“Ah, Gwen! İlk zaman yolcusunun adının De Villiers olduğunu ve bu nedenle kontun bu ailenin yasal ya da yasadışı bir tiyesi olması gerektiğini sen söyledin, bunu anlamıyor musun? Yoksa ondan sonra gelenler de bu adı alamazlardı.”
“Şey, evet,” dedim şüpheyle. Bu soy sop meselelerinden pek bir şey anladığım söylenemezdi. “Ama bana göre şu Transilvanya teorisine dikkat etmek gerek. Rakoczy'nin oralı olması rastlantı olamaz."
“Araştırmaya devam edeceğim," diye söz verdi Leslie. “Dik
kat!” Ön taraftaki kapı açıldı, birisi kızlar tuvaletine girdi. Kız en azından onun bir kız olduğunu varsayıyorduk, işini görmek üzere yanımızdaki kabine girdi Tekrar çıkıp gidene dek sessizce bekledik.
. , “Ellerini yıkamadan gitti,” dedi Leslie. "Pöf. Kim olduğunu görmediğime sevindim."
“Kâğıt havluların hepsi bitmiş,” dedim. Bacaklarım gittikçe uyuşmaya başlamıştı. “Ne dersin, bize kızarlar mı? Bayan Counter sınıfta olmadığımızı mutlaka fark etmiştir. Öyle olmasa bile, biri bizi ihbar eder.”
j
“Bayan
Counter’e göre tüm öğrenciler aynı, bir şey anlamaz. Beşinci sınıftan beri bana Lilly diyor, seni de Cynthia'yla karıştırıyor. Hem de onunla! Yoo, yoo, buradaki coğrafyadan çok daha önemli. Olabildiğince iyi hazırlanman gerek. İnsan rakibi hakkında ne kadar çok şey bilirse, o kadar iyidir."
“Bir de rakibimin kim olduğunu bilseydim.”
“Hiç kimseye güvenemezsin,” dedi Leslie tıpkı annem gibi-
“Bir filmde olsaydık, kötü adam en az tahmin edilen kişi çıkardı.
Bir filmde olmadığımız için, ben olsam seni boğmaya çalışan kişiye oynardım.”
•
2 64.
"Ama Hyde Park'taki adamları kim üzerimize saldırttı? Bu asla Kont olamaz! Diğer zaman yolcularının kanını alıp çemberi jylitlemesi için Gideon'a ihtiyacı var.”
“Evet, bu doğru." Leslie düşünceli bir tavırla alt dudağım kemirdi. “Belki de bu filmde birden fazla kötü adam vardır. Lucy ve Paul de kötü olabilirler. Ne de olsa kronografı çalmışlar. Peki, on sekiz numaradaki siyahlı adama ne oldu?”
pöm uzlarım ı silktim. “Bu sabah her zamanki gibi orada du- Ryprdu. Neden sordun, sence yakında o da mı kılıcım çekecek?"
| “Hayır. Bana kalırsa, o da muhafızlardan ve orada prensip gereği aptalca dolaşıp duruyor.” Leslie kendini yine dosyasına verdi. “Ayrıca muhafızlar hakkında pek fazla bir şey bulamadım, görünüşe bakılırsa çok gizli bir loca olmalı. Ama sözünü ettiğin birkaç isim, Churchill, Wellington, Nevvton... Hür masonların arasında da geçiyor. En azından iki locanın birbiriyle bağlantılı olduğu düşünülebilir. İnternette Robert White adında boğulmuş bir çocukla ilgili olarak hiçbir şey bulamadım ama kütüphanede Times ve Observer’in son kırk yıllık sayılarına bakılabilir. Orada bir şeyler bulabileceğimden eminim. Neydi? Ah, evet, üvez ağacı, safir ve karga... Elbette bunların birçok anlamı da olabilir ama işin içiiıe ezoterik konular girdiğinde güvenilir bir açıklama bulmak çok zor. Bu çarpıcı şeylerden çok, gerçeklere odaklanmalıyız.
Daha fazla şey öğrenmelisin. Özellikle Lucy ve Paul'le ilgili, elbette kronografı neden çaldıklarıyla da. Görünüşe bakılırsa diğerlerinin bilmediği bir şeyi biliyorlardı. Kabul etmek istemedikleri bir şey de olabilir. Belki de prensipte farklı görüşteydiler.”
Kapı tekrar açıldı. Ayak sesleri bu kez tok ve eneıjikti Kararlı bir şekilde bizim kabine doğru geliyordu,
f e te s lie Hay ve Gwendolyn Shepherd! Hemen dışan çıkın ve dersinize geri dönün!”
mobildepo.com
Leslie ve ben şaşkımiKia susiuk. iik Konuşan Leslie
“Buranın
kızlar tuvaleti
olduğunu biliyorsunuz, değil miWhitman?” ^
“Üçe kadar sayıyorum," dedi Bay Whitman. “Bir..."
“Üç”e geldiğinde kapıyı açmıştık.
“Bu durum sınıf defterine kaydedilecek," dedi Bay ; Tipkı öfkeli bir sincap gibi bizi süzüyordu. “Beni hayal k i r ^ ^ ; uğrattınız. Özellikle sen, Gwendolyn. Şimdi kuzeninin yerini almış olman dilediğini yapacağın anlamına gelmez. Charlotte okuldaki görevlerini hiçbir zaman aksatmamıştı
“Evet, Bay Whitman,” dedim. Bu otoriter pozlar ona hiç uy
muyordu. Her zaman nazik birisi olmuştu, en fazla bazen alaya.
“Şimdi doğruca sınıfa gidin.”
I
“Burada olduğumuzu nereden bildiniz?” diye sordu Leslie Bay Whitman yanıt vermedi. Bunun yerine elini Leslie'nin dosyasına uzattı. “Vebunu
da saklamak üzere ben alıyorum"“Ah hayır, olmaz” Leslie dosyayı göğsüne bastırdı.
“Onu bana ver, Leslie!”
“Ama ona ihtiyacım var... Ders için!”
“Üçe kadar sayıyorum...”
Bay Whitman “iki”ye geldiğinde Leslie dişlerini gıcırdatarak dosyayı uzattı. Bay Whitman'ın bizi sınıfa sokması son derece utanç vericiydi. Bayan Counter dersi asma girişimimizi üzerine almış olmalıydı ki, dersin geri kalamnda bizi görmezden geldi.
“Yoksa sigara mı içtiniz?” diye sordu Gordon.
“Hayır, aptal
şey"
diye ona çıkıştı Leslie. “Yalnızca rahatça konuşmak istedik”.
2 6 6.
"Dersi birbirinizle konuşmak için mi astını*?” Gordon ka- ma yurdu. "Pes doğrusu! Şu
kızlar\”
“Bay Whitman şimdi dosyana bakacak,” dedim Leslie'ye. “O zaman da sana her şeyi anlattığımı öğrenecek, elbette
muhafızlar
da. Bu kesinlikle yasak olmalı.”“Evet, mutlaka öyle olmalı,” dedi Leslie. “Belki de hiç kim
senin bilmemesi gereken şeyleri öğrendiğim için bana da siyahlı bir adam gönderirler. Ortadan kaldırmak için...” Bu durum onu keyiflendirmişti.
"Peki ya gerçekten böyle bir şey olursa?”
“O zam an... Bu öğleden sonra sana ve kendime birer tane biber gazı bulurum.” Leslie omzuma vurdu “Gel hadi! Sırtımızı yere getiremeyecekler”
“Hayır, hayır, buna izin vermeyeceğiz.” Leslie'nin sarsılmaz iyimserliğini kıskanıyordum. Olaylara hep iyi tarafından bakı
yordu. Elbette bir olay olduğu sürece.
mobildepo.com
Muhafızların Günceleri’nden 14 Ağustos 1949