“... ve savaşlar artık fare (mouse) tarafından yönetilecek”
Shekhar Gupta
Dünya 1970li yıllara geldiğinde yeni bir teknoloji devrimiyle karşılaşmıştır.
Bilişim Devrimi olarak adlandırılan bu yeni dönemde özellikle 1990 sonrasında
gelişim gösteren ve bütün dünyayı etkisi altına alan internet ağı, ulusal güvenlikleri tehdit edebilecek düzeyde bir hale gelmiştir. Devletler için yeni bir tehdit kaynağı oluşmuştur (Özcan,2001: 1). Siber alanın kendine has özellikleriyle artık tehdit ya da saldırılar, coğrafi konumları dikkate almadan, birbirleriyle sınırları bile olmayan ülkeler arasında dahi gerçekleştirilebilir bir güvenlik sorunun doğmasına neden olmuştur (Tarhan, 2017: 112).
Siber terörizm; terörist grupları, organize suç örgütleri, gizli ajanlar gibi birey ya da gruplarca ülkelere siyasi veya farklı amaçlar doğrultusunda bilgisayar, bilgisayar ağları, internet veya iletişim altyapısı kullanılarak yapılan saldırılar ve işlenen suçlardır. Özellikle gelişen teknoloji sebebiyle uluslar için çok önem arz eden askeri, sivil, finansal veya kritik ve teknolojik altyapılarına düzenlenen saldırıların sayısı artmıştır (Akman, 2017).
İletişim imkânlarının gelişmesi doğrultusunda, çok büyük çalışmalara gerek olmayan, giriş ve çıkışın serbest olduğu ve hızlı cevap alabilme yeteneğine sahip olan siber alan, terörizm için en uygun ortamdır. Belirli bir çizgide olmaması yüzünden doğuş noktasından yok edilmesini çok zor olmaktadır. Bağlantılarının kanıtlanmaması ve kaynağının gizli olması sebebiyle, bir devletle ilişkilendirilmesini son derecede imkânsız kılmaktadır. Siber terörizm; ulusal ve uluslararası kanunlardaki boşluklardan yararlanan, çağdaş bir savaş tekniği olarak tanımlanabilir (Çitlioğlu, 2008: 14-15).
Terör örgütleri internet ortamında propaganda ve eğitim, haberleşme, bilgi toplama ve sanal saldırı faaliyetleri gerçekleştirmektedir (Keçeci, 2011: 7). Siber terörizmin diğer siber suçlardan farkı mağdur olan taraftır. Burada mağdur olanlar ulusal devletlerdir. Devlet dışı bir yapı siber terör saldırısıyla karşı karşıya olduğu
durumda ise saldırı sebebi siyasidir. Aslında siber terörizm, terörizmin bir aracı olarak kullanılmaktadır. İnternet merkezden kontrol edilmesi zor olan, erişimin kolay ve ucuz olduğu, belirli bir çerçevede sınırlamasının olmadığı, anonim bir alandır. Özellikle de medya gücüyle yankılanan bir alan olması dolayısıyla teröristler için çok uygun bir alandır. Bu yüzden internet teröristler için iki amaç ortaya koyar. Birincisi; iletişimini çok kolay sağlayabileceği ve verimli bir eğitim ortamını içermesidir. İkincisi; internet üzerinden ve ağlarla, bilgisayarlarla gerçekleştirmek istedikleri siber terör faaliyetleri için siber alanı oluşturmasıdır (Çakmak ve Demir, 2009: 38).
Siber terörizmin geleneksel terörizmden bazı farklı yönleri vardır. İlk olarak; klasik terör örgütlerinde saldırganlar gerektiğinde canlarını ortaya koyarken, siber teröristler kendi canlarına zarar gelmeden eylemlerini internet üzerinden rahatça gerçekleştirebilmektedirler. İkincisi; terörün asıl amacı yapmış olduğu eylemlerle toplumsal kesime veya siyasal rejimlere mesaj vermek istemeleridir. Buradaki terör olaylarında ortaya çıkan şiddet veya verilen zarar, bu eylemler için araç olurken, siber terör faaliyetleri gerçekleştirilirken meydana gelen sanal şiddet, artık bir araç olmak yerine amaç haline gelebilmektedir. Üçüncüsü; geleneksel terörde eylem geniş kitlelere ulaşsa da lokaldir. Siber terörde ise eylem binlerce internet sitesine, kişiye aynı anda ulaşma imkânına sahiptir. Dördüncüsü; klasik terör örgütlerinin faaliyetleri fiziki güce dayalı olduğu için, söz konusu saldırıyı gerçekleştirecek kişileri, bu eylemi uygulayabilecek kadar gelişmiş ve belirli bir yaşın üzerindeki kişiler arasından seçmesidir. Fakat siber alanda gerçekleştirilen terör olaylarında çocuk ya da genç yaştaki kişiler, siber terörizmin bir aracı olarak kullanılmaktadırlar. Sonuncusu da; eylemlerini gerçekleştirdikleri silahlar açısından olan farklılıklardır. Klasik terörizmde silah, bomba gibi öldürücü makineler kullanırken, siber terörizmde teröristler yalnızca bir bilgisayar üzerinden ve internet ile eylemini gerçekleştirebilmektedir (Özcan, 2001: 7-8)
Tablo 1: Klasik Terör ile Siber Terör Arasındaki Farklar
Klasik Terör Siber Terör
Yararlanılan Araç Bomba, silah, füze vs. Bilgisayarlar, yazılımlar vb.
Amaç
Toplumsal veya siyasal bir mesaj vermek için terörizm bir amaçtır
Gerçekleştirilen saldırılar ile hükümete veya topluma hasar verme, sosyal ve siyasi etki yaratmak için terörizm bir amaç
Etkilediği Alan Saldırının gerçekleştiği alan veya bölge ile sınırlı
Ulusal veya uluslararası alanda etkili
Risk Durumu
Eylemi yapan kişi veya grup yaşamsal risk altındadır
Eylemi yapan kişi, yaşamsal bir riski olmadan ekili saldırı yapabilir
Denetim Terörü kontrol altında
tutma, izlemek ve yok etmek kısmi anlamda mümkündür
Siber teröristleri tespit etmek veya yok etmek mümkün değildir
Uygulanacak Ceza Suçun niteliğince uygulanacak ceza belli
Suçun niteliğine göre uygulanacak ceza belli değil
Kaynak: Bayraktar, 2015: 77.
Siber teröristlerin hedeflerinden bazılarını sıralayacak olursak: (Akman, 2017). • İletişim ve ulaşım alanlarına erişerek, metro ve tren gibi kara trafiğinin düzenli akışında problemlerin doğması,
• Bankacılık ve finans sistemlerine erişerek, bankaların hesaplarını ele geçirip yurtdışına veya kendi yararına olan yerler para transferi yapmak,
• Enerji sistemlerinin kontrol noktalarına erişerek, petrol ve doğalgaz hatlarında ya da nükleer tesislerde sorun çıkararak aksaklıklara neden olmak,
• Sağlık sektörünün işleyişini durdurmak, hizmetleri aksatmak için hastane sistemlerine erişerek, kayıtları yok etmek, sistemi bozmak
• Su dağıtım sistemine erişerek, barajların açılmasını ya da kapanmasını kontrol etmek
• Kendilerini ve eylemlerini duyurmak maksadıyla medyada görünmek
• Toplumsal ve kamusal güvenliğe son vermek
Siber terörizmine dünyadan örneklere bakacak olursak, bunlardan birisi 2007’de Estonya’da gerçekleşmiştir. 2. Dünya Savaşı hatırasına dikilmiş olan Kızıl Ordu’nun, Tallin’in Bronz Heykeli taşınmak istenmiştir. Bu olayda karşı grup internet erişimini durdurmuş, ülkenin birçok sitesine saldırıda bulunarak, siber terörizme örnek teşkil etmiştir. Eylem sonrasında NATO ve AB’den birçok yetkili kişi Estonya’ya karşı yapılan saldırının nedenlerini araştırma maksadıyla Estonya’ya gönderilmiştir (Özcan, 2004: 39-40). (Çalışmamızın 2. Bölümünde bu konu detaylandırılacaktır) Bir başka örnek ise ABD’nin Irak’ı işgali sırasında yaşanmıştır. ABD’nin Irak’ı işgal etmesinden sonra ortaya çıkan kargaşa ortamında, terör örgütlerinin kaçırdığı ve birçok rehinin kafasını kestiği, onlarca kişinin işkence edildiği görüntüler, öncelikli olarak örgütlere ait internet sitelerinden yayına verilmiştir. Hizbullah örgütü, örgütün eylemlerine ve bünyesine mali kaynak sağlamak amacıyla internet aracılığıyla kitap ve farklı yayınlarını satışa sunarak destek sağlamaya çalışırken, Hamas ve İslami Cihat örgütleri de bomba yapımı, fotoğraf gibi bazı konulardaki bilgileri teröristlere iletmek için interneti kullanmışlardır (Özcan, 2001: 8). Örneklerden de anlaşılacağı üzere siber terör örgütleri sanal âlemde etkinlik sağlarken, devletlerin de bu yönde çalışma yapmaları gerekmektedir.