Söylefli: Av.Ersan BARKIN Foto¤raflar: Uyvar HABLEM‹TO⁄LU
Bugün Türkiye’nin bölgesel ve ulu-sal konumlan›fl›n› ve Türkiye’deki siyasal cepheleflmeyi de¤erlendir-di¤inizde Hablemito¤lu kimli¤ini nereye koyabiliriz?
Kesinlikle kendine özgü, ba¤›m-s›z bir ulusalc› kimliktir. Necip bu günkü yap›da sonuna kadar, yal›n ve gerçekten ulusalc› olman›n en bafl›ndad›r. Bu yüzden de yaflama-mas› çok do¤ald›r. Ulusalc›lar›n; Türkiye’de Necip gibi bir kimlik varken, bu kimlikten olumlu, yap›-c› ve toplumun her kesimini kufla-tan bir enerji yay›l›rken, amaca ula-flabilecek güçlü bir örgütlenme
oluflturmas›n› engellemek kolay ol-mayacakt›. Ayr›ca Türkiye’de yafla-nan siyasal "geliflmeler" diyemiyo-rum, çünkü bana kal›rsa bu tan›m-lama bir olumtan›m-lama içermektedir, Türkiye’nin getirildi¤i yol ayr›m› ve kanalize edilmek istenilen yöne do¤ru a¤›r basan bir iteleme ile Ne-cip’in bu gün yaflam›yor olmas› normaldir. Sistemi iflletenlere vere-ce¤i rahats›zl›k; toplumun fark›n-dal›¤›n› harekete geçirmek ve Tür-kiye Cumhuriyeti'nin temellerini oluflturan de¤erlerin yaflat›labilir, sahiplenilerek aktar›labilir oldu¤u-nu en iyi biçimde göstermek olaca-¤›ndan, Necip bugün yoktur. O ge-reklilik önceden görülmüfl ve yeri-ne getirilmifltir. Yani sözün özü Tür-kiye ile ilgilenenler gelece¤e yöne-lik iyi tahminlerde ve müdahaleler-de bulunuyorlar.
O zaman bugün Türkiye’nin kurtu-luflu için ulusun topyekun direnifli-ni sa¤layacak düflün yap›s›na karfl› koymaya çal›flanlar, hareketin genç önderlerinden birini ortadan kal-d›rma yolunu seçtiler.
Necip zihni çok h›zl› çal›flan, dü-flünceleri birbirini kovalayan, pek çok konuyu yan yana ele alarak aç›k bir biçimde ortaya koyan, hepsin-den önemlisi enerjisi tükenmemifl, yayd›¤› sevgi ve yans›tt›¤› samimi-yetle gençlerle do¤ru iletiflim kur-mufl biridir. Bugünkü ulusalc›lar›n bir önder ç›karamay›fl›n› da dikkate ald›¤›n›zda Necip’in varl›¤›n›n or-tadan kald›r›lmas›n› rastlant› olarak de¤erlendiremezsiniz.
Hablemito¤lu’nu inceleyen insan-lar, O’nun kimli¤ini Türkiye’deki yerleflik kal›plar›n hiçbiri ile ba¤-daflt›ram›yorlar. Ayn› flekilde Hab-lemito¤lu suikast›n› sorgulamaya çal›flanlar da do¤rudan bir fail üze-rinde yo¤unlafl(a)m›yorlar. Bu Hab-lemito¤lu kimli¤inin zenginli¤i ya da hedefledi¤i kitlenin tek olma-mas› ile ilgili bir durum galiba.
Ben buna zenginlik de¤il de ba-¤›ms›z ve bedeli yaflam bile olsa Tür-kiye Cumhuriyeti'nden yana bir kimlik diyorum. Necip’i kaybedifli-mizin y›ldönümü için yap›lan top-lant›lar›n birço¤unda söyledi¤im bir fley var; bu sald›r›n›n temsil etti¤i bir dönem var dünyada. Bu suikast, kü-reselleflmenin gerçek anlam›yla ne oldu¤unun ve hedefinin kavrand›¤› ya da kavranmaya baflland›¤› bir dö-nemde gerçekleflmifltir. Bunun üze-rinde önemle durulmal›d›r diye dü-flünüyorum. Çünkü Necip
suikast-ANMA
P
Prrooff.. DDrr.. fifieennggüüll HHAABBLLEEMM‹‹TTOO⁄⁄LLUU,, TTüürrkkiiyyee vvee aaiilleessii iiççiinn NNeecciipp HHaabblleemmiittoo¤¤lluu’’ssuuzz ggeeççeenn ddöörrtt yy››ll›› ddee¤¤eerrlleennddiirrddii……
"Tüm Yaflananlara ve Bast›r›lm›fll›¤a
Ra¤men, Anadolu'yu ‹flgalden Kurtarm›fl Bir
Güç Var Bu Topraklar›n Yak›n Tarihinde"
BİLDİREN
tan hemen önce sivil toplum örgütle-rinin küreselleflmenin aktörleri oldu-¤unu söylüyordu. Bunlar›n fark›na varmal›y›z. Ya da sivil toplum örgüt-leri gibi tan›mlanmaya çal›fl›lan ve bütün dünyada benzer amaçlara hiz-met eden, ad›na sivil toplum cema-atleri de denilen yap›lar›n, Türki-ye’de karar mekanizmas›n› etkileye-cek kadar a¤›rl›k kazand›¤›na dikkat çekiyordu. Ve bunun yan› s›ra Türk dünyas›ndaki birleflmenin gereklili-¤ini anlat›yordu. Üstelik bunu bir yerlerden güdümlenerek yapm›yor-du. Bu küreselleflmenin tepe noktas› yapt›¤› 2000’lerin bafl›nda suçtur. Cezas› da ortadad›r zaten!!!
"Necip’in fikirsel yap›s›, küresel-leflmenin yok etmeye çal›flt›¤› ulus devlet anlay›fl›n›n yaflat›lmas›d›r" Milli merkezlerden söz ediyorsu-nuz. Hayal de¤il bu.
Baflta Milli Merkezler tabi. Ama bunun d›fl›nda baflka önerileri de vard› Necip’in. Bu küreselleflme ile çeliflen bir fley. O zaman küresellefl-menin önünde bir engel olarak görü-lüyorsunuz. Çünkü cesaretle diyor-sunuz ki, emperyalizmin sadece ad› de¤iflti, aktörleri ve hedefleri ayn›. Her ülkede yerel koflullardan ve yükselen de¤erlerden dem vurarak farkl› yöntemlerle yol al›yor, yön-temleri budur, görev yapanlar flun-lard›r. Üstelik tüm bunlar› aç›klar-ken dayand›rd›¤›n›z somut doku-manlar da var. Bu pek iyi bir fley de-¤il. Bütün dünyay› hedefleyen bu süreç önündeki engelleri yak›p y›-k›p, öldürüp yok ediyor. Bu süreçle suikast›n çok denk düfltü¤ünü düflü-nüyorum. Necip düflünsel evrimini saklam›fl bir insan de¤il. "Ben flu noktadan bu noktaya geldim ve bundan sonra asla ödün vermeyece-¤im." diyordu. Çünkü bizim Atatürk Devriminden geriye yöneldi¤imiz noktadan itibaren bugünkü durum-lar› yaflayaca¤›m›z ortadayd›. Dola-y›s›yla bugün yaflananlar tesadüf de-¤il. Hani deniyor ya bugün, irtica ifl bafl›nda. Günayd›n diyor Necip on-lara. Atatürk’ün ölümüyle birlikte bafllat›lm›fl bir geriye dönüfl var bu ülkede. Bu noktada Necip’in kimli¤i ne ›rkç› kafatasç› milliyetçilik olabi-lir, ne dünyaya hiçbir yarar› olmam›fl komünizm ya da onun etraf›nda fle-killenen baflka düflünceler olabilir.
Tamamen küreselleflmenin yok et-meye çal›flt›¤› ulus devlet anlay›fl›-n›n yaflat›lmas›d›r Necip’in fikirsel yap›s›. Tamamen bu do¤rultuda çal›-flan bir insand›r. Dolay›s›yla O’nun kimli¤inden söz edecek olursak ben O’nun için gerçek bir Kemalist diye-bilirim ve bu yeterli aç›klamak için. Baflka bir s›fat bulmama gerek yok. Düflünsel evrim dedi¤imiz "gelifle-rek de¤iflmek" de¤il. Hablemito¤-lu’nun yaflam›n› her ne kadar bir dü-flünsel evrimle aç›klasak da 20’li yafl-larda savunduklar› ile 40’l› yaflyafl-larda savunduklar›n› birbirine karfl›t fley-ler olarak alg›layamay›z san›r›m. Sa-dece dünyada o gün var olan egemen güce karfl› bir yaklafl›m farkl›l›¤› var ki bunu kendi aç›kl›yor.
Necip egemen gücün bizi getir-mek istedi¤i konumun her dönem fark›nda. Efendim bir dönem flu
gru-bun içinde olmufl, onlar gibi düflünü-yormufl. Bunlar›n hiçbirinde gerçek-lik pay› yok. Böyle olmad›¤› için sö-zü edilen guruplardan uzaklaflt›r›l-m›flt›r Necip. Dolay›s›yla böyle bir insan›n mevcut siyasal yap›lar içinde yer almas› düflünülemez bile. Aksine Necip’in bu yap›lar›n temsil etti¤i sistemde kimlik bulmas› flafl›rt›c›d›r. 1950’lerde Bulgaristan’daki meza-limden kurtularak göçmüfl bir aile-nin üyesiaile-nin milliyetçi bir kimli¤e sahip olmamas› düflünülemez. Öy-le de¤il mi?
Yazg›s› sürgün olan bir toplumun parças›d›r Necip. K›r›m Türküdür.
Ama gençlik y›llar›nda yazd›kla-r›nda bile bir Turanc›l›k yok.
Kesinlikle. O’nun milliyetçili¤in-de Türkiye sevdas›ndan baflka bir fley bulunamaz. O gerçek bir Türkçüdür. Bugün baz›lar› bu terimden rahats›z olabilirler. Onlar›n Türkçülükten ne anlad›¤› önemli de¤il. Necip, Gasp›-ral› do¤rultusunda bir Türkçüdür. Çünkü Gasp›ral› ‹smail bey hiçbir za-man ›rkç› olmam›fl, Turanc› olmam›fl. Gasp›ral› ‹smail Bey’in Türkçülü¤ü "fark›ndal›¤a" dayan›yor, Türklük bi-lincine dayan›yor. Yoksa bir yay›lma düflüncesi yok temelinde. Ayn› za-manda Türk-‹slam sentezi de de¤il. Bunun için ne hakaretler edilmifltir Necip’e. Necip kimli¤i ile savunduk-lar› yüzünden hem ölmeden önce hem de öldükten sonra sürekli haka-rete u¤ram›flt›r. Bu ne kadar ac› verici bir fley. Bugün liberal bas›n da Ne-cip’e yer vermiyor, cumhuriyetçi-ulu-salc› görüntülü bas›n da yer vermi-yor. Verdi¤i zaman da kendi yakla-fl›mlar› do¤rultusunda, yönlendire-rek veriyorlar. O’nun hakk›nda yaz›-lanlar›n birço¤u do¤ru tahliller içer-miyor. Uzaktan bakanlar her zaman-ki gibi yan›l›yorlar ve çarp›t›yorlar. Birilerinin "komando kamplar›ndan solculu¤a" diye burun büktü¤ü dö-neme güven mi, size 70’ lerdeki ki-taplar›n› ve yay›nlanmam›fl çal›flma-lar›n› noktas›na virgülüne dokun-madan yay›nlama cesareti veriyor?
Söyledi¤i yanl›fl bir fley yok ki... Üstelik hiçbir zaman hangi flarab› oturup hangi müzik eflli¤inde hangi tabloya karfl› içmifl? Uçaklar›n birin-ci s›n›flar›nda neler yiyerek, kimlerle birlikte uçmufl? Hiçbir zaman böyle fleyler yazmam›fl. Yazd›¤› dönemde medya patronlar›n›n para kazanma-s›na olanak sa¤lamak için oluflturdu-¤u kast sisteminin hiçbir zaman par-ças› olmam›fl. Necip gazetecilik e¤i-timi alm›fl iyi bir araflt›rmac›, neden yay›nlanmas›n ki yazd›klar›... E¤er gerçekten 180 derecelik bir dö-nüflüm olsayd›, bu güveni bula-mazd›n›z herhalde.
Kesinlikle. Yay›nlamaktan kaç›-n›rd›m o dönemde yazd›klar›n›. Geçen dört y›l içinde keflke yafla-sayd› da flunu da görseydi dedi¤i-niz bir fley var m›?
45
Hiçbir fley yok. ‹yi ki görmedi de-di¤im çok fley var aksine.
"Türkiye Cumhuriyeti’nde ulusal diye bilinen pek çok kurumun tu-tumlar›n›, dirayetsizliklerini ve yete-neksizliklerini iyi ki görmedi." Nedir bunlar?
Türkiye Cumhuriyeti’nde, gü-venmeyi istedi¤i ama hiç güvenme-di¤ini bildi¤im, ülkeyi korumakla, ülkede yaflayanlar›n ç›karlar›n› ve Cumhuriyeti savunmakla görevli ki-mi reski-mi kurumlar›n ne kadar inisi-yatifsiz ve ulusall›ktan ne kadar uzak oldu¤unu iyi ki görmedi diyo-rum. Necip, medyan›n ulusal olma-d›¤›n› çok iyi biliyordu ama, Türkiye Cumhuriyeti’nde ulusal diye bilinen pek çok kurumun tutumlar›n›, dira-yetsizliklerini ve yeteneksizliklerini iyi ki görmedi. Meclisin kendiyle iliflkili bir araya gelip de bir araflt›r-ma komisyonu kuraraflt›r-mam›fl olaraflt›r-mas›n› iyi ki görmedi. Atatürk’ün partisin-den baz› milletvekillerinin bu yönde bir çabas› var hepsine teflekkür edi-yorum ama en az›ndan bir grup top-lant›s›n› bu konuya özgülemek ya da araflt›rma komisyonu kurulabilmesi için gereken ço¤unlu¤u oluflturabil-mek mümkün olmuyor.
Keflke görseydi diye verebilece¤i-miz olumlu bir yan›t yok, iyi ki gör-medi¤i diyebilece¤imizse çok fley var. Ama Hablemito¤lu’nun ölü-münden önce özellikle son 2 y›ld›r yazd›klar›n› ve söylediklerini de-¤erlendirdi¤imizde bugüne dair pek çok soruya yan›t bulabiliyoruz. Peki, yaflasayd› ne de¤iflirdi bu ül-kede, nelerin bu denli pervas›zca gerçekleflmesine izin vermemek için çal›fl›rd›?
O gün iflaret etti¤i, deyim yerinde ise foyalar›n› bir bir ortaya döktü¤ü aktörlerin hepsi sahnede arz-› en-dam halindeler.
Hablemito¤lu gibi bir vatanseverin bugünü solumas› kolay olmazd›. Bu günleri görmemesi belki iyi ama, Türkiye’nin bu süreci Hable-mito¤lu, Mumcu, K›fllal›, Üçok, Ak-soy, Okkan, Dursun olamadan ya-flamas› kadersizlik. Peki bu günleri onlarla birlikte yaflayabilseydik…
Ah keflke dememiz için öldürül-düler, bunu hiçbir zaman
bilemeye-ce¤imiz için öldürüldüler, yaflanan süreçleri h›zland›rmak için öldürül-düler, yaflad›klar› dönemde ölümle-rinin belirli durumlar› kolaylaflt›r-mas› vs. vs. için öldürüldüler. Ayr›ca gerçekte biz bu günleri zaten onlarla yaflam›yor muyuz? Yafl›yoruz ki, ha-la her biri baflka yanha-lar› ve katk›ha-lar› ile gündemdeki yerlerini koruyorlar. Bu öldürülenler aç›s›ndan çok yücel-tici, ancak Türkiye için çok hazin...
Onlar›n varl›¤›, Türkiye’yi içeri-den ve d›flar›dan kuflatanlar›n ra-hats›zl›¤› anlam›na m› geliyor?
O zaman dört y›l önce de¤il, dört y›l sonra gerçekleflecek bir cinayetle karfl›lafl›rd›k biz. De¤iflen bir fley ol-mazd› bizim bafl›m›za geleceklere dair, Necip’in ölme biçimi aç›s›ndan. Türkiye aç›s›ndan…
Bugünleri görmeyebilirdik. Niçin, bugün onlar›n söylediklerini söyleyebilecek baflka ayd›n yok mu? Bilmem, bu sorunun yan›t› ken-dini ayd›n sayan insanlarda… Siz efliniz gibi ülkenin ayn› zamanda bir ayd›n ihanetiyle mi karfl› karfl›ya oldu¤unu düflünüyorsunuz?
Türkiye’de bir korkak ayd›n iha-neti var. Ama tabii ki insanlar›n hep-sini de ayn› kefeye koymak istemem. Vitrindekilerden söz ediyoruz.
Evet, yaln›zca dü¤ünlerde kalk›p oynayarak para almad›klar› eksik. Bafllar›ndan dolarlar, eurolar saç›l›-yor hepsinin. Alan da memnun, ve-ren de.
Türkiye’deki var olan durum ayn› zamanda bir sivil toplum cendere-si. Do¤rudan sözlük anlam›yla bakt›¤›n›zda karfl› olman›z gereken kavramlar de¤il bunlar. NGO’lar, yani hükümet d›fl› kurulufllar. Ama Hablemito¤lu bu durumu, GON-GO, hükümetlere ba¤l›/güdümlü hükümet d›fl› kurulufllar olarak ta-n›ml›yordu. Bütün bunlar›n d›fl›n-da Türkiye’de bu kuflatmaya karfl› olmaya çabalayan kendili¤inden do¤an ve bir kuruma, bir partiye sahip olmayan bir kitle de var. On-lar›n mücadelesi aç›s›ndan Hable-mito¤lu’nun ve varl›¤›n›n anlam› ne olabilirdi?
Onlar›n birlikte ç›kan sesiydi Ne-cip. Türkiye’deki ulusalc›lar da yük-selen bir önder kaybetti bir bak›ma. Yoksa o filanca kurumun bafl›na ge-lecekti meselesi de¤il bu, o kadar ba-sit de¤il. Oras› kamu çal›flanlar›n›n yeri, memur zihniyetiyle çal›flacakla-r›n yeri oralar. Necip bu anlamda bir memur olamazd› ki...
Siz çok daha demokratik, sivil bir hareketin içinde, önünde olmaktan söz ediyorsunuz onu hedef haline getiren durumu.
Bu yüzden yok.
Hablemito¤lu’nun, bugünü yaflaya-bildi¤ine, görebildi¤ine eminiz. Peki bugüne bakt›¤›nda iç rahatl›-¤›yla güvenebilece¤i bir kitle var m› bu ülkede?
Herkes namussuz de¤il elbette. Bir yandan onun difliyle t›rna¤›yla oluflmas›na çabalad›¤› bir vatanse-ver genç güç var, ama bu gençli¤in tümünün apolitik diye tan›mland›-¤›n› görüyoruz. Hablemito¤lu’nu tan›yabilmifl, bir yönüyle onun ted-risinden geçmifl genç kitleden bir fleyler umabilir miyiz?
Hiç umulmad›k bir fleyler olabilir gerçekten. Çünkü her fleye, tüm yafla-nanlara ve bast›r›lm›fll›¤a ra¤men Anadolu’yu iflgalden kurtarm›fl bir güç var bu topraklar›n yak›n tarihinde. "Herfleye ra¤men bu ülkede uya-n›k kalan bir kitle varsa, bunun ard›n-da bugün aram›zard›n-da olmayan Cumhu-riyet ayd›nlar›n›n çabalar› vard›r."
BİLDİREN
Hablemito¤lu ile onu sahiplenen gençlik aras›ndaki özdeflli¤in sebe-bi sebe-bir siyasal kimlik paralelli¤i mi? Evet, çünkü söylemleri çok ben-ziyor. Di¤er gençlik önderleriyle Ne-cip’in söylemleri çok farkl›. Bugün her fleye ra¤men ayakta kalan bir kit-le ve kitkit-leyi temsil eden bir kimlik varsa, Necip bu kimli¤i yarat›p da katledilen zincirin son halkas›d›r. Bu kitlenin uyan›k kalmas›nda bugün aram›zda olamayan her bir cumhu-riyet ayd›n›n›n ortak katk›s› vard›r. Bu kitlenin ve kitlenin içinde yer alan gençli¤in kolay harcanamaya-ca¤›n› düflünüyorum. Bu kitleyle Türkiye ça¤› yakalayabilir.
Bu kitle nas›l hareket etmeli peki? Örgütlenerek ve içlerinden ay-d›nlar yetifltirerek. Görünmeyen bin-lerce Hablemito¤lu yaratarak. Ama bunun ortal›kta yap›lmas›n›n sonuç-lar›n› yaflad›k, yeniden yaflamaya da gücümüz yok inan›n.
Hablemito¤lu’nun cumhuriyet tarih-çisi kimli¤ini dikkate alarak düflün-dü¤ümüzde, herfleye ra¤men güveni-lebilecek bir toplumsal güç bulabil-memizin nedeni, M.Kemal’le halk›n aras›ndaki arac›lar›n art›k kalkmaya bafllamas› olabilir mi?
Belki de. Tanr›’yla birey aras›nda iletiflim kurdu¤unu savlayarak, her fleyi özellefltirdikleri gibi dini de özellefltirenlerle, meta haline geti-renlerle, M.Kemal’le halk›n aras›nda arac›l›k yapmaya çal›flanlar› ayn› ke-fede de¤erlendirmek gerek. Ayn› ifl-levi görüyorlar bir bak›ma. O arac›-n›n ortadan kalkmas› gerek, öyle bir arac›ya ihtiyaç yok çünkü.
Bütün arac›lar ortadan kalk›nca, M.Kemal’i türlü oyunlara araç etme-ye çal›flanlar ortadan kalk›nca, M.Ke-mal capcanl› bir hale geliyor. Kimse-nin arac›l›¤›na ihtiyaç kalmaks›z›n, toplumun tümüyle iliflki kurabilir hale geliyor, öyle de¤il mi?
Bugün M.Kemal yafl›yor. Bu in-kar edilemez. Ama M.Kemal yafl›-yorsa, 1990 sonras›nda o u¤urda ya-flam›n› yitirenlerin çabalar› sayesin-de yafl›yor. Onlar›n arac›l›k çabas› içinde olmadan anlatt›klar›yla yafl›-yor. Bu adam›n heykelleri kalkmal›, yeryüzünde diktatör gibi, Ata-türk’ün ad› geçen tek anayasa
bizim-ki diyenlerin yan›lg›lar›n› da ortaya koyuyor yaflananlar.
O zaman, 1990 sonras›nda katledi-len tüm ayd›nlar›n ayn› düflünsel cephedeki kimselerden seçilmele-rinde yad›rganacak bir fley yok. He-deflerin Ankara’da olmas›nda da?
Elbette yok. ‹simler, temsilcisi ol-duklar› düflünsel yap›n›n ve de¤erle-rin ortakl›¤› rastlant› de¤il. ‹simlede¤erle-rin özellikle seçildi¤inin kan›t› bunlar. ‹n-sanlar›n, o ayd›nlarla buluflmas› isten-miyor çünkü. Onlar›n ayd›nl›¤›n›n halka yans›mas›ndan korkuluyor apaç›k. Ankara’n›n neredeyse bafl-kentli¤inin sorguland›¤› bir dönem-de, Ankara zihniyetini savunanlar›n hedeflenmesi rastlant› olur mu hiç.
Türkiye’de Ankara-‹stanbul çat›fl-mas›yla görünen, kapitalizm ve ulusal devletler çat›flmas›n›n sonu-cu mu bütün bunlar?
Sadece o de¤il, ayn› zamanda pa-rayla, paray› elinde bulunduranlarla insani de¤erlerin çat›flmas›.
O zaman kay›p yaln›zca Türkiye Cum-huriyeti’nin de¤il, insanl›¤›n kayb›.
Nas›l Türkiye Cumhuriyeti kurul-du¤unda mazlum milletlere önder olduysa, y›k›ld›¤›nda da onun tersine bir örnek yarat›lmak isteniyor. Türki-ye’nin bu denli kuflat›lmas›n›n ve bu kuflatmaya direnen ayd›nlar›n›n ya-flama haklar›n›n ellerinden al›nmas›-n›n nedenlerinden biri de bu bence. Geliflmifl ülkelerde de yap›l›yor bu asl›nda. Örne¤in, ‹ngiltere’de, Irak’ta kimyasal silah yoktur diyen bir hü-kümet dan›flman› da evinin yak›n›n-da ölü bulunuyor. Önemli olan neye hizmet etti¤i bu suikastlar›n.
Ortado¤u ülkelerinde de suikastlar yaflan›yor, Irak’ta iflgalden sonra 300 ayd›n katledildi, halk›n topar-lan›fl›n› sa¤layabilecek, direnifli ör-gütleyebilecek ayd›nlar katledildi. Suriye’de, ‹ran’da benzer durumlar yafland›. Venezuella’da savc› Dani-lo Anderson’un katledilifli de ben-zer bir durum. Bu ayn› zamanda ezilen uluslar›n kaderi galiba.
Onun için Türkiye Cumhuriyeti y›k›labilirse, o ülkelerin hepsine benzer bir mesaj verilmifl olacak. Ay-d›nlar›n hedeflenmesinde amaç di-renme gücü tafl›yan kitleleri sindire-rek güçsüzlefltirmektir. Öyle bir noktaday›z ki asl›nda aklar ve kara-lar çok belli. Sapkara-larla samankara-lar eski-si kadar birbirine kar›fl›k de¤il. Ulu-salc› kesimdeki da¤›n›kl›k çözümle-nebilse bunlar›n hiçbirinden söz et-meyece¤iz inan›n.
Bütün bunlar› söyleyenler bir ser-mayeye sahip de¤iller bu ülkede.
Bir ‹ngiliz atasözü var."Para, ko-nuflur." Gerçekten de öyle. Ülkede sermayeyi elinde tutanlar›n tutumu, ihanet içindeki ayd›nlardan çok fark-l› de¤il. Bu manzara içinde US‹AD’›n duruflu ve pratikleri hemen öne ç›k›-yor. T›pk› di¤er sermaye birlikteli¤i-nin apaç›k ortada olmas› gibi. Ulusal kalma mücadelesi veren sermayenin güçlü bir dayan›flma ve birlik içinde olmalar› gerekiyor. Ulusalc› çok faz-la ifladam› ve sanayici var. Dofaz-lay›s›y- Dolay›s›y-la US‹AD’›n önderli¤i de bu aç›dan çok önemli. Ama US‹AD üyeleri, ül-keyi yabanc› sermayeye kay›ts›zca kimi zaman alenen kimi zaman by-pass ederek açanlar gibi olmad›klar› için varl›klar›n› sürdürme mücadele-si veriyorlar. Onlar, tekelleflme ve ya-banc› sermaye karfl›s›nda var olmaya çabal›yorlar.
"Bugün içinde yaflad›¤›m›z dün-yada en muhtaç oldu¤umuz fleye, birli¤e davet ediyoruz sizleri...
Türk gibi hissetmeye, Türk gibi düflünmeye ve Türk gibi çal›flmaya... Birbirimizin hakk›n› aramaya, birbirimiz için ölmeye...
Tek bir kalp gibi atmaya... Hayal de¤il bu.
Yaln›z senin ya da benim için de¤il. Ad›n› tafl›yanlar için, anan, ba-ban, atan için."
Dr.Necip HABLEM‹TO⁄LU, 1977.
47
YORUM
U¤ur MUMCU