Yılmaz (1995) ‘Lise 2. sınıf fizik dersinde aktif öğrenm e yöntemin öğrenci baĢarısına etkisi‟ konulu araĢtırmasında; deney grubuna aktif öğrenme yöntemlerine uygun etkinliklerle öğretim yapmıĢ ve çalıĢma bitiminde her iki gruba da bir baĢarı testi uygulamıĢtır. AraĢtırma sonunda deney grubunun kontrol grubuna göre daha baĢarılı olduğu; yani aktif öğrenme yöntemin geleneksel yönteme göre daha etkili olduğu sonucuna varılmıĢtır.
Gür (1998) tarafından yapılan araĢtırmada amaç, matematik öğretmen adayının aktif öğrenme metodunu kullanarak matematiği öğretmeyi öğrenmesidir. Bu araĢtırma ile: Türkiye‟deki üniversitelerde öğretim elemanları ile okullardaki staj öğretmenleri ders iĢlerken sadece takrir, düz anlatım, gösterip yaptırma ve öğrencilerin anlayıp anlamadıklarını kontrol etmek için soru-cevap yöntemlerini kullandıkları için öğretmen adaylarının da stajdaki uygulamalarında bu metotlar dıĢında baĢka metot kullanmadıkları ortaya çıkarılmıĢtır. Ġngiltere‟de ise hem üniversitede hem stajda öğretmen adayı çok çeĢitli metot ve teknikle üniversitede tanıĢtırılıp adayın stajda ve daha sonraki öğretmenlik yaĢantılarında kullanmaları için alıĢkanlık kazandırılmasına çalıĢıldığı görülmüĢtür. AraĢtırmada sonuç olarak her iki kurumdaki matematik öğretmen adaylarının öğretmeyi nasıl öğrendikleri, öğrenmeye karĢı tutumları, duygu ve düĢünceleri, ortaokul ve lisede öğrendikleri matematiğin Ģimdiki öğrenmelerine etkisinin, üniversitede aldıkları öğretmenlik eğitiminin, pedagojik formasyonun ve staj uygulamalarının, öğretmede kullanılan materyallerin, öğretme yöntemlerinin öğretmen adaylarının öğretmenliği öğrenmesi üzerinde etkisinin olduğu saptanmıĢtır
Çullu (2003), aktif öğrenmenin Sosyal Bilgiler dersi baĢarısı, hatırda tutma, öğrenci baĢarı yüklemeleri üzerindeki etkileri ve aktif öğrenme uygulamaları hakkındaki öğrenci görüĢlerini incelemiĢtir. AraĢtırma, 2002-2003 öğretim yılı I. Döneminde, MEB‟ e bağlı resmi bir ilköğretim okulunun iki 7. sınıf Ģubesinde uygulanmıĢtır. Deney grubunda aktif öğrenme yöntem ve teknikleri, kontrol grubunda geleneksel öğretim yöntemleri uygulanmıĢtır. AraĢtırmanın verileri deneysel iĢlemlerden önce ve sonra uygulanan “Ġstanbul'un Fethi ve Sonrası” ünitesi ile “Avrupa‟ da Yenilikler” ünitesine ait baĢarı testleri ve klasik sınavları, Öğrenci Yüklemeleri Ölçeği ve görüĢme kayıtları kullanılarak toplanmıĢtır. Elde edilen veriler Aritmetik Ortalama, Standart Sapma, t testi, Bağımlı t testi ile çözümlenmiĢtir. Yapılan uygulamalar sonucunda aktif öğrenme yöntemlerinin uygulandığı deney grubundaki öğrencilerin baĢarısı geleneksel öğretimin uygulandığı kontrol grubuna nazaran daha fazla olduğu ortaya çıkmıĢtır.
Ünal (2004) „Ġlköğretim 6. Sınıf Matematik Dersi Nokta, Düzlem, Doğru Parçası Uzay Ve IĢın Konusunun Aktif Öğrenme Ġle Öğretiminin Öğrenci BaĢarısına Etkisi‟ isimli çalıĢmanın sonucuna göre deney grubunda uygulanan aktif öğrenme yönteminin, kontrol grubunda uygulanan geleneksel yönteme göre daha etkili olduğu ortaya çıkmıĢtır.
Acar (2005) çalıĢmasında ise matematiğin olumsuz görüntüsünün ve dersteki baĢarısızlıkların ortadan kaldırılmasında aktif öğrenme yöntemlerinin etkisi üzerinde durulmuĢ ve aktif öğrenme etkinlikleri kullanılarak verilebilecek örnek bir konu seçilip (açı ve üçgen çeĢitleri), bu konu aktif öğrenme ve geleneksel yöntemlerle 2004-2005 eğitim-öğretim yılının ikinci döneminde Van Merkez Rekabet Ġlköğretim Okulu 6-C ve 6-D sınıflarında toplam 48 öğrenciye uygulanarak karĢılaĢtırma yapılmıĢtır.Sonuçta seçilen konunun aktif öğrenme yöntemiyle verilebileceğinin baĢarıyı arttıracağı kanısına varılmıĢtır.
Gül (2007) tarafından yapılan araĢtırmada aktif öğrenmenin okuduğ unu anlama, eleĢtirel düĢünme ve sınıf i çi etkileĢ im üzerindeki etkileri incelenmiĢ bu araĢtırma da amaç, aktif öğrenmenin ve geleneksel öğretim yöntemlerinin, ilköğretim öğrencilerinin okuduğunu anlama baĢarısı, eleĢtirel düĢünme becerileri ve sınıf içi etkileĢim üzerindeki etkilerini, okuduğunu anlama baĢarısı ile eleĢtirel
düĢünme becerileri arasındaki iliĢkiyi incelemektir. AraĢtırma verilerinin çözümlenmesi sonucunda, aktif öğrenmenin öğrencilerin okuduğunu anlama baĢarıları ve eleĢtirel düĢünme becerileri üzerinde geleneksel öğretim yöntemlerine göre daha etkili olduğu saptanmıĢtır. Okuduğunu anlama baĢarısı ile eleĢtirel düĢünme becerileri arasında orta düzeyde bir iliĢki bulunmuĢtur. Okuduğunu anlama baĢarısı cinsiyete göre farklılık göstermezken, eleĢtirel düĢünme becerilerinin cinsiyete göre anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği saptanmıĢtır
Önal (2008) tarafından yapılan araĢtırmada ise, aktif öğrenme yaklaĢımının, eğitim fakültelerinin son sınıflarında verilmekte olan Çevre Sorunları Coğrafyası dersi içerisindeki Çevre Kirliliği (hava, su, toprak ve radyoaktif kirlilikleri) ünitesinin öğretiminde, öğrencilerin akademik baĢarıları ile Çevre Sorunları Coğrafyası dersine ve çevre sorunlarına iliĢkin tutumları üzerindeki etkisini belirlemek istenmiĢtir. AraĢtırma deneysel desen modelinde gerçekleĢtirilmiĢtir. AraĢtırmada veri toplama aracı olarak baĢarı testi ile çevre sorunları coğrafyası dersi ve çevre sorunları tutum ölçekleri kullanılmıĢtır. GeliĢtirilen ölçme araçları 2006– 2007 Eğitim Öğretim Yılında, Balıkesir Üniversitesi, Necatibey Eğitim Fakültesi, Ġlköğretim Bölümü Sosyal ilgiler Öğretmenliği Anabilim Dalı son sınıf öğrencilerinden oluĢan 88 kiĢiye uygulanmıĢtır. “Çevre Kirliliği” ünitesi, Aktif öğrenme yöntemlerine göre derslerin iĢlendiği deney grubu ile eĢ zamanlı olarak, kontrol grubuyla, düz anlatım ve soru cevap yöntemleri kullanılarak, dersin sorumlu öğretim elemanı tarafından, iĢlenmiĢtir. AraĢtırmanın alt problemlerinin çözümlenmesinde; yüzde, frekans, aritmetik ortalama ile tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve tek faktör üzerinde tekrarlı ölçümler için iki faktörlü ANOVA (repeated measures) testi kullanılmıĢtır. AraĢtırma sonucunda, “Çevre Kirliliği” konusunda, baĢarı testi ve tutum ölçeklerinden elde edilen sonuçlarda, deney grubu lehine anlamlı bir farklılık tespit edilmiĢtir.
Yıldırım (2009)‟ ın yaptığı çalıĢmada, aktif öğrenme yaklaĢımı doğrultusunda düzenlenen öğretimin bilgisayar eğitiminde öğrencilerin akademik baĢarılarına, Grafik ve Animasyon dersine yönelik tutumlarına ve öğrendikleri bilgilerin kalıcılığına etkisi olup olmadığı araĢtırılmıĢtır. Bu araĢtırma, 2007–2008 öğretim yılı Bolu Ġli Gerede Ġlçesi Gerede Kız Teknik Anadolu Meslek ve Meslek Lisesi 11. sınıf öğrencilerinden oluĢan 20 denek üzerinde yürütülmüĢtür. Denekler 10‟ar
öğrenciden oluĢan iki gruba ayrılmıĢ ve gruplardan biri kontrol grubu olarak geleneksel öğrenme ortamında Grafik ve Animasyon dersini öğrenmiĢlerdir. Diğer grupta deney grubu olarak aktif öğrenme ortamında Grafik ve Animasyon dersini öğrenmiĢlerdir.Hem kontrol grubuna hem de deney grubuna eğitimden önce BaĢarı Testi, Grafik ve Animasyon Dersine yönelik Tutum ölçeği uygulanmıĢtır. S o n u ç o l a r a k Aktif öğrenme ortamlarının öğrencilerin tutumları üzerinde anlamlı bir fark yarattığı tespit edilmiĢtir.
Literatür taraması yapıldığında bu alandaki diğer bazı çalıĢmalarda, aktif öğrenme, Ġlköğretim sosyal bilgiler eğitiminde ÇalıĢkan (2005) ve Çiftçi (2006), Fen Bilgisi eğitiminde Deniz (2005), ÖzkardeĢ Tandoğan (2006) ve Süzen (2007), Türkçe öğretiminde Karabay (2005) ve AktaĢ (2006), ortaöğretim Matematik eğitiminde Akay (2006) ve Kılıç (2007), Fizik öğretiminde Gök (2006) tarafından, incelendiği görülmüĢtür.
Bu araĢtırmaların sonucunda aktif öğrenme ile öğrenim geleneksel öğretime göre öğrenci baĢarısı üzerine daha olumlu etkisinin olduğu belirlenmiĢtir.