Bu araştırma yapılırken büyük oranda yararlanılan yazılı kaynaklar, araştırma ve incelemeler yayın tarihine göre sıralanarak özetlenmiştir.
TAŞCIOĞLU (1958), “Türk Osmanlı Cemiyetinde Kadının Sosyal Durumu ve Kadın Kıyafetleri” adlı eserde, Tanzimattan önce ve Tanzimat devrinde kadının sosyal durumu (evlilik, tahsil, meslek ve muaşeret hayatı) ve kadının kıyafeti ile Avrupa tesiriyle ilk değişme teşebbüslerinin yapıldığı devirden bahsederek, Meşrutiyet devri garp tesirlerinin meydana getirdiği kıyafet ve kıyafet modaları, garp tesirlerinin kadının sosyal durumu üzerindeki tesirleri (kadının içtimai durumunun tartışma konusu olduğu devirler), meşrutiyetten sonraki devir ve mütareke devrindeki sosyal hayattaki değişmeler, kıyafet üzerindeki değişmeler, cumhuriyet devri kadının sosyal durumu ve kadının kıyafeti çok güzel bir şekilde anlatılmıştır. Bu kitap Muhaddere Taşcıoğlu’nun ölümünden sonra Kadının Sosyal Hayatını Tetkik Kurumu tarafından yazılı bir kaynak olarak sunulmuştur.
SEVİN(1973), “On Üç Asırlık Türk Kıyafet Tarihine Bir Bakış” adlı kitabında kendi ifadesiyle “Bu eser elde varken hiç olmazsa artık bacağına iki köşesi delikli, işlemeli bir torba, üzerine üç etekli bir basma geçirip beline işlemeli bir parça sarmak ve başına oyalı bir tülbent bağlamakla milli veya tarihi kıyafete girdiğini sanan, bu kıyafette balolara gidip muvaffakiyet kazanmayı uman hanımlarla, onaltıncı asır Türk denizcileri diye adi bir dizlik üstüne kaba saba kırk arşın kuşak, başına pamukları yumru yumru tıkızlaşmış uydurma sarıklar sarılı leventlerle film çevirmeye teşebbüs edenleri biraz düşünmeye sevk edebilecek kronolojik devirlere ayrılmış bir tarihi kıyafet anlayışına zemin teşkil edebilir.” diyerek, I. İslamlıktan Önce Anayurt Devri, II. Orta Asyada İlk Müslüman Türkler, III. Anadoluya Göç Eden Oğuz Türkleri, IV. Osmanlı Beyliği, V. İmparatorluk Devri(Onbeşinci asır), VI. Onaltıncı Asır, VII. Onyedinci Asır, IX. Ondokuzuncu Asır, X. Yirminci Asır kıyafetleri ve başlıkları hakkında detaylı bilgileri resimleri ile birlikte açıklamıştır.
ÖZDER (1987), “Günümüzde Ankara İlindeki Türk kadın Başlıkları” isimli yüksek lisans tezinde, Beypazarı ilçesinin Karaşar, Uruş bucağı, Güdül ilçesinin Yeşilöz köylerinde kullanılmış ve kullanılmakta olan başlıkları tespit edilerek, gözlem formları düzenlenerek hazırlanmış, ayrıca etnoğrafya müzesinde bulunan tepelikler ile karşılaştırılmıştır.
ÖZDER(1995), “İç Anadolu Bölgesi Geleneksel Kadın Başlıkları ve Çeşitli Özellikleri” isimli doktora tezinde, Orta Asya’dan günümüze (Hunlar, Göktürkler, Uygurlar, Moğollar, Büyük Selçuklu ve Anadolu Selçuklu, Osmanlı İmparatorluğu) baş süslemeleri konu edilerek, günümüzde İç Anadolu Bölgesindeki halkın elinde ve müzelerde bulunan başlıkların malzeme ve süslemeleri, teknikleri ve kullanılan renklerden bahsedilerek, geleneksel baş süslemelerinden özgün tasarım uygulamaları, tasarımın önemi, günümüz gelin başlarında geleneksel çizgiler ile tasarım uygulamaları hakkında bilgi verilmiştir.
ERGÜRBÜZ(1995), “Giresun İl Merkezi ve Köylerinde Kadın Kıyafetleri, Kıyafetlerin Dokuma, Örgü ve Aksesuar Özellikleri” isimli yüksek lisans tezinde, incelemeye alınan kıyafetler, kumaşı, üretim tekniği, lif, iplik, desen, biçim, süsleme ve aksesuar özellikleri ortaya konularak fotoğraflarla görüntülenmiştir.
DEMİRTAŞ (1996), “Çanakkale ve Gelibolu Yöresi Kadın-Erkek Kıyafetlerinin İncelenmesi” isimli yüksek lisans tezinde, Çanakkale İli ve Gelibolu İlçelerine ait tarihçe, iklim ve ekonomik yapı, Çanakkale yöresi Yörük (göçer) ve Çanakkale yöresi Türkmen kadın- erkek kıyafetleri, Çanakkale yöresi Pomak kıyafetleri ve Pomaklar hakkında, Gelibolu – Ilgındere köyü Gacal kıyafetleri ve Gacallar hakkında detaylı açıklamalar yapılmıştır.
BOYSAN(1996), “Van İli’nin Kadın Giyim – Kuşam – Takı Geleneği Üzerinde Bir Araştırma” isimli yüsek lisans tezinde, Van İli’nde kadın ve erkek giyiminde başa giyilenler,içe giyilenler, dışa giyilenler, sokak kıyafetleri, ayağa giyilenler; bunun yanında kadın ve erkek giyiminde takılar detayları ile açıklanmıştır.
ERDEN (1998). “Anadolu Giysi Kültürü” adlı kitabında kendi ifadesiyle “Bütün toplumlarda giysi ile ilgili değer yargılarının, inançların, törelerin, üretilen obje, renk ve biçimlerin oluşturduğu karmaşık bir yapı vardır. Bu kompleks yapı, toplumların giysi kültürünü oluşturur.” Diyerek Anadolu giysi kültüründen bahsetmiş, genel görüntüler, kaybolan giysilerimiz, Yörükler, İzmir-Naldöken Türkmenleri, Kazdağı Türkmenleri, Kürtler, Karadeniz-Daday-Kastamonu, Sivas-Tokat-Sıraçlar, Balıkesir, Muğla-Milas-Çokmakdağ, Çocuk giysileri ve Tören giysileri grubu oluşturarak görsel bir şölen oluşturmuştur.
DEMİRKUL (1998). “Çatalca Merkez ve Köylerinde Kadın Başlıkları” isimli yüksek lisans tezinde Çatalca’nın genel tarihi, sosyo- ekonomik yapısı ve ekolojisi anlatılmış, Çatalca
merkez ve köylerinde kadın başlıklarının tasnifi ve analizi yapılarak, kadın başlıklarında kullanılan malzemeler ve kumaşlardan, baş bağlamada kullanılan yazma ve yazma çeşitlerinden bahsedilerek, örnekler verilmiştir. Çatalca’da kadın başlıkları bağlama şekilleri detaylı olarak anlatılmıştır.
ABALI (2003), “Geleneksellik ve Modernizm Açısından Kılık Kıyafet” isimli doktora tezinde, kılık kıyafetin biyolojik, coğrafi ve psikolojik boyutlarının yanında kültür ve kültürün kılık kıyafete yansımaları, Yahudilikte, Hıristiyanlıkta ve islam’da kılık kıyafet analizi yapılmıştır. Din, örf, ahlak ve hukuk açısından aynı zamanda geleneksellik ve modernizm açısından incelemeler yapılmış, Türk toplumunda giyim kuşamda, eski Türkler, Selçuklular, Osmanlı dönemi ve Türk iye Cumhuriyeti devrimlerindeki kılık kıyafet hakkında açıklamalar yapılmıştır.
ARICI (2004), “Geleneksel Yörük Kadını Takı ve Başlıkları Çıkışlı Resimler” isimli sanatta yeterlik eseri çalışması raporunda, Anadolu uygarlıklarında takı, dünyada takı ve başlık örnekleri, geleneksel yörük kadını takı ve başlıkları, geleneksel yörük kadını başlıklarında inanç ve tılsım unsuru, geleneksel yörük kadını başlıklarında çiçeklerin dili anlatılmıştır.