5. Alt Problem: Araştırma özyeterlik ölçeği puanları için klasik test kuramı ve madde tepki kuramına göre kestirilen güvenirlikleri nasıldır?
Araştırmanın beşinci alt probleminde, araştırma özyeterlik ölçek puanlarının KTK ve MTK çerçevesinde, güvenirlik düzeyleri kestirilmeye çalışılmıştır. Ölçümlerin güvenirliği KTK’ya göre Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı ile; MTK’ya göre ise madde ve test bilgi fonksiyonları ile marjinal güvenirlik katsayısının hesaplanması ile belirlenmiştir.
Ölçek puanlarının KTK’ya göre güvenirliğinin kestirilmesi amacıyla ölçekte yer alan 18 maddenin madde varyanslarından ve ölçek varyanslarından yararlanılarak Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı 0,930 olarak hesaplanmıştır. Bu bulgudan hareketle ölçekten elde edilen puanların güvenilir olduğu sonucuna varılabilir.
Ölçeğin MTK’ya göre güvenirliği kestirilirken, farklı araştırma özyeterlik düzeyleri için yapılmış ölçmelerin kesinliği hakkında bilgi veren madde bilgi fonksiyonlarından ve madde bilgi fonksiyonlarının toplamı olan test bilgi fonksiyonundan yararlanılmıştır. Madde bilgi fonksiyonları, ölçeğin bütünü ile ölçülen özelliğin güvenilir bir şekilde ölçülmesine her bir maddenin sağladığı katkıyı belirlemesi için önemlidir. Madde bilgi fonksiyonu değerleri a ve b parametreleri ile yakından ilişkilidir. Genellikle daha yüksek ayırıcılık gücüne sahip maddeler ölçme kesinliğine daha fazla katkıda bulunur. Bunun yanı sıra maddeler, ölçme kesinliğine en iyi katkılarını yetenek ölçeği üzerindeki konumunu belirleyen b parametresi etrafında verirler (Hambleton ve Jones, 1993). Madde bilgi fonksiyonları incelendiğinde 2.,3.,7.,8.,9.,10.,11.,12.,13.,14.,15.,16. ve 17. maddelerinin diğerlerine oranla ölçme sonuçlarının güvenirliğine daha fazla katkı verdiği söylenebilir.
Madde ayırıcılık gücü en düşük (madde 1) ve en yüksek (madde 12) olan maddelerin madde bilgi fonksiyonu grafikleri sırasıyla Şekil 7 ve Şekil 8’de örnek olarak verilmiştir.
Şekil 7. Madde bilgi fonksiyonu grafiği (düşük ayırıcılık değerine sahip madde)
Madde ayırıcılık gücü 1,42 olan 1. maddenin içeriği şu şekildedir: “Çalıştığım alana katkı getirecek olan problem durumlarını fark edebilirim”. Şekil 7 incelendiğinde birinci maddenin, ölçülen özelliğin tüm düzeylerinde verdiği bilginin genellikle düşük olduğu görülmektedir.
Şekil 8. Madde bilgi fonksiyonu grafiği (yüksek ayırıcılık değerine sahip madde)
Madde ayırıcılık gücü 2,47 olan 12. maddenin içeriği şu şekildedir: “Araştırmamda kullanacağım verilerin geçerliliği ve güvenilirliğini uygun yöntemler kullanarak inceleyebilirim”. Şekil 8 incelendiğinde on ikinci maddenin ise ölçülen özelliğin düzeylerine göre değişmekle birlikte genellikle yüksek düzeyde bilgi vermektedir.
Araştırma özyeterlik ölçeği için, ölçekte bulunan tüm maddelerin madde bilgi fonksiyonlarının toplamından oluşan test bilgi fonksiyonu ve hata değerleri tablo 13’te; test bilgi fonksiyonun farklı özellik düzeylerine göre değişimi ise şekil 9’da gösterilmektedir.
Tablo 13. Farklı Özellik Düzeyleri için MTK’ya Göre Kestirilen Test Bilgi Fonksiyonu Değerleri ve Bunların Standart Hataları
Araştırma Özyeterlik Düzeyi Test Bilgi Fonksiyonları Standart Hata -3 15,612 3,806 -2 16,152 3,629 -1 18,154 3,010 0 14,973 4,027 1 17,797 4,027 2 10,287 6,412 3 2,878 15,688
Şekil 9. Test bilgi fonksiyonun farklı özellik düzeylerine göre değişimi
Şekil 9’da ve Tablo 13’te görüldüğü gibi test bilgi fonksiyonu, ölçülen özelliğin farklı düzeyleri için değişmekle birlikte, -2,6 ile 1,2 aralığındaki bireyler için görece daha yüksektir. Test bilgi fonksiyonu değeri arttıkça standart hata değeri azalmaktadır, dolayısıyla MTK’dan elde edilen ölçme sonuçlarını, -2,6 ve 1,2 aralığında araştırma özyeterlik düzeyine sahip bireyler için daha az hata ile kestirildiği söylenebilir. Şekil 9 incelendiğinde araştırma özyeterlik algısı, θ değeri 2’den fazla olan bireylerde ölçme sonuçlarının daha fazla hata içerdiği görülmektedir. Özyeterlik algısı daha fazla olan bireyler için kestirilen özyeterlik algısı değerleri daha az kesinlikle ölçülmektedir.
Test ve madde bilgi fonksiyonlarının yanı sıra araştırma özyeterliği ölçeği için MTK’ya göre kestirilen marjinal güvenirlik katsayısı 0,9365’tir. Bu katsayı ölçülen özelliğin farklı düzeylerinin her biri için kestirilen güvenirlik katsayılarının aritmetik ortalaması olarak kabul edilmektedir (Thissen, 1991; Flanndery vd., 1995). Bu açıdan, marjinal güvenirlik katsayısı ölçeğin bütünü için kestirilen bir güvenirlik katsayısı olarak kabul edilebilir. Söz konusu katsayının yüksekliği ölçme aracının güvenilir ölçme sonuçları verdiğinin bir göstergesidir.
Her iki kurama göre kestirilen güvenirlik katsayılarından hareketle ölçeğin güvenilir ölçümler yaptığı yorumu yapılabilir. Ayrıca kestirilen güvenirlik katsayıları birbirine çok yakın olduğu görülmektedir. Buradan hareketle KTK ve MTK’ya göre kestirilen güvenirlik katsayılarının birbirine benzer olduğu yorumu yapılabilir. Benzer güvenirlik sonuçları, Stage (1998), Nartgün (2002) ve Karakılıç (2009)’ın yapmış olduğu çalışmalarda da elde
Cronbach Alpha ve Marjinal güvenirlik katsayılarının oldukça yüksek ve birbirine yakın değerler aldığı görülmüştür.
BÖLÜM V
SONUÇ ve ÖNERİLER
Bu bölümde araştırmanın bulguları doğrultusunda elde edilen sonuçlara ve bunlara dayalı önerilere yer verilmiştir. Ayrıca bu araştırma kapsamına alınmayan ancak, daha sonraki araştırmacılar için bazı önerilerde bulunulmuştur.
5.1. Sonuçlar
Bu araştırmada Likert tipi araştırma özyeterlik ölçeğinin madde özellikleri (madde ayırıcılık gücü, maddenin ölçtüğü özellik düzeyi) ile ölçek özellikleri (bireylerin araştırma özyeterlik ölçeği puanları, geçerlik ve güvenirlik) KTK ve MTK’ya göre hesaplanmış ve elde edilen madde ve ölçek özellikleri arasındaki ilişkiler incelenmiştir.
Ölçeğin KTK ve MTK’ya göre psikometrik özelliklerinin kestirilmesine yönelik analizlere başlamadan önce, uygulama sonucunda elde edilen verilerin söz konusu iki kuramın sayıltılarını karşılayıp karşılamadığı test edilmiştir. Ölçekle elde edilen puanların normal dağılımdan aşırı sapma göstermediği; araştırma özyeterlik ölçeği ile ölçülmeye çalışılan yapının tek boyutlu olduğu ve ölçek maddelerinin yerel bağımsız olduğu görülmüştür. Sayıltıların karşılanması sonucunda alt problemlere ilişkin analizler yapılmıştır.
Alt problemler için elde edilen sonuçlar araştırmada yer alan alt problemlerin veriliş sırası dikkate alınarak aşağıda verilmiştir.
1. Araştırma özyeterlik ölçeği maddelerinin ayırıcılık güçleri iki kurama göre de kestirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre maddeler iki kurama göre de iyi ayırt edicidir. Araştırma özyeterlik ölçeği maddelerinin KTK ve MTK’ya göre kestirilen madde ayırıcılık güçlerinin yüksek düzeyde ilişkili olduğu görülmüştür. Bu sonuçtan yola
çıkarak araştırma özyeterlik ölçeği maddelerinin iki kurama göre kestirilen ayırıcılık güçlerinin birbirine benzer oldukları sonucuna varılmıştır.
2. Araştırma özyeterlik ölçeği maddelerinin ölçtükleri düzeyler iki kurama göre de kestirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre bireylerin genellikle yüksek düzeydeki kategorilere tepki verme eğiliminde oldukları görülmüştür. Araştırma özyeterlik ölçeği maddelerinin KTK ve MTK’ya göre kestirilen ölçtükleri özellik düzeyleri arasında negatif yönde yüksek düzeyde bir ilişki tespit edilmiştir. Bu bulgudan hareketle iki kurama göre kestirilen değerlerin birbirine benzer olduğu sonucuna varılmıştır.
3. Araştırmanın üçüncü alt probleminde öğrencilerin KTK ve MTK’ya göre kestirilen araştırma özyeterlik düzeyleri arasındaki ilişki Pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı ile incelenmiştir. Öğrencilerin her iki kurama göre kestirilen araştırma özyeterlik düzeyleri arasında yüksek düzeyde bir ilişki tespit edilmiştir. Bu bulgudan hareketle, öğrencilerin iki kurama göre kestirilen araştırma özyeterlik düzeylerinin büyük bir benzerlik içinde ve karşılaştırılabilir olduğu sonucuna varılmıştır.
4. Araştırma özyeterlik ölçeğinin KTK ve MTK’ya göre yapı geçerliğine sahip olup olmadığını belirlemek amacıyla, proje deneyimine sahip olan ve olmayan bireylerin araştırma özyeterlik algıları arasındaki farkın manidarlığı incelenmiştir. Proje deneyimine sahip grubun araştırma özyeterlik algısının, olmayanlara göre daha yüksek olması beklenmektedir. İki kurama göre de proje deneyimine sahip olan grubun manidar bir şekilde daha yüksek araştırma özyeterlik algısına sahip olduğu görülmüştür. Elde edilen bulgular doğrultusunda araştırma özyeterlik ölçeğinin, farklı araştırma özyeterliğine sahip olduğu düşünülen grupları her iki kurama göre de iyi ayırabildiği sonucuna varılmıştır. Dolayısıyla, ölçeğin hem KTK hem de MTK’ya göre yapı geçerliğine sahip olduğu söylenebilir.
Öğrencilerin sadece KTK ile hesaplanan araştırma özyeterlik algıları kullanılarak araştırma özyeterlik ölçeğinin ölçüte dayalı geçerliğe sahip olup olmadığı incelenmiştir. Öğrencilerin akademik başarılarına ilişkin beklentileri ve araştırma özyeterliği ölçüleri arasında pozitif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Öğrencilerin araştırma özyeterlik ölçeğinden aldıkları puanlar ile araştırmaya yönelik kaygı ölçeğinden aldıkları puanlar arasındaki ilişki incelendiğinde ise negatif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Dolayısıyla ölçeğin ölçüte dayalı geçerliğe sahip olduğu sonucuna varılmıştır.
5. Araştırma özyeterlik ölçeği puanlarının güvenirliği KTK ve MTK’ya göre kestirilmeye çalışılmıştır. KTK’ya göre güvenirlik Cronbach alfa iç tutarlık katsayısıyla incelenmiş ve oldukça yüksek bulunmuştur. Bu değerden hareketle ölçekten KTK’ya göre elde edilen puanların güvenilir olduğu sonucuna varılmıştır. MTK’ya göre güvenirlik derecelendirilmiş tepki modeline dayalı olarak farklı araştırma özyeterlik düzeyleri için ölçmelerin kesinliği hakkında bilgi veren madde bilgi fonksiyonlarından ve test bilgi fonksiyonundan yararlanılarak incelenmiştir. Test bilgi fonksiyonu değerleri incelendiğinde, testin orta ve düşük araştırma özyeterlik düzeyleri için daha fazla bilgi verdiği ve daha az hata ile ölçme yapıldığı görülmektedir. Ölçülen özelliğin farklı düzeyleri için kestirilen güvenirlik katsayılarının bir ortalaması kabul edilen marjinal güvenirlik katsayısı oldukça yüksek bulunmuştur. Ölçeğin bütünü için hesaplanan güvenirlik katsayısı olarak kabul edilen bu değerden hareketle ölçek puanlarının MTK’ya göre de güvenilir olduğu sonucuna varılmıştır. Son olarak KTK ve MTK’ya göre kestirilen güvenirlik katsayılarının birbirine benzer olduğu görülmüştür.
5.2. Öneriler
Bu çalışmadan elde edilen bulgular doğrultusunda yapılabilecek öneriler şu şekildedir: 1. Bu çalışmada psikometrik özellikleri incelenen araştırma özyeterlik ölçeğinin her iki
kurama göre yapı ve ölçüte dayalı geçerliliğe sahip olduğu ve ölçümlerin güvenilir olduğu söylenebilir. Bu sonuca göre ölçeğin araştırma özyeterliğini ölçmeyi amaçlayan araştırmacılar tarafından güvenilir bir şekilde kullanılabileceği düşünülmektedir.
2. Araştırma özyeterlik ölçeği çalışmada on bir kategorili olarak uygulanmış ancak analiz edilirken kategoriler birleştirilmiştir. Bundan sonraki çalışmalarda maddeleri dört tepki kategorisinden oluşan ölçeğin uygulaması yapılarak, belirtilen kuramlara göre psikometrik özellikleri belirlenebilip tekrar karşılaştırılabilir.
3. Araştırma özyeterlik ölçeği farklı özelliklere sahip ve farklı büyüklükteki örneklemlerle ve dört tepki kategorili olarak uygulanıp bu çalışmanın sonuçları ile karşılaştırılabilir.
4. Araştırma özyeterlik ölçeği madde parametrelerinin örneklemler arasında KTK ve MTK’ya göre değişmezlik özelliği gösterip göstermediği incelenebilir.
5. Bu çalışmada araştırma özyeterlik ölçeğinin psikometrik özellikleri KTK ve MTK’ya göre belirlenmiş ve karşılaştırılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre, her iki kurama göre kestirilen psikometrik özelliklerin benzer olduğu görülmüştür. Bu noktada ölçek geliştirme çalışması yapacak olan araştırmacıların iki kuramdan herhangi birinin kullanılabileceği, buna ek olarak ölçek geliştirme aşamasında madde ve test için daha çok açıklayıcı bilgiler isteyen araştırmacıların MTK’yı tercih etmeleri önerilebilir. Çünkü belirli bir durumda en iyi bilgiyi verebilecek ölçek geliştirilirken madde ve test bilgi fonksiyonlarından yararlanılabilir. MTK, ölçülen özelliğin farklı düzeylerinde farklı hata kestirimleri verir. Böylece belli noktalarda daha yüksek kesinlikle bilgi veren maddeler seçilerek amaca uygun ölçek geliştirilebilir.
KAYNAKLAR
Baker, F. B. (2001). The basics of item response theory. U.S.A: ERIC Clearing house on Assessment and Evaluation.
Bandura, A. (1994). Self-efficacy. H.Friedman (Eds), Encyclopedia of mental health içinde (s.1-65). San Diego: Academic Press
Baykul, Y. (2010). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: Pegem Akademi.
Bieschke, K.J. (2006) Research self-efficacy beliefs and research outcome expectations: implications for developing scientifically minded psychologists. Journal of Career
Assesment, 14 (1), 77-91.
Büyüköztürk, Ş. (1997). Araştırmaya yönelik kaygı ölçeğinin geliştirilmesi. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 3(4), 453-464.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı istatistik, araştırma deseni
SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Atalay, K., Sozgun, Z., & Kebapçı, S. (2011). The development of research self-efficacy scale. Cypriot Journal of Educational Sciences, 6(1), 22-29.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012).
Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Childs, R. A., & Chen, W.-H. (1999). Software Note: Obtaining comparable item parameter estimates in Multılog and Parscale for two polytomous IRT models. Applied
Psychological Measurement, 23(4), 371-379.
Courville, G.T. (2006). An empirical comparison of item response theory and classical test
theory item/person statistics. Doctoral Thesis, The Office of Graduate Studies of Texas
Crocker, L., & Algina J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Orlando: Harcourt Brace Jovanovich Inc.
Cronbach, L.J. (1984). Essentials of psychological testing. New York: Harper Row.
Çıkrıkçı Demirtaşlı, N. (2002). A study of raven standard progressive matrices test’s item measures under classic and item response models: an empirial comparison. Ankara
University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 35(1-2)
Çıtak, Gözen, G.(2007). Klasik test ve madde-tepki kuramlarına göre çoktan seçmeli
testlerde farklı puanlama yöntemlerinin karşılaştırılması. Doktora Tezi, Ankara
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
De Ayala, R. J. (1993). An introduction to polytomous item response theory models.
Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 25(4), 172-189.
De Ayala, R.J. (2009). The theory and practice of item response theory. U.S.A.: Guilford Press.
Du Toit, M. (Eds.). (2003). Irt from Ssi: Bilog-mg, multilog, parscale, testfact. U.S.A: Scientific Software International.
Embretson, S. E., & Reise, S. P. (2000). Item response theory for psychologists. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-1. Ankara: Pegem Akademi . Fan, X. (1998). Item response theory and classical test theory: An empirical comparison of
their item/person statistics. Educational and psychological measurement, 58(3), 357- 381.
Flannery, W.P., Reise, S.P. & Widaman, F.K. (1995). An item response theory analysis of the general and academic scales of self-description questionnaire-II Journal of Research in Personality, 29, 168-188.
Fraenkel, J. R., &Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education.. New York: McGraw-Hill International Edition.
Forester, M., Kahn, J. H., & Hesson-Mclnnis, M.S. (2004). Factor structures of three measures of research self-efficacy. Journal of Career Assesment, 12(1).3-16.
Gelbal, S.(1994). P madde güçlük indeksi ve Rasch modelinin b parametresi ve bunlara dayalı yetenek ölçüleri üzerine bir karşılaştırma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi. 10, 85-9.
Güler, N. (2009). Genellenebilirlik kuramı ve SPSS ile GENOVA programlarıyla hesaplanan G ve K çalışmalarına ilişkin sonuçların karşılaştırılması. Eğitim ve Bilim,
34(154), 93-103.
Güler, N., Uyanık, Kaya, G., & Teker, Taşdelen, G. (2012). Genellenebilirlik Kuramı. Ankara: Pegem Akademi.
Hambleton, R.K., & Jones, R.W. (1993). Comparison of classical test theory and ıtem response theory and their applications to test development. Instructional Topics in
Educational Measurement, 2, 253 – 262.
Hambleton, R.K., & Swaminathan, H. (1985). Item response theory: principles and
application. Boston: Kluwer Academic Publishers Group.
Hambleton, R. K., Swaminathan, H., & Rogers, H. J. (1991). Fundamentals of item response
theory. Sage Newbury Park, CA.
Harvey, R. J., & Hammer, A. L. (1999). Item response theory. The Counseling Psychologist,
27(3), 353-383.
Kan, A. (2006). Klasik test teorisine ve örtük özellikler teorisine göre kestirilen madde parametrelerinin karşılaştırılması üzerine ampirik bir çalışma. Mersin Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 227-235.
Kan, A. (2009). Effect of scale response format on psychometric properties in teaching self- efficacy. Eurasian Journal of Educational Research, 34, 215-228.
Karakılıç, M. (2009). Beden eğitimi dersi için hazırlanan tutum ölçeğinin psikometrik
kuramlar açısından incelenmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
Koch, W. R. (1983). Likert scaling using the graded response latent trait model. Applied
Psychological Measurement, 7(1), 15-32.
Lord, F. (1980). Applications of item response theory to practical testing problems. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Matteucci, M., & Stracqualursi, L. (2006). Student assessment via graded response model.
Statistica Bologna, 66(4), 435.
Messick, S. (1981). Evidence and ethics in the evaluation of tests. Educational Researcher,
10(9), 9-20.
Nartgün, Z. (2002). Aynı tutumu ölçmeye yönelik Likert tipi ölçek ile metrik ölçeğin madde
ve ölçek özelliklerinin klasik test kuramı ve örtük özellikler kuramına göre incelenmesi.
Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ostini, R., & Nering, M. L. (Eds.). (2006). Polytomous item response theory models. U.S.A: Sage Publication.
Pajares, F., & Urdan. T (Eds). (2006). Self-efficacy beliefs of adolescents. U.S.A: Information Age Publishing.
Patton, M.Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods. London: Sage. Reckase, M. D. (2009). Multidimensional item response theory. New York: Springer. Roscoe, J.T. (1975). Fundamental research statistics for the behavioral sciences. New York:
Mc. Graw Hill.
Reise, S. P., & Yu, J. (1990). Parameter recovery in the graded response model using MULTILOG. Journal of Educational Measurement, 27(2), 133-144.
Samejima, F. (1969). Estimation of latent ability using a response pattern of graded scores.
Psychometrika Monograph Supplement, 34(4),5-17.
Schneider, W.R (2011). The relationship between statistics self efficacy, statistics anxiety,
and performance in an introductory graduate statistics course (Unpublished Doctoral
Thesis). Department of Adult, Career, and Higher Education College of Education University of South Florida.
Schunk, D. H. (1990). Goal setting and self-efficacy during self-regulated learning.
Educational psychologist, 25(1), 71-86.
Stage, C. (1998). A comparison between item analysis based on item response theory and classical test theory: A study of the SweSAT test WORD. (Educational Measurement No 29).Umea University, Department of Educational Measurement.
Tang, K. L. (1996). Polytomous item response theory (IRT) models and their applications in
large-scale testing programs: review of literature. Princeton, New Jersey: Educational
Testing Service.
Tekin, H. (2009). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı.
Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
Thissen, D. (1991). Multilog User's Guide. Chicago: Scientific Software
Turgut, M.F., & Baykul, Y. (2011). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem. Uyar, Ş., Öztürk Gübeş, N. & Kelecioğlu H. (2013). PISA 2009 tutum anketi madde
puanlarının aşamalı tepki modeli ile incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları
EKLER
EK 1: ÖLÇME ARAÇLARIBÖLÜM 1: ARAŞTIRMA ÖZYETERLİLİĞİ
Aşağıda araştırma ile ilgili etkinlik ifadelerine yer verilmiştir. Lütfen, her bir etkinliği yapabilme kapasitenize ilişkin inancınızı aşağıda verilen 10 aralıklı ölçeği dikkate alarak cevaplayınız. “0” yapabileceğinize hiç inanmadığınızı; “5” yapabileceğinize orta düzeyde inandığınızı; “10” ise yapabileceğinize tamamen inandığınızı göstermektedir.
YAPABİLECEĞİNİZE OLAN İNANCINIZ
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Hiç Orta Tamamen
İfade
Yapabileceğinize olan İnancınız
Puan (0-10)
1. Çalıştığım alana katkı getirecek olan problem durumlarını fark edebilirim. ………
2. Araştırmamla ilgili hipotezleri oluşturmada yeterli olduğumu düşünüyorum. ………
3. Araştırmamın problemini önceki çalışmaların sonuçlarıyla ilişkilendirerek
açıklayabilirim. ………
4. Araştırmam için uygun bir başlık bulabilirim. ………
5. Literatür taramasını farklı yollar (internet, kütüphane vb.) kullanarak etkin bir şekilde yapabilirim.
………
6. Literatür taramasının sonuçlarını sistematik olarak kaydederim. ………
7. Araştırmamın sonuçlarını önceki araştırmaların sonuçlarıyla karşılaştırmada hiç
güçlük çekmem. ………
8. Araştırmamla ilgili çalışmaları araştırmanın süreçleri bakımından eleştirebilirim. ………
9. Araştırma problemime uygun örnekleme yöntemini belirleyebilirim. ………
10. Araştırmamın problemi için nitel ya da nicel yaklaşımlarından hangisinin tek başına
ya da birlikte kullanılacağına karar verebilirim. ………
11. Araştırmamda ihtiyaç duyulan verileri toplamak için uygun veri toplama tekniğini
seçebilirim. ………
12. Araştırmamda kullanacağım verilerin geçerliliği ve güvenilirliğini uygun yöntemler kullanarak inceleyebilirim.
………
13. Araştırmamın hipotezlerini test etmek ya da sorularını cevaplamak için uygun olan
istatistik teknikleri seçebilirim. ………
14. Analiz sonuçlarını uygun bir şekilde rapor edebilirim. ………
15. Araştırmamın bulgularını kuramsal çerçevede tartışabilirim. ………
16. Araştırmamı raporlaştırmada uygun bir başlık sistemi oluşturabilirim. ………
17. Araştırmamda doğrudan ya da dolaylı alıntıları uygun bir şekilde gösterebilirim. ………
BÖLÜM 2: ARAŞTIRMA KAYGISI
Bu kısımda araştırmaya yönelik kaygı durumlarına ilişkin ifadelere katılma düzeyinizi ifadenin karşısında bulunan uygun seçeneği işaretleyerek belirtiniz.
İfade Hiç
Katılmıyorum Katılmıyorum Kararsızım Katılıyorum
Tamamen Katılıyor
um
1. Mecbur kalmadıkça,
araştırma yapmak istemem.
2. Araştırma yaparken kendimi genellikle rahat hissederim.
3. Araştırma yapmaktan büyük
zevk duyarım.
4. Araştırma yapmak bende
rahatsızlığa yol açmaz
5. Araştırma yapmam
gerektiğinde içimin sıkıldığını hissederim.
6. Araştırma sözcüğü bile, beni huzursuz etmeye yetiyor.
7. Araştırma yapmak düşüncesi bile beni tedirgin eder.
8. Araştırma yapmak, benim