FMIPv6 hücre geçişi için önerilen çözüm yöntemleri

L2 tetikleyicileri hızlı hücre geçişi için oldukça önemlidirler fakat gerçek kablosuz ağ ortamlarında uygulanmaları sırasında sorunlar meydana gelir. Çalışma [63], gelen iletişim paketlerini ve sinyal kalitesini izlemek için L2 tetikleyicilerini kullanmıştır.

Bu teknik öngörücü gecikmeyi azaltmak için Bağlantı Katmanı Tetikleyicisi Kontrollü Ağı (NC-L2Trigger - Network Controlled Link Layer Trigger) kullanmıştır. Mevcut FMIPv6’dan farkı NC-L2Trigger L3 için öngörücü bilgiyi sağladığı gibi aynı zamanda L3 tarafından kontrol de edilebilir. NC-L2Trigger, MN için tarama gecikmesini ve öngörücü gecikmeyi azaltarak başarılı bir şekilde öngörücü hücre geçişinin gerçekleşmesini sağlar. Bunun yanında, bu yaklaşım reaktif kayıpları azaltmak için LT-Buffering (Link Triggered Buffering) adında ikinci bir yöntem kullanır. Reaktif hücre geçişinde LT-Buffering, MN için gönderilen paketlerin saklanması için PAR’ı tetiklemektedir. Diğer bir çalışmada [62], standart MIPv6 iletişim kuralına dayanan bir yaklaşım ile L2 ön tetikleyicileri kullanılmadan NAR’ın belirlenmesi ve hareketliliğin hızlı tespit edilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, L2 link-up tetikleyicisi, RA’lara güvenmek yerine, AR’nin belirlenmesini ve

hareketliliğin tespitini geliştirmektedir. Diğer taraftan bu teknik ile MN yeni CoA’sı olarak NAR’ın IP adresini kullanmakta ve yeni bir CoA yapılandırma gecikmesini ortadan kaldırmaktadır.

Çalışma [57], MN’nin hareketliliğini doğru olarak tahmin edebilmek için Zeki MIPv6 (IMIPv6-Intelligent MIPv6) yaklaşımını geliştirmiştir. IMIPv6 çoklu ön kayıt ve geç tünelleme yöntemlerini kullanır. L2 hücre geçişi, Zeki Hareketlilik Tespiti (IMD-Intelligent Mobility Dedection) tarafından sağlanan doğru zamanlama bilgisi ile birlikte gerçekleştirilir. Bunun anlamı PAR ve NAR arasında tünel eğer L2 hücre geçişi bilgisi doğru ise oluşturulacaktır demektir. Ayrıca IMIPv6 yaklaşımı CoA’ları tünel oluşturulmadan önce hazırlar.

H. Kim ve Y. Kim yaptıkları çalışmada [64], MN’nin L2 tetikleyicisi tarafından hücre geçişi hakkında tahmin bilgisini almadan önce PAR ile FBU sürecini gerçekleştirdiği Erken Bağlamalı Hızlı Hücre Geçişi (EBFH-Early Binding Fast Handover) yöntemini sunmuşlardır. Burada hareketliliğin tespiti link-going-down tetikleyicisi ile başlar ve BU süreci link-going-down tetikleyicisinden önce tamamlanır.

Çalışma [25]’de, MN üzerinde çalışan bir yazılım geliştirilmiştir. Bu yazılım MN’nin bağlı bulunduğu AP’nin sinyal gücünü sürekli olarak takip eder ve sinyal gücü belirli bir eşik değerin altına düştüğü zaman bulunduğu alandaki tüm AP’lerin bilgilerini toplar. Bu yöntemin avantajı, MN hücre geçişini gerçekleştirmeden önce en uygun AP’yi seçebilmesidir. Ayrıca, L2 hücre geçişi için en uygun AP hazırlanırken, yazılım bir IP katmanı tetikleyicisini hızlı hücre geçişi bölümüne gönderir. Bu yöntem ile hareketliliğin tespiti için gereken zaman gecikmesi en aza indirilmiş ve hücre geçişi çok daha hızlı gerçekleştirilmiştir.

Öngörücü hücre geçişinde ping-pong etkisi sorununu çözmek için W. Hongmei, Z.

Jia, ve H. Zhao çalışmalarında [65], sinyalleşme sayısını ve hücre geçişi zamanını azaltan yeni bir yöntem sunmuştur. Bu yöntem Tünel Mesajı (TM -Tunnel Message) başlığı adında yeni bir Hop-by-Hop seçeneği, PCoA tablosu ve tünel tablosu tanımlar. TM, MN’nin kısa bir süre sonra PAR’a geri dönebileceğini göstermek için

kullanılmıştır. Bu nedenle NAR, PAR’a gönderdiği son paketin içerinde, MN’nin durumunu bildirmek için TM başlığını sarmalar.

D. H. Cuong, D. Guha ve arkadaşları yaptıkları çalışmada [60], hücre geçişi gecikmesi ile birlikte gereksiz yönlendirme ve kaynak kullanımlarını azaltmak için FMIPv6 tabalı Geçit (X-FMIPv6-Crossover based FMIPv6) yöntemini sunmuştur.

Bu yöntem ile en iyi yönlendirmeyi sağlamak için bir tünel NAR ve Geçit Yönlendiricisi (CR-Crossover Router) arasında kurulur. Bu şekilde uçtan uca gecikme ve ağ kaynaklarının kullanımı azaltılmıştır.

Çalışma [39]’de, FMIPv6’da her hücre geçişi sırasında RR sürecine gerek duymayan Geçici Bağlamalı FMIPv6 (TB-FMIPv6 -Temporary Binding FMIPv6) adında bir yöntem geliştirilmiştir. Yönteme göre, MN yeni bir ağa geçtiği zaman son gönderdiği iletileri (Home ve Care of Key Token) tekrar kullanır. Daha sonra NAR ile bağlantıdan önce MN bir İleti Doğrulama Kodu (Message Authentication Code) oluşturur ve geçici CN kaydı oluşturur. Bu yöntemde MN yeni adresini hızlı bir şekilde kullanabilir ve kendisi için gönderilen paketleri yeni ağında hemen alabilir.

Bu süreçte PAR’da çok fazla paket tutmaya gerek yoktur. Bu nedenle yöntem hem tutulan paket sayısı yükünü hem de NAR için yönlendirilen paket sayısı yükünü azaltır.

B. Park, S. Lee, ve H. Latchman [66] hareketliliğin tespiti gecikmesine odaklanmışlardır ve hızlı ND ve DAD şemalarının birlikte çalışabilirliği ile etkili bir MD süreci geliştirmişlerdir. RS ve RA iletilerinin MD sürecini rasgele bir zaman aralığı için geciktirdikleri için bu yöntem RS ve RA iletilerini hızlı bir şekilde göndermek için Depolanmış Yönlendirici Yayını (SRA-Stored RA) iletilerini kullanır. Burada, hareketliliğin tespiti her bir AR tarafından RA iletilerinin tekil yayın olarak gönderilmesi ve hızlı DAD ile CoA yapılandırmasının üstesinden gelmek için bir AR’nin değiştirilmiş NC’sinin uygulanması yoluyla başarılır.

Değiştirilmiş NC ile yeni CoA’nın eşsizliği hızlı bir şekilde belirlenir. Aynı zamanda çalışma [59] hızlı hücre geçişi için DAD sürecindeki gecikmeye odaklanmıştır. Bu yöntem MN için DAD sürecini gerçekleştiren ve CoA yapılandıran yeni bir AR tanımlar. Ayrıca, MN gerçekleşecek hücre geçişi hakkında bir tahmin bilgisi alana

kadar, yeni AR yapılandırdığı CoA’yı bir CoA tablosunda saklar. MN yeni CoA’sına ihtiyaç duyduğu zaman, PAR üzerinden bu adresi NAR’dan ister. Aynı zamanda şema BU sürecindeki gecikmeyi azaltmak için BU sürecini, PAR yeni adresi öğrendikten sonra uygular.

Çalışma [61], hücre geçişi zamanı tahminini azaltmak için Basitleştirilmiş FMIPv6 (SFMIPv6 -Simplified FMIPv6) yöntemini sunmuştur. SFMIPv6’nın amacı özellikle MN’nin hareket hızının yüksek olduğu durumlarda sinyalleşme yükünü ve paket iletim yükünü azaltmaktır.