İnsanlar en doğal ihtiyacı olan giyimi ilk çağlardan beri çeşitli yollarla gidermeye çalışmışlardır. İlkel insanlar, vücutlarını dış etkilerden korumak için hayvan postlarına bürünmüşlerdir. Zamanla gelişen teknoloji sayesinde, hayvansal ve bitkisel lifleri dokuyarak giyim materyali elde etmekle birlikte deri, giyim alanında önemini bu güne kadar korumuştur. Bugün lüks giyim içinde yer alan deri giyim, önemli bir sanayi dalını oluşturacak kadar gelişmiştir(DPT, 1976, s.263).
Bugün çok gelişmiş durumda olan ve deri giyim konfeksiyon olarak isimlendirilen bu sektör, ayakkabı sariciye hariç, her türlü giyim eşyası deriden imal edildiği takdirde deri konfeksiyon olarak isimlendirilir, diye tanımlanmaktadır. Bu tanım kapsamına palto, şapka, takım elbise, ceket, tunik, gömlek, etek, yelek, pantolon, şort, safari vb. imali girmektedir.
Bu giysi türleri, genellikle küçükbaş hayvan derilerinin krom sepileme yoluyla sepilenmesinde elde edilen ve napa adı verilen deriden üretilmektedir(Yurdakul,1989, s.8).
Deri Konfeksiyon Sanayi, daha çok işlenmiş küçükbaş hayvan derilerini çeşitli giyim eşyasına dönüştürerek, nihai tüketiciye sunan bir imalat dalıdır. Büyükbaş mamul derilerde her ne kadar bu sektörde kullanılsa da kullanım alanları küçükbaş derilere göre daha sınırlı kalmaktadır(Bektaş,2000, s.6).
Araştırmacı tarafından erişilen yayınlardan elde edilen bilgilere ‘I. ve II. Bölümde’ konuya açıklık getirmesi bakımından yer verilmiştir.
Ayrıca konu ile ilgili YÖK Dokümantasyon Merkezince yapılan bilgi taramasında Meslek Yüksek Okulu Deri Konfeksiyon Bölümü Programı İncelenmesine yönelik bir araştırmaya erişilememiştir. Bu bölümde deri konfeksiyon bölümü ile ilgili Türkiye de yapılmış ve araştırmacı tarafından ulaşılmış bazı araştırmalar özetlenmeye çalışılacaktır.
• Yurdakul (1989), ‘ Deri Giyim Sanayinin Kalite ve Kalite Kontrol İle İlgili Sorunları ve Bir Kalite Kontrol Uygulaması ’adlı Yüksek Lisans Tez çalışması
özellikle son yıllardaki ihracat performansı ile ülkeye en çok döviz getiren, sahip olduğu güç ve yeni teknolojilerle bütünleşmedeki başarısı dolayısı ile deri giyim sanayinin kalite ve kalite kontrolü ile ilgili sorunlarını tespit etmek ve deri giyim sanayinde istatistikî kalite kontrol modeli oluşturmak amaçlanmaktadır. Araştırmanın örneklemi İzmir’deki 21 İşletmeden elde edilen verilerden oluşturulmuştur. Araştırmanın esasını oluşturan deri giyim işletmelerinin kalite ve kalite kontrol ile ilgili sorunları konusunda varılan sonuç, tüm işletmelerin ham derideki kalite düşüklüğü, finansman ve kalifiye işçi sıkıntısı yüzünden kaliteli giysi üretiminde zorluklarla karşı karşıya olduklarıdır. Ayrıca işletme yöneticilerinin istatistikî kalite kontrolü konusunda bilgilerinin oldukça yetersiz olduğu ve üretim süreci içinde istatistikî kalite kontrolü uygulanmadığı sonucuna varılmıştır.
• Yüceer (1990), ‘ Ankara’da Bulunan Bir Deri Giyim Atölyesinin Üretim Modeli Üzerinde Bir Araştırma ’adlı Yüksek Lisans Tez adlı tez çalışması Ankara’da bulunan bir deri giyim atölyesinde 30 gün süreyle yapılan gözlemler sonucu, işletme ve işletmede çalışan elemanlara uygulanan anket sonuçları değerlendirilmiştir.
Deri giyim atölyesinde çalışan elemanlar, deri dikim tekniğini bir ustanın yanında çalışarak öğrendiklerini, ancak bu mesleki tecrübelerinin olmadığını belirtmiştir.
• Çakar (1991), ‘ Deri Giyim Sanayindeki İşletmelerin Model Tasarım Çalışmaları Açısından Değerlendirilmesi ‘adlı Yüksek Lisans Tez çalışmasında örneklemi Ankara, İstanbul Deri Giyim Sanayi İşletmelerinden randam yöntemi ile seçilen elli işletme oluşturmaktadır.
Araştırmacı araştırmada; Deri Giyim Sanayi işletmelerinin ihtiyacı olan insan gücünü bulamadıklarını, mevcut eğitim sisteminin bu ihtiyacı karşılayamadığını ortaya koymuştur.
Deri giyim sanayi işletmelerinde çalışan işçilerin mesleki bilgi ve beceri eksikliklerinin işletme yöneticileri ve bir eğitim kurumu tarafından giderilmediğini ortaya koymuştur.
• DPT (2000), ‘Deri ve Deri Mamulleri Sanayi Özel İhtisas Komisyonu Raporu’ adlı çalışmasında; Deri sanayinin bir alt kolu olan Deri Konfeksiyon sektörünün VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı çerçevesinde alt komisyon olarak bir ilk gerçekleştirilmiş, deri konfeksiyon sektörüne ait bir veri tabanı oluşturulmuş ve buna bağlı olarak sektörün mevcut durumu ve yaşanılan sorunlar ortaya konulmuştur.
• Bayraktar (2002), ‘ Deri Konfeksiyon Sektöründeki Teknolojik Yenilik Faaliyetlerinin Eğitim Programlarına Etkileri ‘adlı Yüksek Lisans tez çalışmasından; İstanbul da faaliyet gösteren orta ölçekli Deri Konfeksiyon İşletme yöneticileri ve Anadolu Kız Meslek Liselerinde görev yapan Deri Konfeksiyon öğretmenlerinin görüşleri alınmış.
Araştırmada, araştırmacı tarafından geliştirilen politika, ortam, kaynak ve müdahale faktörlerinden oluşan kaynak kullanılmıştır. Araştırmacı araştırma sonucuna göre işletmelerde teknolojik olarak yeri ya da iyileştirilmiş ürün geliştirilmediği sadece mevcut makinelerde küçük iyileştirilme yapıldığı saptanmıştır. Araştırma sonucuna göre öneriler verilmiştir.
BÖLÜM III
YÖNTEM
Araştırmanın Yöntemi
Bu araştırmada betimsel bir yöntem kullanılmıştır.
Evren ve Örneklem
Bu araştırmanın çalışma evrenini,2005-2006 öğretim yılında Celal Bayar Üniversitesi, Salihli Meslek Yüksek Okulu,Deri Konfeksiyon Bölümü programının I. ve II.sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Evrenin tamamını oluşturan 111 öğrenci örneklem olarak seçilmiştir.
Veri Toplama Araçları
Celal Bayar Üniversitesi, Salihli Meslek Yüksek Okulu, Deri Konfeksiyon Bölümünde okuyan öğrencilerin burada aldıkları Deri Konfeksiyon Eğitimi hakkındaki görüş ve önerileri, kendilerine uygulanan anket ile belirlenmeye çalışılmıştır.Bu anket araştırmacı tarafından uzman görüşlerine başvurarak hazırlanmıştır.
Verilerin Toplanması ve Analizi
Anket Mayıs 2006 tarihinde araştırmacı tarafından sınıf ortamında öğrencilere uygulanmıştır.Anket kısaca tanıtılarak, öğrencilere dağıtılmıştır.
Cevaplama sırasında herhangi bir etki oluşturmamak ve anketin objektif olarak uygulanması için öğrencilere isim sorulmamıştır.Cevaplanan ölçek toplanarak uygulama tamamlanmıştır.
Verilerin analizinde SPPS (Statistical Package For Social Sciences) sürüm 13 kullanılmıştır.
Verilerin analizinde yüzde ve frekans (% f) alınmış ve bulgular tablolar halinde verilmiştir.
* İşaretli tablolarda birden fazla seçenek belirtildiği için toplam belirtilmemiştir. Her bir seçeneğin yüzdesi n sayısına göre tek tek alınmıştır.
BÖLÜM IV