Şâzz Kırâet’ler

Mütevâtir kırâet’lerin (Kırâet-i Aşere’nin) hâricinde kalan ve Sahâbe’den -ba’zı ulemâ’ya göre Tâbiîn’den- ba’zılarının kırâet’leridir.

Bu türlü kırâet’ler, -ister Sahâbe’nin icmâ’ına dayansın, isterse dayanmasın- tevâtürle sâbit olmayan ğayr-i sahîh kırâet’lerdir. Bunlara,

“El-Kırâetü’ş-Şâzze” veyâ “Şâzz Kırâet” ler denir. Bu kırâet’lerden de icâzet alanlar vardır.

311 -Diyanet İşleri Reisliği Mushaf’ları İnceleme Kurulu Başkanlığı’nın 08-05-1962 târih ve 1813 sayılı yazılarına; En-Neşru fi’l-Kırâeti’l-Aşr ve El-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’ân gibi sağlam delîllere göre.

312 -Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Usûl-i Tefsîr Notları,ss.32. Prof. M. Tayyib Okiç.

313 -El-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’ân, cüz’. 1. ss. 79. Celâlü’d-dîn Es-Süyûdî Eş-Şâfiî.

Tecvîd İlmi (Kur’ân-ı Kerîm Okuma Kâıdeleri)

Bu türlü kırâet’leri, -ne namazda ve ne de diğer vesîleler ile herhangi bir yerde- Kur’ân olarak okumak câiz değildir. Çünkü, bu türlü kırâet’ler, mütevâtir olmadıkları gibi Hadd-ı Mushaf-i Usmâniyye’nin aslına da muvâfık değildirler. Ancak -namaz hâricinde- Kur’ân olmadığına i’tikâd ederek telâffuzu ve kırâet’i câiz olabilir. Bunun için namazda ve namaz dışında kırâeti câiz değildir. Kezâlik,-sika’lar tarafından nakl edilmiş olması şartı ile- ba’zı hukûkî mes’eleler hakkında delîl olarak misâl tarzında gösterilebilir ki bu husûs, aşağıda, birer misâl ile îzah edilecekdir.

Şâzz Kırâet’ler, başlıca iki kısma ayrılırlar:

A-Sahâbe’nin icmâ’ına dayanan fakat tevâtür dercesine varamayan Şâzz Kırâet’lerdir. Bunlara “Âhad Kırâet” ler de denir. Ubeyy ibn-i Ka’b, Abdu’llâh ibn-i Mes’ûd ve diğer sika olan zevâtın Mushaf’ları (kırâet’leri) gibi.³¹⁴

Bu nevî kırâet’ler, Âhad’ın ve sika olan kimselerin nakl ettiği sahîh kırâet’lerdir. Bu bakımdan senedleri sahîhdir. Arabiyye’ye uygundur.

Fakat Hadd-ı Mushaf-i Usmâniyye’ye muhâliftirler. Binâen-aleyh, bu nevî kırâet’ler, Kur’ân olarak kabûl olunurlar, fakat okunmazlar. Bunun için de bu nevî kırâet’leri inkâr edenler, kâfir olmazlar. Fakat sika olan kimseleri kötülemiş olacaklarından doğru bir hareket yapmış sayılmazlar.

Bu nevî Şâzz kırâet’ler, Meşhûr ve Ğayr-i meşhûr Şâzz Kırâet’ler diye iki kısma ayrılırlar:

1-Meşhûr Şâzz Kırâet’ler: Bunlar İmâm Mâlik ile İmâm Şâfiî’ye göre hiçbir şer’î hukümde mu’teber değildir. Fakat Hanefî imâmlarına göre, yalnız ibâdet ve muâmelât husûsunda mu’teber sayılırlar. Çünkü bunlar, Kur’ân’dan olmasalar bile, Hadîs-i şerîf mertebesinde olabilirler.

Bu cihetle kendileri ile, zannî mes’elelerde amel olunabilir.

Meselâ, Keffâret-i yemîn’i bildiren âyet-i kerîme, Mesâhif-i Usmâniyye’de (

م ايما ةمثملمـث ُمماي صمف

⁾³¹⁵diye mutlak yazılmıştır. Abdu’llâh ibn-i Mes’ûd’un mushaf’ında ise (

تماَ بماتمتُم م ايما ةمثملمـث ُمماي صمف

) diye mukayyed

314 -Bu Mushaf’lar, Ashâb-ı Kirâm’dan olan bu zatların kendileri için yazmış oldukları Mushaf’lardır. Bunlar ile Mesâhif-i Usmâniyye arasında çok büyük bir fark yokdur. Yalnız sûre’lerin tertîbinde ba’zı değişiklikler ve ba’zı kelimeler ilâve edilmiş bulunmaktadır. Bu bakımdan bunlar, -esâsa aykırı değil iseler de- tevâtüren sâbit olmadıkları için Şâzz naminı almışlar ve Kur’ân-ı Kerîm hukmünü hâiz bulunmamışlardır.

315 -Sûre-i Mâide, âyet 89.

Tecvîd İlmi (Kur’ân-ı Kerîm Okuma Kâıdeleri)

(kayıtlı) yazılmıştır. Buradaki (

تماَ بماتمتُم

:mütetâbiât) kelimesi (kırâeti), meşhûrdur. Bunun için Hanefî imâmları, bunu nazar-ı i’tibâra alarak, Keffâret-i yemîn orucunun üç gün muttasıl olarak tutulmasına kâil olmuşlardır. İşte burada, mutlak (kayıtsız) olan bir âyet-i kerîme’yi, meşhûr olan bir Şâzz Kırâet ile -ibâdet husûsunda- kayıtlandırmışlardır.

Bununla berâber Ramazân-ı şerîf orucunun kazâsına âit âyet-i kerîme, Mesâhif-i Usmâniyye’de (

مرمخُا م ايما ن م ة د َمف

⁾³¹⁶ diye mutlak yazılmıştır.

Ubeyy ibn-i Ka’b’ın Mushaf’ında ise (

تماَ بماتمتُم مرمخُا م ايما ن م ة د َمف

^{) diye}

mukayyed yazılmıştır. Fakat buradaki (

تماَ بماتمتُم :

mütetâbiât) kelimesi (kırâeti) meşhûr değildir. Ancak bir Haber-i Âhad kabîlindendir. Bunun için kazâya kalmış Ramazân orucunun kazâsında ittisal şart değildir.

Müteferrik günlerde de tutulabilir. Çünkü, bununla ya’nî Ğayr-i meşhûr bir şâzz kırâet ile, -bütün imâmlara göre- amel edilemez.

2-Ğayr-i Meşhûr Şâzz Kırâet’ler: Bunlar, bütün imâmlarca mu’teber değildir. Bunlar ile hiçbir şer’î huküm sâbit olmaz.

B-Gramer bakımından tashîh teklîflerinden ibâret olan ve hiçbir dînî esâsa dayanmayan Şâzz Kırâet’lerdir. Meselâ, -mâdî sîğası ve (

م ومـي

⁾

kelimesinin nasbı ile (

نيادلا مم ومـي مكملمم

) kırâeti gibi.

Bu türlü kırâet’leri, sika veyâ ğayr-i sika olan kimseler nakl etmişlerdir. Senedleri sahîh değildir. Bunun için Hadd-ı Mushaf-î Usmâniyye’ye ve Arabiyye’ye muvâfık olsalar bile kabûl olunmayıp redd olunmuşlardır.³¹⁷ Bunlar, zaîf kırâet’ler olup Mevdû’, Merdûd ve Müdrec kırâet’ler nâmı altında incelenirler.

Kırâet’lerin ilmî ve tatbîkî durumu

Mütevâtir Kırâet’lerin (Kırâet-i Aşere’nin) hepsi ve diğer Şâzz Kırâet’ler, hâlen ilim olarak tetkîk edilmekte ve okutulmaktadır. Fakat hâlen halk tarafından tutulup okunan kırâet çeşitleri üç tânedir ki şunlardır:

1-Hafs rivâyetine göre İmâm Âsım Hazretleri’nin kırâeti’dir ki bu gün yer yüzündeki Müslümân’ların hemen hemen ekseriyyeti, Kur’ân-ı

316 -Sûre-i Bakara, âyet 184.

317 -El-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’ân, cüz’, 1, ss. 78-79. Celâlü’d-dîn Es-Süyûdî Eş-Şâfiî.

Tecvîd İlmi (Kur’ân-ı Kerîm Okuma Kâıdeleri)

Kerîm’i, bu kırâet üzere -ya’nî Kırâet-i Âsım ve Rivâyet-i Hafs üzere- okumakda ve Mushaf’ları ona göre bastırmaktadır.

2-Verş rivâyetine göre İmâm Nâfi’ Hazretleri’nin kırâeti’dir ki -Mısır hâriç- bütün şimâlî Afrika Müslümân’ları, Kur’ân-ı Kerîm’i, bu kırâet üzere -ya’nî Kırâet-i Nâfi’ ve Rivâyet-i Verş üzere- okumakda ve Mushaf’ları ona göre bastırmaktadır.

3-İmâm Ebû Amr Hazretleri’nin kırâeti’dir ki Sûdan’ın bir kısmındaki Müslümân’lar, Kur’ân-ı Kerîm’i, bu kırâet üzere -ya’nî Kırâet-i Ebû Amr üzere- okumaktadırlar. En az kullanılan kırâet nev’i budur.

Bunların dışında kalan diğer kırâet’ler ise, hâlen ilmî ve târihî ehemiyyetini muhâfaza etmekde, fakat halk tarafından kullanılmamaktadır.



 

Kırâeti öğrenen talebeye, hocası tarafından -icâzetnâme- verilir. Bu icâzetnâme verilirken câmi’lerde bir tören tertîb edilir ki bu törene,

“İcâzet töreni” denir. Bu tören, ba’zan çok parlak bir şekilde icrâ’ edilir.

O şehrin en meşhûr kârî’leri bu merâsime da’vet edilir ve aralarından seçilen bir reis (

ءا رُق لا ُخ يمش

:Şehhü’l-kurrâ’) bu merâsime başkanlık eder.³¹⁸

İhtâr: Kur’ân-ı Kerîm’i, muhtelif kırâet’ler ile birden okumak âdeti, Hicrî (400) târihlerinde başlamıştır. Son zamanlarda ba’zı yerlerde i’tiyâd hâline gelmiş olan kelime kelime muhtelif kırâet’ler ile okumak ise, câiz değildir. Bunun için “Bir kârî’ ”, bir kırâet üzere başladığı bir kısmı, -irtibât devam ettiği müddetçe- değiştirmemelidir. Ancak o kısmın irtibâtı kesilince, başka bir kırâet üzere okuması câizdir”.³¹⁹

“İlimler, sadırlardan satırlara nakl edildiği zaman Kırâet İlmi de müstakil bir fen hâlinde tedvîn edilmiştir. İbn-i Cezerî’nin Neşr ünvanlı eserinde yazdığına göre kırâet vecihlerini bir kitâbda ilk defâ’ cem’ eden zât, Ebû Ubeyd El-Kâsım İbn-i Selâm’dır. Vefâtı (224) târihindedir.

Daha sonra Ebû Amr Ed-Dânî zuhûr ederek bu bâbda Yed-i Tûlâ sâhibi (tam bir ihtisas ve vukûf sâhibi) olmuş El-Muknî’ adındaki kıtâbı te’lîf etmiştir. Bi’l-âhare Şâdıbiyye ahâlisinden Ebu’l-Kâsım İbn-i Feyyûre,

318 -Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Usûl-i Tefsîr Notları, ss.37-38. Prof. M. Tayyib Okiç.

319 -En-Nevevî. Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Usûl-i Tefsîr Notları, ss.38. Prof. M. Tayyib Okiç.

Tecvîd İlmi (Kur’ân-ı Kerîm Okuma Kâıdeleri)

kırâet ilmini, kemâl derecesine kavuşturmuştur. Bu zât, Ebû Amr’ın kitâblarını tenkîh ve telhîs ederek (kısaltıp özetliyerek) meşhûr Hırzü’l-Emânî ünvanlı manzum eserini vücûde getirmiştir”.³²⁰

Sûre-i Fâtiha’daki kırâet’ler

Sûre-i Fâtiha’daki kırâet farklarını -misâl olarak- görmek, Kur’ân-ı Kerîm’deki diğer kırâet farklarını anlamaya kâfî bir delîl teşkîl edecekdir ki bu kırâet’ler, şunlardır:

1-(

نيادلا م ومـي ك لمام

) âyet-i kerîme’sindeki (

ك لمام

:mâliki) lâfz-ı şerîf’i, Âşere’den, Âsım, Kisâî, Ya’kûb ve Halefü’l-Âşir kırâet’lerinde -elif harfinin isbâtı ile- (

ك لمام

:mâliki) şeklinde; diğerlerinin ya’nî Nâfi’, İbn-i Kesîr, Ebû Amr, İbn-i Âmir, Hamze ve Ebû Ca’fer kırâet’lerinde de -elif harfi olmaksızın- (

ك لمم :

meliki) şeklinde kırâet edilir. Bu bakımdan (

نيادلا م ومـي ك لمام

) âyet-i kerîme’sinin (

ك لمام

:mâliki) lâfz-ı şerîf’inde, iki türlü kırâet vardır ki Fâtiha Sûresi’nde, ma’nâ ile alâkadar olan vücûh-i kırâet, ancak buradadır. Bu kırâet’lerden birincisi ya’nî (

ك لمام

^:mâliki)

kırâet’i, (

مي م

:Mîm) harfinin kesri ile (

ك ل م :

milk) mastarından ism-i fâil sîğası’dır. İkincisi ya’nî (

ك لمم

:meliki) kırâet’i de (

مي م

:Mîm) harfinin damı ile (

ك لُم

.mülk) mastarından sıfat-i müşebbehe sîğası’dır. Her iki kelime de, kuvvet ma’nâsı ile alâkadardır.³²¹

(

ك لمام

:Mâliki) lâfz-ı şerîf’ini elif’siz olarak (

ك لمم

:meliki) şeklinde

okuyanlardan, -Kırâet-i Ebû Amr ve Rivâyet-i Sûsî’ye göre-, (

ا نيادلا م ومـي ك لمام ا مي ح رلا نم ح رلما

) âyet-i kerîme’sinin (

ااا ك لماما مي ح رلما

...⁾

kelimelerindeki (

مي م

:Mîm) harfleri, -vasıl hâlinde-, birbirine idğâm edilerek okunur.

2-(

ااامني ذ لا مطمار ص اممي قمت سُم لا مطماراصلا مان د ه ا )

âyet-i kerîme’sinde geçen (

طماراصلما

^:es-sırâd) ve (

طمار ص

:sırâd) lâfzı şerîf’leri,

320 -Usûl-i Tefsîr veyâ Mukadime-i İlm-i Tefsîr, ss. 133. Ömer Nasûhi Bilmen.

321 -Bu ma’nâlar hakkında fazla ma’lûmat için bak: Hak Dîni Kur’ân Dili Yeni Mealli Türkçe Tefsîr, Cilt,1, ss. 91-92. Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır.

Tecvîd İlmi (Kur’ân-ı Kerîm Okuma Kâıdeleri)

a-İbn-i Kesîr’den Kunbul ve Ya’kûb’dan Ruveys rivâyetlerine göre, (

َ س

:Sîn) harfi ile (

طماراسلما

:es-sirâd) ve (

طمار س

:sirâd) şeklinde okunur.

Bu, cumhûr’un lügatidir.

b-Hamze Kırâet’ine göre (

دماص

:Sâd) harfine (

ىماز

:Zây) harfi kokusu verilip işmâm yapılarak -ya’nî Sâd-i müşemme olarak-³²² okunur. Bu, Kays lügatidir.

Dikkât: Hamze’nin birinci râvîsi olan Halef, yalnız Harf-i ta’rîf’siz olan (

طمار ص

:sırâd) lâfızlarının (

دماص

:Sâd) harfinde işmâm yapar. İkinci

râvîsi olan Hallâd, buna iştirak etmez. Fakat Harf-i ta’rîf’li olan (

طماراصلما

^:es-sırâd) lâfızlarının (

دماص

:Sâd) harfinde, Hamze’nin her iki

râvîsi de -ya’nî Halef ve Hallâd- işmâm yaparlar.

c-Diğerlerine göre de, (

ءماب

:Râ’) harfinin tefhîm’i ve (

ءماط

^:Dâ’)

harfinin idbâk’ından dolayı (

َ س

:Sîn) harfi (

دماص

:Sâd) harfine kalb edilerek (

طماراصلما

^:es-sırâd) ve (

طمار ص

:sırâd) şeklinde okunur ki bizim okuduğumuz kırâet şekli budur. Bu da, Kurayş lügatidir.³²³

3-(

م ه يملمع

^:aleyhim) lâfz-ı şerîf’i,

a-İbn-i Kesîr ve Ebû Ca’fer kırâet’lerine göre, -vasıl hâlinde- (

مي م

:Mîm) harfinin dammı ve bir (

وماو

:Vâv) ile bir (

ف لما

:Elif) harfi

ilâvesi ile (

اوُم ه يملمع

:aleyhimû) şeklinde okunur. Nâfi’den Kâlûn ise, hem (

اوُم ه يملمع

:aleyhimû) şeklinde, hem de (

ءماه

:Hâ’) harfinin kesri ile (

م ه يملمع

:aleyhim) şeklinde okuyarak hulf eder.

b-Hamze ve Ya’kûb kırâet’lerine göre, (

ءماه

:Hâ’) harfinin dammı ile (

مُه ـيملمع

:aleyhüm) şeklinde okunur.

c-Diğerlerine göre de, (

ءماه

:Hâ’) harfinin kesri ile (

م ه يملمع

^:aleyhim)

şeklinde okunur.³²⁴

322 -Sâd-i müşemme hakkında ma’lûmat için bak: Birinci bölümdeki Tecvîd’in Mevzûu bahsine.

323 -Hak Dîni Kur’ân Dili Yeni Mealli Türkçe Tefsîr, C.1 ss.121. Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır.

324 -Zübdetü’l-İrfân, ss. 7-8. Şeyhü’l-Kurrâ’ Muhammed Emîn Efendi.

Şerhun ale-ş-Şâtıbiyye, ss.36. İbnü’l-Kâsıh.

Gaysü’n-Nef’ı fi’l-Kırâeti’s-Seb’ı. Seyyidî ale’n-Nûri’s-Safâksî.

Tecvîd İlmi (Kur’ân-ı Kerîm Okuma Kâıdeleri)

Fâtiha Sûresi’ndeki kırâetlerin, İmâmların rumuzlarına göre okunuş şekilleri

Tecvîd İlmi (Kur’ân-ı Kerîm Okuma Kâıdeleri)

Belgede Tecvîd İlmi (Kur ân-ı Kerîm Okuma Kâıdeleri) B Ü Y Ü K علم جتويد TECVÎD İLMİ. Kur ânı Kerîm Okuma Kâıdeleri (sayfa 176-183)