için kullanılan bir istatistik yöntemidir (Nakip, 2006: 342). Korelasyon analizinde amaç; bağımsız değişken (X) değiştiğinde, bağımlı değişkenin (Y) ne yönde değişeceğini görmektir. Korelasyon analizi sonucunda, doğrusal ilişki olup olmadığı ve varsa bu ilişkinin derecesi korelasyon katsayısı ile hesaplanır. Korelasyon katsayısı “r” ile gösterilir ve -1 ile +1 arasında değerler alır (Kalaycı, 2009: 116). Korelasyon katsayısının aldığı değerler; 0,00 ile 0,25 arasında ise çok zayıf düzeyde ilişki, 0,26 ile 0,49 arasında ise zayıf düzeyde ilişki, 0,50 ile 0,69 arasında ise orta düzeyde ilişki, 0,70 ile 0,89 arasında ise yüksek (kuvvetli) düzeyde ilişki ve 0,90 ile 1,00 arasında ise çok yüksek (çok kuvvetli) düzeyde ilişki olduğu kabul edilebilir (Kalaycı, 2009: 116).
Bireysel yenilikçilik bileşenleri olan değişime direnç, değişime açıklık, fikir önderliği ve risk alma ile hizmet yeniliği performansı bileşenleri olan çalışan iş birliği, süreç ve kaynak oluşturma davranışı, çalışanların yenilikçi hizmet davranışı ve yeni hizmet geliştirme arasındaki ilişkiler korelasyon analizi ile araştırılmıştır. Analiz sonucunda elde edilen bulgular Tablo 11’de özetlenmektedir.
Tablo 11: Bireysel Yenilikçilik Bileşenleri ile Hizmet Yeniliği Performansı Bileşenleri Arasındaki Korelasyona Yönelik Bulgular
Çalışan İş
Birliği Oluşturma Davranışı Süreç ve Kaynak
Çalışanların Yenilikçi Hizmet Davranışı Yeni Hizmet Geliştirme Değişime Direnç r ,288** ,318** ,310** ,212** p ,000 ,000 ,000 ,000 n 330 330 330 330 Değişime Açıklık r ,158** ,252** ,231** ,152** p ,004 ,000 ,000 ,006 n 330 330 330 330 Fikir Önderliği r ,071 ,129* ,122* ,036 p ,201 ,019 ,026 ,509 n 330 330 330 330 Risk Alma r ,148** ,226** ,265** ,188** p ,007 ,000 ,000 ,001 n 330 330 330 330
Aşçıların değişime direnç düzeyleri ile çalışan iş birliği davranışları arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,288). Aşçıların değişime direnç düzeyleri arttıkça iş birliği davranışları da artmakta; değişime direnç düzeyleri azaldıkça iş birliği davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1a kabul edilmiştir.
Aşçıların değişime direnç düzeyleri ile süreç ve kaynak oluşturma davranışı arasında pozitif yönlü orta bir ilişki vardır (r=0,310). Aşçıların değişime direnç düzeyleri arttıkça süreç ve kaynak oluşturma davranışları da artmakta; değişime direnç düzeyleri azaldıkça süreç ve kaynak oluşturma davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1e kabul edilmiştir.
Aşçıların değişime direnç düzeyleri ile yenilikçi hizmet davranışı arasında pozitif yönlü orta bir ilişki vardır (r=0,310). Aşçıların değişime direnç düzeyleri arttıkça yenilikçi hizmet davranışları da artmakta; değişime direnç düzeyleri azaldıkça yenilikçi hizmet davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1ı kabul
edilmiştir.
Aşçıların değişime direnç düzeyleri ile yeni hizmet geliştirme davranışı arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki bulunmaktadır (r=0,212). Aşçıların değişime direnç düzeyleri arttıkça yeni hizmet geliştirme davranışları da artmakta; değişime direnç düzeyleri azaldıkça yeni hizmet geliştirme davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1l kabul edilmiştir.
Aşçıların değişime açıklık düzeyi ile çalışan iş birliği arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,158). Aşçıların değişime açıklık düzeyleri arttıkça iş birliği davranışları da artmakta; değişime açıklık düzeyleri azaldıkça iş birliği davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1b kabul edilmiştir.
Aşçıların değişime açıklık düzeyi ile süreç ve kaynak oluşturma davranışı arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,252). Aşçıların değişime açıklık düzeyleri arttıkça süreç ve kaynak oluşturma davranışları da artmakta; değişime açıklık düzeyleri azaldıkça süreç ve kaynak oluşturma davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1f kabul edilmiştir.
Aşçıların değişime açıklık düzeyi ile çalışanların yenilikçi hizmet davranışı arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,231). Aşçıların değişime açıklık düzeyleri arttıkça yenilikçi hizmet davranışları da artmakta; değişime açıklık düzeyleri azaldıkça yenilikçi hizmet davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1i
kabul edilmiştir.
Aşçıların değişime açıklık düzeyi ile yeni hizmet geliştirme davranışı arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,152). Aşçıların değişime açıklık düzeyleri arttıkça yeni hizmet geliştirme davranışları da artmakta; değişime açıklık
düzeyleri azaldıkça yeni hizmet geliştirme davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1m kabul edilmiştir.
Aşçıların fikir önderliği ile süreç ve kaynak oluşturma davranışı arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,129). Aşçıların fikir önderliği düzeyleri arttıkça süreç ve kaynak oluşturma davranışları artmakta; fikir önderliği düzeyleri azaldıkça süreç ve kaynak oluşturma düzeyleri de azalmaktadır. Dolayısıyla H1g
kabul edilmiştir.
Aşçıların fikir önderliği ile çalışanların yenilikçi hizmet davranışı arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,122). Aşçıların fikir önderliği düzeyleri arttıkça yenilikçi hizmet davranışları da artmakta; fikir önderliği düzeyleri azaldıkça yenilikçi hizmet davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1j kabul edilmiştir.
Aşçıların fikir önderliği düzeyleri ile çalışan iş birliği arasında yapılan korelasyon analizi sonucunda iki değişken arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (r=0,71). Dolayısıyla H1c reddedilmiştir.
Aşçıların fikir önderliği düzeyleri ile yeni hizmet geliştirme davranışları arasında yapılan korelasyon analizi sonucunda iki değişken arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (r=0,36). Dolayısıyla H1n reddedilmiştir.
Aşçıların risk alma düzeyleri ile çalışan iş birliği davranışları arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,148). Aşçıların risk alma düzeyleri arttıkça iş birliği davranışları da artmakta; risk alma düzeyleri azaldıkça iş birliği davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1d kabul edilmiştir.
Aşçıların risk alma düzeyleri ile süreç ve kaynak oluşturma davranışları arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,226). Aşçıların risk alma düzeyleri arttıkça süreç ve kaynak oluşturma davranışları da artmakta; risk alma düzeyleri azaldıkça süreç ve kaynak oluşturma davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1h
Aşçıların risk alma düzeyleri ile çalışanların yenilikçi hizmet davranışları arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,265). Aşçıların risk alma düzeyleri arttıkça yenilikçi hizmet davranışları da artmakta; risk alma düzeyleri azaldıkça fikir üretme davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1k kabul edilmiştir.
Aşçıların risk alma düzeyleri ile yeni hizmet geliştirme davranışları arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki vardır (r=0,188). Aşçıların risk alma düzeyleri arttıkça yeni hizmet geliştirme davranışları da artmakta; risk alma düzeyleri azaldıkça yeni hizmet geliştirme davranışları da azalmaktadır. Dolayısıyla H1o kabul edilmiştir.