Güney Asya’da Mesleki Turizm Eğitimi:

Avrupa Birliği ülkeleri dışında da çok başarılı mesleki ve teknik eğitim modelleri bulunmaktadır. Örneğin; Kore, Malezya, Singapur, Tayvan ve Çin gibi Güney Asya ülkelerindeki mesleki eğitim bulgu ve sonuçları bu ülkelerde de yalnızca tekli eğitimin uygulanmadığını göstermektedir. Bu ülkeler mesleki eğitim giderlerinin vergi dışı

54

tutulması ve özel eğitimin cesaretlendirilmesinin yararlarını zaman içerisinde fark etmişlerdir. Ayrıca bu ülkelerde, eğitim kurumlarının, öğrenci seçimi elaman kaydetme ve derslerin seçiminde bir otonomiye sahip olması düşüncesi hakimdir. İşveren geniş bir şekilde mesleki eğitimin birçok evresinde çalışmalara katılmaktadır. Bu çalışmalarda eğitim politikalarının düzenli evreleri yer almakta ve bunların sonuçları insan kaynakları alanında alternatif müdahaleler ile karşılaştırılmaktadır.

21. Yüzyılın başlarından itibaren beceri gelişiminde önemli bir yarış görülmekte ve beceri kazanma yöntemleri üzerinde uzun araştırmalar göze çarpmaktadır. Bu araştırmalarda, yeni yaklaşımlar ve birlikte çalışma alışkanlıklarının kazandırılması ön plana çıkmıştır. Beceri geliştirme ve gelişim işbirliğinin çok kolay olamadığı görülmüştür. Beceri gelişimi ve birlikte çalışma alışkanlıklarının kazandırılması ile hem fakirlik azalmakta hem de büyüme artmaktadır.

Hong Kong toplumunda ekonomik zenginliğin yüksek beklentileri ve teknolojik gelişim eğilimleri gitgide artmaktadır. Hizmet sağlayan kurumların yetkilerin daha da genişletilmesine ihtiyaç vardır. Kaynakların dağıtılması ve eğitim merkezlerinin yönetsel kararlarının bu bağımsız kurumlarca verilmesinde büyük yarar beklenmektedir. Kısaca, karar verme mekanizmasının çok iyi çalışmasına rağmen sistemde reformlar yapılmasına gerek duyulmaktadır. Bu değişimin nasıl yürütüleceği bu süreçte belirsizdir. Çalışma verimliliğinin gelişmesi çok basit bir problem değildir. Gelişmiş toplumların, ekonomik refahının temininde, çalışma verimliliği geç fark edilen politik role sahiptir.

Brunei’de eğitimin başarının anahtarı olduğu fikri çok yaygındır. Bu noktadan hareketle Brunei hükümeti sadece petrol kaynaklarının gelişme için yeterli bir unsur olmadığını ve mesleki eğitimin geliştirilmesinin gereğini anlamıştır. Hükümet insan gücü gelişimi ve dengeli kalkınmanın bir parçası olarak mesleki teknik eğitimi görmektedir. Dolayısı ile halkın ekonomik bağımsızlığı için petrol yanında mesleki ve teknik eğitimin günün koşullarına göre yapılmasını sağlamıştır. Ayrıca ülke serbest ekonominin gelişmesi için yabancı sermayenin daha fazla yatırım yapmasını destekleyerek mesleki eğitimin gelişimi sağlanmıştır (Binici ve Arı, 2004;386-389).

55 1.4.6. Uzak Doğu’da Mesleki Turizm Eğitimi

Çin’de 1978’te ekonomik reform ve açılımdan sonra hem gezi hem de modern amaçlı turizm başlamıştır. Çin turizm eğitimi beklemede kaldıktan sonra hızla büyüyen turizm endüstrisinin gereği olarak doğmuştur. Tam gün turizm eğitimi 1978’te başlamıştır. Turizm okulları ve yüksekokulları olmadan önce sadece mesleki eğim veriliyordu. Kasım 1978’de, Jiangsu Turizm Teknik Okulu (Tourism Technical School –şimdilerde Nanjing Tourism School), ikinci bir meslek okulu kuruluyor ve Kasım 1979’da Çin’in ilk turizm yüksek öğrenim okulu –Şangay turizm Enstitüsü -Shanghai Institute of Tourism – kuruluyor. Bu iki okul sayesinde Şangay’da Çin’ de tam gün eğitimin ilk adımları atılmış oluyor. O günden sonra okul ve üniversiteler mantar gibi yayılmaya başladılar. Mesela; Sichun Tourism School, Guilin Specialized Tourism Institute, Beijing Institute of Tourism.

1980’de, Pekin İkinci Yabancı Dil Üniversitesi – Beijing Second Foreign Language University (şimdilerde Pekin Uluslararası Çalışmalar Üniversitesi – Beijing International Studies University) Çin Ulusal Turizm Yönetimine bağlanmıştır. (China National Tourism Administration – CNTA).1980’lerin başından beri CNTA ülkedeki üniversitelere fon ve kaynak sağlamaktadır. Mesela Dalian Foreign Language Institute, Nankai University ve Northwest University. Yüksek eğitimleri yeterli düzeyde olan turim profesyonelleri ile sektördeki acil ihtiyaca cevap vermek için turizm programlarını sağlamaya çalışmaktadır.

1990’larda ülkedeki kapsamlı yüksek eğitim reformları, Çin turizm sanayisinin hızla büyümesi, yüksek eğitimli profesyonellerin taleplerinin daha da artması, ülkedeki çoğu yüksek okulun yürürlükte bulunan planın temelleri üzerine geliştirmeler yapmasını ve yeni planlar oluşturmasını sağlamıştır. Çin turizm eğitim sistemi 1990’dan sonra çok hızlı bir döneme girmiştir. Çin’deki “Turizm İstihdam Amaçlı Eğitim” tek işe dayalı basit el işlerinden ülkenin her yerinde hizmet verebilecek bir turizm elemanı eğitimi programından destek alır. Bu sistem ise üç seviyede incelenir; ülke, yerel idare ve girişimciler.

Çin’in ekonomik reformuna borçlu olan turizm eğitiminin gelişmesi üç aşamada olmuştur.

56

• İlk aşama; 1949’dan 1978’deki reform ve açılıma kadar olan süre,

• İkinci aşama 1978‘den 1990’ların ortalarına kadar olan dönem.

• Üçüncü aşama 19902ların ortalarından günümüze kadar olan dönem.

2003 yılı sonu itibarı ile turizmle ilgili okul sayısı 1207 ve öğrenci sayısı 459,000 olmuştur. 1990’dan beri turizm eğitimi artmasına rağmen 1997’den beri de düşmeye başlamıştır. Taleplerde kalitenin yükselmesi, pazardaki talep niteliğinin artması eğitimin neden yavaşladığının göstergesi olabilir. İnsanlar artık diploma veya derecelerini TV Üniversitelerinden, akşam okullarından, şirket okullarından, belge imtihanlarından almaktadırlar ve üzücü yanı ise bunlarla ilgili hiçbir kayıt olmaması istatistik bilgiler oluşmasını engellemektedir (CNTA, 2003).

Okullardan 199,682 öğrenci yüksek eğitimini 494 enstitüde yapmaktadır. 713 turizm okulunda ise 259,322 öğrenci okumaktadır. %70’i diploma alırken, bunlardan %35’i aynı seviyede kalmış,%10’luk bir bölümü de yüksek veya doktorasını yapmayı tercih etmiştir (Yang, 2003).

Çin’in turizm eğitimi piramit tip program olarak çalışmaktadır. Alttan üste doğru orta öğretim, diploma programı, lisans altı eğitim, lisansüstü eğitim, doktora programı. CNTA üç seviyeli eğitim programı yayınlamıştır. Bunlar eyalet, bölge idareleri ve eğitim enstitüleri veya turist girişimciler. Her seviye turizm eğitiminde farklı fonksiyonlara sahiptir. Eyalet turizm müdürlüğünde makro idare ve GM eğitimi, bölge turizm bürolarında bölge müdürlüğü ve orta düzey idareci eğitimi, turist bürolarında ise çalışanların eğitimi verilecektir (China National Tourism Administration, 2003)