Alessi & Trollip (2001) simülasyonları dört farklı kategoride toplamıştır. Bunlar: Fiziksel simülasyonlar, tekrarlanan simülasyonlar, yöntemsel simülasyonlar ve durumsal simülasyonlardır (Aktaran: Atam, 2006: 29).

2.7.2. 1.Fiziksel simülasyonlar

Fiziksel simülasyonlarda bir fiziksel nesne yada olay ekranda gösterilerek kullanıcının onu incelemesine fırsat verilir. Fiziksel simülasyonları özellikle fen bilimlerinde bir çok örneğine rastlamak mümkündür. Bir fotosentez olayı, kimyasal reaksiyonlar gözle görülemeyecek olaylar simülasyonlar aracılıyla gösterilebilir ( Atam, 2006: 30 ). Simülasyon Türleri Ne (Kavramlar) Nasıl (İşlemler)

Fiziksel bir nesnenin veya olayın sunulmasıdır. Fizik ve biyoloji (yerçekimi, kimyasal bağlar, fotosentez, hava vb.), mühendislik (elektrik, devreler vb.) ve sosyal bilimlerde (ekonomi, çevre planlaması, psikoloji vb.) uygulamalarına rastlanabilir (Gülbahar, ty:).

2.7.2. 2.Tekrarlanan simülasyonlar

Tekrarlanan simülasyonlar fiziksel simülasyonlara benzerdirler. Fiziksel simülasyonlardan en önemli farklarından birisi kullanıcıyla etkileşime girmesidir. Burada simülasyonların parametreleri değiştirilerek olayın incelenmesi sağlanır. Örneğin basınç ve sıcaklığın değiştirilerek molekül hareketlerinin incelenmesi bu tür simülasyonlara örnek verilebilir. Gerçekleşmesi uzun zaman alan veya çok kısa sürede gerçekleşen olaylar bu tür simülasyonlarla gösterilebilir ( Atam, 2006: 30). Belli bir süre içerisinde simülasyonda değişiklikler yaratmak yerine kullanıcı belli değerleri değiştirerek simülasyonu tekrar tekrar çalıştırır. Kullanıcı değerleri belirler, simülasyonu çalıştırır ve sonucunu görür. Bu tür simülasyonların en büyük eğitsel özelliği, hızlandırma, yavaşlatma ve durdurma özelliklerinin olmasıdır. Bu tür simülasyonları amacı, öğrencinin deneyi farklı değişkenlerle tekrar tekrar gerçekleştirerek modeli veya süreci kendisinin keşfetmesinin sağlanmasıdır. Ekonomi (arz-talep ilişkisi), ekoloji (zaman içerisinde nesillerdeki değişim) ve fen bilimleri (bir deneyde değişkenlerin değiştirilerek sonuçların gözlenmesi) alanlarında uygulamalarına rastlanabilir (Gülbahar, ty:).

2.7.2.3. Yöntemsel simülasyonlar

Bir yöntemi oluşturan bir dizi hareketin öğretilmesi amacıyla hazırlanırlar. Uçuş simülasyon programları, bir aygıtın çalışmasını gösteren programlar ve arıza giderici programlar yöntemsel simülasyonlara örnek gösterilebilir. Yöntemsel simülasyonlarda yoğun etkileşim vardır. Öğrencinin girdi ve davranışına program bir hareket veya çıktıyla karşılık verir. Verilen karşılık bilgi sunma veya dönüt verme amacındadır. Bilgisayarın verdiği geribildirim öğrencinin yaptığı davranışın sonucunun gerçek dünyada nasıl olacağına ilişkin karşılıktır (Atam, 2006: 30).

Yöntemsel simülasyonlar, bir hedefe ulaşmak için bir dizi işlemin gerçekleştirilmesini amaçlayan simülasyonlardır (Gülbahar, ty:).

2.7.2.4. Durumsal simülasyonlar:

Bu simülasyonlar değişik durum ve koşullar altında kişilerin veya kurumların davranışları ile ilgilidirler. Bu tür simülasyonlar bir durumdaki farklı yaklaşım ve eğilimlerin etkilerini öğrencinin keşfetmesini amaçlar (Atam, 2006: 30 ).

2.7. 3. Benzetimlerin Avantajları

Benzetimlerin bazı avantajlarını Sarıçayır ( 2007 ) şu şekilde açıklamıştır; 1. Güvenlidirler ve kullanıcıya sonsuz deneme yapma imkanı tanırlar

2. Her alanda strateji geliştirmede kullanılırlar (Faryniarz ve Lockwood, 1992; Aktaran: Karaduman, 2008: 45).

3. Parasal açıdan çoğu zaman gerçeklerinden daha ucuzdurlar.

4. Simülasyonlar, öğrencilerin problem çözme, icat etme ve alternatif düşünme yeteneklerini geliştirmelerini sağlar (Heermann, 1988; Karaduman, 2008: 46).

5. Simülasyonlar soyutu somutla ilişkilendirmek için mükemmeldirler (Boyle, 1997; Karaduman, 2008: 46).

Newby ve diğerleri (1996)’ e göre benzetim programları, bu avantajların yanı sıra sınıf gözlemi için çok yavaş (nüfus artısı vb. ) veya çok hızlı (kimyasal reaksiyonlar vb. ) gelişen olayların gözlenebilmesini sağlarlar (Aktaran: Karaduman, 2008: 46). Ayrıca birçok benzetimde şans veya rastlantı faktörü bulunmaktadır ve bu onların daha gerçekçi olmasını sağlar. Öğrencilerin farklı durumlarda farklı tepkilerde bulunmasını sağlar.

Simülasyonları gerçek hayatla karşılaştırdığımızda; daha güvenli, gerçek hayatta yaşayamayacağımız deneyimleri görme olanağı, zaman aralıklarını düzenleme, az rastlanır olayları yaygınlaştırma, öğrenme durumunun karmaşıklığını öğretsel açıdan kontrol etme ve mali kazanç gibi avantajları vardır. Diğer medya ve materyallerle karşılaştırdığımızda; motivasyon, kalıcı öğrenme, etkililik ve esneklik gibi üstünlükleri vardır (Gülbahar, ty:).

Tekdal ( 2002 )’a göre eğitimde simülasyon kullanmanın avantajları;

2.7. 3.1. Güvenlik:

Bir çok eğitimci güvenliği simülasyonların en önemli avantajı olarak görmektedir. Nükleer reaktörlerin çalışmasını gösteren simülasyonlar ve diğer tehlikeli deneyler buna iyi bir örnek teşkil etmektedir.

2.7. 3.2. Zamanın hızlandırılıp yavaşlatılabilmesi:

Çok hızlı veya çok yavaş gerçekleşen olaylar simülasyonlar yardımıyla normal hızda gösterilebilir. Zamanı yavaşlatarak moleküllerin hareketini, hızlandırarak da genetikle ilgili deneyleri gerçekleştirmek mümkün olmaktadır.

2.7. 3.3. Çok seyrek görülen olayların incelenebilmesi:

Bazı olaylar çok nadir görüldüğünden, bunları öğrencilik dönemi boyunca öğrencilere göstermek mümkün olmayabilmektedir. Örneğin tıpta bazı hastalıklar ve uçaklarda ortaya çıkan bazı arızaları simülasyonlar yardımıyla öğretmek yerinde olur.

2.7. 3.4. Karmaşık sistemlerin basitleştirilmesi:

Gerçek hayatta olaylar genelde karmaşık ve bir çok parametre içermektedirler.

Bu tür olayların simülasyonları başlangıçta en basit şekliyle verilir ve öğrenme gerçekleştikçe gerçeğe yakın durumuna geçilir.

2.7. 3.5. Kullanışlı ve ucuz olmaları :

Simülasyonların maliyetlerinin düşük olması ve tekrar tekrar kullanılabilmesi en önemli avantajlarındandır. Örneğin, bir uçak simülasyonu, gerçek uçağı uçurmaktan çok ucuz ve istendiği zaman her türlü hava şartlarında defalarca kullanılabilmektedir.

2.7. 3.6. Motivasyon:

Simülasyonlarda, öğrenci sistemi aktif olarak kullandığından, pasif gözlem

yaparak öğreten sistemlerden daha çok motivasyonu artıran bir ortam sunmaktadır şeklinde belirtmiştir.

Bir benzetişim yazılımı, üç temel unsurdan meydana gelir. Bunlar: Senaryo, modelleme, öğretim taktik ve stratejileridir (Yalın, 2008: 178).

Simülasyon yazılımlarında öğrenciler karmaşık becerileri gerçek durumlarla karşı karşıya gelerek öğrenmekte; bir oyun çerçevesinde belli roller alarak sosyal, ekonomik ve çevre sorunlarını önlemeye çalışmaktadır. Simülasyon yazılımları öğrencilerin konuların değişik boyutlarını görmesini sağlamakta, öğrenilenlerin genellemesini kolaylaştırmaktadır (Yalın, 2008: 179). Ayrıca simülasyon programları diğer teknikler ile karşılaştırıldığında öğrenmeyi sağlayıcı temel niteliklerden olan güdülenme önemli bir yer tutmaktadır. Bu tekniğin sağladığı diğer önemli bir husus, öğrenmelerin aktarımı ve eski bilgilerin yeni bilgiler edinmedeki etkiliğidir. Simülasyonların aktif ve etkili öğrenmeyi sağlamadaki etkinliğini, öğrencinin katılımını gerçekleştirmesinin yanında ön öğrenmeleri gerçekleştirici rol de oynamaktadır. Yani simülasyonlar, ön bilgilere ilişkin bilgilerin sunulması, öğrenciye rehberlik etme ve pratik sağlama bakımından etkilice kullanılır (Atam, 2006: 31).

Akpınar (1999), simülasyonlarla öğrenmede bilgi inşasının gerçekleşmesi tamamen öğrenciye bağlıdır, çünkü simülasyon modelinin çalıştırılması, değişik perspektiflerden incelenmesi, öğrencinin düşünüp hareket etmesiyle belli etkinliklerin yerine getirilmesiyle gerçekleşir. Simülasyonlarla öğrenme; inceleme, test etme, karar verme, deney yapma,araştırma ve soruşturma ve problem çözme etkinliklerden biri veya birkaçı ile olur (Aktaran: Atam, 2006: 32).