PMIPv6 hücre geçişi için önerilen çözüm yöntemleri

Hücre geçişi gecikmesi farklı süreçlerdeki gecikmeleri içerdiği için araştırmacılar PMIPv6 hücre geçişinde yaşanan gecikmeleri azaltmak için farklı teknikler sunmuşlardır. J. E. Kang, D. W. Kum ve arkadaşları yaptıkları çalışmada [67], MAG için paketlerin buffer’da tutulması yöntemini ve IPv6 iletişim kuralına ait ND iletilerini paket kayıplarını ve zaman gecikmesini azaltmak amacıyla kullanmışlardır.

ND iletilerinin kullanılması ile komşu MAG’ler MN hakkında bilgilendirilmişlerdir.

Bu nedenle, bir MN hücre geçişi gerçekleştireceği zaman, bir MAG’in MN hakkındaki bilgileri İlke Sunucusu (PS-Policy Server)’dan almasına gerek kalmamıştır. Ayrıca paketlerin buffer’da tutulması sonucu meydana gelen paket sıralama sorununun çözümü için ayrıca LMA üzerinde bir buffer mekanizması oluşturulmuştur. Bu ikinci buffer mekanizmasına pMAG’den yönlendirilen ve LMA’dan alınan paketler arasında her hangi bir sıralama sorunu meydana gelmemesi için ihtiyaç duyulmuştur. Aynı zamanda, paket kayıpsız PMIPv6 şemasında [71], MN’nin ağdan ayrılışı nMAG’in içerdiği PBU iletisi tarafından tespit edilmektedir.

Ayrılışın tespit edilmesi ile birlikte pMAG, nMAG adına önceden kayıt olur.

Böylece, LMA ve nMAG arasında tünel önceden oluşturulur. Aynı zamanda nMAG, PBA iletisini alır almaz MN için paketleri buffer’da tutar.

PMIPv6 iletişim kuralı için FMIPv6 teknikleri de önemli bir araştırma alanı haline gelmiştir. S. Park, E. J. Lee ve arkadaşları çalışmalarında Hızlı ve Yerel PMIPv6 (FLPMIPv6-Fast and Local PMIPv6) adında FMIPv6 iletişim kuralına dayanan bir yöntem geliştirmişlerdir. Yönteme göre, hücre geçişinden önce MN, MIH iletisini kullanarak nMAG hakkında bilgi sağlar. Daha sonra nMAG, pMAG’den hücre geçişi ile ilgili bir ileti alır. Bu yöntemin bir sakıncası host hareketliliğini temel almasıdır.

Bunun anlamı bu yöntem L2 tetikleyicilerinin kesinliğine ihtiyaç duymaktadır. Aynı zamanda LMA için BU iletilerinin önceden gönderilmesinden dolayı L3 hücre geçişinden önce L2’nin gerçekleşmesi gibi bir durum meydana gelebilir. Bu durumda paket kayıpları artacaktır. Aynı şekilde çalışma [72], PMIPv6 için FMIPv6 tekniklerinden faydalanmıştır. Bu yöntem MAG için içerik bilgisini önceden iletmek için Erişim Noktaları Arası Protokolü (IAPP - Inter-Access Point Protocol) iletişim kuralından faydalanmıştır. Diğer bir çalışmada [73], PMIPv6 iletişim kuralının başarımı FMIPv6 sinyalleri kullanılarak geliştirilmiştir. Bir MN ev ağından diğer bir ağa geçtiği zaman, yeni ağı hakkındaki bilgileri L2 tetikleyicisini kullanarak elde etmiştir. Burada MN, nMAG’in IP adresini elde eder ve L3 hücre geçişini gerçekleştirir. Fakat bu çözümün bazı eksiklikleri vardır. Öncelikle her bir MAG’in ağ üzerindeki tüm MAG’lere ait IP adreslerini ve PMIPv6 alanındaki BS-ID’lerini taşıyacak başlığa ihtiyacı vardır. İkinci olarak hücre geçişinden sonra buffer’da tutulup gönderilen paketler için paket sıralaması sorunu ortaya çıkmaktadır.

Çalışma [68], PMIPv6’da eşzamanlı ağ yönetimi hücre geçişi için Eşzamanlı Bağlama PMIPv6 (SPMIPv6-Simultaneous Binding PMIPv6) tekniğini önermektedir. Bu teknikte MN yeni ağına hareket ederken bazı hücre geçişi süreçleri eşzamanlı olarak gerçekleştirilmektedir. Burada SPMIPv6 bir hücre geçişi tahmini sonucu bir MAP’i IP paketlerini hem eski hem de yeni AR’ye göndermesi için tetiklemektedir. SPMIPv6 tetikleme işlemleri için iki ayrı tetikleyici kullanılır;

Tetikleyici 1 (T1 - Trigger-1) ve Tetikleyici 2 (T2 - Trigger-2). T1 olası hücre geçişini tahmin etmek için kullanılır ve eski AP ya da MN gibi kaynaklardan elde

edilen bilgiler sonucu pMAG tarafından başlatılır. T2 ise MN ve pMAG arasındaki bağlantının kopması durumunu bilgilendirmek için kullanılır. Çalışma [74], eşzamanlı CN kayıt mekanizmasını CN ve MAG arasındaki yönlendirmeyi en iyi duruma getirmek için sunmuştur. Ancak bu yöntemin yönlendirme eniyileme nedeniyle CN ve MAG arasındaki aşırı sinyal trafiğinden dolayı eksiklikleri vardır.

Belirli bir zaman aralığı için paketlerin her iki ağa da gönderilmesi (bicasting) PMIPv6 iletişim kuralı için kullanılan tekniklerden birisidir. Çalışma [75] ve [76]’de, bir MN yeni ağına hareket ederken LMA, kablosuz ağların çakışma bölgelerinde (overlapping) ikili gönderim yoluyla veri paketlerini hem nMAG hem de pMAG için gönderir. Bu yaklaşımda, MN veri paketlerini pMAG ya da nMAG’den birisinden alabildiği için hücre geçişi zamanı ve paket kayıpları azaltılmıştır. Ancak bu teknikte MN bir anda sadece bir noktadan veri paketlerini alabildiği için halâ paket kayıpları mevcuttur. Ayrıca sistem kaynakları ikili gönderilen paketler nedeniyle verimsiz bir şekilde kullanılır.

Çalışma [69]’de HNP sürecine odaklanılmıştır. Yönteme göre HNP aktif bir şekilde atanır ve nMAG için LMA tarafından sağlanır. MN yeni ağına geçtiği zaman, bu HNP bilgisini taşıyan bir RA iletisini nMAG’den alır. Diğer bir çalışmada I. Joe ve H. Lee [70], yeni bir I-PMIPv6 (Inter-PMIPv6) şeması ile farklı PMIPv6 alanları arasındaki hücre geçişi için PMIPv6’nın özelliklerini geliştirmişlerdir. Bu yöntem hücre planlama aşamasında bir Çakışma Bölgesi MAP (OMAP-Overlapping MAP)’i ve bir Sınır Bölgesi MAP (BMAP-Boundary MAP)’i içerir. Ayrıca bu yöntem hücre geçişi zamanını azaltmak için hızlı IPv6 adres üretimi ve doğrulaması yöntemlerinden faydalanır. Çalışma [77]’da bir trafik dağıtıcısı ile EIPMH (Enabling Inter-PMIPv6 – Domain Handover with Traffic Distributors) adında yeni bir iletişim kuralı sunulmuştur. Bu iletişim kuralı ile faklı alanlar arasındaki hücre geçişi bir trafik dağıtıcısı ile yönetilmektedir. Trafik dağıtıcısı hücre geçişi boyunca LMA için veri paketlerini yeniden yönlendirir. Ayrıca bu yaklaşım doğrulama süreci için trafik dağıtıcısı ve LMA ya da önceki LMA arasında MN’nin bilgisinin değiştirilmesine gerek duymaktadır. Bu nedenle merkez ağda hücre geçişi gecikmesi ve tünelleme yükü oluşabilmektedir.