Sürdürülebilir kırsal turizm için alan çalışması örnekleri

a. Grande traversata delle alpi (GTA)

İtalya’nın batı Alplerinde kalan vadileri bilhassa tarım sektöründeki durgunluktan olumsuz yönde etkilenmektedir. Bu vadilerden bir kısmı geçmişte dağlardan çıkarılan maden yataklarına dayalı olarak oldukça gelişmiş bir endüstriye sahipti. Bu maden yatakları, küçük ölçekli endüstriyi kendine çekerek tarım sektöründe çalışmayan yerel halka yeni iş olanakları sağlamıştır. Buna rağmen zamanla, maden yataklarının kalitesi düşmüş olup madenler kapatılmıştır. İşgücü durumu tahrip olmuştur. Bölgenin yerel otoriteleri, bölgeye yararlı olabileceklerini düşündükleri küçük ölçekli turizm gelişimini başlatmışlardır. Bu kapsamda güneydeki Ventimiglia’da başlayıp kuzeydeki Matterhorn’da biten uzun mesafeli bir patika yol yapmışlardır.

Bu uzun mesafeli patikanın yapısı, mevcut patikalara ve bir vadi içerisinde yer alan köyleri bağlayan mevcut patikalara dayalı olarak yapılmıştır. Ayrıca, italyanca hazırlanan broşürler dağlık alanda inşa edilen patikaların reklamını yapmak için kullanılmıştır. Yeni hiç bir dağ kulübesi inşa edilmemiş olup, artık kullanılamaz durumda olan dağ kulübelerinin restorasyonu yapılmıştır. Küçük restoran ve dükkânlar dağcılık aktiviteleri ile uğraşan yerli ve yabancı turistlere yeterli bir hizmet sağlamıştır. Bu hizmetin amacı, yerel ekonomiye bir katkı sağlamak ve dağ vadilerindeki köyler için gelir getirici aktivitelerin oluşturulması olmuştur (Richards and Hall 1998).

b. Maurienne’deki bonneval

Fransa’da yer alan Bonneval yaklaşık 1800 metre yüksekliğe kurulmuş Maurienne’nin süt vadisindeki küçük bir dağ köyüdür. Köyün toplam nüfusu 200 kişidir. Nüfus geleneksel olarak tarıma bağlıdır. Val d’lsere gibi komşu köylerde ikinci dünya savaşından sonra kitle turizmi gelişmiştir. Köy belediyesi bu tür gelişmeyi sürdürmemeye karar vermiştir. Bağımsızlıklarını kaybetmemeyi istemişlerdir ve köyün ekonomik gelişimini zorla geliştirecek olan köy dışından gelen sermayeye sıcak bakmamışlardır. Bu alınan karar köyü diğer ekonomik faaliyetlere daha bağımlı kılmıştır. Köyde 1300 yatak kapasiteli küçük ölçekli bir turizm işletmesi faaliyet göstermektedir ve bunun yanı sıra otel sahipleri geleneksel tarımsal ürünlerini turistlere satmaya eğilimli olmuşlardır. Bu yüzden düşük etkiye sahip turizm ve geleneksel tarımın bütünlüğü köyün ekonomisinin temellerini oluşturmuştur.

Köy belediyesi kendi dağ nehirlerinde olan hidro elektrik gücünü yeni bir gelir kaynağı yaratmak amacıyla Fransız şirketine satmışlardır ve bu satış belediyenin mali durumunu iyileştirmiştir. Bununla birlikte, 1990 yılında elektrik kampanyası belediyenin gelirini azaltmış olan güç için ödeme yapmayı durdurmuştur. Köyün toplam altyapısı yalnızca yeterli sayıdaki turistin köyü ziyaret ettiği zaman ödenmektedir. Elektrik şirketinin ödeme yaptığı zamanlarda, köyün bütçesini dengede tutması için 1300 yatak kapasitesine ihtiyaç duyulmaktaydı. Buda köydeki mevcut yatak kapasitesine uymaktaydı. Köyün yeni bütçe dengesinde ise 5000 yatak kapasiteye genişletilmesi şartıyla elektrik şirketi ödeme yapmayı taahhüt etmiştir. Bu ters gelişim köyün özelliğini tamamen değiştirmiştir. Köy zor bir duruma düşmüştür. Kitle turizmde gelişmiş yakın köylerle işbirliği gibi bir kaç alternatif oluşmuştur. Bu gelişim aynı zamanda köyün orijinal yapısını tehlikeye sokmuştur (Richards and Hall 1998).

51

koyun otlatma bölgenin başlıca ekonomik faaliyetleri arasında yer almaktadır. Bu faaliyetler yüksek bir işgücü düzeyini garanti etmemekle birlikte turizm bölge için tek alternatiftir. Dağ manzarası, kalkınmanın mümkün olduğu dışa açılan bir güzelliktir. Ayrıca kış aylarında plato, kayak yapanlar için mükemmel bir yer olmaktadır.

PNR modeli geleneksel tarımla bütünlük halinde olan küçük ölçekli turizmi geliştirmek için yeni fırsatlar önermiştir. Hauts platosunda koyun otlatma, PNR yetkilileri tarafından desteklenmiştir, fakat turizme olan etkisi otlatma alanlarına olan uzaklığından dolayı zayıf kalmıştır.

Bölgedeki turizm kavramı farklılık göstererek Villard-de-Lans ve Lans-en-Vercors gibi bazı yerler peyzajı koruma kavramı ile tamamıyla çatışan büyük apartmanların hizmet ettiği kitle turizmini seçmiştir. Autrans, Meaudre, Vassieux, La Chapelle ve Gresse-en- Vercors gibi diğer yerler yaz yürüyüşleri ve kış aylarında yapılan kayağa dayalı küçük ölçekli gelişime öncelik vermiştir. Bu yerler okullar ve postaneler gibi hizmetlerini sürdürebilmişlerdir. Bu köylerde peyzaj ve doğayı koruma çok daha fazla bir gelir kaynağına sahip olmuştur.

Tüm bu gelişmeler güçlü bir şekilde bölgede yürütülen politikalarla ilişkilidir. Pazar gelişimi yukarıda bahsedilen sorunların sebebidir. Güçlü bir politikaya sahip pazar gelişimi, doğa, çevre, toplum ve kırsal kalkınmanın olumsuz etkileriyle başa gelmek için gereklidir. Sürdürülebilir turizm kavramı yalnızca yerleşik olan bölgelerin potansiyelini artırmıştır. Toplulukların, proje başından itibaren dâhil olmadıkları kırsal kalkınma planları zorlu bir başlangıca neden olmuştur. Bonneval örneğinde olduğu gibi tabandan tavana yaklaşım, girişimciliğin deneme sürecinde topluluklarla yeterli işbirliği sağlamadan bölgesel otoriteler tarafından alındığı İtalyan bölgesindeki GTA’nın tavandan tabana yaklaşımında kalkınma kavramı ile güçlü bir bağlantı oluşturduğu görülmüştür (Richards and Hall 1998).

d. Glencolumbkille (Gleanne Cholme Cille)

İrlanda’da yer alan bu bölgeyi yeniden canlandırmak için turizm potansiyeli farklı kamu kurumlarının önleyici tedbir almasından önce kabul edilmiştir. Köyün papazı, köydeki turizm potansiyelinin farkına varıp çevresel ve kültürel olarak hassas gereksinme gerektiğini belirtmiştir. Güney Batı Donegal’da 300 yıllık yerli yaşamı tasvir etmek için bir grup ile birlikte halk müzesinin gelişiminin arkasındaki güç olmuşlardır. 1967 yılında halk müzesi kurulduğu zaman Dublin bürokratları çok destekleyici olmamışlardır ve planlama izni müze açıldıktan sonra günümüze kadar halen dahi alınamamıştır. Kısaca, 1968 yılında yerel otoriteler tarafından geleneksel evlerin olduğu bir köy inşa edilmiştir. Bu evler yaz aylarında turistler tarafından kiralanabilmektedir. Yaklaşık 40 yıllık bir geçmişe sahip bu tür örnekleri olan kalkınma örneklerini görmek mümkündür.

Dokumacılık, bu bölgedeki geleneksel sanayiyi oluşturmaktadır. Fakat, 1940’lı yıllardan itibaren sürekli bir düşüş içinde olmuştur. Udaras na Gaeltachta Tapeis Gael olarak bilinen bir gruptan 6 gence, bu geleneksel sanat dalında eğitim vermeleri konusunda eğitim vermeleri amacıyla bir burs verilmiştir. Eğitim gören bu kişiler, Avrupa ve Amerika’da yerel bölgenin kültür ve mirasını tasvir eden işlerini sergileme, satışını yapma konusunda turistleri bölgeye çekmek için çalışmalarda bulunmaktadır (Richards and Hall 1998).