Öneriler

Çok yıllık bir buğdaygil yem bitkisi olan domuz ayrığının tabi alanlardaki varlığı gün geçtikçe azalmaktadır. Doğanın bilinçsiz ve önemsiz Ģekilde kullanılması doğal florada bulunan birçok tabi türde olduğu gibi domuz ayrığı bitkilerinde de tahribata yol açmaktadır. Mevcut gen havuzumuzda bulunan birçok kıymetli bitki bu akıĢ içerisinde ne yazık ki zamanla kaybolup gitmektedir. Doğanın kendini onarma süreci bu yıpratılmanın etkisine yetiĢememektedir. OluĢan kaybın onarılması, yeni tür ve çeĢitlerin geliĢtirilerek ihtiyaç duyulan ot üretimi ile yeĢil alanların oluĢturulması için gerekli çalıĢmaların biran önce baĢlatılması gerekmektedir.

1130919 nolu proje kapsamında toplanan Domuz ayrığı bitkileriyle yapılan çalıĢmalarda Domuz ayrığı genotiplerinde çimlenme ile ilgili problemler görülmüĢtür. Bunun aĢılabilmesi için çeĢitli çalıĢmalar yapılmıĢtır. Domuz ayrığı genotiplerinde çimlenme için gerekli olan kriterlerin belirlenmesi önemli olmaktadır. Bunların belirlenmesi için daha geniĢ ve kapsamlı çalıĢmalar yapılması gerekmektedir. Çimlenmemenin sebebinin belirlenmesi ve nereden kaynaklandığının tesbiti ayrıca çok büyük önem arz etmektedir.

Türkiye‟de tabii ortamından topladıkları domuz ayrığı (Dactylis glomerata) populasyonları ile çalıĢan araĢtırıcılar (Tosun ve Sağsöz, 1994; Tükel ve Hatipoğlu, 1994; Sağsöz ve ark., 1996) farklı özelliklerini tesbit ettikleri bitkilerin seleksiyon çalıĢması yapılarak kültüre alınmalarını önermiĢlerdir.

KAYNAKLAR

Abe, J., 1980, Winter hardiness in Turkish populations of cocksfoot, Dactylis glomerata L, Euphytica, 29 (3), 531-538.

Açıkgöz, E., 1982, Adi otlak ayrığında (Agropyron cristatum L.) bazı morfolojik ve tarımsal özellikleri ile çiçek biyolojisi üzerine araĢtırmalar, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi yay, No: 802, Bilimsel AraĢtırma inceleme 475, Ankara. . Açıkgöz, E., 2001, Yem Bitkileri (3. Baskı), Uludağ üniversitesi güçlendirme vakfı,

yayın (182).

Akman, N., Aksoy, F., ġahin, O., Kaya, Ç. ve Erdoğdu, G., 2007, Cumhuriyetimizin 100. yılında Türkiye‟nin hayvansal üretimi, Türkiye damızlık sığır yetiştiriciliği birliği yayınları, 4, 116.

Akyıldız, R., 1986, Yemler Bilgisi ve Teknolojisi. Ankara Ü. Zirrat Fak. Yay. Ankara. Alçiçek, A., Kilic, A., Ayhan, V. ve Ozdogan, M., 2010, Türkiye‟de kaba yem üretimi

ve sorunlari, Working Paper. 2009. Turkish.

Altın, M., 1991, Yem Bitkileri YetiĢtirme Tekniği (Yem Bitkileri Tarımı), Trakya Üni. Tekirdağ Zir. Fak. Yayın (114).

Anonim, 2002, Tarımsal Yapı (Üretim, Fiyat, Değer), T.C. BaĢbakanlık Devlet Ġstatistik Enstitüsü Yayınları, Ankara.).

Anonim, 2007, www.tarim.gov.tr/hizmetler/yayinlar/e-kitap/cayir_mera/ders1.htm21k. Anonim, 2013, Ankara Ticaret Borsası. http://www.ankaratb.org.tr.

Anonim, 2014, Gıda Ürünleri ve Güvenilirliği Özel Ġhtisas Komisyonu Raporu. s. 102. Ankara.

Anonim, 2019a, https://www.sorhocam.com/uploads/docs/tohumun-cimlenmesi- 13212.docx.

Anonim, 2019b, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=30728.

Armağan, G. ve Özdoğan, M., 2005, Ekolojik yumurta ve tavuk etinin tüketim eğilimleri ve tüketici özelliklerinin belirlenmesi, Hayvansal Üretim, 46 (2). Ayan, I., Mut, H., Asci, O. O., Basaran, U. ve Tongel, O., 2010, Morphological traits of

orchard grass accessions in Black Sea Region of Turkey, Options Méditerranéennes-The Contributions of Grasslands to the Conservation of Mediterranean Biodiversity A (92), 121-124.

Aygün, C., Çakal, ġ., Kara, A. ve Müdürlüğü, A. T. A. E., 2009, Characterization of some coksfoot (Dactylis glomerata L.) lines from the natural rangelands of Eastern Anatolia, Biological Diversity and Conservation, 2 (2), 57-64.

Ball, D. M., Collins, M., Lacefield, G. D., Martin, N. P., Mertens, D. A., Olson, K. E., Putnam, D. H., Undersander, D. J. ve Wolf, M. W., 2001, Understanding forage quality. American Farm Bureau Federation Publication 1-01, Park Ridge, IL. Bilgili, U. ve Açıkgöz, E., 1999, DeğiĢik yaprak özelliklerine sahip yakın izogenik yem

bezelyesi hatlarının önemli morfolojik ve tarımsal özellikleri üzerinde araĢtırmalar, Türkiye, 3, 15-18.

Bowman, D. E. ve Law, A. G., 1964, Effects of Temperature and Daylength on the Development of Lignin, Cellulose, and Protein in Dactylis glomerata L. and Bromus inermis Leyss 1, Agronomy Journal, 56 (2), 177-179.

Bush, T., 2006, Orchardgrass {Dactylis glotmmta L.). Plant Fact Slıeet. USDA-NRC,

www.plants.usda.gov/fachsheet/doc/fs-dagl.doc.

Buxton, D. R. ve Mertens, D. R., 1995, Quality-related characteristics of forages, Forages, 2, 83-96.

Can, M. ve Ayan, Ġ., 2017, Domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) popülasyonlarında geliĢme dönemlerine göre verim ve bazı özelliklerin değiĢimi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi, 20 (2), 160-166.

Cherney, J. H., 1992, Forage quality in perspective Pennsylvania State University, College of Agricultural Sciences, Cooperative Extension, Agronomy Facts 30. Convertini, G., Ferri, D. ve Maiorana, M., 1999, Quality and mineral composition of

forages in Mediterranean environment, Cahiers Options Méditerranéennes (CIHEAM).

ÇelıktaĢ, N., Kökten, K., Tükel, T., Hatipoğlu, R., Polat, T., Kudu, H. ve Görgülü, M., 2003, Gap ve Çukurova KoĢullarında Biçme ve Otlatmaya ElveriĢli Çokyıllık Buğdaygil+Baklagil KarıĢımlarının Saptanması Üzerinde Bir AraĢtırma. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi 13-17 Ekim 2003, Diyarbakır, Cüt II. S: 64-69. Elçi, S., 2005, Baklagil ve Bugdaygil Yem Bitkileri Ders Kitabı Tarım ve Köyisleri

Bakanlıgı, Ankara.

ErbaĢ, M. ve Arslan, E., 2012, Açlığın Önlenmesi ve Gıda Güvencesinin Sağlanması, Gıda Mühendisliği Dergisi, 36, 50-59.

Ergül, M., 1988a, Yem Bitkileri ve Teknolojisi. Ege Üniversitesi Basımevi, Bornova, Ġzmir.

Ergül, M., 1988b, Yem Bitkileri ve Teknolojisi. Ege Üniversitesi Basımevi, Bornova, Ġzmir.

Ertuğrul, E., 2000, Et ve Et Ürünleri. Türkiye Kalkınma Bankası A.ġ. Sektörel AraĢtırmalar AraĢtırma Müdürlüğü, Ankara. .

Fapri, 2012, World Livestock: FAPRI-ISU 2011 Agricultural Outlook,

http://www.fapri.iastate.edu/outlook/2011/tables/6_livestock.pdf

Fisher, D. S., Burns, J. C. ve Moore, J. E., 1995, The nutritive evaluation of forage. In forages. Vol. II: The science of Grassland Agriculture ( Ed.: R.F. Barnes, D.A. Miller and C.J. Nelson), Iowa State Univ. Press, Inc., 105-115.

Gençkan, M. S., 1983, Yembitkileri Tarımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi yayınları No:467, Ege Üniversitesi Matbaası, Ġzmir.

Gençkan, M. S., 1992, Yem Bitkileri Tarımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fak Yay, No: 467, 519 s, Ġzmir. ).

Gordon, C., Decker, A. ve Wiseman, H., 1962, Some Effects of Nitrogen Fertilizer, Maturity, and Light on the Composition of Orchardgrass 1, Agronomy Journal, 54 (5), 376-378.

GökkuĢ, A., Serin, Y. ve Koç, A., 1994, Farklı zaman ve miktarlarda verilen azotun domuz ayrığının tohum verimine etkileri, Tarla Bitkileri Kongresi, 3, 25-29. Guevara, J. C., Stasi, C. R. ve Estevez, O. R., 2000, N and P fertilization on rangeland

production in Midwest Argentina, Rangeland Ecology & Management/Journal of Range Management Archives, 53 (4), 410-414.

Güler, T., 1997, GüneĢ enerjisi destekli yonca kurutma ünitesinin geliĢtirilmesi ve elde edilen yoncaların kuzular üzerine etkisi/Developing of alfalfa drying unit supported with solar energy and effect of alfalfa on lambs.

Hail, M., 2007, Orchardgrass. Agroııomy Facts 25. http://pubs.cas.psu.edu/

FreePubs/pdfs/uc088.pdf.

Hannaway, D., Fransen, S., Cropper, J., Teel, M., Chaney, M., Griggs, T., Halse, R., Hart, J., Cheeke, P. ve Hansen, D., 1999, Orchardgrass(Dactylis glomerata L.) Extension & Station communications, PNW, 502, 18.

Hatipoğlu, R. ve Kökten, K., 2009, Domuz ayrığı (Dactylis sp. L.), In, Eds: TC Tarım ve KöyiĢleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve GeliĢtirme Genel Müdürlüğü, p. Hedtcke, J. L., Undersander, D. J., Casler, M. D. ve Combs, D. K., 2002, Quality of

forage stockpiled in Wisconsin, Journal of range management, 33-42.

Henning, J. ve Risner, N., 1993, Orchardgrass.

https://imiextension.missouri.edu/explore/ agguides/ crops/ g04511.htm.

Jung, G. A. ve Baker, B. S., 1985, Orchardgrass. In: Forages, M.E. heath, R.F. Bames, D.S. Metcalfe (eds), pp: 224-232, Iowa State University Pres, Iowa.

Kıymaz, T. ve ġahinöz, A., 2010, DÜNYA VE TÜRKĠYE–GIDA GÜVENCESĠ DURUMU.

Koc, A., Tan, M. ve Erkovan, H., 2012, An overview of fodder resources and animal production in Turkey, Options Mediterranean, SerieA/102, New approaches for grassland research in a context of climate and socio-economic changes. Zaragoza, CIHEAM 542p.

Lafond, G. ve Fowler, D., 1989, Soil temperature and water content, seeding depth, and simulated rainfall effects on winter wheat emergence, Agronomy Journal, 81 (4), 609-614.

Lee, S.-H., Lee, D.-G., Woo, H.-S., Lee, K.-W., Kim, D.-H., Kwak, S.-S., Kim, J.-S., Kim, H., Ahsan, N. ve Choi, M. S., 2006, RETRACTED: Production of transgenic orchardgrass via Agrobacterium-mediated transformation of seed- derived callus tissues, Elsevier.

Löve, R., M., 1969, Registration of palestine orchardgrass, Crop,Sci, 9:523. .

Lucchin, M., Olivieri, A. ve M, P., P., 1985, Development, construction and multiplication of fodder crop varieties, Meeting of the Fodder Crops Section of Eucarpia, 17-20 September 1984, Freising-Weihenstephan, German Federal Republic,, 78-88. .

Luedtke, R., 1984, Breeding orchardgrass for satisfactory Oregon seed yield combined with high Iowa forage yield and quality.

Manga, Đ., Acar, Z. ve Erden, Đ., 1994, Buğdaygil Yem Bitkileri, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ders Notu No: 6, Samsun. .

Manga, Ġ., Acar, Z. ve Ayan, Ġ., 2002, Buğdaygil Yem Bitkileri Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı No:6, Yayın No: 6, (GeliĢtirilmiĢ 3. Baskı) 155-172 s.

Mutz, J. ve Scifres, C., 1975, Soil texture and planting depth influence buffelgrass emergence, Rangeland Ecology & Management/Journal of Range Management Archives, 28 (3), 222-224.

Osinski, B., 1979, Zaklad Centralnej Kolekcji Roslin IHAR, Bydgoszcz, Poland, Hodowla-Roslin,-Aklimatyzacja-iNasiennictwo,23: 4, 197-229. .

Putnam, R. R., 1985, Weed allelopathy. mWeed Phsiplogy, S.O. Duke (&l ), CRC Press, Boca 1Woıı, fL.

Rayburn, E. ve Fox, D., 1991, Forage quality of intensive rotationally grazed pastures 1988–1990, Animal Science Mimeography Series, 151.

Rayburn, E. B., 1991, Forage quality of intensive rotationally grazed pastures in the Northeast, 1988 to 1990. 92 p. Seneca Trail RC&D, 2 Park Square, Franklinville NY. Northeastern Dairy Farm Forage Demonstration Project.

Reid, R., Jung, G. ve Kinsey, C., 1967, Nutritive Value of Nitrogen-Fertilized Orchardgrass Pasture at Different Periods of the Year 1, Agronomy Journal, 59 (6), 519-525.

Ritchie, I., 1973, Forest Research Institute, Rangiora, Proceedings-of-the-New-Zealand- Grassland-Association, 34: 107-121. .

Sağlamtimur, T., Gülcan, H., Tükel, T., Tansı, V., Anlarsal, A. ve Hatipoğlu, R., 1986, Çukurova KoĢullannda Yembitkileri Adaptasyon Denemeleri. I, Buğdaygil Yembitkileri. ÇÜ Ziraat Fakültesi Dergisi l (3), 26, 36.

Sağsöz, S., Tosun, M. ve Akgün., Ġ., 1996, Farklı lokasyonlardan toplanan domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) bitkilerinde bazı fenolojik, morfolojik ve biyolojik özelliklerin belirlenmesi. Türkiye 3. Çayır Mera ve Yem Bitkileri Kongresi 17- 19 Haziran 1996. s. 527-534. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Erzurum. . Sandage, L. ve Windham, T., 2006, Orchardgrass. Cool Season Peıennial Grasses

Series. University of Arkansas, Division of Agriculture Cooperadve Extension Service. \v\vw.uaex.edu.

Sarı, M. ve Çerçi, Ġ., 1993, Yemler, Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları, Fırat Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları ABD, Elazığ.

Sarıözkan, S., Cevger, Y., DemĠr, P. ve Yılmaz, A., 2007, Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Öğrencilerinin Hayvansal Ürün Tüketim Yapisi Ve AliĢkanliklari, Sağlık Bilimleri Dergisi, 16 (3), 171-179.

Schöner, F.-J. ve Pfeffer, E., 1986, Influence of mowing season, amount fed and physical structure on digestibility of organic matter in two grasses, Archives of Animal Nutrition, 36 (9), 851-855.

Sepaskhah, A. R. ve Ardekani., E. R., 1978, Effect of soil matric potential and seeding depth on emergence of barley. Argon. J. 70:728-731.

Serin, Y. ve GökkuĢ, A., 1991, DeğiĢik sıra aralıkları ve farklı gübre kombinasyonlarının domuz ayrığı (Dactylis glomerata) ve kamıĢsı yumak (Festuca arundinacea)‟ın ot ve tohum verimlerine etkileri üzerinde bir araĢtırma, Türkiye II. Çayır-Mer’a ve Yem Bitkileri Kongresi, 28-31.

Serin, Y., GökkuĢ, A. ve Tan, M., 1994, Farklı sıra aralıkları ve anız yüksekliklerinin domuz ayrığının tohum verimine etkileri, Tarla Bitkileri Kongresi, 25-29.

Serin, Y. ve Tan, M., 1998, Buğdaygil Yem Bitkileri Ders Kitabı, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Erzurum. Yayın (859).

Serin, Y. ve Tan, M., 2001, Yem Bitkileri Kültürüne GiriĢ, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları (206), 217.

Soya, H., R. Avcıoğlu ve H. Geren. , 2004, Yem Bitkileri. Hasad Yayıncılık, 223 s. Stratton, S. ve Ohm, H., 1989, Relationship between orchardgrass seed production in

Tamkoç, A., Özköse, A. ve Avcı, M., 2009, Doğal Floradan Toplanan Çok Yıllık Çim(Lolium perenne L,) Popülasyonlarının Fide Özellikleri, Türkiye VIII, Tarla Bitkileri Kongresi, Hatay, 594-598.

Temel, S. ve Tan, M., 2003, Yem Bitkilerinde Allelopatik Özellikler ve Tarımsal Ekosistemler Üzerine Etkileri, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarifı Bitkileri Bölümü, Erzurum.

Tomov, P., 1973, Institut po Furazhite, Pleven, Bulgaria, Genetika-i-Selektsiya, 6: 3, 187-195. .

Tosun, M., 1992, Erzurum Yöresinde Doğal Olarak YetiĢen Domuz Ayrığı Bitkilerinin Bazı Morfolojik, Fenolojik ve Sitolojik Özelliklerinin Ġncelenmesi. Yüksek Lisan Tezi. Atatürk Ünv. Fen Bil, Enst. Ziraat Fak. Erzurum.

Tosun, M. ve Sağsöz, S., 1994, Erzurum yoresinde dogal olarak yetisen domuz ayrigi (Dactylis glomerata spp. hispanica (Roth) Nyman) bitkilerinde bazi morfolojik ve fenolojik ozelliklerin belirlenmesi [Determination of some morphological and phenotypic characters of orchardgrass (Dactylis glomerata spp. hispanica (Roth) Nyman) collected in Erzurum Province], Tarla Bitkileri Kongresi, 3, 39-43. Tosun, Ö. O. ve Hatirli, S. A., 2009, TÜKETĠCĠLERĠN KIRMIZI ET SATIN ALIM

YERLERĠ TERCĠHLERĠNĠN ANALĠZĠ: ANTALYA ĠLĠ ÖRNEĞĠ, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (2), 433- 445.

Tükel, T. ve Hatipoğlu, R., 1994, Çukurova Bölgesi'nde bulunan doğal domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) bitkisinin morfolojik biyolojik ve tarımsal karakterleri üzerinde araĢtırmalar, Tarla Bitkileri Kongresi, 3, 25-29.

Tükel, T., Hatipoğlu, R., Polat, T., Can, E., Yılmaz, ġ., ÇeliktaĢ, N. ve Kökten, K., 2001, Çukurova ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinin sulu koĢullarında bazı çokyıllık baklagil ve buğdaygil yembitkilerinin ot verimleri üzerinde araĢtırmalar.

Undersander, D., 2007, New developments in forage testing. Idaho Alfalfa and Forage Conference 26-27 February, Twin Falls, ID, University of Idaho Cooperative Extension. p. 24-34.

Vallentine, J. F., 1980, Range Development and Improvements, 2nd ed. Brigham Young Univ.Press, Provo, Utah. .

Van Santen, E. ve Casler, M., 1986, Evaluation of Indirect Ploidy Indicators in Dactylis L. subspecies 1, Crop science, 26 (5), 848-852.

Weiss, W. P., Eastridge, M. L. ve Underwood, J. F., 1999, Forages for dairy cattle. Ohio State University Fact Sheet. Ohio State University Extension, 2129 Fyffe Rd., Columbus, Ohio 43210.

Whyte, R., Moir, T. ve Cooper, J., 1975, Grasses in Agriculture. FAO Agricultural Studies No: 42.

Yaylak, E., TaĢkın, T., Koyubenbe, N. ve Konca, Y., 2010, Ġzmir ili ÖdemiĢ ilçesinde kırmızı et tüketim davranıĢlarının belirlenmesi üzerine bir araĢtırma, Hayvansal Üretim, 51 (1).

Yılmaz, Ġ. ve Yılmaz, E., 2012, Türkiye‟de hayvansal gıda tüketimi ve sorunlar. 10. Ulusal Tarım Ekonomisi Kong. 5-7 Eylül 2012, Konya, s: 981-984.)

Yolcu, H. ve Tan, M., 2008, Ülkemiz Yem Bitkileri Tarımına Genel bir bakıĢ. Tarım

Bilimleri Dergisi, 14(3): 303-312. .

Young, J. A., 1992, Population-level processes: Seed and seedbed ecology, Evaluating reclamation success: the ecological considerations. General technical report NE-164, US Forest Service, Radnor, Pennsylvania, 37-46.

Yüksel, O., 2012, Suni çayır tesisinde yonca (medicago sativa l.) ile karıĢıma girebilecek buğdaygil yem bitkilerinin ve en uygun karıĢım oranlarının belirlenmesi, SDÜ Fen Bilimleri Enstitüsü.

ÖZGEÇMĠġ

KĠġĠSEL BĠLGĠLER

Adı Soyadı : AyĢe Nur TAT

Uyruğu : TC

Doğum Yeri ve Tarihi

: Konya-12.09.1991

Telefon : 05051279599

Faks :

e-mail : aysenurdur42@gmail.com

EĞĠTĠM

Derece Adı, Ġlçe, Ġl Bitirme Yılı

Lise : Çumra Cumhuriyet lisesi,

Çumra/Konya 2009

Üniversite : S.Ü. Ziraat Fak. Tarla Bitkileri Bölümü,

Konya 2014

Yüksek Lisans :

S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri

Anabilim Dalı, Selçuklu/Konya -