Örgüt kültürünün oluşması işletme açısından önemli bir yer tutmaktadır. Örgüt kültürü işletmelere uzun vadede başarılı sonuçlar kazandırmaktadır. Otel işletmelerinde yüksek işgören devir hızı özelliği taşınması sebebiyle örgüt kültürünün oluşturulması zorluğu yaşanmaktadır. Ancak bu riskin varlığına rağmen otel işletmelerinde örgüt kültürünü oluşturmak imkânsız değildir (Hacıoğlu, 2009:5).
Örgüt kültürü üzerine literatürde gerçekleştirilmiş birçok yerli ve yabancı çalışma bulunmaktadır. Ancak otel işletmeleri üzerine gerçekleştirilen çalışmalar sınırlı
sayıdadır. Bu nedenle yapılan literatür araştırmasında otel işletmeleri ile birlikte diğer hizmet işletmelerinde gerçekleştirilen çalışmalara da yer verilmiştir. Bu çalışmalara ilişkin bilgiler ayrıntılı olarak aşağıda yer almaktadır.
Ouchi ve Wilkins (1985), örgüt kültürü üzerine teorik ve ampirik çalışma gerçekleştirmiştir. Örgüt kültürüne; olağan dışı olaylar, sembolik etkileşim, gösterge bilimi, bilişsel psikoloji kavramları ile açıklık getirmiştir.
Velliquette ve Molly (2001), hizmet pazarlaması ve örgüt kültürü üzerine bir çalışma gerçekleştirmiştir. Bu çalışma kapsamında örgüt kültürü profili oluşturulmaya çalışılmıştır. Hizmet pazarlamasının örgüt kültür profili, kültür gelişimi boyunca kültüre yolculuk meraklıları olarak belirlenmiştir.
Rızaoğlu ve Ayyıldız 2008 yılında otel işletmelerinde örgüt kültürü ve iş tatmini üzerine bir çalışma gerçekleştirmiştir. Çalışmada örgüt kültürü boyutlarından kültürel güç, hizmet kalitesi ve müşteri değerinin çalışanların iş tatmin düzeylerini etkileyen en önemli unsurlar oldukları sonucuna ulaşılmıştır.
Austin ve Claassen (2008), yapmış oldukları çalışmalarında örgütsel değişimin örgüt kültürü üzerine etkisini araştırmışlardır. Çalışmanın sonucunda; örgüt kültürü tipini belirlemede örgütsel değişimden kaynaklanan değişikliklerin uygulanması gerekliliği tespit edilmiştir.
Jaskyte 2010 yılında gerçekleştirmiş olduğu çalışmasında örgüt kültürü ile liderlik arasındaki ilişkiyi ele almıştır. Çalışmanın sonucunda, liderlik ve örgüt kültürü arasında negatif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.
Demir ve Öztürk 2011 yılında gerçekleştirmiş oldukları çalışmalarında örgüt kültürünün örgütsel bağlılık üzerine etkisini ölçmüşlerdir. Çalışmanın sonucunda örgüt kültürü ve örgütsel bağlılık arasında anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.
Ehtesham vd. 2011 yılında gerçekleştirmiş oldukları çalışmalarında örgüt kültürü ve performans yönetimi uygulamaları arasındaki ilişkiyi incelemiştir. Yapılan çalışmanın sonucunda örgüt kültürü boyutlarından katılım boyutunun tutarlılık ve uyum ile ilişkisi olduğu tespit edilmiştir. Aynı zamanda diğer örgüt kültürü boyutlarının da örgütsel performansı etkilediği sonucuna ulaşmıştır.
Tütüncü ve Akgündüz (2012), yapmış oldukları çalışmalarında seyahat acentelerinde örgüt kültürü ve liderlik arasındaki ilişkiyi ele almıştır. Çalışmanın sonucuna göre yenilikçi kültür ve rekabetçi kültür; destekleyici liderlik ve yenilikçi kültür; yönlendirici liderlik ve toplumcu kültür arasında ilişki olduğu görülmüştür.
Gülova ve Demirsoy (2012) örgüt kültürü ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiyi hizmet sektörü üzerine ölçümlemiştir. Çalışmanın sonucuna göre görevsel kültür boyutu ve duygusal bağlılık arasında pozitif yönlü bir ilişki, devam bağlılığı arasında ise negatif yönlü bir ilişki tespit edilmiştir.
Cho vd. 2013 yılında gerçekleştirdikleri çalışmalarında örgüt kültürü ve hizmet kalitesi ilişkisini ele almıştır. Yapılan çalışmanın sonucuna göre gelişimsel ve rasyonel kültürün gerekli olduğu fakat hiyerarşi kültürünün uygun olmadığı tespit edilmiştir.
Gürdoğan ve Yavuz (2013), turizm işletmelerinde örgüt kültürü ve liderlik davranışı etkileşimi üzerine bir çalışma gerçekleştirmiştir. Çalışmada örgüt kültürünün liderlik davranışları tarafından açıklandığı sonucuna ulaşılmıştır. Yani çalışmaya göre; liderlik davranışlarının çalışanların örgüt kültürleri üzerinde pozitif yönlü etkisi olduğu bulgulanmıştır.
Di Pietro ve Di Virgilio 2013 yılında gerçekleştirmiş oldukları çalışmalarında örgüt kültürü ile çatışma yönetimi arasındaki ilişkiyi incelemiştir. Çalışmanın sonucunda çatışma yönetimi ve örgüt kültürü arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır.
Sünnetçioğlu ve Korkmaz 2014 yılında gerçekleştirdikleri çalışmalarında otel işletmesi çalışanlarının algılanan örgüt kültürü tipinin sosyal kaytarma davranışına etkisini incelemişlerdir. Çalışmanın sonucunda dayanışma faktörünün sosyalleşme faktöründen daha çok sosyal kaytarma üzerinde etkiye sahip olduğu ve bu etkinin ise negatif yönlü olduğu bulgulanmıştır.
Çetin ve Topaloğlu (2018) çalışmalarında örgüt kültürü tiplerinin yenilikçiliğe etkisini ölçmüştür. Çalışmanın sonucunda örgüt kültürü boyutlarından adhokrasi ve klan boyutunun yenilikçilik ile pozitif bir ilişkisinin olduğu, hiyerarşi boyutunun negatif yönlü ilişkisi olduğu ve pazar boyutunun ise anlamlı bir ilişkiye sahip olmadığı bulgulanmıştır.
Mert (2018) örgüt kültürünün iş performansına etkisinde örgütsel bağlılığın incelenmesi üzerine bir çalışma gerçekleştirmiştir. Araştırmanın sonucunda örgüt kültürünün iş performansına etkisinde örgütsel bağlılığın kısmi aracı rolü olduğu bulgulanmıştır.
Bilgin (2018), çalışmasında otel işletmelerinde örgüt kültürünün pazar yönlülük ile ilişkisini ölçmüştür. Araştırmanın sonucunda otel işletmelerinde müşteri yönlülüğü en çok destekleyen örgüt tipinin adhokrasi, rakip yönlülüğü ve fonksiyonlar arası koordinasyonu en çok destekleyen örgüt tipinin hiyerarşi ve klan örgüt tipleri olduğu sonucuna ulaşılmıştır.