BÖLÜM II UZAY KAFES SİSTEMLER
2.6 Uzay Kafes Sistemlerin Bileşenleri
2.6.1 Düğüm noktaları
Uzay kafes sistemlerin en önemli yeri olan düğüm noktaları, çelik çubuk elemanların tek noktada birleştirip mafsallanmasını sağlayan ve sisteme gelen bütün dış yüklerin ilk tesir ettiği yerdir. Düğüm noktalarının değişik biçimlerdeki çözümü, birbirinden farklı yapı sistemlerini oluşturmuştur. Bu yapı sistemleri düğüm noktalarının kendi isimleriyle
37
anılmaktadır. Bu sistemler içinde en yaygın kullanılan ve en bilinen mero düğüm sistemidir.
Çeşitli yapı sistemlerine göre farklı özellikte olan düğüm noktaları vasıtasıyla, dikme ve diyagonallere gelen yapı yükleri mesnetlere iletilmektedir. Düğüm noktaları, uzay kafes sistemlerde çubuklara göre çok daha önemli öğelerdir. Birçok çubuğu tek noktada birleştirerek, sistemin bütün olarak çalışmasını sağlamaktadır.
Şekil 2.41. Uzay kafes sistem elemanları
2.6.1.1 Düğüm noktaları türleri
2.6.1.1.1 Mero düğüm noktası
Dr. Max Mengeringhausen tarafından ilk kez 1942 yılında kullanılan bu sistem, halen uzay kafes sistemi yapımında kullanılan en iyi ve popüler sistemlerden bir tanesidir. Mero sistem üzerinde en fazla 18 delik bulunan içi dolu özel olarak yapılmış çelik kürelerdir.
Fotoğraf 2.7.'de verilmiş olan birleşim küreleri Alman DIN 17200 normuna göre 1040 çelikten sıcak dövme yöntemi ile üretilmektedir. Şekil 2.42.'de de görüldüğü gibi kürelerin çapları yapı tasarısına bağlı bir şekilde 60 mm ile 190 mm arasında
38
değişmektedir. Çubukların montajı için mero kürelerine dişli cıvata delikleri açılır. Bu deliklerin sayısı, açı ve çapları uzay kafes sistemin biçim ve diğer özelliklerine bağlı bir şekilde ayarlanmaktadır.
Şekil 2.42. Mero sistem küre tipleri
Bu sistemi söküp başka bir yerde kullanmak mümkündür. Estetiktir. Düğüm noktaları küçük ve düzgündür, montajı kolaydır. Birleşimlerin zayıf mukavemeti ve pahalı olması sistemin olumsuz yanlarıdır. Şekil 2.43.'de mero düğüm noktasının çubuk elemanlarla birleşim şekli verilmiştir.
Fotoğraf 2.7. Düğüm noktası birleşim küreleri
2.6.1.1.2 Wachsmann düğüm noktası
Bu sistem ilk olarak uçak hangarlarının üstlerinin örtülmesinde kullanılmıştır. Bu sistem Amerika patentli ve 1946 tarihlidir. Düğüm noktaları mafsallı olan diğer bir düğüm noktası tipidir. Karmaşık yapısı nedeniyle günümüzde kullanılmamaktadır. Şekil 2.44.'de görüldüğü gibi köşegenlerin tırnaklar yardımıyla birleşimini sağlayan çeneler
elemanların üzerine bağlanmı verilmiştir.
Fotoğraf 2.8.
39
lanmıştır. Fotoğraf 2.8.'de bir wachsmann düğüm noktası teşkili
Şekil 2.43. Mero düğüm noktası
Şekil 2.44. Wachsmann düğüm noktası
Fotoğraf 2.8. Wachsmann düğüm noktası
2.6.1.1.3 Oktaplatte düğüm noktası
Mannesmann şirketi tarafından geli yarım küre ve bu kürelerin arasında ba
halkadan oluşan düğüm noktasına kaynaklanır. Çubuklar ta bir araya getirilir (Tekgüvercin, 2002).
Sadece çatı taşıyıcı sistemi yapımında kullanılır. Sistem çubuklarının do noktası üretim detayına ba
yapılabilir. Kuruluş şekli güzel görünümü, büyük rijitli kolay gerçekleştirilen kaynak i
örnekleri verilen Octaplatte düğüm noktası
sökülmesinin zor oluşu, boru uzunluklarının kesin olarak belirlenmesi gereklili büyük açıklıkların geçilmesinde kullanılamamasıdır (Tekgüvercin, 2002).
Fotoğraf 2.9.
2.6.1.1.4 Stefan de Chateau
Stefan de Chateau tarafından Fransa’da üretilen bu düğüm noktası sistemi, kaynaklı yapısı nedeniyle octaplatte sistemine benzemektedir. Düğüm noktaları; e
aynı noktada kesişen altı adet boru en kesitli çubu bombeli dökme çelik iki yarım kabuktan olu
40
Oktaplatte düğüm noktası
irketi tarafından geliştirilmiştir bir sistemdir. Sistemde çubuklar, iki adet yarım küre ve bu kürelerin arasında bağlantıyı sağlayan, dayanımını
üm noktasına kaynaklanır. Çubuklar taşınabilir ş bir araya getirilir (Tekgüvercin, 2002).
ıyıcı sistemi yapımında kullanılır. Sistem çubuklarının do yına bağlı olmadan belirlenebildiği için, tonoz
Kuruluş şekli oldukça basittir. Boru uçlarında özel kesim gerektirmemesi, güzel görünümü, büyük rijitliği, eğri yüzeylerin kurulabilmesine olanak sa
tirilen kaynak işlemleri gibi üstünlükleri vardır. Fotoğraf 2.9.'da Octaplatte düğüm noktasının sakıncaları ise, kurulduktan sonra sökülmesinin zor oluşu, boru uzunluklarının kesin olarak belirlenmesi gereklili
geçilmesinde kullanılamamasıdır (Tekgüvercin, 2002).
Fotoğraf 2.9. Octaplatte düğüm noktası örnekleri
Stefan de Chateau düğüm noktası
Stefan de Chateau tarafından Fransa’da üretilen bu düğüm noktası sistemi, kaynaklı octaplatte sistemine benzemektedir. Düğüm noktaları; e
en altı adet boru en kesitli çubuğun birleşimine
bombeli dökme çelik iki yarım kabuktan oluşur. Bu kabuklar kaynakla birle
tir bir sistemdir. Sistemde çubuklar, iki adet layan, dayanımını arttıran metal bir şekilde fabrikalarda
ıyıcı sistemi yapımında kullanılır. Sistem çubuklarının doğrultusu düğüm i için, tonoz şeklinde taşıyıcılar oldukça basittir. Boru uçlarında özel kesim gerektirmemesi, ri yüzeylerin kurulabilmesine olanak sağlaması ve mleri gibi üstünlükleri vardır. Fotoğraf 2.9.'da akıncaları ise, kurulduktan sonra sökülmesinin zor oluşu, boru uzunluklarının kesin olarak belirlenmesi gerekliliği ve çok
geçilmesinde kullanılamamasıdır (Tekgüvercin, 2002).
Octaplatte düğüm noktası örnekleri
Stefan de Chateau tarafından Fransa’da üretilen bu düğüm noktası sistemi, kaynaklı octaplatte sistemine benzemektedir. Düğüm noktaları; eş düzlemli ve olanak verir. Hafif ur. Bu kabuklar kaynakla birleştirilir. Üst
41
ve alt başlık ağlarının çubukları düğümlerinin içine yerleştirildikten sonra boyları ayarlanır ve kaynaklanır. İki ağ arasındaki örgü çubukları ise doğrudan kabukların üzerine kaynaklanır. Kaynak dikişlerinin karmaşıklığını gidermek için örgü çubuklarının uçları dolu gövdelidir (Tekgüvercin, 2002).
Bu sistemle eğri yüzeyli sistemleri oluşturmak belli sınırlar içinde mümkündür. Kubbe ve tonoz yapılarda, çok sayıda çift katlı ızgarada oldukça başarılı bir şekilde kullanılır. Bu sistem özellikle büyük açıklıklı çatılarda uygun çözümler vermektedir.
Çubuk boylarının ayarlanabilmesi kolaylığı, çubukların düğüm noktalarında oynatılabilmeleri nedeniyle küçük açı değişimleri yapılabilmesi, dolayısıyla eğri yüzeylerin kurulabilmesi, kolay yapılan kaynak işlemleri, güzel görünümlü düğüm noktaları ve büyük rijitlik bu düğüm noktasının olumlu yanlarıdır. Ancak bu düğüm noktasını sökmek zordur ve sadece üç doğrultulu düzenlemelere uygundur (Tekgüvercin, 2002).