• Sonuç bulunamadı

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

4

Manisa’da arazinin ana çizgilerini, doğu-batı doğrultusunda uzanan ve kuzey-güney ve kuzey-güneydoğu- kuzeybatı doğrultularına çatallanan oluk şekilli çukurlar oluşturmaktadır. Bunlardan Gediz ovası Manisa ilinin Ege Bölümünü boydan boya yarmakta, Akhisar ve Alaşehir kollarıyla da İç Batı Anadolu’nun il sınırları içindeki kenarı boyunca uzanmaktadır. Bu kenarın doğusunda ise il toraklarının önemli bir kısmını oluşturan Kula- Gördes platosu yer almaktadır. Ege denizine dikey olarak uzanan dağ sıraları arasındaki il topraklarında, birbirinden kesin çizgilerle ayrılabilen üç değişik yeryüzü şekli vardır. Bunlardan ilki dağlık ve sarp alanlar, ikincisi tepelik ve dalgalı kesimler, üçüncüsü de taban topraklar ve düzlüklerdir.

Dağlık ve sarp alanlar ilin doğu, güney ve kuzeyinde bulunmaktadır: batıya gidildikçe yükseltisi azalan dağlar, dere ve çaylarla kesilmektedir. Manisa ilinin doğu kısımları, daha doğusunda yer alan iç Anadolu geniş çanağı ile ege bölümünde yer alan Gediz ve Kumçayı ovaları arasında güneydoğu-kuzeybatı eksenli bir eşikte yer almaktadır. İlin güneyindeki Bozdağlar kuzeye doğru, yani Gediz vadisi üzerine oldukça dik inmektedir. Manisa’da yeryüzü şekillerinin bütün biçimlerine rastlanabilmektedir. Fakat ağırlık il alanının %54.3 ünü kaplayan dağlarındır. İkinci sırada %27.8 ile platolar ve üçüncü sırada %17.9 ile ovalar yer almaktadır.

Manisa’da Akdeniz iklimi ile beraber İç Anadolu’nun karasal iklim özellikleri hâkimdir. Ovalar ve ovaları çevreleyen vadilerde karasal nitelikli Akdeniz iklimi görülürken, yüksek dağlık bölgeler ve platolar ile kuzey ve kuzeydoğusundaki dağlar ve platolarda iç Anadolu’nun karasal nitelikli ikliminin etkileri görülür.

Manisa’nın toprak, iklim ve çevre şartlarındaki farklılık bitki örtüsüne de yansır. Dağ kütlelerinin deniz etkisini kesmesi, Akdeniz iklimi ve karasal iklim bitki türlerinin iç içe bulunmasına neden olmaktadır. Manisa il topraklarının %46 sı orman ve makilerle kaplıdır. Geniş bir alanı kaplayan makiler dağların kuzey ve batı yamaçlarında yer alır.

Ormanlar meşe, dişbudak, karaağaç, karaçam, kızılçam, ardıç, ahlât ve çınardan ibarettir. Ormanlar genelde 1000 metre üzerindeki yükseltilerde bulunur. (Bağlar ve zeytinliklerde geniş yer kaplar) İl topraklarının %39.1 i ekili ve dikili arazi, %6.6 sı çayır ve meralardan, %8 i tarıma elverişsiz alanlardan oluşur. Son yıllarda yüksek

2. PLANLAMA ALANININ COĞRAFİ YAPISI

5

kesimlerdeki doğal bitki örtüsünü olumla anlamda etkilemek ve ekonomik fayda sağlamak amacıyla delice zeytin aşılaması, menengiçe Antep fıstığı aşılaması, ceviz, kestane, fıstık çamı yetiştiriciliği yaygınlaşmaktadır. Manisa’da bitki örtüsü bakımından farklılık gösteren bölgelerin başında Spil Dağı gelmektedir. Dağ üzerindeki Milli parkta 600 civarında bitki çeşidi belirlenmiştir. Manisa il sınırları içinde 4.3 milyon civarında zeytin ağacı ile 56 bin hektara yakın bağlık alan mevcuttur

3. PLANLAMA ALANININ SOSYO-EKONOMİK YAPISI

Manisa nüfusu 2020 yılına göre 1.450.616'dir.Bu nüfus, 728.724 erkek ve 721.892 kadından oluşmaktadır. Yüzde olarak ise: %50,24 erkek, %49,76 kadındır.

Manisa İli nüfus bilgileri 2020 ADNKS verilerine göre aşağıdaki tablodadır.

İlçe Nüfus

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

6

İl’de ilçelere göre en çok ikamet eden nüfus % 17.37’si Yunusemre ilçesinde yaşamakta olup Akhisar %12.05 ile ikinci sırada yer almaktadır.

Planlama alanının da bulunduğu Beyoba Mahallesinin nüfusu 1.718 kişi olup bunun 837 si erkek 881 i kadındır.

Cumhuriyetin ilk yıllarından 1960’lı yıllara kadar Manisa’da tarıma dayalı sanayi ağırlıklıydı. Gıda, dokuma ve dericilik, tarıma dayalı çırçır ve zeytinyağı fabrikalarının yanı sıra Turgutlu ve Salihli ilçelerinde tuğla ve kiremit fabrikaları bulunmaktaydı. 1955 yılında Sümerbank’ın katılımı ile kurulan Pamuklu Dokuma Mensucat A.Ş. ile birlikte sanayileşme de ön plana çıkmıştır.

1963 yılında Manisa Ticaret ve Sanayi Odası tarafından başlatılan Organize Sanayi Bölgesi kurma çalışmaları 1970’li yılların başında Organize Sanayi Bölgesi’nin açılmasıyla ve tarım kesiminde elde edilen birikimin sanayi alanına yönelmesi ile birlikte Manisa, il dışı sermaye için cazibe merkezi haline gelmiştir.

Manisa ili tarımsal potansiyeli ve tarımsal üretimi ile ülkemizin önde gelen illerindendir. Türkiye toplam tarımsal üretim değerinin yaklaşık % 6’sı Manisa’dan elde edilmektedir.514.526 hektar tarım alanı mevcuttur. Bu alanın 345.666 hektarı sulanmayan 168.860 hektarı (%32) sulanabilir arazidir. Nüfus bakımından Türkiye'nin 12. büyük ili olan Manisa'da tarımla uğraşan nüfusun oranı % 43'tür. 96 tür bitki ve 15 tür kültür hayvanı yetiştiriciliği yapılmaktadır.

Manisa, üretmiş olduğu tarımsal üretim değerleri ile Türkiye’de ilk üç il arasında yer almaktadır. Manisa ile özdeşleşmiş ürünlerin başında çekirdeksiz kuru üzüm ve tütün gelir. Türkiye’den ihraç edilen çekirdeksiz kuru üzümün %73-85’ini tek başına Manisa karşılamaktadır. Özellikle adını ülkemizden alan Türk tipi (Şark tipi-Oriyantal) tütün üretiminde de Manisa’nın benzer bir önemi vardır. Türkiye’den ihraç edilen tütünün %93’ü Ege Bölgesi’nde, bunun da %50’ye yakını Manisa’da üretilmektedir.

Tütün ve üzüm dışında Manisa’nın simgesi haline gelecek bir başka ürün de zeytindir. Son yıllarda zeytin dikim alanları hızla artmaktadır. Manisa, pamuk üretiminde de gerek verim gerekse kalite yönünden dünya ortalamalarının üzerindedir.

Manisa tarımının Türkiye tarımı içindeki yerine bakıldığında çekirdeksiz kuru üzüm, tütün, pamuk, zeytin ve kirazın önemli yer tuttuğu görülmektedir. Bu ürünler ihracat olarak büyük katma değer sağlayan ürünlerdir.

7

Cumhuriyet döneminde ilde; un, zeytinyağı, pamuk, kösele, susam yağı, zeytin, halı ipliği, halı, kilim, meyan kökü, tahan, helva gibi çoğu ihracata yönelik ürünler üretilmiştir. 1957 yılında işletmeye açılan Soma Termik Santrali ve 1960 yılında hizmete giren Demirköprü Hidroelektrik Santrali imalat sanayindeki gelişmeleri hızlandırmıştır.

1963 yılında Manisa Organize Sanayi Bölgesi kuruluş çalışmalarına başlanmış, 1970 yılında hizmete sokulmuştur. İlin sanayi alanındaki gelişiminde, Organize Sanayi Bölgesi ve Küçük Sanayi Sitelerinin varlığı ve rolü tartışmasızdır.

Manisa’da sanayi, Cumhuriyetin ilk yıllarında gıda, dokuma ve deri gibi sanayi dallarında yoğunlaşmışken, 1970’li yıllarda tarımsal ağırlıklı sanayi yapısı değişmeye başlamıştır. 1980’li yıllardan sonra üretim çeşitliliği çoğalmış, 2000’li yıllara gelindiğinde uluslararası piyasalara hitap eden tarıma dayalı sanayi ürünleri yanında diğer sanayi ürünlerinin de üretimi ilde önemli büyüklüğe ulaşmıştır.

Manisa, Ege bölgesinin İzmir’den sonra ikinci sanayi ve ticaret merkezidir. 10 işçiden fazla işçi çalıştıran işyeri 400 ve 10 kişiden az işçi çalıştıran iş yeri miktarı 3000’dir. 1970 senesine kadar sanayi tarıma dayalı idi. 1970’ten sonra çeşitli sanayi kollarıyla ilgili fabrikalar kurulmuştur. Geniş bir sanayi bölgesi vardır. Sanayi her geçen gün hızla gelişmektedir. Çok sayıda yağ, sabun, dokuma, çırçır, un, kiremit, tuğla fabrikaları ve bıçkı-hızar atölyelerinden başka, büyük sanayi kuruluşları Termik Santrali, kömür işletmeleri, dokuma, un, yem, yağ, beton direk, giyim, elektrik motorları, alüminyum radyatör, seramik, sıhhî tesisat gereçleri, ayakkabı, mobilya, elektronik eşyâ, tarım makinaları, konserve, süttozu, yonga ve levha, kola fabrikalarıdır.

Manisa organize sanâyi bölgesi Bursa’dan sonra iç kaynaklarla gerçekleştirilen ikinci bölgedir. 70’e yakın fabrika bulunmaktadır.

Günümüzde Organize Sanayi Bölgesi 5 kısımdan oluşmaktadır. Bünyesinde 224 tane fabrika vardır. Burada yaklaşık 51.000 bin kişi istihdam edilmektedir. Dünyada tek noktada en fazla beyaz eşya ve televizyon üretilen yer Manisa’dır. Türkiye;

➢ Buzdolabı ihracatında dünyada 8. , Avrupa’da 3. ;

➢ Çamaşır makinesi ihracatında dünyada 5. , Avrupa’da 2. ;

➢ Bulaşık makinesi ihracatında dünyada 12.ve Avrupa’da 9. sırada yer almaktadır.

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

8

Manisa'da çevre illere ulaşım ilin içerisinden geçen birçok kara yolu ve demir yolu hatları ile sağlanmaktadır.

4.1. Karayolu

Manisa ili, iki önemli ulaşım bağlantısı olan İstanbul-Bursa-İzmir ve Ankara-İzmir Karayolu üzerinde yer almaktadır. Bu yol bağlantıları ülkenin ekonomik değeri en yüksek ve trafik yoğunluğu en fazla yol bağlantılarıdır. İl devlet yolları yıllık ortalama günlük trafik yükü itibariyle değerlendirildiğinde: 31.000 araç ile İzmir-Manisa yolunun trafik yoğunluğu en fazla olan güzergâh olduğu anlaşılmaktadır. Bu yolu 26.000 araç ile Manisa–Akhisar yolu, 18.200 araç ile Turgutlu–Salihli yolu izlemektedir.

Toplam 1092 km il (512 km) ve karayolu (580 km) vardır. İzmir- İstanbul karayolu, Kum Çayı vadisi boyunca güneybatı-kuzeydoğu istikameti boyunca Manisa yerleşim merkezi ile Kenan Evren Sanayi Sitesi boyunca şehrin kenarından geçer. İzmir-Ankara E 23 Karayolu il sınırları içinden doğu-batı yönünde Turgutlu, Ahmetli, Salihli, Kula ilçelerinden geçer. Ayrıca Alaşehir-Sarıgöl ilçeleri bağlantısı ile Denizli’ye, Salihli-Demirci karayolu ile Kütahya’ya, Akhisar-Bergama, Manisa, Menemen bağlantılarıyla Çanakkale illerine ulaşılmaktadır.

İl merkezi ilçe ve ilçeler bağlantısı ve ilçeler arasındaki bağlantı tamamen asfalt yol ile sağlanmaktadır. Manisa il merkezi ile ilçeler arasındaki uzaklık aşağıdaki tabloda belirtilmiştir.(Harita 5, 6)

4.2. Demiryolu

Manisa, Türkiye Demiryolları tarihi açısından önemli bir yer işgal etmektedir.

1860’lı yıllarda hizmete giren İzmir–Aydın demiryolunu takiben, İzmir-Kasaba hattı ile ülkenin demiryolu ulaşımına kavuşan 2.İli olmuştur. İl’de toplam demiryolu ağı uzunluğu 265 km’dir. Gar sayısı 5, istasyon sayısı 10 olup, günlük 26 tren seferi yapılmaktadır.

İlin demiryolu ağı, İzmir-Balıkesir, İzmir-Uşak güzergâhları üzerinde yer almaktadır. Bu hatlarda yol, sinyalizasyon ve elektrifikasyon iyileştirme çalışmaları hızla

4. PLANLAMA ALANININ ULAŞIM AĞINDAKİ YERİ

9

sürdürülmektedir. Yakın yıllarda Manisa OSB’nin demiryolu ağına bağlanması çok büyük lojistik kolaylıklar getirmiş, yalnızca bu nedenle İzmir-Manisa devlet karayolunda trafik güvenliği %100 artmıştır. Akhisar ve Salihli OSB’lerinin de demiryolu ile irtibatlandırılma çalışmaları devam etmektedir.

Harita 4 Manisa ili Demiryolu Haritası

4.3. Havayolu

İlde bir tane askeri havalimanı bulunmaktadır. İldeki askeri havalimanı Akhisar ilçesinde bulunmaktadır. Manisa halkı uçuşlarda genelde İzmir Adnan Menderes Havalimanı’nı kullanmaktadır.

PLANLAMA ALANI

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

10

Harita 5 Planlama Alanının Ülke Ulaşım Ağındaki Yeri

11

Harita 6 Planlama Alanının Karayolları Ulaşım Ağındaki Yeri

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

12

Harita 7 Planlama Alanının Yerel Ulaşım Ağı Uydu Görüntüsü

13

Manisa, 1412 yılında Osmanlı egemenliğine girdikten sonra, Saruhan Sancağı adıyla anılarak, idari bir birim haline getirilmiştir. Şehir, özellikle 1437-1595 yılları arasında Osmanlı şehzadelerinin saltanat tecrübesini kazandıkları önemli siyasi eğitim merkezlerinden biri haline gelmiştir. Manisa’da, sonraları tahta da oturan Osmanlı padişahlarının da içerisinde olduğu II. Murad, Fatih Sultan Mehmet, Kanuni Sultan Süleyman, II. Selim, III. Murad, III. Mehmet ve I. Mustafa gibi 16 şehzade bu dönemlerde sancak beyliği yapmışlardır. Manisa ve çevresinde Osmanlı idaresi altında nispeten sakin bir dönem geçmekle birlikte bölge 17. yüzyılda Kalenderoğlu, Birgili Cennetoğlu gibi isyancılar ile Yusuf Paşa ve İlyas Paşa gibi devlet görevlilerinin saldırı ve yağma hareketlerine maruz kaldı. 1833 yılında kısa bir süre için Kavalalı İbrahim Paşa komutasındaki Mısır egemenliği görüldü. 1923 yılında Cumhuriyetin ilanı ile birlikte Saruhan ili olarak teşkil edilmiş olup, müteakiben 1927 yılında isim değişikliği yapılarak Manisa adını almıştır.

Manisa bir büyükşehir belediyesi olmak üzere 17 ilçe ve bu ilçelere bağlı 1089 mahalleden oluşmaktadır. Planlama alanı, Akhisar ilçesi, beyoba köyü sınırları içerisinde yer almaktadır (Harita 8).

5. İDARİ YAPI, SINIRLAR

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

14

Harita 8 Manisa İli İlçe Sınırları

Planlama alanı 9 ada 1 ve 12 ada 1 nolu parselleri kapsamakta olup söz konusu parseller Manisa ili, Akhisar İlçesi, Beyoba Mahallesi sınırlarında kalmakta olup hazine taşınmazı olan 9 ada 1 parselin büyüklüğü 5.457 m2, 12 ada 1 nolu parsel ise 3.097 m2 büyüklüğündedir. Toplam parsellerin büyüklüğü 8.554 m2 dir. (Tablo2, Harita9)

ALAN

BÜYÜKLÜĞÜ (M2) NİTELİĞİ MÜLK SAHİBİ

9 ADA 1 PARSEL 5.457 ARSA Maliye

12 ADA 1 PARSEL 3.097 ARSA Maliye

Toplam 8.554

Tablo 2 Planlama Alanı Mülkiyet Durumu

6. MÜLKİYET DURUMU

Planlama Alanı

15

Harita 9 Planlama Alanı ve Yakın Çevresi Mülkiyet Durumu

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

16

7.1. İzmir-Manisa Planlama Bölgesi 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı İzmir-Manisa Planlama Bölgesi 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı 23/06/2014 tarih ve 9948 sayılı Bakanlık Olur'u ile onaylanmıştır.

23/06/2014 tarih ve 9948 sayılı Bakanlık Olur'u ile onaylanan İzmir-Manisa Planlama Bölgesi 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı askı sürecindeki itirazların değerlendirilmesi sonrasında 30.12.2014 tarih ve 21137 sayılı Bakanlık Makamı Olur’u ile onaylanmıştır.

Planlama alanının, 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planındaki yeri Harita 10’da gösterilmektedir.

1/100.000 ölçekli İzmir-Manisa Planlama Bölgesi Çevre Düzeni Planı’nda söz konusu planlama alanı “Kentsel Gelişme Alanı” olarak tanımlanmıştır.

1/100.000 ölçekli Çevre Düzeni plan hükümlerine göre;

8.1.1. KENTSEL YERLEŞME ALANLARI

8.1.1.1. BU PLANDA KENTSEL YERLEŞİK ALANLAR VE KENTSEL GELİŞME ALANLARI OLARAK GÖSTERİLMİŞ OLAN ALANLARIN BÜTÜNÜDÜR. KENTSEL YERLEŞME ALANLARI KAPSAMINDAKİ KENTSEL YERLEŞİK ALANLAR VE KENTSEL GELİŞME ALANLARINA İLİŞKİN ALT ÖLÇEKLİ PLANLARDA NÜFUS KABULLERİ 9. BÖLÜMDE YER ALAN TABLOLARA GÖRE BELİRLENCEKTİR.

8.1.1.2. BU PLANDA KENTSEL YERLEŞME ALANI OLARAK GÖSTERİLMİŞ OLSUN YA DA OLMASIN, BAĞLI BULUNDUKLARI KENTSEL YERLEŞME MERKEZLERİNDEN KOPUK BİÇİMDE KONUMLANAN, BELEDİYE SINIRLARI İÇİNE ALINARAK MAHALLEYE DÖNÜŞMÜŞ/DÖNÜŞECEK KIRSAL YERLEŞME ALANLARINDA YAPILACAK ALT ÖLÇEKLİ PLANLARDA; ÇEVRE DÜZENİ PLANINDA ÖNERİLMİŞ GELİŞME ALANI VARSA BU ALAN SINIRLARI DA DİKKATE ALINARAK, GELİŞME ALANI BELİRLENMEMİŞ YERLEŞİM BİRİMLERİNDE İSE VARSA GEÇMİŞTE BELİRLENMİŞ KÖY YERLEŞİK ALANI VE CİVARINA İLİŞKİN SINIRLAR DA DİKKATE ALINARAK, YERLEŞMENİN

7. ÜST ÖLÇEK PLAN KARARLARI

17

KENDİ GEREKSİNİMİ KADAR ALANIN ALT ÖLÇEKLİ PLANLARI HAZIRLANACAKTIR.

ALT ÖLÇEKLİ PLANLARDA, YERLEŞMENİN SAHİP OLDUĞU GELENEKSEL DOKU VE YAPILAŞMA ÖZELLİKLERİ İLE ÇEVRESİNDEKİ ALANIN DOĞAL ÖZELLİKLERİNİN PLANLAMA AŞAMASINDA DİKKATE ALINMASI VE KORUMA KARARLARINA DÖNÜŞTÜRÜLMESİZORUNLUDUR.

8.1.1.3. KENTSEL YERLEŞME ALANLARINDA, KONUT ALANLARI İLE EĞİTİM TESİSLERİ, SAĞLIK TESİSLERİ, KAMU KURUM ALANLARI, TRAFO VB. GİBİ SOSYAL VE TEKNİK ALT YAPI ALANLARI İLE TİCARET ALANLARI, KÜÇÜK SANAYİ SİTESİ ALANLARI, TURİSTİK TESİS ALANLARI, KONUT DIŞI KENTSEL ÇALIŞMA ALANLARI, AÇIK VE KAPALI SPOR ALANLARI, YEŞİL ALANLAR V.B. YER ALABİLİR.

KENTSEL YERLEŞME ALANLARINDA ORGANİZE SANAYİ BÖLGELERİ, ENDÜSTRİ BÖLGELERİ, SERBEST BÖLGELER, SANAYİ TESİSLERİ İLE ENDÜSTRİYEL HAMMADDE VE MAMUL ÜRÜNLERİNİN AÇIK YA DA KAPALI OLARAK DEPOLANACAĞI TESİSLER YER ALAMAZ. KENTSEL YERLEŞİK ALANLARDA VAR OLAN SANAYİ TESİSLERİ, EKONOMİK ÖMRÜ DOLDUĞUNDA SANAYİ ALANLARINA TAŞINACAKTIR.

KENTSEL YERLEŞMELER İÇİNDEKİ YOĞUNLUK DAĞILIMI İMAR PLANLARINDA YAPILACAKTIR. İMAR PLANINDA YER ALACAK NÜFUS, O YERLEŞME İÇİN BU PLANLA GETİRİLEN TOPLAM NÜFUS KABULÜNÜ AŞAMAZ.

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

18

Harita 10 Planlama Alanının 1/100000 Ölçekli Çevre Düzeni Planındaki Konumu

Planlama Alanı

PLANLAMA ALANI

19

Planlama alanına ait onaylı 1/5000 ölçekli Nazım İmar Planı ve 1/1000 ölçekli Uygulama İmar Planı bulunmaktadır.

Onaylı 1/5000 ölçekli Nazım imar planında 9 ada 1 parsel “Resmi Kurum Alanı” 12 ada 1 parsel ise “Yönetim Merkezi” olarak tanımlanmıştır. (Harita 11)

Harita 11 Onaylı 1/5000 Ölçekli Nazım İmar Planı Örneği

9. HALİHAZIR HARİTA BİLGİSİ

Planlama alanı 1/5000 ölçekli planda toplam 1 paftada yer almakta olup, pafta numarası; K19-B-16-D dir.

Bu Halihazır haritalar 24.02.2021 tarihinde Manisa Büyükşehir Belediyesi tarafından onaylanmıştır.

8. PLANLAMA ALANI MER’İ PLAN BİLGİSİ

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

20

10. PLANA İLİŞKİN RAPORLAR

Planlama alanında; 16/07/2021 tarihinde Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü tarafından onaylanan Jeolojik Jeoteknik Etüd Raporu bulunmaktadır.

Söz konusu raporda planlama alanı yerleşime uygunluk açısından; (1) Önlemli Alan-5.1(Ö.A.-5.1.):Önlem Alınabilecek Nitelikte şişme, oturma, taşıma gücü vb. Açısından Sorunlu Alanlar olmak üzere 1 alan olarak değerlendirilmiştir.

Onaylı raporun sonuç ve öneriler kısmında;

1- İnceleme alanı, Manisa ili, Akhisar İlçesi, Beyoba Mahallesi, 9 ada 1 parsel, 12 ada 1 parsel numaralı taşınmazların alanda 7269 Sayılı Afet Kanunu Kapsamında Yapılacak Konutların Yerleşim Alanının, 1/25000 ölçekli K19-B4 nolu 1 adet, 1/5000 ölçekli 16-D nolu 1 adet , 1/1000 ölçekli K19-B-16-D-3-B no.lu 1 adet halihazır harita paftasında sınırları belirtilen, yaklaşık 8578,67 m2 büyüklüğündeki alanı kapsamaktadır. Bu çalışmanın amacı 7269 Sayılı Afet Kanunu Kapsamında yapılacak konutların yerleşim alanının imar planına esas jeolojik ve jeoteknik etüt raporunun hazırlanması ve yerleşime uygunluk değerlendirilmesinin yapılmasıdır.

2- Rapor, Manisa Büyükşehir Belediyesi’nin talebi üzerine, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Mekansal Planlama Genel Müdürlüğü’nün 28.09.2011 tarih ve 102732 sayılı genelgesinin atıfta bulunduğu 19.08.2008 tarih ve 10337 sayılı genelgesi Format-3’e uygun olarak hazırlanmış olup Manisa Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü tarafından onaylanacaktır. İnceleme alanında ait 7269 Sayılı Afet Kanunu Kapsamında konutlar yapılması (konut amaçlı) amaçlı 1/5000 Revize Nazım İmar ve 1/1000 ölçekli Uygulama İmar Planı yapılması planlanmaktadır.

3- İnceleme alanında 28.11.2020 tarihleri arasında derinlikleri 15,5 m olan 2 adet, 20 m olan 2 adet toplam 71 m araştırma sondajı (SK) açılmıştır.

22.12.2020 tarihleri arasında 4 adet Çok Kanallı Yüzey Dalgası-Sismik Kırılma

21

(MASW-KIRILMA), 4 adet Düşey Elektrik Sondaj (DES), 4 adet Mikrotremör (M) çalışması yapılmıştır.

4- Bölgenin, İzmir-Manisa Planlama Bölgesi 1/100000 ölçekli Çevre Düzeni Planı 644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 7. Maddesi uyarınca 23.06.2014 tarihinde onaylanmıştır. Alt ölçeklere ait (1/50.000 ve 1/25.000 ölçekli) herhangi bir çevre düzeni planı yoktur. İnceleme alanı 1/100000 ölçekli çevre düzeni planında kentsel gelişme alanında kalmaktadır. İnceleme alanının 1/25000 ölçekli, 1/1000 ölçekli imar planı mevcut değildir.1/5000 ölçekli 2015 tarihli Nazım İmar Planı bulunmakta olup inceleme alanı 9 ada 1 parsel planda Resmi Kurum Alanı, 12 ada 1 parsel planda Yönetim Merkezi olarak görülmektedir. İnceleme alanında mevcut yapı bulunmamaktadır.

Bölgenin, mevcut plana esas yerbilimsel etüt raporu mevcut değildir.

İnceleme alanına ilişkin Manisa Valiliği İl Afet ve Acil Durum Müdürlüğü’nün 22.10.2020 tarih ve 65626543-952.01.04.04-145475 sayılı yazısında; ‘Manisa ili Akhisar İlçesinde 22.01.2020 tarihinde meydana gelen deprem afeti nedeniyle 7269 sayılı kanun kapsamında hak sahibi olan afetzedelere kalıcı konutların yapılmasını sağlamak amacıyla Beyoba Mahallesi 9 ada 1 parsel ve 12 ada 1 parselli taşınmaz ile ilgili dosyası üzerinden yapılan incelemelerde;

7269 sayılı Afet Kanunu gereğince Bakanlar Kurulu tarafından alınan Afete Maruz Bölge Kararına rastlanılmamıştır.’’ denilmektedir.

İnceleme alanında taşkın sahası, sit alanı veya koruma altına alınmış herhangi bir bölge kararı bulunmamaktadır. İnceleme alanında ve yakın çevresinde akar ve/veya kuru dere bulunmamaktadır. Mevsimsel yağışlar sebebiyle çalışma alanlarını etkileyebilecek yağışların olabileceği göz önüne alındığında söz konusu çalışma alanları için T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü 2. Bölge Müdürlüğü’nün 18.02.2021 tarihli E-54495999-622.02(622.02)-980943 sayılı görüşüne EK-18 de verilmiştir.

İnceleme alanı için MTA tarafından hazırlanmış jeoloji haritası olan 1/100000 ölçekli K19, 1/25000 ölçekli K19-B4 paftası bulunmaktadır. İnceleme alanı için 1/250000 ölçekli MTA Diri Fay Haritasından faydalanılmıştır.

MANİSA İLİ, AKHİSAR İLÇESİ, BEYOBA MAHALLESİ, 9 ADA 1 VE 12 ADA 1 NOLU PARSELLERE AİT AFET KONUTU AMAÇLI 1/5000 ÖLÇEKLİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU

22

5- İnceleme alanı topoğrafik eğimi % 0 - % 10 arasındadır.

6- MTA’nın 1/250000 ölçekli diri fay haritasına göre, inceleme alanın çevresinde;

Gediz Grabeni Kırılma Fayı, Gediz Grabeni Yüzey Kırığı, Manisa Fayı, Halitpaşa Fayı, Ozanca Fayı, Ozanca Fayı, Gölmarmara Fayı, Kemalpaşa Fayı, Muradiye Fayı diri fayları gözlenmektedir.

7- İnceleme alanı 1/25000 ölçekli MTA haritasında Kuvaterner yaşlı Yamaç Molozu (Q-23-k) gösterilmesine rağmen, yapılan çalışmalar sonucunda

7- İnceleme alanı 1/25000 ölçekli MTA haritasında Kuvaterner yaşlı Yamaç Molozu (Q-23-k) gösterilmesine rağmen, yapılan çalışmalar sonucunda

Benzer Belgeler