ÜLKE TANITIMI
Filistin, coğrafi konum olarak, Orta Doğuda, Doğu Akdeniz kıyısında ve kutsal toprakların kalbindedir. 6.020.Km² yüz ölçümlük alana sahiptir. Toplam nüfusu 2016 yılında 4.816.503 kişi olup, dağılımı şu şekildedir; Batı Yakası 2.935.386 kişi, Gazze Şeridinde ise 1.881.135 kişi yaşamaktadır. Başkent Doğu Kudüs’tür. Filistin iki meclisli yasama sistemi olan Parlamenter demokrasi ile yönetilir.
Cumhurbaşkanı, şu an Mahmut Abbas olup, dört yılda bir seçilir ve Hükümet Başkanı Başbakandır.
Filistin kültürel bilgi ve manevi zenginlik arayanlar için ideal bir yerdir. Etnik ve dini farklılıklar gösteren nüfusuna değer verir ve bunun sonucunda da tüm vatandaşlarının kültürel farklılık haklarını gözetir. Bu hoşgörü ve takdir ruhu, Filistin içinde gelişen istikrarlı ve barışçıl kültürel ortama katkıda bulunan merkezî unsurlardan bir tanesidir.
Kültür ve Turizm
Bir milyon yıllık tarihi ile Filistin, insan uygarlığında önemli bir rol oynamıştır. Yerleşik toplum, alfabe, din ve edebiyatın geliştiği prehistorik kültür potası, bugünkü bildiğimiz dünyayı şekillendiren farklı kültürlerin ve fikirlerin buluşma yeri haline gelmiştir. Zengin ve çeşitlilik arz eden geçmişi, bol miktardaki kültürel mirası ve Hz. İsa’nın doğum yeri de dâhil olmak üzere, üç tek tanrılı inanışın çıktığı dinî ve arkeolojik konumu, Filistin’i dünya tarihinin benzersiz bir merkezi yapmaktadır. Filistinliler için bu kültürel çeşitlilik refah kaynağı olarak görülmekte ve bu toprakları vatan kabul eden geniş bir insan mirası, milyonlarca yıllık yerleşik yaşamın her bir bölümünün ayrılmaz bir parçası olarak rol almaktadır. Filistin’e gelecek ziyaretçiler bu seyahatlerinde sayısız dinî, tarihi ve arkeolojik yerlerle karşılaşacaklardır. Tarihi yerler ötesinde, Filistin, nefes kesen manzaraların kalbine yuvalanmış şehirler ve köylerin ortasında eski pazar yerleri, çöl tepeleri, kasabaları yanında sahil boyunda, geniş vadilerde gezinti ve yürüyüşler sunmaktadır. Ziyaretçiler Filistin’in görkemli mutfağının tadını ve en önemlisi, yeniden inşa sürecinde olan bir milletin umutlarını ve özlemlerini paylaşacak, Hıristiyan ve Müslüman, Filistin halkının sıcaklığını ve misafirperverliğini hissedeceklerdir.
Ekonomik Yapı
2007 Haziran ayında Hamas’ın iktidarından sonra İsrail’in aldığı bir kararla Gazze’ye yönelik her türlü mal giriş ve çıkışını durdurmasıyla birlikte halkın temel ihtiyaç maddelerine erişimde karşılaştığı zorluklar ciddi bir yoksulluğa ve sosyal yapıda bozulmaya yol açmıştır.
2008 yılında meydana gelen İsrail saldırıları ile ekonomik açıdan çok zor koşullarda bulunan Gazze Şeridi’nde
altyapı tamamen çökmüştür. Savaştan bu yana Gazze’nin yeniden imarına yönelik çalışmalar devam etmektedir. Bununla birlikte Gazze ile Mısır arasında bağlantı sağlayan Refah Kapısı, İsrail’in 27 Aralık 2008 ile 18 Ocak 2009 arasında 22 günlük saldırılarının ardından yerle bir olan bölgeye insani yardım geçişleri için son aylarda aralıklarla açılmaktadır. Diğer taraftan, 2007 Kasım ayında düzenlenen Annapolis Zirvesi sonrasında gerçekleştirilen Paris
Konferansı’nda taahhüt edilen yardım miktarı çerçevesinde, Filistin’e yapılmakta olan yardımların istikrarlı bir şekilde süreceği anlaşılmıştır. Öte yandan, ağırlıklı olarak ithalata bağımlı olan Filistin ekonomisi, para arzının da yerli kanallarla karşılanamıyor olması nedeniyle tamamen dış faktörlere dayanan bir yapıya sahiptir.
Küçük fakat dışa açık Filistin ekonomisi 2011 yılında büyük bir büyüme göstermiştir. Gazze’deki büyüme, Batı Şeria’dan daha yüksek olmuştur. Bu büyüme, yurtdışı bağışlara ve İsrail’in Batı Şeria’da hareket serbestisini artırmasına ve yeraltı tünelleri ve ablukanın hafifletilmesiyle dayalı görünmektedir. Fakirlik oranı düşmüştür. İşsizlik oranı düşmeye devam etmiştir.
Öte yandan sanayi sektöründe büyüme mütevazi kalırken, hizmetler sektörü özelikle de inşaat sektörü büyümüştür. Dış ticaret açığı çok yüksek kalmaya devam etmiştir. Aralarındaki siyasi çatışmaya rağmen, İsrail, Filistin Yönetiminin en büyük ticaret ortağı olmaya devam etmektedir.
Filistin’de eğitim düzeyi yüksek olmasına rağmen, işgücünün nitelikleri iş dünyasının ihtiyacını karşılayamamaktadır.
ÜLKE TANITIMI
Türkiye, Filistin halkıyla geçmişten gelen tarihsel bağları, adalet ve hak anlayışı kapsamında Filistin Devleti’ne en büyük desteği veren ülke konumundadır.
Dış yardımlarla ayakta kalmaya çalışan Filistin ekonomisine 2013 yılında Türkiye’den toplam 69.5 milyon dolar resmi kalkınma yardımı gönderilmiştir. 2004-2013 yılları kapsayan dönemde ise Türkiye’den Filistin’e gönderilen toplam yardım miktarı 293.2 milyon dolardır.
Filistin’de müteşebbis olarak nitelendirilebilecek bir işadamı sınıfı mevcut olmakla birlikte, ülkenin içinde bulunduğu durum ticari faaliyetler ile iç ve dış yatırımların istenilen düzeye çıkartılmasının önünde engel teşkil etmektedir
Nüfus ve İşgücü Yapısı
Economist Intelligence Unit (EIU) verilerine göre Filistin’in 2011 yılı sonu nüfusu tahmini 4.17 milyon kişidir. Bu sayıya Batı Şeria da yaşayan 470.000 kişi dahil değildir.
Nüfus yoğunluğu bakımından dünya ülkeleri ile karşılaştırıldığında 141. sırada yer almaktadır. Ülkede 0–14 yaş arası nüfus %35,1, çalışan nüfus %61,2 ve 65 yaş üstü nüfus da %3,7 dir. Nüfus artış oranı %2.06 dır. Dünya ülkeleri ile karşılaştırıldığında nüfus artış oranı en fazla olan ülkeler sıralamasında 49. sırada yer almaktadır. Nüfusun cinsiyete göre dağılımı 1.04 erkek: 0.96 kadın şeklindedir.
Ülkede kentleşme oranı %72 (2008 tahmini) olup, 2005–10 arası kentleşme artış oranı da yıllık %3,3 olarak verilmektedir.
Ülkede yaşayanların %83’ü Filistinli Arap, %17’si Yahudi’dir. Nüfusun %75’i Müslüman (çoğunluğu Sünni), % 17’si Yahudi ve % 8’i Hıristiyan ve diğer dinlere mensuptur. Ülkede Arapça, İbranice ve yaygın olarak da İngilizce konuşulmaktadır. 15 yaş ve üzeri için okuma yazma oranı toplam nüfusta: erkek: % 92,4, kadın: % 96,7 dir. Filistin’de sektörlere göre iş gücü dağılımı: Hizmetler: % 82, Sanayi: % 12.5, Tarım: % 5.5 şeklindedir. İşsizlik oranı ise %23.5 olup, dünya ülkeleri ile karşılaştırıldığında 172. sıradadır. Yoksulluk sınırı altındaki nüfus oranı ise % 18.3’dür.
Filistin Ekonomisinde Yaşanan Temel Sorunlar:
• Doğal kaynaklar üzerinde tasarruf yetkisi sorunu, • Ekonomik üretim yapısının
hem tarım hem sanayi ürünlerinde gelişmemiş olması,
• Ekonomik gelişmeyi destekleyecek istikrar ve siyasi iradenin yokluğu, • Siyasi nedenlerle ticari
ilişkilerin doğrudan gerçekleştirilememesi