• Sonuç bulunamadı

Günümüzde, öğrencilerin ve toplumun gereksinimleri yeniden gözden geçirilerek öğrenme ortamlarının koşullara ve beklentilere uygun olarak düzenlenmesi zorunlu hale gelmiştir. Bu tür öğretim ortamlarının hazırlanabilmesi için de öğrencileri bilgiye ulaştıracak, bilginin kullanılması, üretilmesi ve iletilmesini sağlayacak her türlü aracı kullanabilme olanaklarının sağlanması gerekir. Ayrıca; öğretmenlerinde belli becerilere sahip olması ve teknolojiden yararlanması gerekmektedir (Akkoyunlu 2002).

Öğretmen yetiştiren kurumlar olarak Eğitim Fakültelerinde öğrenim gören öğretmen adaylarının söz konusu teknolojiyi teorik derslerde de kullanma becerisine kavuşturulmuş olmaları ve bu yönde eğitilmeleri gelecekte bilgi toplumu olma yolundaki en önemli gelişmelerden biri olacaktır. Ülkemizde bilgisayar ve internet teknolojilerinin eğitim ve öğretim sisteminde önemli ölçüde kullanılmaya başlanması günümüzün öğretmen adaylarının göreve başladıklarında mesleki becerilerini daha ileri götürerek, bilişim ve iletişim teknolojileriyle bütünleşmelerine önemli derecede katkılar sağlayabilir (Akın,2007).

Halen görev başında olan öğretmenlerin kullandığı klasik öğretim yöntemlerini değiştirmeleri oldukça zordur. Birden bire önceki yaklaşımlarını terk etmeleri, görsel ve işitsel teknolojileri derslerinde istendik düzeyde kullanmaları zaman alabilir (Akın,2007). Öğretmen sınıfta bilgisayarın etkili bir araç olarak kullanılması için temeldir. Öğretmenlere bilgisayar kullanma ile ilgili beceriler ve kendine güven kazandırma ile programlarını bilgisayar ile birleştirme için öğrenme stratejileri konusunda eğitim fırsatları sunulmalıdır (Aktaş-Arnas,2005). Bu nedenle görev yapan öğretmenlere hizmet içi eğitimler verilerek bilgisayarı derslerde kullanmaları sağlanabilir. Bu sayede öğretmenler, teknolojinin yani BDÖ’ in derslerde kullanılmasında öğrencilere doğru rehberlik yapabilirler.

Öğretmene bilgisayar kullanımı konusunda verilmesi gereken destekler şunlardır;

• Bilgisayar parçalarını tanıtma ve görevlerini öğretme. • Bilgisayar ve donanımlarının nasıl çalıştığının öğretilmesi • Bilgisayar ve donanımlarının gerekli bakımlarının öğretilmesi • BDÖ’ de kullanması gereken programların öğretilmesi. • Bilgisayar teknolojisini nasıl takip edildiğinin öğretilmesi

• Amacına uygun bilgisayar yazılımlarını bulması ve kullanabilmesi • Hazır yazılımları öğretim programına nasıl uyarlayacağının

öğretilmesi

• Kendisinin basit bir eğitsel yazılım hazırlamasının sağlanması.

Çevik (2006)’e göre BDÖ’ de geleneksel öğretime nazaran öğretmenlerin rolü azalmamakta, tam tersine artmaktadır. BDÖ’ de öğretmenlerin üstlenebilecekleri roller aşağıdaki gibi özetlenebilir:

• Bilgisayar sisteminin temel parçalarını adı ve ilişki yönünden tanıma

• Bilgisayar okuryazarlığı için temel becerilere sahip olma • BDE’ in amacını ve ilkelerini açıklayabilme

açıklayabilme

• Öğrencilere rehberlik edebilme

• Bilgisayar teknolojisindeki gelişmeleri sürekli olarak izleyebilme • Amacına uygun donanımı seçebilme ve temin etme

• Bilgisayar sisteminin temel bileşenlerini çalıştırma • Bir bilgisayar sisteminin bakım ihtiyaçlarını bilme • Giriş-çıkış birimlerini ve işlevlerini açıklama. • Bellek-depolama birimlerini bilme

• Basit kullanım arızalarını ve çözüm yollarını bilme • Dersler için soru bankasını oluşturma

• Bilgisayarı ölçme değerlendirmede kullanma • Bilgisayarı araştırma amaçlı kullanmayı bilme

• Yüksek kaliteli yazılımları düşük kaliteli yazılımlardan ayırabilme • Programlama mantığına sahip olma

• Amaca uygun yazılım temin etme ve seçme • Basit düzeyde eğitsel yazılım geliştirme • Bilgisayarı eğitim programına uyarlayabilme • Bilgisayarlı eğitim ortamı için sınıfı organize etme • Mevcut bir eğitsel yazılımı değiştirme-uyarlama • Eğitsel yazılımları derste kullanabilme

Öğretmenler bu rolleri doğru bir şekilde öğrenip uygulayarak öğrencilerine iyi bir rehberlik yapabilirler. Böylece BDÖ’ nün yararlı yönleri eğitime yansıtılmış olur. Bilgisayar destekli öğretimin yaralı yönlerinin eğitime yansıması sadece öğretmenlerin iyi eğitim almalarının yanında okulların yeterli donanımlara sahip olmaları ve iyi hazırlanmış ders yazılımlarının bulunmasıyla da sağlanmış olur.

2.5. Yapılan çalışmalar

Bilgisayar destekli eğitim, özellikle ilkokul öğrencilerinin başarılarını çok etkilemekte, ortaöğretim öğrencilerini orta düzeyde, üniversite öğrencilerinin başarılarını ise çok az etkilemektedir (Senemoğlu,1998).

Arıkan (2003) araştırmasını, fen öğretiminde bilgisayarın, ders sunu

(canlandırma, 3 boyutlu animasyon), etkileşimli alıştırma-tekrar, problem çözme ve değerlendirme aracı olarak kullanımının geleneksel metotlara göre öğrenci başarısına etkisini belirlemek amacı ile gerçekleştirmiştir. Bilgisayarın; ders sunu (canlandırma, 3 boyutlu animasyon), etkileşimli alıştırma-tekrar, problem çözme ve değerlendirme aracı olarak bilgisayar destekli öğretim uygulaması yapılan deney grubundaki öğrencilerin fen başarı düzeyleri, öğrenmede kalıcılık göstermeleri ile geleneksel yöntemlerin kullanıldığı kontrol grubundaki öğrencilerden daha anlamlı olduğu görülmüştür.

Görpeli (2003) araştırmasında lise 1 programında yer alan mitoz ve mayoz

bölünme konusunun Bilgisayar Destekli Öğretim ile geleneksel yöntemin, öğrenci başarısı üzerindeki etkilerini incelemiştir. Bu çalışma sonucunda mitoz ve mayoz bölünme konusunun öğrenilmesinde deney grubuyla yapılan bilgisayar destekli öğretim yönteminin kontrol grubuyla yapılan geleneksel öğretim yöntemine göre daha etkin olduğu görülmüştür.

Kirnik (1998) tarafından yapılan “7. Sınıf Düzeyinde Denklemler

Konusunun Öğretiminde Bilgisayar Destekli Öğretim Yöntemi İle Geleneksel Yöntemin Öğrenci Başarısına Etkisi” adlı araştırmada, 7. sınıf düzeyinde denklemler konusunun öğretiminde bilgisayar destekli öğretim yöntemi ile geleneksel yöntemin öğrenci başarısı üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırma 1996–1997 öğretim yılı, birinci dönemde Ağa Ceylan İlköğretim Okulu, Çankaya Anadolu Lisesi ve Ankara Anadolu Lisesi okullarına devam eden 198 yedinci sınıf öğrencisi üzerinde, kontrol gruplu ön test-son test deneysel modeli uygulanmıştır. Araştırma sonucunda Ankara Anadolu Lisesi’nde bilgisayar destekli öğretim yönteminin geleneksel öğretim

yönteminden daha etkili olduğu görülmüştür. Ama Çankaya Anadolu Lisesi ve Ağa Ceylan İlköğretim okullarında bilgisayar destekli öğretim yönteminin geleneksel yöntemden üstün olamadığı görmüştür.

Köse vd. (2003) yaptıkları çalışmada, Fotosentez konusundaki kavram

yanılgılarının giderilmesinde bilgisayar destekli öğretimin (BDÖ) etkisini araştırmışlardır. Bu çalışmalarında Trabzon ilinin merkezine bağlı bir düz lisede iki gruptan oluşan toplam 53 lise üçüncü sınıf öğrencisi kullanmışlardır. Yaptıkları analizler sonucunda BDÖ’ in geleneksel öğretim metoduna göre daha etkili olduğu bulmuşlardır.

Şen (2001) “Fizik Öğretiminde Bilgisayar Destekli Yeni Yaklaşımlar” adlı çalışmasında hazırladığı simülasyon deneyleri sayesinde fizik öğretiminde yapılamayan deneylerin daha kolay ve ekonomik olmasını sağlamıştır.

Yenice vd. (2003), yaptıkları çalışmalarında Fen Bilgisi dersinde BDÖ’ nün

öğrenci başarısına etkisini araştırmışlardır. Deney ve kontrol grubu sekizinci sınıf öğrencilerinden oluşan toplam 70 öğrenciye ‘genetik’ ünitesini işlemiştir. Yapılan analizler sonucunda BDÖ’ in verildiği deney grubu kontrol grubuna göre daha başarılı olmuştur.

Tezcan ve Yılmaz (2003), “Kimya Öğretiminde Kavramsal Bilgisayar

Animasyonları İle Geleneksel Anlatım Yöntemin Başarıya Etkileri” adlı çalışmalarında, kimya öğretiminde yaygın olarak kullanılan “Geleneksel Anlatım Yöntemi” ile kavramsal bilgisayar animasyonlarının kullanılmasıyla gerçekleştirilen “Bilgisayar Destekli Öğretim” yöntemlerinin başarıya etkisinin karşılaştırılması yapmışlardır. Sonuçlar değerlendirildiğinde, deney grubunun daha başarılı olduğu saptandı. Ayrıca, başarının cinsiyete bağlı olduğunu, deney grubunda erkek, kontrol grubunda kız öğrencilerin daha başarılı olduğu saptamışlardır.

Aykanat vd. (2005), bilgisayar destekli kavram haritaları yönteminin

ilköğretim okullarındaki öğrencilerin hücre yapısı ve fonksiyonu ile ilgili başarısı üzerindeki etkilerini incelemek amacıyla yaptıkları çalışmalarında, “Canlının İç Yapısına Yolculuk” ünitesinin “Hücre” konusunun öğretilmesinde bilgisayar destekli kavram haritaları öğretim yönteminin, geleneksel öğretim yöntemine göre daha etkili olduğu ortaya koymuşlardır.

Özmen ve Kolomuç (2004), “Bilgisayarlı Öğretimin Çözeltiler Konusundaki

Öğrenci Başarısına Etkisi” adlı çalışmalarında BDÖ’ nün geleneksel yönteme göre öğretime etkisini20 çoktan seçmeli, 5 açık uçlu sorudan oluşan ölçme aracı ile test etmişlerdir. Sonuçta, ölçme aracının açık uçlu sorular bölümü BDÖ lehine bir farklılık tespit edilmiştir.

Akçay vd. (2005), , Fen eğitiminde bilgisayar destekli öğretim yönteminin, anlatım yöntemine göre öğrenci başarısına etkisini belirlemek amacıyla yaptıkları araştırmada, 6. sınıf öğrencilerine çiçekli bitkiler konusunun öğretiminde BDÖ’nün daha etkili olduğunu bulmuşlardır.

Aktümen ve Kaçar (2003) “İlköğretim 8.sınıflarda harfli ifadelerle

işlemlerin öğretiminde bilgisayar destekli öğretimin rolü ve bilgisayar destekli öğretim üzerine öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi” adlı araştırmalarında matematik öğretiminde bilgisayar destekli öğretimin geleneksel öğretim yöntemine göre daha başarılı ve etkili olduğunu bulmuşlardır.

Ocak ve Ocak (2002), “Bilgisayar destekli sunumun sınıf öğretimine ek

olarak ve sınıf öğretiminden bağımsız olarak canlılar çeşitlidir ünitesinde akademik başarı ve kalıcılığı etkileme düzeyi” adlı çalışmalarında, bilgisayar destekli sunumun sınıf öğretimine ek olarak kullanılmasının hem BDÖ ye hem de geleneksel öğretime göre daha başarılı olduğunu bulmuşlardır.

Katırcıoğlu ve Kazancı (2003), yaptıkları çalışmada, BDÖ ‘nün “Görme

Toplam 100 öğrencinin katıldığı çalışmada kontrol grubu, deney I ve deney II grupları oluşturmuşlardır, kontrol grubuna geleneksel öğretim, deney I grubuna bireysel olarak gösteri üzerinde öğrencileri çalıştırmışlar, deney II grubuna ise ilave bir öğretmen desteği vermişlerdir. Araştırmadan elde etikleri sonuç, hazırladıkları deney gruplarının başarılarının kontrol grubuna göre daha fazla olduğunu görmüşlerdir.

Yeşilyurt ve Kara (2007) “Ders Yazılımlarının Öğrenci Başarısına, Kavram

yanılgılarına ve Biyolojiye Karşı Tutumlara Etkisinin Araştırılması” adlı çalışmalarında, genetik ile ilgili kavramlar konusunda hazırlanan ders yazılımının geleneksel öğretim yöntemine göre daha başarılı olduğunu, var olan kavram yanılgılarını düzelttiği ve biyolojiye karşı tutumlarını olumlu yönde etkilediğini ortaya koymuşlardır.

Akın (2007), “Bilgisayar ve İnternet Teknolojilerinden Yararlanmanın

Uygulama Alan Bilgisi Oluşturma Yönünde Etkisi (Erzincan Eğitim Fakültesi Örneği)” adlı çalışmada; Erzincan Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümü Sınıf Öğretmenliği A.B.D öğrencilerinin bilgisayar ve internet teknolojilerinden teorik derslerde yararlanma durumlarını ve öğretmenlik mesleği ile ilgili tutumlarının nasıl olduğu konusunda çalışmışlardır. Bu çalışma için Elektronik sınıf ortamı oluşturmuşlar ve normal sınıfla bu sınıfı karşılaştırmışlardır. Sonuç olarak da, elektronik sınıf ortamında öğrenim gören sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayar ve internet kullanma becerilerinin daha fazla olduğunu bulmuşlardır.

Öz ve Yüksel (2007) “Uzaktan Eğitim: Makine Mühendisliği Örneği” adlı

çalışmada, mühendislik fakültesi makina mühendisliği bölümü öğrencilerinin bilgisayar ve internet kullanımı ile ilgili çeşitli özelliklerini betimlemek; internet destekli olarak yürütülen Isıtma-Havalandırma dersi ile geleneksel olarak yürütülen Isıtma-Havalandırma dersinin etkililiğini karşılaştırmak amacıyla hazırlanan program kullanılmış ve sonuçta Isıtma-Havalandırma dersi hedeflerinin gerçekleştirilmesinde internet destekli öğretim yönteminin geleneksel öğretim yöntemden daha etkili olduğunu bulmuşlardır.

Yaman (2005) “Solunum Zinciri Konusunda Simülasyonla Desteklenmiş Bir

Bilgisayar Programının Öğrenme ve İlgiye Etkisi” çalışmasında, 11. sınıf öğrencilerine solunum zinciri konusunda hazırlana bir simülasyon programı kullanmışlardır. Elde ettikleri verilerin analizi sonucunda programın öğrencilerin bilgi kazanımı ve bilginin kullanımında pozitif yönde etkili olduğu görülmüşlerdir.

İşman (2002)“Sakarya İli Öğretmenlerinin Eğitim Teknolojileri Yönündeki Yeterlilikleri” adlı çalışmasında, hazırladığı anketi öğretmenlere uygulamıştır. Araştırmadan elde edilen sonuç, öğretmenlerin öğrenmeleri güdüleyen ve artıran eğitim teknolojilerini eğitim-öğretim ortamlarında yeteri kadar kullanmadıklarını ortaya koymuşlardır.

Çekbaş vd. (2003) çalışmalarında, fen bilgisi derslerinde teknolojinin

gerekliliğini ortaya çıkarmak, somut kanıtlar elde etmek için bilgisayarlardan yararlanmanın uygunluğunu araştırmışlardır. Sonuçlar BDÖ’ in lehine çıkmıştır.

Yenice (2003), çalışmasında 8. sınıf öğrencilerine genetik konusunda

geleneksel yöntem ve bilgisayar destekli öğretimin fen ve bilgisayar tutumlarına etkisi karşılaştıracak uygulamalar yapmıştır. Sonuç olarak bilgisayar destekli fen öğretiminin öğrencilerin fene ve bilgisayara yönelik tutumlarını olumlu yönde etkilediği tespit etmiştir.

Demiraslan ve Koçak Usluel (2005), “Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin

Öğrenme Öğretme Sürecine Entegrasyonunda Öğretmenlerin Durumu” çalışmalarında öğretmenlere yaptıkları ankette, öğretmenlerin çoğunluğunun bilgisayar kullanabilmesine karşın bilgisayar ve iletişim teknolojilerinin öğrenme öğretme sürecine entegrasyonuyla ilgili herhangi bir etkinlikte bulunmadıklarını ve alışageldikleri yöntemleri kullanmayı tercih ettiklerini ortaya çıkarmışlardır.

Özdener (2005), “Deneysel Öğretim Yöntemlerinde Benzetişim (Simulation)

deney grubuna özel olarak hazırlanmış simülasyon programı uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda deney grubunun lehine bir sonuç elde edilmiştir.

Morgil ve Ural (2006) “Aktif Öğrenme Ortamlarında Bilgisayar Destekli Eğitim ve İnternet Kullanımının Kimya Öğretmen Adaylarının Transfer Edilebilen Yetenekler Üzerindeki Etkisi” adlı araştırmalarında, Kimya eğitiminde transfer edilebilen yetenekleri: araştırma yapma, takım çalışması, iletişim, yazılı ve sözlü ifade, problem çözme, kişisel gelişim ve teknolojiyi kullanma yeteneklerinin gelişimlerini incelemişlerdir. Sonuçta, aktif öğrenme ve teknoloji kullanımı sonucunda öğretmen adaylarının transfer edilebilir yeteneklerinde bir gelişme gözlenmişlerdir.

Çevik (2006) “Bilgisayar Destekli Kimya Eğitimi İle İlgili Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri” çalışmasında, ortaöğretim kurumlarında eğitimlerine devam etmekte olan öğrenciler ile ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin bilgisayar destekli eğitime ilişkin görüşlerini, bu görüşlere bağlı olarak öğrencilerin olumlu ve olumsuz tutumlarının neler olduğunu, öğretmenlerin teknolojiye bakış açıları ile teknoloji kullanımındaki olumlu ve olumsuz tutumlarını belirleyerek öğretmenlerin bilgisayar destekli eğitimdeki rollerini saptamak amacıyla yapmıştır. Araştırmasına uygun olarak hazırladığı anketten elde ettiği sonuçlar şöyledir: Likert tipi hazırlanan teknoloji tutum ölçeğinin sonuçları, öğretmenlerin büyük çoğunluğu, eğitimde teknolojiden yararlanılması ve teknolojik araçların kullanılmasının olumlu etki yapacağı görüşünden yana bulmuştur. Anadolu Lisesi öğretmenlerinin %100’ ü, genel lise öğretmenlerinin %67,9’ u, özel okul öğretmenlerinin %62,5’ i ve meslek lisesi öğretmenlerinin ise %33,3’ ü okullarında bilgisayar destekli eğitim yapılmadığını belirtmiş olduğunu göstermiştir. Anadolu Lisesi öğretmenlerinin %100’ ü, meslek lisesi öğretmenlerinin %66,7’ si, özel okul öğretmenlerinin %50’ si ve genel lise öğretmenlerinin de %42,9’ u bilgisayar destekli eğitimle kimya dersini öğretmenin kolaylaşacağını düşündüğünü ortaya koymuştur.

Tekmen (2006) “Fizik Dersinde, Bilgisayar Destekli Eğitimin Örgencilerin

geleneksel yöntem ile BDÖ’ in bilgi düzeyindeki hedefleri gerçekleştirme bakımından aralarında fark bulunmazken, kavrama ve uygulama düzeyindeki hedefleri gerçekleştirme bakımından BDÖ lehine sonuçlar bulmuştur.

Sarıçayır (2007) “Kimya Eğitiminde Kimyasal Tepkimelerde Denge Konusunun Bilgisayar Destekli ve Laboratuar Temelli Öğretiminin Öğrencilerin Kimya Başarılarına, Hatırlama Düzeylerine ve Tutumlarına Etkisi” araştırmasında bir kontrol iki deney grupları oluşturmuşlardır. Kontrol grubuna geleneksel yöntem ile deney gruplarından birini bilgisayar destekli diğerini laboratuar temelli öğretim uygulamışlardır. Araştırmanın sonucunda, Bilgisayar Destekli ve Laboratuar Temelli Öğretim uygulamalarının öğrencilerin akademik başarıları ve hatırlama düzeyleri, kontrol grubu öğrencilerine göre anlamlı derecede farklılaştığını fakat deney grupları arasında anlamlı farklılıklar olmadığını bulmuşlardır. Ayrıca Öğrencilerin kimya tutumlarında ise gruplar arasında anlamlı farklılıklar olmadığını görmüştür.

Güler ve Sağlam (2002), çalışmasında, BDÖ’in geleneksel yönteme göre

öğrencilerin biyoloji başarısına ve bilgisayara yönelik genel tutumlarına etkisini ortaya çıkarmak amacıyla iki grup oluşturulmuş, birinci gruba (kontrol grubu) enzimler konusunda çalışma yapraklarıyla desteklenmiş geleneksel yöntem uygulanmış, ikinci gruba da (deney grubu) BDÖ uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlar geleneksel yöntemin lehine olmuştur.

Gömleksiz ve Düşmez (2005) “İngilizce de relative clause konusunun

öğretiminde bilgisayar destekli öğretim ile geleneksel yöntemin öğrenci başarısı üzerine etkisinin karşılaştırılması” adlı çalışmasında bilgisayar destekli öğretimin bilgi ve kavrama basamağındaki hedef ve davranışların kazanılmasında etkili olduğunu bulmuşlardır.

Aydoğdu (2003) “Ortaöğretim Okullarında Görev Yapan Coğrafya

Öğretmenlerinin Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Tutumları” adlı deneysel çalışmalarında öğretmenlerin yaşlarına ve cinsiyetlerine göre BDÖ ilişkin tutumları arasında anlamlı bir farklılık bulamamışlardır. Ayrıca araştırmaya katılan

öğretmenlerin, BDÖ’ in ilköğretim kademelerinde başlanması gerektiğini belirterek araştırmaya katkıda bulunmuşlardır.

Tosun vd. (2006) “The Effect of Computer Assisted and Computer Based

Teaching Methods on Computer Using Attitudes of Students” çalışmalarında bilgisayar destekli ve bilgisayar temelli öğretimi karşılaştırmışlardır. Araştırmanın sonunda, BDÖ’ in bilgisayar destekli öğretime göre daha iyi olduğunu bulmuşlardır.

Şengün ve Turan (2003) “Coğrafya Eğitiminde Bilgisayar Destekli Eğitim Ders Sunumunun Öğrenmedeki Rolünün Öğrenci Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi” adlı çalışmalarında BDÖ ile coğrafya dersi anlatılmış ve ders sonunda öğrencilerin görüşlerinin alınabileceği bir anket uygulanmış. Anket sonuçlarına göre bilgisayar destekli ders sunumunun öğrenmeye etkisi, dersin daha çekici ve anlaşılır ve kalıcı olma hali öğrenciler tarafından daha fazla olumlu olduğunu tespit etmişlerdir.

Altın (2002) “ Bilgisayar Destekli Deney Yöntemiyle Kavram Haritaları

Yönteminin Bazı Bilişsel Süreçler ve Hatırlama Düzeyi Açısından İncelenmesi” adlı deneysel çalışmalarında üç tane deney grubu oluşturmuştur. Deney 1 grubuna sadece bilgisayar destekli deney yöntemi, Deney 2 grubuna sadece kavram haritaları yöntemi, Deney 3 grubuna hem bilgisayar destekli deney yöntemi hem de kavram haritaları yöntemini birlikte kullanmıştır. Kontrol grubuna sadece düz anlatım ve soru cevap yöntemleri kullanmıştır. Deney grupları ile kontrol grupları karşılaştırıldıklarında deney gruplarının lehine sonuç elde etmiştir. Deney gruplarını kendi aralarında karşılaştırdıklarında aralarında anlamlı farklılıklar bulamamıştır.

Özmen (2007) çalışmasında BDÖ’ in öğrencilerin kimyasal bağlanma

konusunu anlamalarını ve yanılgılarını giderme konusundaki etkisini araştırmıştır. Çalışmasının sonunda deney grubunun yani BDÖ’ in lehine sonuç elde etmiştir.

Akdağ ve Tok (2008 ) “ Geleneksel Öğretim İle PowerPoint Sunum Destekli

PowerPoint sunum destekli öğretimin yapıldığı deney grubu lehine anlamlı farklılıklar bulmuşlardır.

Gürbüz (2007) “ Bilgisayar Destekli Öğretimin Öğrencilerin Kavramsal

Gelişimlerine Etkisi: Olasılık Örneği” adlı deneysel çalışmalarında ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin olasılık konusundaki kavramsal gelişimlerinin BDÖ’ in etkisini araştırmıştır. Çalışma sonucunda BDÖ’in kavram öğretiminde etkili olduğunu bulmuştur.

Arıkan vd. (2006), araştırmalarında biyoloji öğretiminde bilgisayarın; ders

sunu (canlandırma, üç boyutlu animasyon), etkileşimli alıştırma- tekrar, problem çözme ve değerlendirme aracı olarak kullanımının, geleneksel metotlara göre öğrenci başarısına etkisini belirlemeye çalışmışlardır. Araştırmanın sonucunda ders sunu (canlandırma, üç boyutlu animasyon), etkileşimli alıştırma- tekrar, problem çözme ve değerlendirme aracı olarak kullanıldığı uygulama lehine bir sonuç elde etmişlerdir.

Somyürek ve Yalın (2007) “Bilgisayar Destekli Eğitim Yazılımlarında

Kullanılan Ön Örgütleyicilerin Alan Bağımlı ve Alan Bağımsız Öğrencilerin Akademik Başarılarına Etkisi” çalışmalarında BDÖ’ in alan bağımlı ve alan bağımsız öğrencilerin akademik başarılarına etkisi açısından anlamlı bir fark yaratmadığını bulmuşlardır.

Kılınç ve Salman (2006), “Fen ve Matematik Alanları Öğretmen

Adaylarında Bilgisayar Okuryazarlığı” adındaki çalışmalarında Gazi Üniversitesi Fen ve Matematik Alanları Eğitimi bölümünde 5. sınıfta okuyan matematik Fizik Kimya ve Biyoloji öğrencilerini bilgisayar okuryazarlığı ölçeği kullanmışlardır. Araştırmanın sonucunda Matematik ve Fizik öğretmen adaylarının bilgisayar ile ilgili temel becerileri en yüksek iken yazılım becerilerine başvurma durumları ikinci sırada bulmuşlardır.

Başer vd. (2003) “ Müfredat Laboratuar Okullarında Görev Yapan

Öğretmenlerin Bilgisayar Destekli Eğitime Bakış Açıları” adlı çalışmalarında öğretmenlerin BDÖ’ e karşı olumlu tutum sergilediklerini tespit etmişlerdir.

Akpınar ve Turan (2003) “İlköğretim Okullarının Bilgisayar ve

Donanımları Konusunda Mevcut Durumları ve Sorunları” araştırmalarında ilköğretim okullarının çoğunda bilgisayarın olduğunu ama sayısının yetersiz olduğunu, donanım ve internet konusunda önemli eksikliklerin olduğunu tespit etmişlerdir.

BÖLÜM III YÖNTEM

Bu bölümde araştırmanın deseni, çalışma evreni, veri toplama araçları,

Benzer Belgeler