Amerikan Peyzaj Mimarları Topluluğu Binası (ASLA)

Tablo 4.7 Amerikan Peyzaj Mimarları Topluluğu binası genel özellikleri

Amerikan Peyzaj Mimarları Topluluğu Binasından bir görünüş (MVVA, 2010)

YAPIYA AİT BİLGİLER Yapım Yeri, Yılı : Washington, DC, ABD

Proje Sahibi : Amerikan Peyzaj Mimarları Topluluğu (ASLA) Mimar (Tasarım Ekibi) : MVVA

Yapı Çeşidi : Kurumsal

YEŞİL ÇATIYA AİT BİLGİLER Yeşil Çatı Kurulum Yılı : 2006

Yeşil Çatı Çeşidi : Ekstansif, intansif ve yarı-intansif yeşil çatı Yeşil Çatı Alanı : 279 m2

Yeşil Çatı Eğimi : % 1,25

Yeşil Çatı Kurulum Firması : Amerikan Hydrotech Firması Yeşil Çatı Erişilebilirliği : Erişilebilir

ABD’de, 1899 yılında kurulan ASLA (Amerikan Peyzaj Mimarlığı Topluluğu), ulusal bir mesleki topluluktur. ABD’ deki 50 eyalette faaliyet gösteren 18.000 üyeye sahiptir. Peyzaj Mimarlığı mesleğiyle ilgili olarak uygulama çalışmalarını, eğitim, iletişim, burslar, meslekle ilgili konuları savunma, vb. konular da mesleğin en önemli temsilcisidir. ASLA, Peyzaj mimarlığı meslek disiplininde bilincin artırılması üzerinde durmakta, yerel, eyalet ve ulusal düzeyde mesleğin savunmalarını yüklenmekte, üyelerine lisans verilmesi, vb. konularla ilgilenmektedir (Uzun ve diğer., b.t, s. 6).

Amerikan Peyzaj Mimarları Topluluğu (ASLA) binası, yeşil çatısı 26 Nisan 2006 tarihinde tamamlanan üç katlı bir yapıdır. Yeşil çatı, mevcut ASLA yapısının üzerine sonradan kurulmuştur. ASLA yönetim kurulu, çevresel faydaları maksimize etmek, yeşil çatıyı göstermek ve peyzaj mimarlarının yeşil çatı projelerine nasıl katkıda bulunduğunu göstermek amacıyla yeşil çatıyı normal çatıya tercih etmiştir (Hake, 2007).

ASLA binası terasında bulunan yeşil çatı projesi, mevcut olan 279 m2_{’lik çatının}

yeşil çatı teknolojisine dönüşümünü sergilemek adına güzel bir örnektir. Çatı, birçok insanı aynı anda barındırabilmek ve çatıdaki yeşil alanı azami dereceye eriştirebilmek amacı ile tasarlanmıştır. Bu amaca yönelik olarak, yeşil çatı sistemi üzerinde yayaların rahatlıkla dolaşabilmesi için metal kafes sistemi düşünülmüştür (MVVA, 2010).

İlk tasarım zorluklarını, mevcut çatının ortasında yer alan HVAC (ısıtma, havalandırma ve iklimlendirme) sistemleri oluşturmaktaydı. Kullanışlı bir alan oluşturmak için bu birimlerin kaldırılması gerekmekteydi. Çatı kanalizasyonunu değiştirmek maliyet açısından mümkün olmadığı için kanalizasyon günümüzde ızgara altında gizlenmektedir. Yeşil çatı konstrüksiyonunun en pahalı yönü çatıya erişim için merdiven boşluğuna ek yapmak olmuştur. Yeşil çatı öncesindeki çatı erişimi ise kapak şeklinde iki kapı aracılığıyla sağlanmaktadır (Hake, 2007)(Şekil 4.21).

Şekil 4.21 ASLA çatısının eski ve yeni görünüşleri (Green roof infrastructure, b.t)

Yeşil çatı alanı yukarıdaki şekilde görüldüğü üzere dalga şeklinde, ziyaretçilere bir çayır hissi vermek için tasarlanmıştır. Oluklu metal, kuzey ve güneye bakan dalgaları desteklemektedir. Bu metaller sert izolasyon köpüğü ile doludur ayrıca çelik strüktür tarafından desteklenmektedir. Her dalga yapısal olarak çatı strüktürüne bağlıdır. Strüktürel yük dağılımı ve toprak derinliğine bağlı olarak bitkilendirme yeşil çatının farklı alanları için uygulanmıştır. Değişik yetişme ortamı yüksekliklerinin olması ASLA’ya çeşitli bitkilerin yetişmesi için olanak sağlamaktadır. Böyle bir çeşitlilik ayrıca bitki gelişimi, yağmursuyu tutma olaylarını izleme ve test etme imkanı sunmaktadır. ASLA yeşil çatısı için seçilen bitkiler kuraklığa karşı oldukça toleranslıdır (Hake, 2007).

ASLA çatısı altı ayrı yeşil çatı koşullarını barındıran derinlikleri 7,62 -53,34 cm aralığında değişen ekstansif, yarı intansif ve intansif yeşil çatıdan oluşmaktadır (Asla Headquarters, b.t)(Şekil 4.22).

Çatıdaki kuzey ve güney dalgalarının tasarıma hakim olduğu görülmektedir. Bu dalgaların ortasında ise ziyaretçiler için oturma alanı ve merkezi bir izleme platformu yer almaktadır. ASLA yeşil çatısında bulunan bölümler şunlardır.

a. Manzara platformu; 116 m2’lik alana sahip olup platform ziyaretçilere yöneliktir. Alt kısmında 7,62 cm derinliğinde sedum dikilmiş bitkilendirme sistemi yer almaktadır. Platform bitkilerin yaklaşık 2,54 cm kadar üstünde asma metalden oluşmaktadır

b. Güney Höyüğünde; 12,7 cm kalınlığında sedum bitkileri olan bitkilendirme sisteminden oluşmaktadır. Höyük strafordan inşa edilmiştir. Yetişme ortamı; erozyon ve kaymayı önlemek için geri dönüşümlü olmayan plastik şeritler ile bağlanmıştır.

c. Kuzey Höyüğü; 15,24 cm kalınlığında sedum bitkileri olan bitkilendirme sisteminden oluşmaktadır. Höyük strafordan inşa edilmiştir. Yetişme ortamı; erozyon ve kaymayı önlemek için geri dönüşümlü olmayan plastik şeritler ile bağlanmıştır.

d. Merdiven Boşluğu (Çatı girişi); binanın çatısı üstünde erişim noktalarını kapsayacak şekilde inşa edilen basit bir strüktürdür (Asla Headquarters, b.t).

Proje için kullanılan yeşil çatı sistemini Amerikan Hydrotech firması kurmuştur. Sistemde çatı membranı, kök tutucu tabaka, yalıtım tabakası, drenaj/su toplama tabakası, filtre kumaşı ve hafif yetişme ortamı yer almaktadır. Çatıda en az % 25 oranında geri dönüştürülebilir içerikli sıcak sıvı uygulanan kauçuk asfalt kullanılmıştır (Somerville ve diğer., 2007)(Şekil 4.24).

Merdiven boşluğundaki strüktür, 30,48 cm yüksekliğinde yetişme ortamıyla kaplıdır. New Jersey çayı ve gül ile bitkilendirilmiştir. Asansör şaftı üzerindeki alan 53,34 cm yüksekliğinde yetişme ortamından oluşmakta ve sumak ağacının çeşitli türleri ile bitkilendirilmiştir. Sulama sistemi ise, merdiven boşluğu ve asansör şaftı üzerinde ekstansif bitkilendirmelerin sulanmasını kolaylaştırmak amacıyla konumlandırılmıştır (Somerville ve diğer., 2007).

Çatının kuzey ve güney uçlarında bulunan varil şeklindeki höyükler, dikkati Washington’un genel şehir manzarasına çekerek, ziyaretçilere yeni bir bakış açısı sunmaktadır (MVVA, 2010)(Şekil 4.25).

Şekil 4.25 ASLA yeşil çatı perspektifi (Landarchives asla, b.t)

Bu höyükler, çatının yükünü arttırmadan yeşil bitkileri göz seviyesine getirecek şekilde oluşturulmuştur. iki höyük de, iki ayrı yeşil çatı tipini göstermektedir. Birincisi düşük büyüme özelliği gösteren bitkilerin en düşük yetişme ortamı yüksekliğine ihtiyaç duyduğu şekilde, diğeri ise daha yüksek bir yetişme ortamına ihtiyaç duyan bunun sonucu itibarı ile çok daha fazla bitkinin büyümesini sağlayan yarı-yoğun tiptir (MVVA, 2010).