Bir Medya Aracı Olarak Televizyon

Medya günümüze kadar varlığını çeĢitli medya araçları tarafından sürdürmüĢtür. Bugüne kadar geliĢen teknolojiye ve toplumun ihtiyaçlarına bağlı olarak çeĢitli medya araçları medya bünyesinde yer alarak medyanın iĢlevselliğini sağlamıĢtır. Medya araçları sahip oldukları özelliklere göre çeĢitlilik göstermektedir. Bu özelliklerin çeĢitlenmesi medyanın geliĢen teknoloji karĢısında kaydettiği mesafeyi göstermesi bakımından önemlidir.

Medya araçlarının çeĢitli oluĢu onun Ģu özellikler etrafında tasnif edilmesiyle ilgilidir:

Algılama biçimine göre: sadece görme duyusuna hitap eden medya araçları olan gazete ve dergiler

Sadece duymaya dayalı yapısal bir fonksiyonu olan radyo Hem görme hem de duyma duyusuna hitap eden televizyon

Yukarıdaki tasnif Ģekli medya araçlarının aynı zamanda kitleler üzerindeki etki alanını da ifade etmektedir. Bu durum medya araçları içerisinde çok yönlü bir araç olan kitlelerin hem görme hem de duyma duyularına hitap eden mesajı görüntülü ve sesli canlı olarak doğrudan aktaran televizyon aracını bir adım öne çıkarmaktadır. Özellikle televizyon, karakteristik yapısıyla en etkileyici medya aracı olarak ortaya çıkmaktadır. Televizyonun ilettiği görüntüleri canlı yayınlaması, var olan görüntüleri tekrarlama yoluyla ifade etmesi, görüntülü ve sesli olarak olayları kitlelere iletmesi, kitlelerin zihnindeki etkiyi kuvvetlendirmekte ve medya araçları içerisinde televizyonu en üst sıraya çıkarmaktadır. Televizyon teknik yapısının yanında kültürel yönüyle de ifade edilebilmektedir. Teknik anlamda televizyon bir teknolojik ürün, kültürel açıdan bir kültürel üretim ve aktarım zemini teĢkil etmektedir (Mutlu, 1999: 11).

Televizyonun kültürel yapısını ortaya koyan bir araĢtırmaya göre televizyon, seyircilerin % 48,9‟unu hem eğitim hem de eğlendirdiği, %27,1‟ni ise sadece eğlendirdiğini ifade etmektedir (Anadol, 1992: 35). Buna göre televizyon üstlendiği toplumsal sorumlulukla bazı çevrelerce bir eğitim, bazı çevrelerce de eğlence aracı olarak görülmektedir. Bu da geniĢ halk kitlelerine ulaĢan bir medya aracı olarak televizyonun toplumu kendisine bağımlı olma esasını göstermektedir. Televizyon yaĢanılan bu yüzyılda vazgeçilmez bir araç haline gelmektedir. Bu da toplumun televizyona olan ihtiyacını ortaya koymaktadır.

4.9.1.Televizyon Haberciliği

Haberin ne olduğu ve ne anlama geldiği sorusu çeĢitli kaynaklarda yer almaktadır. Haber bu bağlamda birçok Ģekilde tanımlanmaktadır. Buna göre haber tanımlarından bazıları Ģunlardır:

“ Ġnsanların bilmek istediği her Ģey haberdir” (Girgin, 2002: 6). “ Haber bir olayın raporudur” (Tokgöz, 1994: 127).

“ KiĢilerin kafalarında bir anda bir anda ıĢıl yaktıran yüzeysel bilgilerdir” (Usluata, 1997: 93).

Yukarıda ifade edilen bütün tanımlarda insanların bilme ve öğrenme ihtiyacını merak duygusuyla destekleyerek habere ulaĢma arzusu, haberi ve haberciliği her zaman bir eylem merkezi pozisyonuna getirmektedir. Haberdar olma isteği toplumu medyaya bağlayan önemli sebeplerdendir. Kitle iletiĢimin temelinde yayın organlarının topluma ileti göndermesi vardır. Bu durum haber ajanslarının meydana gelen olayları en kısa yoldan medya kuruluĢları vasıtasıyla halka yansıtılması Ģeklinde gerçekleĢmektedir. Toplum içinde yaĢadığı ülkenin genelinde meydana gelen her olayı öğrenememekte bu da “Ülkede neler oluyor? Gündemde neler var? Mevcut olayların geliĢimi nasıl iĢliyor?” sorularının halk tarafından merak uyandırması, halkta bilgiye ve habere olan ihtiyacı ortaya çıkartmakta ve bu alanın hizmet sektöründe habercilik yer almaktadır.

Haber kavramında hangi olayın haber değeri taĢıyıp taĢımadığı merak konuları arasında yer almaktadır. Günümüzde medya kuruluĢlarının da en çok ikilem içinde oldukları konu olayların haber değeri taĢıyıp taĢımadığıdır. Günümüzde bireylerin dıĢında cereyan eden günlük ülke içerisinde yüzlerle ifade edilecek olaylar dizisi vardır. Bu olaylar arasında değerlendirme yapan ve haber değeri taĢıyan olaylar çeĢitli yayın kuruluĢu tarafından seyirciye ulaĢtırılmaktadır. Bu durum medya kuruluĢlarının olayları

haber olarak belirleme gücünden kaynaklanmaktadır. Medya kuruluĢlarının muhabir ya da editörleri o gün meydana gelen olaylar arasından seçtiklerini izleyiciye haber olarak ulaĢtırırlar. Haberci, haber yapma hakkını, kamunun 'haber alma hakkından' alır. Dolayısıyla haberi yapanlar neyin haber olacağına karar verdiklerinde aslında kamunun da neyi bilmeye hakkı olduğunu tanımlamıĢ olurlar (Lewis, 1984: 11).

01 Ocak 2009- 30 Temmuz 2010 Tarihleri Arasında ATV, Kanal D, NTV, Star TV ve TRT1 Ulusal Televizyon Kanallarında Yayınlanan Terör Haberlerinin Analizi

5. AraĢtırmanın Genel Çerçevesi

Devlet, insanlığın en eski dönemlerinde itibaren bir arada olma, ortak ülkü ve hedeflerine yönelme amacıyla bir araya gelmiĢ insan topluluklarının oluĢturduğu en kapsamlı ve en büyük teĢkilatlanmasıdır. Bu teĢkilat insanlık tarihiyle baĢlamıĢ ve günümüze kadar ulaĢmıĢtır. Kavramsal olarak devlet teĢkilatlanması insanlık var olduğu müddetçe de var olacaktır.

Dünya üzerinde farklı etnik unsurlar, farklı coğrafyalar, farklı iklim ve çevre koĢulları insanları çeĢitli amaçlar etrafında toplamıĢ ve ortak amaç ve ortak engellere yönelik mücadelelere itmiĢtir. Bu çeĢitli ihtiyaç, amaç ortaklıkları yeryüzünde çeĢitli devlet teĢkilatlanmalarına sebep olmuĢ ve dünya üzerinde değiĢik amaçlarla teĢkilatlanmıĢ yönetim Ģekilleri çeĢitli devlet tipleri var olmuĢtur. Yeryüzünde var olan devletlerin ortak paydası, varoluĢ sebebi olan ve devleti var eden halkının nesiller boyu ortaya konulan yasal çerçevede varlığını idame ettirmektir. Bu ortak amaçla devletler, sahip olunan ülke toprağını, kendi kamusal düzenini, halkının huzur ve güvenini korumak, kollamak görevini icra etmektedirler.

Yukarıda bahsi geçen amaç ve ideallere hizmet eden devlet yapılanmaları, gerek hasım devletlerin gerekse terör odaklarının hedefi olmakta ve bu vesileyle devlet güvenliği, kamu düzeni ciddi tehdit altında kalmaktadır. Terör eylemleri meydana geldikten sonra medya bu olayı halka iletme görevini yerine getirirken ortaya koyduğu duruĢ bu araĢtırmanın genel çerçevesini oluĢturmaktadır.