Araştırma Sorusu 4’e İlişkin Sonuçlar

Sadece uzaktan eğitim almış olan personelin “Genel Ekonomi”, “İlgili Vergi Mevzuatı” ve “Temel Finans Matematiği, Değerleme Yöntemleri, Muhasebe ve Mali Analiz” dersleri sınavı başarı not ortalaması ile cinsiyet, fakülte ve yaş grubu değişkenleri arasındaki ilişkinin anlamlılığına yönelik yapılan analizler ise, yine aynı şekilde üç ders için de sadece uzaktan eğitim almış olan personelin sınav notlarının cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir şekilde değişmediğini göstermiştir. Buna göre uzaktan eğitimin cinsiyete göre bir etkisinin olmadığı söylenebilir.

Bunun yanında Genel Ekonomi dersi için mezun olunan okul türü ile sınav notu arasında iktisadi ve idari bilimler fakültesi ve eğitim fakültesinden mezun olan personeller lehine anlamlı bir farklılık olduğu belirlenmiştir. İlgili Vergi Mevzuatı dersi için mezun olunan okul türü ile sınav notu arasında iktisadi ve idari bilimler, ziraat ve eğitim fakültesinden mezun olan personeller lehine anlamlı bir farklılık olduğu

belirlenmiştir. Temel Finans Matematiği dersi için ise mezun olunan okul türü ile sınav notu arasında eğitim ve mühendislik fakültesinden mezun olan personeller lehine anlamlı bir farklılık olduğu belirlenmiştir.

Derslerde iktisadi ve idari bilimler fakültesi mezunlarının başarısı dikkat çekicidir. Derslerin içeriklerine bakılırsa, daha önce üniversite eğitiminde benzer dersleri alan iktisadi ve idari bilimler fakültesi mezunu personelin başarısı şaşırtıcı değildir. Ayrıca analitik düşünme ve sayısal yetenek gerektiren “Temel Finans Matematiği, Değerleme Yöntemleri, Muhasebe ve Mali Analiz” dersinde mühendislik fakültelerinden mezunların başarısı da beklenen bir durumdur.

Son olarak sadece sınıf içi eğitim almış olan personelin Genel Ekonomi ve Temel Finans Matematiği derslerinden aldıkları notların yaş grubu değişkenine göre anlamlı bir şekilde farklılaştığı tespit edilmiştir. Buna göre; 20-30 yaş arasındaki personelin aldıkları notlar, diğer iki yaş grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek olduğu görülmüştür. Yaş itibari ile üniversiteden yeni mezun personelin, bu derslerdeki başarısı da beklenen bir durumdur.

Sadece uzaktan eğitimle sınavlara hazırlanan personelin mezuniyetine göre başarı sırası incelendiğinde; “Genel Ekonomi” dersinde iktisadi ve idari bilimler fakültesi mezunlarının birinci sırada olduğu, “İlgili Vergi Mevzuatı” dersinde ise eğitim fakültesi mezunlarının önde olduğu ve “Temel Finans Matematiği” dersinde ise mühendislik fakültesi mezunlarının ilk sırada yer aldıkları görülmektedir.

Ayrıca bütün derslerde 20-30 yaş grubunda olan ve sadece uzaktan eğitimle sınavlara hazırlanan personelin başarı sırasına göre ilk sırada yer alması çok dikkat çekicidir. Bu o yaştaki yetişkinlerin teknolojiyle daha barışık ve iç içe olmalarından kaynaklandığı söylenebilir.

5.2 Öneriler

Bu çalışmadan elde edilen sonuçlara göre Bankalarda verilen hizmet içi eğitim programlarının daha etkin olabilmesi için aşağıdaki önerilere yer verilmiştir;

 Bankalarda yürütülen hizmet içi eğitimler, yetişkin eğitimi olarak ele alınıp, yetişkin eğitiminin esaslarına göre eğitimler düzenlenmelidir.

 Özellikle sınıf içi eğitimlerden önce dersin gerekliliği personele mutlaka anlatılmalıdır.

 Eğitimlerde gönüllülük esas alınmalı, yani eğitimler eğitim taleplerine göre düzenlenmelidir.

 Üniversiteden yeni mezun ve özellikle iktisat fakültesi mezunu personel için sınıf içi eğitimler ancak mesleki gelişim için düzenlenmelidir. Bunun dışındaki derslere zaten aşina oldukları için bu derslerin sınıf içi verilmesi etkisiz olabilmektedir. Bu tür dersler genç personele uzaktan eğitimler ile verilebilir. Bu durum eğitim maliyetlerini de önemli ölçüde düşürecektir.

 Deneyimli personelin uzaktan eğitimi pek tercih etmediği görülmüştür. Onlar daha çok sınıf içi eğitim talep etmektedirler. Bu yüzden deneyimli personele daha çok sınıf içi eğitimler vermekte fayda bulunmaktadır.

 Tecrübeli personele verilen uzaktan eğitim mutlaka sınıf içi eğitimlerle desteklenmelidir.

 Tecrübeli personele günceli yakalayabilmesi için “Genel Ekonomi”, “Finans Matematiği”, “Finansal Piyasalar” gibi dersler verilebilir.

 Uzaktan eğitim sistemi üzerinden gün içinde bazı ufak bilgi paylaşımları yaparak, iş yerinde de personelin bilgi haznesi taze tutulabilir.

 Uzaktan eğitim ile hazırlanması gereken personele hazırlık için dersin ağırlığına göre 1-2 gün izin verilirse başarının artacağı düşünülmektedir. Yoksa uzaktan eğitim hep mesai saatleri içinde takip edilmesi gereken bir şey olarak algılanmaktadır ve personel uzaktan eğitime özel vakitlerinde zaman harcamak istememektedir.

KAYNAKÇA

AKYÜZ, Yahya, Türk Eğitim Tarihi, Başlangıçtan 1999’a, İstanbul, Alfa Yayınları, 1999.

AYHAN, S. (2005). Dünden Bugüne Yaşamboyu Öğrenme. Yaşamboyu Öğrenme

Sempozyum Bildirileri ve Tartışmalar, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim

Bilimleri Enstitüsü ve Pegem Yayıncılık.

BALCI, A. (1997). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler. 2. Baskı. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi.

BEYCİOGLU, Kadir, KONAN N. (2008). Yaşam Boyu Öğrenme Ve Avrupa Eğitim Politikaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 24, 369-382.

BOSHİER, R. (1998). Edgar Faure after 25 Years: Down But Not Out. İn: Holford,J. et al. International Perspectives on Lifelong Learning. London, Kogan Page.

BUDAK, Y. (2009). “Yaşamboyu Öğrenme ve İlköğretim Programlarının Hedeflemesi Gereken İnsan Tipi”, GÜ. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29, 3, 693–708.

BÜLBÜL, A. S. (1991). Halk eğitimine giriş yetişkin eğitimi, Türkiye’de halk eğitimi, toplum kalkınması. Eskişehir: AÖF Yayınları, No: 213

BÜLBÜL, Sudi (1987). “Halk Eğitimcilerinin Yetiştirilmesinde Üniversitelerin Yeri ve Önemi.” H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı: 1-2 Ankara, 282-300.

BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2007), Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı, Ankara: Pegem A Yayıncılık.

CAN, Halil, Ahmet AKGÜN ve Şahin KAVUNCUBAŞI (1995). Kamu ve Özel Kesimde Personel Yönetimi, Siyasal Kitapevi, Ankara.

CANMAN, A. Doğan (1995). Çağdaş Personel Yönetimi, TODAİE Yayınları, Ankara. CASSİN, R. (2002). La formation Tout au Long de la Vie, Séminaire « La formation

professionnelle. Ecole Nationale d’Administration Paris.

CELEP, C. (2003). Halk Eğitim. Anı Yayıncılık: Ankara

Comission Européenne. (2004). Mıse en OEuvre du Programme de Travail« Éducation et Formation 2010, Les Compétences Clés pour L’apprentissage Tout au Long de la Vie Cadre Européen de Référence.

CRANO, W.D., ve BREWER, M.B. (2002). Principles and methods of social research. New Jersey, Lawrence Erlbaum Associates Publishers.

DRUCKER Peter F., Yeni Gerçekler, çeviren: Birtane Karanakçı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara, 1991.

DUMAN, Ahmet (1999). "Yetişkinler Eğitimi", Ütopya Yayınları, Ankara FAURE, E. (1972). Learning To Be. UNESCO

GERAY, Cevat (1978). “Halk Eğitimi” A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Ankara

GERAY, Cevat (2002). Halk Eğitimi. Ankara: İmaj Yayınevi.

GÜL, Hüseyin (2000).Türkiye’de Kamu Yönetiminde Hizmet içi Eğitim, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 2, Sayı 3, 225-241, İzmir. GÜNEŞ, Firdevs (1996). "Yetişkin Eğitimi" Ocak yayınları, Ankara

HASAN, A. (1996). Lifelong Learning. In A.C. Tuijnman (ed),International

Encyclopedia of Adult Education and Training Second Edition. Tarrytown, New

York: Pergamon.

http://www.baskent.edu.tr/~gulbahar/dersler/oto309/konu-03.doc, web sayfasından görüntülenme tarihi ve URL adresi, 16.04.2012.

İLHAN, Fatma Özsoy (2010). “Mesleki Ve Teknik Eğitimde Uzaktan Eğitim İle Geleneksel Eğitimin Karşılaştırılması” Gazi Üniversitesi Yüksek lisans Tezi, Ankara.

KARASAR, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım: Ankara. KAY, A.C. (1981). Computers, networks and education, Scientific American, 265(3),

s.142.

KNOWLES, Malcolm (1996). "Yetişkin Öğrenenler: Göz Ardı Edilen Bir Kesim" (Çeviren: Serap AYHAN), A.Ü. yayınları, Ankara

KNOWLES, Malcolm (1990). The Modern Practice Of Adult Education, Hospalist.cumc.columbia.edu. s.533.

KOÇEL Tamer, İşletme Yöneticiliği, Sekizinci Basım, İstanbul, Beta Yayınevi, 2001. KOLAT, A. (1993). E-öğrenme Kılavuzu, Ankara: Türkiye Bilişim Vakfı Yayınları. LENGRAND, P.(1989). Lifelong Education: Growth of the Concept. Lifelong

Education for Adults An International Handbook, USA:Pergamon Press.

LOWE, John (1985). "Dünyada Yetişkin Eğitimine Toplu Bakış" (Çeviren Turhan OĞUZKAN), UNESCO Yayınları, Ankara.

MOORE, M. G., Thompson, M. (1997). The Effects of Distance Learning, Pennsylvania: American Center for the Study of Distance Education (ASCDE) Research Monograph.

OKÇABOL, R. (1996). “Halk eğitimi (Yetişkin eğitimi)” (2. Baskı) İstanbul: Der OKÇABOL, Rıfat. (2006). Halk Eğitimi (Yetişkin Eğitimi),Ütopya Yayınevi, Ankara. ÖZAYGEN, Alkım. (2000). “İnternet’e Dayalı Uzaktan Eğitim”, Bilim ve Teknik

Dergisi, Mart 2000, Sayı: 388; 100-103.

PEKER, Ö. (1989). “Yönetici Eğitimi”, TODAİE Yayınları, Ankara, s:21-27.

RENNER, P. (1994). The Art of Teaching Adults, Training Associates, Vancouver, web sayfasından görüntülenme tarihi ve URL adresi,02.05.2012, http://www.netc.org/preservice/challenge1.html.

ROMUALD, Normand. (2004). La formation tout au long de la vie et son Double Contribution à une Critique de L’économie.

SABUNCUOĞLU, Z., 2000. İnsan Kaynakları Yönetimi, Ezgi Kitabevi, Bursa.

ŞİMŞEK Nazmi, Müfredat Laboratuar Okullarında Hizmet İçi Eğitim, MEB Yayını, Sayı:6, Mayıs 1999.

ŞİMŞEK, M.Ş., ÖGE, S., 2007. Stratejik ve Uluslararası Boyutları ile İnsan Kaynakları Yönetimi, Gazi Kitabevi, Ankara.

TAŞKIN Erdoğan, İşletme Yönetiminde Eğitim ve Geliştirme, İstanbul, Papatya Yayınevi, 2001.

TAYMAZ, Haydar (1997). Hizmet içi Eğitim, TAKAV Matbaası, Ankara.

TEKİN, Oğuzhan. “Uzaktan Eğitim Yöntemi İle Verilen Hizmet-İçi Eğitim Programının Öğretmenlerin Öz-Yeterlik Algıları Ve Tutumlarına Etkisi – Muğla İli Örneğinde” Muğla Üniversitesi Yüksek lisans Tezi, Muğla.

TEZCAN Mahmut, Eğitim Sosyolojisi, 11. baskı, Ankara, Bilim Yayınları, 1997.

TİTMUS, Colin.,BUTTEDAHL, Paz., IRONSİDE, Diana ve LENGRAND, Paul (1985). Yetişkin Eğitimi Terimleri. Çeviren: F.Oğuzkan. Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu Yayınları.

TUTUM, Cahit (1979). Personel Yönetimi, TODAİE Yayınları, Ankara. UŞUN, S. (2006). Uzaktan Egitim Ankara: Nobel

UŞUN, Salih. Bilgisayar Destekli Öğretimin Temelleri, Nobel Yayınları, No:711, 3. Baskı, İstanbul. 2005.

UYSAL, Meral. “Yetişkinlerde Öğrenme.” A.Ü.Sürekli Eğitim Merkezi, Avrupa Konseyi Proje Ofisi, Eğiticilerin Eğitimi Temel Eğitim Programı Ders Notları, 03 Ocak 2005- 07 Ocak 2005, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi.

VERDUIN, J.R. ve CLARK, J. (1994), Uzaktan Eğitim: Etkin Uygulama Esasları (Çev: D. Mavis), Eskisehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.

VİNCENT, M. (2006). “Apprendre tout au long de la vie : pourquoi, comment” Audition Publique Trimestrielle Unesco – Jeudi 27 Avril 2006 Comite Mondial Pour L’Education Et La Formation Tout au Long de La vie.

YAZAR, Taha (2012). “Yetişkin Eğitiminde Hedef Kitle” Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı: 7, s.21-30 Diyarbakır.

YÜKSEL, Öznur (1999). Uluslararası İsletme Yönetimi ve Türkiye Uygulamaları, Gazi Kitabevi, Ankara.