Schubert'in (2008) çevreci restoranda yapmış olduğu çalışma bir istisna oluşturduğu için araştırmanın hipotezleri kurulurken Schubert'in (2008) modelinden yararlanılmıştır. Schubert (2008) çevreci restoranda yemek yeme niyetini açıklamak üzere PDT'nin üç belirleyici değişkeni ile birlikte demografik değişkenlerin de etkisini dikkate alarak bir model oluşturmuştur. Bu modelde demografik değişkenler ve açıklayıcı değişkenlere ilişkin hipotezler kurulmuştur. Schubert'in modelinde (2008) demografik değişken olarak yaş, cinsiyet, ırk, eğitim ve geliri; açıklayıcı değişken olarak tutum, öznel norm, algılanan davranışı kontrol ve niyet incelenmektedir. Schubert'in (2008) bulgularına göre müşterilerin yaş, ırk, eğitim ve gelir değişkenlerinin hiçbirinin tutum üzerinde pozitif bir etkisinin bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Bu konuda yazarın yorumuna göre henüz çevreci restoranlar yaygın olmadığı için kavram bireyler için belirsiz ve sadece varsayımdan ibarettir. Bireyler henüz çevreci restoranı bilmediği için tutumları zayıftır ve bu nedenle demografik özellikler ile çevreci restorana gitme niyeti tahmin edilemeyebilir. Öznel normlarda ise çevreci restoranda yemek yemede ırk ve yaşın etkisi olmadığı, eğitim değişkenin ise olumsuz bir etkisi olduğu bulunmuştur. Çevreci restoranda yemek yeme konusunda ADK'nın gelir ve eğitim değişkenleri üzerinde pozitif bir etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Schubert'in (2008) modelinde çevreci restoranda yemek yeme niyetini
açıklamada ADK’nın anlamlı bir etkisi olmadığı saptanmışken, tutum ve öznel norm kabul edilmiştir. Bu durumda model kısmen doğrulanmıştır. Bu nedenle de yeni bir örneklem ile yeni bir araştırma yapılması ve hipotezlerin tekrar test edilmesinin yararlı olacağı düşünülmektedir. Schubert (2008) çalışmasını bağımsız çevreci restoran müşterilerine uygulamıştır. Bu çalışmada ise çevreci otel restoran müşterilerine uygulanmaktadır. Bu yönüyle tez çalışması Schubert'in (2008) çalışmasından farklılık göstermektedir. Schubert'in (2008) modelinde olduğu gibi bu çalışmadada cinsiyet, yaş, eğitim, gelir gibi demografik değişkenlerin tutum, öznel norm ve ADK üzerindeki etkisi incelenecektir. Ayrıca bu çalışmada ırk değişkeni yerine medeni durum incelenmiştir. Bunun yanı sıra modelde olduğu gibi tutum, öznel norm ve ADK'nın çevreci restoranda yemek yeme niyetine etki eden değişkenler olup olmadığı da test edilecektir.
H1 H5
H2 H6 H3 H7
H4
Şekil 3.1 Araştırma Modeli
Yukarıda kısaca açıklanan ve Şekil 3.1’de sunulan modelde ilk olarak demografik özelliklerin açıklayıcı değişkenlere etkisi, daha sonra tutum, öznel norm ve algılanan davranışı kontrolün çevreci otel restoranında yemek yeme niyetine etkisi gösterilmekte ve bu doğrultuda aşağıdaki araştırma hipotezleri sunulmaktadır.
H1: Demografik değişkenlerin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin tutuma pozitif etkisi vardır.
H1a: Cinsiyetin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin tutuma pozitif bir etkisi vardır.
H1b: Medeni durumun çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin tutuma pozitif bir etkisi vardır.
H1c: Yaşın çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin tutuma pozitif bir etkisi vardır. Tutum Demografik Özellikler Yaş Cinsiyet Medeni durum Eğitim Gelir Öznel Norm Algılanan Davranışı Kontrol Çevreci Restoranda Yemek Yeme Niyeti
H1d: Eğitim seviyesinin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin tutuma pozitif bir etkisi vardır.
H1e: Ortalama yıllık gelirin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin tutuma pozitif bir etkisi vardır.
H2: Demografik değişkenlerin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin öznel norma pozitif etkisi vardır.
H2a: Cinsiyetin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin öznel norma pozitif bir etkisi vardır.
H2b: Medeni durumun çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin öznel norma pozitif bir etkisi vardır.
H2c: Yaşın çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin öznel norma pozitif bir etkisi vardır.
H2d: Eğitim seviyesinin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin öznel norma pozitif bir etkisi vardır.
H2e: Ortalama yıllık gelirin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin öznel norma pozitif bir etkisi vardır.
H3: Demografik değişkenlerin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin algılanan davranışı kontrolün pozitif etkisi vardır.
H3a: Cinsiyetin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin algılanan davranışı kontrolün pozitif bir etkisi vardır.
H3b: Medeni durumun çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin algılanan davranışı kontrolün pozitif bir etkisi vardır.
H3c: Yaşın çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin algılanan davranışı kontrolün pozitif bir etkisi vardır.
H3d: Eğitim seviyesinin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin algılanan davranışı kontrolün pozitif bir etkisi vardır.
H3e: Ortalama yıllık gelirin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin algılanan davranışı kontrolün pozitif bir etkisi vardır.
H4: Demografik değişkenlerin çevreci otel restoranında yemek yemeye ilişkin niyete pozitif etkisi vardır.
H4a: Cinsiyetin çevreci otel restoranında yemek yeme niyetine ilişkin pozitif bir etkisi vardır. H4b: Medeni durumun çevreci otel restoranında yemek yeme niyetine ilişkin pozitif bir etkisi vardır.
H4d: Eğitim seviyesinin çevreci otel restoranında yemek yeme niyetine ilişkin pozitif bir etkisi vardır.
H4e: Ortalama yıllık gelirin çevreci otel restoranında yemek yeme niyetine ilişkin pozitif bir etkisi vardır.
H5: Tutumun çevreci otel restoranında yemek yeme niyetine olumlu etkisi vardır.
H6: Öznel normların çevreci otel restoranında yemek yeme niyetine olumlu etkisi vardır. H7: Algılanan davranışı kontrolün çevreci otel restoranında yemek yeme niyetine olumlu etkisi vardır.