E-Ticarette Tüketici Davranışları ile İlgili Yapılan Çalışmalar

Aksoy (2006) yapmış olduğu çalışmada, tüketicilerin online pazarlara ve uygulamalara yönelik güven tutumlarını incelemiştir. Çalışmada, tüketicilerin online pazarlarda bulunmak ve dolaşmaktan keyif aldıkları, ancak kredi kartı bilgilerinin verilmesi gibi yüksek risk içeren işlemleri gerçekleştirmek ile ilgili negatif bir tutuma sahip olduklarını belirlemiştir.

Saydan (2008) yapmış olduğu çalışmada, sanal pazarlardaki online alışverişe dair tüketicilerin algılamalarını ve ortaya koydukları fiili davranışları incelemiştir. Çalışmada online alışveriş tecrübesine sahip tüketicilerle geleneksel yöntemlerle alışveriş yapan tüketiciler arasında demografik özellikler, algılanan risk ve faydalar arasında anlamlı farklılıklar olduğunu belirlemiştir.

Yılmaz vd. (2010) yaptıkları çalışmada, Teknoloji Kabul Modeli kapsamında online alışveriş yapmış tüketicilerin algıladığı riskin, e-ticarete ilişkin tutum ve online alışveriş niyetleri üzerindeki nedensel ilişkileri incelemişlerdir. Çalışmada, “Gitti Gidiyor” dan en az bir kez alışveriş yapmış üyelere web sayfası üzerinden yaptıkları e-ankette e-ticaret yapan tüketicilerin sistemi kullanmaya ilişkin algıladıkları risk düzeylerinin e-ticarete ilişkin tutumlarını negatif yönde etkilediğini belirlemişlerdir. Sanal ortamda doğal bir sonuç olan risk kavramının algılanan kullanışlılık ve tutum üzerindeki etkisinin e-servis sağlayıcıların dikkat etmesi gereken önemli bir husus olduğunu saptamışlardır.

Ayden ve Demir (2011) yaptıkları çalışmada, tüketicilerin e-ticareti tercih etme derecelerini ile olumlu veya olumsuz tercihlerinin altında yatan nedenleri belirlemişlerdir. E-ticareti tercih eden katılımcıların tercihlerinde ön plana çıkan unsurların, geleneksel alışveriş yöntemlerine göre daha çok seçenek sunması, kolaylığı ve rahatlığı, taksitlendirmede sunduğu imkan çeşitliliği, tüketim sonrası müşteri memnuniyetini artırıcı uygulamalar, zaman tasarrufu ve tanıdık tavsiyeleri ve yaygın tanınırlık olduğunu belirtmişlerdir.

Yayar ve Sadaklıoğlu (2012) yaptıkları çalışmada, tüketicilerin online alışveriş yaptıkları zaman en çok tercih ettikleri kategorinin elektronik eşyalar olduğunu belirlemişlerdir. Buna ek olarak alışverişte teslimat süresinin uzun sürmesi, aldatıcı ve yanıltıcı reklamların yayınlanması gibi tüketicilerin alışveriş davranışını etkileyen problemlerle karşılaştığını tespit etmişlerdir. Çalışmalarında, en çok genç ve orta

79

yaştaki tüketicilerin alışveriş yaptıklarını belirleyerek tüketicilerin eğitim seviyesi ve gelir düzeylerine göre online alışveriş yapma tercihleri arasında doğru yönlü bir ilişki olduğunu ve bu ilişkinin anlamlı olduğunu tespit etmişlerdir.

Türker ve Özaltın Türker (2013) yaptıkları çalışmada, Türkiye’ye gelen turistler üzerinde internet üzerinden turistik ürün alışverişini Teknoloji Kabul Modeli ile incelenmişlerdir. Çalışmaları sonucunda turistlerin kullanışlılık, kullanım kolaylığı, güven ve haz algılarının e-alışverişe ilişkin tutumlarını etkilediği belirlemişlerdir. Katılımcıların alışveriş niyetlerinin her zaman davranışa dönüşmediği ifade etmişlerdir.

Oskaybaş vd. (2014) yaptıkları çalışmada, online alışverişte tüketici tercihlerini belirleyen unsurların belirlemişlerdir. Araştırmanın bulgularına göre, online perakendecilikte sistem kalitesi, servis kalitesi, bilgi kalitesi ve güveninin pozitif yönlü müşteri bağlılığı üzerinde etkisi vardır. Bilgi kalitesi faktörünün diğer tüm faktörler ile arasında pozitif bir ilişkinin bulunduğunu ve en yüksek korelasyon “müşteri bağlılığı” değişkenine ait olduğunu ifade etmektedirler. Çalışmalarında tüketicilerin online alışverişlerde tercihlerini belirleyen unsurların neler olduğu araştırılmış ve sonuç olarak anlamlı ilişkiler tespit etmişlerdir.

İşler vd. (2014) yaptıkları çalışmada, elektronik ortamda yapılan alışveriş davranışlarına belirlemek üzere bir durum değerlendirme çalışması incelemişlerdir. Çalışmalarında internetten alışveriş yapma tecrübesi olan tüketicilerin e-ticarete daha olumlu bir tutum sergiledikleri bulunmuştur. Fakat internetten alışveriş yapma tecrübesi olan tüketicilerin de güvenirlilikle ilgili hala kuşku içinde oldukları tespit etmişlerdir.

Aydın ve Derer (2015) yaptıkları çalışmada, e-ticaret yapan ve yapmayan tüketicilerin güven bazında satın alma davranışı ile demografik değişkenler arasında bir ilişki olup olmadığını incelemişlerdir. Çalışmalarında güven faktörünün satın alma karar aşamasında etkili olduğunu tespit etmişlerdir.

Kubaş vd. (2016) yaptıkları çalışmada, Tekirdağ ilindeki tüketicilerin internetten satın alma hakkındaki düşüncelerini ortaya koyarak, tüketicilerin internetten satın almaya karşı yaklaşımlarını incelemişlerdir. Çalışmalarında kullanım

80

niyetini en çok etkileyen faktörün algılanan kolaylık ve kullanışlılık olduğunu tespit etmişlerdir.

Kızılyalçın ve Gürdin (2017) yaptıkları çalışmada, tüketicilerin e-ticareti kullanma alışkanlıkları, e-ticarete bakış açısı ve internet ortamında alışveriş yaparlarken kendilerini ne derece güvende hissettiklerine dair verileri analiz etmişlerdir. Çalışmalarında e-ticaretin birçok kolaylık sağlamasına rağmen öğrenciler üzerinde çok fazla etkin olmadığı gözlemleyerek e-ticareti riskli gören tüketicilerin, mağazadan alışveriş yapmayı daha eğlenceli gördüğünü belirlemişlerdir. Tüketicilerin demografik özellikleri ve internet kullanım sıklıkları bazında e-ticaret her ne kadar hayatı kolaylaştıran bir ticaret türü gibi görünse de belirli riskler taşıması açısından kaçınılması da gereken dolayısıyla “güvenli olmayan” bir ticaret türü sonucuna ulaşmışlardır.

81

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM