1. Kadir Mevlâ’m senden ziynet umarım Yeğindir dalgamı, çuş eyle beni Çok mal vermesen de murad alırım Bir gök kır atınan baş eyle beni Su akmayan yerden suyun yürüsün Başına bin yiğit birden derilsin Herkesliye sevdiceği verilsin Bir kaşı karaya eş eyle beni Kapımızda boz sürüler sağılsa Tatarlarım kol kol olsa dağılsa Yedi yerden davlumbazım döğülse Yörük yumuşluynan baş eyle beni Karac’Oğlan der ki, darda kalmayın Azdırıp yolumu, karda kalmayın Yitirip namusu, arda kalmayın Sazınan, sözünen hoş eyle beni 2. Bir sofra isterim kimse sermedik Bir yayla isterim kimse konmadık Bir güzel isterim yâd el değmedik Ellenmiş te bellenmişi nideyim
Severim güzeli nice olursa Boyu uzun, beli ince olursa Severim atımı dinççe olursa Kovulmuşu, yorulmuşu nideyim Karac’Oğlan der ki, kolu kırarım Nedir yüce dağlar size zararım Ararsam pınarın gözün ararım Bulanmışta durulmuşu nideyim 3. Kadir Mevlâ’m budur senden dileğim Şöyle bir güzel ver gönlüm eğleyim Ellere verirken benim ne suçum Birin de bana ver gönlüm eğleyim Güvercin topuklu hem ince belli Gerdanı bir karış püskürme benli Hemen Köroğlu’nun Ayvaz’ı dengi Bana bir suna ver gönlüm eğleyim Güvercin duruşlu, keklik sekişli Kıl ördek boyunlu, ceyran bakışlı Tavuz kuşu gibi göğsü nakışlı Şöyle bir güzel ver gönlüm eğleyim
Karac’Oğlan der ki, yüzü bembeyaz Durayım divana, edeyim niyaz Almadan kırmızı, elmastan beyaz Şöyle bir güzel ver, gönlüm eğleyim 4. Kadir Mevlâm senden bir yâr isterim Minnet ile gelen yâri neyleyim Bir sofra isterim eller değmedik
Bir yayla isterim ili göçmedik Lâlesi, sünbülü, gülü geçmedik Bir güzel isterim eller değmedik Koldan kola sarılmışı neyleyim Bir güzel isterim nice olursa Gözler ala, beli ince olursa Binerim ata da dinçce olursa Eller binip kovulmuşu neyleyim Olursa kız olsun, dulu neyleyim 5. Kadir Mevlâ’m senden bir dileğim var Şu dileğim kabul eyle, Yaradan Dört dilek diledim, ziyana gitti Ağlattığın kulu güldür, Yaradan Karaca’Oğlan der ki, yakıp yandırma Şu gönlümü engin yere kondurma Azrail gönderip canım aldırma Sevdiğime canım aldır, Yaradan 6. Karac’Oğlan der ki, yakıp yandırma Yükseltip te enginlere indirme Tatlı cana Azrail’i gönderme Canım sevdiğime aldır, Yaradan 7. Kadir Mevlâ’m budur senden dileğim Ver bana bir güzel, gönlüm eğleyim İllere vermişsin, nedir günahım Ver bana bir güzel, gönlüm eğleyim Gerdanı bir karış, bensiz olmasın Gayet güzel olsun, densiz olmasın
Uzun boylu olsun, cansız olmasın Ver bana bir güzel gönlüm eğleyim Tavus kuşu gibi göğsü nakışlı Güvercin duruşlu, keklik ötüşlü Usküfün aldırmış şahin bakışlı Ver bana bir güzel gönlüm eğleyim 8. Kadir Mevlâ’m budur senden dileğim Oynat beni gelin ilen, kız ilen
Çıksam Binboğa’ya yayla yaylasam İçsem sularını namlı buz ilen Dosta doğru gider yollarım olsa Bülbül gibi şakır dillerim olsa Kayık oynatacak göllerim olsa İçi dolu ördek ilen, kaz ilen Karac’Oğlan der ki, çiftim sürülse Bin beş yüz şehirden harcım verilse Issız yerde saraycığım kurulsa Sürsem safayı da kışnan, yaz ilen 9. Hazreti Mevlâ’dan dileğim budur Bülbül gibi işin âh-u zâr olsun Bedduâ eylemem sana sitemkâr Gül gibi meskenin diken, hâr olsun Dilerim Subhan’dan, olma bermurad Cisminde kalmasın bir akçalık Cennet yüzünü görme ilelebet Cehennem meskenin, yerin nâr olsun Bu Karac’Oğlan’ı sen ağlatırsın
Her dem zebaniler belini kırsın Her vurdukça iki elin var olsun 10. Meded meded âlemleri yaradan Yâri benden, ben’îmandan ayırma On sekiz bin âlemleri var eden Yâri benden, ben’îmandan ayırma Bu güzelle anda ilet tenimi Ol türaba arka eyle kendimi Yâr ver de âleme ilet canımı Yâri benden, ben’îmandan ayırma Gece gündüz budur senden dileğim Yâri benden, ben’îmandan ayırma 11. Divane gönlümü eğlemek için Bir güzel isterim Çalab’ım senden Düşmanlar bağrını dağlamak için Bir güzel isterim Çalab’ım senden Dilberler içinde geydiği belli Olsun Köroğlu’nun Ayvaz’ı dengi Bir karış gerdanlı, püskürme benli Bir güzel isterim Çalab’ım senden 12. Kadir Mevlâm’m senden bir dileğim var Benim halim dosta bildir yaradan Benim ağyâr ile başka dâvam var Aradan engeli kaldır Yaradan Ben yârim isterim Bâri Hüdâ’mdan Kanlı yaşlar akıtırım didemden Aslâ bir hacetim yoktur yârimden O da bencileyin kuldur Yaradan
Nedir ayrılığa derman Yaradan Karac’Oğlan der ki, yakıp yandırma İçip aşkın dolusundan kandırma Emreyleyip Azrail’i gönderme Benim canım bir kız alsın Yaradan
B. Sevgili (Güzel) er Dışındaki Konular Hakkında:
1. Kadir Mevlâ’m senden bir dileğim var Muhannet kuluna muhtaç eyleme Cennet’i âlâyı nasip et bana Sırat köprüsünden yolum bağlama Kapımıza kara deve çökünce Fırtınası şol âlemi yıkınca Cehenneme kul seçilip çıkınca Kadir Mevlâ’m okullardan eyleme Kadir Mevlâ’m ateş atma özüme Dünya malı görünmüyor gözüme Kadir Mevlâ’m sen bak benim yüzüme Cehennem’in ataşıyla dağlama
2. Ömrüm uzun eyle ey Bari Hüdâ Hamd-ü sena, şükür etmek isterim Çalışıp, kazanıp nefis taamlar Dişlerim var iken yemek isterim Açıldı da ağzın, söyler zebanlar Sana muhtaç bunca şahlar, gedalar Al yeşil hırkalar, türlü libaslar Böylece münasip geymek isterim
Karac’Oğlan der ki, böyle kalaydım Zâhir, batın muradıma ereydim Ol gün dahi cemalini göreydim Hakk’ın didarını görmek isterim 3. Kadir Mevlâ’m bir dileğim var senden Artır bizim şöhretimiz şanımız Altmış kardaş olsak hep bir anadan Bir sofraya el uzatsa varımız On beşimiz avlağını avlasa On beşimiz irençberlik eylese Otuzumuz ağa misli söylese İçimizde serdar olsa birimiz Bir yiğit silkinip ata binince Kılıncı da arşın arşın sününce Bir kâfir de bir yiğide kıyınca Bin kâfire kılınç çalsa birimiz Karac’Oğlan der ki, edelim aman Şol yüce dağları bürüdü duman Dünyada Kur’an da ahrette iman Sualsiz cennete girse varımız
Karaca Oğlan’ın Mevlâsı’ndan dileklerini şöyle sıralayacak olursak, bunlarda dünya-âhiret ikilisini görürüz. Giderek önce bir denge unsurunu ve nihayet ahiret cihetinde kefenin ağır bastığını sezeriz.
“Gök kır atınan baş eyle” mesini,
“Bir kaşı karaya eş eyle” mesini,
“Yörük yumuşluynan baş eyle” mesini,
“Sazınan, sözünen hoş eyle” mesini,
“Kimse sermedik” sofra
“Kimse konmadık” yayla
“Yâdel değmedik” güzel,
“Köroğlu’nun Ayvaz’ı dengi”… ve
“Gönül eğleyecek” suna ister ve bir de
“Benim canım bir kız alsın Yaradan” der.
Bu dilek ve istekleri dünya zevki, zîneti, safa ve servetidir. Ama hangi yaşta ve duygular içinde söylendiğini bilmediğimiz öyle dilekleri de vardır ki, bunlar ne tûl-i emel ve ne de dünya heva hevesi ile ilgilidir.
“Yitirip namusu arda kalmayım”
“Yâri benden, ben imandan ayırma”
“Muhannet kuluna muhtaç eyleme”
“Cennet-i âlâyı nasip et bana”
……… der.
“Hamdü sena, şükür etmek”
“Hakk’ın didarını görmek”
istediğini vurgular ve esasında Rabb’inden ne dilediğini açıkça beyan eder.
“Dünyada Kur’an’ da Ahrette iman”
diyerek bu konuya açıklık getirir ve noktayı kor.
DÜNYA GEÇİCİ (YALAN-İMTİHAN YERİ)DİR