Modelin Akademik Başarı Üzerine Etkisi

ARCS Motivasyon Modeline göre tasarlanan yapılandırmacı öğrenme sürecinin öğrencilerin Matematik dersindeki akademik başarılarına etkisini belirlemek amacıyla Matematik Başarı Testi, Kesirler Ön Testi ve Kesirler Son Testi kullanılmıştır. Matematik dersinde yer alan konuların birbirleriyle ön şart ilişkisi taşımasından hareketle deneysel çalışma öncesinde katılımcıların Matematik dersindeki genel başarıları arasında anlamlı farklılık olup olmadığını tespit etmek için Matematik Başarı Testi kullanılmıştır. Bu testle toplanan verilerle yapılan ilişkisiz örneklerler t testi

69

sonucunda p değeri .893; Kesirler Ön Testi puanlarına göre yapılan analizde p değeri .637 olarak hesaplanmıştır. Buna göre deney ve kontrol grubu arasında hem Matematik dersindeki genel akademik başarı hem de kesirler konusunda akademik başarı bağlamında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Deneysel çalışma sonrasında katılımcıların Matematik dersi kesirler konusundaki akademik başarıları karşılaştırmak için kullanılan Kesirler Son Testinden elde edilen verilerle yapılan ilişkisiz örneklemler t testi sonucunda p değeri .028 olarak hesaplanmıştır. Buna göre kesirler konusundaki akademik başarı anlamında deney grubu ile kontrol grubu arasında deney grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır.

Bu bulgulara göre deneysel çalışma sonrasında öğrencilerin motivasyon düzeyleri ile akademik başarıları arasındaki ilişki incelendiğinde deney grubu lehine anlamlı farklılık olduğu görülmektedir. Araştırmada yer alan ARCS Motivasyon Modelinin akademik başarıyı artıracağı hipotezinden hareketle akademik başarının artmasında motivasyon düzeyinde ki artışın etkisini inceleme ihtiyacı doğmuştur. Bu amaçla akademik başarı ile motivasyon düzeyinin ilişkili olmasından hareketle öğrencilerin motivasyon ölçeği alt boyutlarından aldıkları puanlar kontrol altına alınarak akademik başarıda deney ve kontrol grubu arasında fark olup olmadığını belirlemek için ANCOVA yapılmıştır. Bu analizden önce analizin varsayımlarının karşılanıp karşılanmadığı incelendiğinde analizde Özdeşleşmiş Dışsal Motivasyon boyutu regresyon katsayılarının eşitliği varsayımını karşılayamamıştır. Bu nedenle ANCOVA diğer üç faktörle yapılmıştır.

Bu analizde öğrencilerin kesirler son testinden aldıkları puan ortalamaları motivasyon puanları kontrol altına alınarak hesaplanmaktadır. Kesirler son testi deney grubu puan ortalaması 11.33; kontrol grubunun puan ortalaması 8.72 olarak hesaplanmıştır. Eğitimde Motivasyon Ölçeğinin Motivasyonsuzluk boyutu ortak değişken olarak kullanıldığında deney grubunun kesirler son test puan ortalaması 10.96, kontrol grubunun kesirler son test puan ortalaması 9.14 olduğu görülmektedir. İçe Yansıtılmış Dışsal Motivasyon Boyutu ortak değişken olarak kullanıldığında deney grubunun kesirler son test puan ortalaması 11.09, kontrol grubunun kesirler son test puan ortalaması 8.98 olarak hesaplanmıştır. İçsel Motivasyon Boyutu ortak değişken olarak kullanıldığında deney grubunun kesirler son test puan ortalaması 10.69, kontrol grubunun kesirler son test puan ortalaması 9.43 olarak hesaplanmıştır. Eğitimde Motivasyon Ölçeğinin her bir faktörü kontrol altına alındığında deney grubunun kesirler son testi puan ortalamasında düşüş belirlenirken kontrol grubunun kesirler son testi

70

puan ortalamasında artış belirlenmiştir. Motivasyon ölçeğini oluşturan faktörlere göre düzeltilmiş ortalama puanlar arasında yapılan ANCOVA sonuçlarına göre anlamlılık düzeyi Motivasyonsuzluk Boyutu için .151, İçe Yansıtılmış Dışsal Motivasyon boyutu için .589, ve İçsel Motivasyon boyutu için .082 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuçlar, deney ve kontrol grubunun motivasyon puanları kontrol altına alındığında akademik başarılarında anlamlı bir farklılık olmadığını göstermektedir. Buradan hareketle ARCS Motivasyon Modelinin akademik başarıyı arttırmada etkili olduğu söyleyebilir.

ARCS Motivasyon Modelini kullanılarak öğrencilerin akademik başarılarının ölçüldüğü araştırmalar bulunmaktadır. Song ve Keller (1999) tarafından yürütülen çalışmada ARCS Modeli’nin öğrencilerin akademik başarılarını arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır. Gökçül (2007) tarafından yürütülen araştırmada ARCS Motivasyon Modeline dayalı olarak hazırlanan özel öğretici programın kullanıldığı bilgisayar destekli öğretimin ilköğretim altıncı sınıf Matematik dersi kümeler ünitesindeki akademik başarıya etkisinin incelendiği araştırma sonunda, deney grubu ile kontrol grubunun son test puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark saptanmıştır. Çetin (2007) tarafından 10. sınıf öğrencileri ile Bilgisayar dersinde yürütülen çalışmada ARCS Motivasyon Modeli tasarım ilke ve stratejilerine uygun olarak hazırlanan bilgisayar destekli öğretim yazılımının öğrencilerin akademik başarılarına etkisi incelenmiştir. Araştırma sonucunda ARCS Motivasyon Modeline göre hazırlanmış eğitim yazılımıyla yapılan öğretimin, geleneksel yöntemle yapılan laboratuar çalışmasına oranla akademik başarıyı daha fazla artırdığını saptanmıştır. Acar (2009) tarafından yürütülen araştırmada modelin dersi daha ilgi çekici hale getirdiği ve dersin onların akademik başarısında daha olumlu beklentiler oluşturduğunu göstermiştir. Yine Çetin ve Mahiroğlu (2008) yaptıkları araştırmada ARCS Motivasyon Modeli tasarım ilkelerine dayalı yapılan öğretim ile geleneksel öğretimin öğrenci başarısı açısından karşılaştırılmasını yapmışlardır. Lise 10. sınıf öğrencileriyle yapılan araştırma bilgisayar dersi Microsoft Excel “İstatistiksel Fonksiyonlar” konusunda yürütülmüştür. Araştırma sonuçları ARCS Motivasyon Modeline göre tasarlanmış eğitim yazılımıyla yapılan öğretimin, geleneksel yöntemle yapılan laboratuvar çalışmasına oranla akademik başarıyı daha fazla, anlamlı derecede artırdığını göstermiştir.

Cengiz (2009) tarafından yürütülen çalışmada 6. Sınıf Fen ve Teknoloji dersinde ARCS Motivasyon Modelinin öğrencilerin akademik başarılarına etkisi incelenirken daha somut bilgilere ulaşılmıştır. Araştırma sonuçları, deney grubundaki öğrencilerin akademik başarılarının kontrol grubuna göre daha yüksek olduğunu gösterirken ARCS

71

Motivasyon Modelinin öğrencilerin dersi daha kolay anlamlarını sağladığı, öğrencilerin derse karşı motivasyonlarını artırdığı, anlatılan konuları soyuttan somuta getirdiği, öğrenmeyi daha hızlı bir hale getirdiği, öğrencilerin düşünme gücünü artırdığı, öğrenilen bilgilerin kalıcılığını daha fazla sağladığı sonuçlarına ulaşılmıştır.

ARCS Motivasyon Modelinin sınıf öğretimine uyarlandığı bu araştırmadan elde edilen sonuçlar modelin bilgisayar yazılımlarıyla birlikte kullanıldığı araştırma sonuçları ile benzerlik göstermektedir. Buradan hareketle modelin sınıf öğretimine uyarlamasının doğru bir karar olduğu sonucuna ulaşabilir. Ancak modelin başka gruplarla, başka eğitim-öğretim seviyesinde uygulanmasına yönelik araştırmaların yapılması modelin yaygınlaşmasına katkı sağlayacaktır.