5. SONUÇ ve ÖNERĠLER
5.1 Öneriler
Kastamonu kentinin çalışma sonucunda Merkez, Devrekani, Tosya, Devrekani, Azdavay, Daday, Pınarbaşı, Seydiler, Ağlı, Taşköprü, Araç ilçelerinde uygun alanların olmadığı görülmektedir. Planlama çalışmalarında RayMan Pro 1.2 programı ile elde edilen PET sonucu biyokonfor haritaları, CORINE arazi sınıflandırma verileri, Fizyolojik Eşdeğer Dizini (FES) ve kentin eğim, bakı, yükseklik gruplarını kentsel açık yeşil alanların belirlemesinde önemli bir role sahip olduğu görülmektedir.
Bunun sonucunda öncelikle CORINE verileri başta olmak üzere iklim değerlerin çakıştırılmasından elde ettiğimiz uygun olmayan bölgelerden Devrekani, Merkez, Tosya, Taşköprü, Daday, Azdavay, Pınarbaşı, Ağlı ve Seydiler ilçesinin yeşil alan bakımından hem az hemde planlama kriterlerınden olan iklim verilerinin de etkili olduğu gözlenmekte olup bu bölgelerin sağlıklı planlama yapılması noktasında uygumlu olmadığı bulunmuştur.Kentin bu alanlarda yeşil alan miktarına önem verilmesi gerektigi, izinsiz yapılaşmaya veya yapılaşmalara dikkat edilmesi gerektiği, yapılaşmalarda kitle boşluk oranı basta olmak üzere kişi başına düşen yeşil alan miktarının mücavir alan sınırı içerisinde en az 10m2 ve üzeri uygulanması gerektigi, mücavir alan sınırı dışında ise en az 14 m2 ve üzeri uygulanması gerektiği
83
düşünülmektedir. Özellikle Devrekani, Merkez, Tosya, Taşköprü, Daday, Azdavay, Pınarbaşı, Ağlı ve Seydiler ilçelerinde uygulanması için içlerinde bir pilot bölge seçilerek yapılması ve sonrasında tüm ilçelere uygulanması gerektiği ve bunun sonucu olarak Kastamonu için iklimsel ve yeşil alan değişiminin artacağı düşünülmektedir.
Uygun olarak belirlenen ilçelerde mevcut yeşil alanların artırılması çalışmaların da ise, yeni kurulan yerleşim ve yapılaşma alanlarında yapılar dikine değil daha çok yatay olarak planlanmalı, cadde ve sokak planlamalarında daha geniş alanlar sağlanmalı ve bitkisel düzenlemeleri artırma çalışmaları yapılmalıdır. Cadde ve sokaklarda yapılan bu çalışmalar hem kentlerdeki ısı adalarının azalmasına hem de trafik ve iş gücü ile oluşan çevre gürültüsüne karşı gürültü perdesi oluşturulmasına imkan sağladığı gibi rüzgâr perdesiyle gürültü kirliliğinin önlemesine de olanak sağlanmış olucaktır.
Hava kirliliği başta trafik olmak üzere kentsel ısınma ihtiyaçalarından olan kömür vs.
gibi maddelerde oluşan partekül maddelerinin en aza ingirmesi ve ayrıca polen dışı toz oluşumlarının engellediği görülmektedir.
İlçelerdeki yeşil alanlar açısından uygun alanların yanlış planlama kararları, yoğun bir arazi kullanımı ve bunun sonucu olarakta ilçelerin biyoklimatik konfor değerlerinin olumsuz değerlere sahip olmasına neden olucaktır, Kentlerde bulunan yeşil alanlar planlama çalışmalarında sürdürülebilir ve konforlu kentlerin oluşturulmasında etili olucaktır. Ayrıca bireylerin kent içerisinde konfor alanlarının oluşturulmasında kentsel açık yeşil alanların önemi oldukça yüksektir.
Kentlerde yapılan açık yeşil alan planlamaları kent içerisindeki etki alanlarının ilk olarak belirlenmesi gerekir. Alan sınırlarının belirlenmesinde nüfus ve alansal büyüklüğü dikkate alınarak belirlenmeli, parklar, çocuk bahçeleri ve spor alanları için uygun alanlar belirlenmelidir. Ayrıca imar planları üzerinde yeşil alan olarak nitelendirilen yerlerin yapılaşma alanları olarak kullanımına izin verilmemelidir.
Kent planlama çalışmaları gereksinimlerin ve tercihlerin (ekolojik, rekreasyon, sosyal ve estetik gibi) sonucunun bir dengesidir. Kentsel planlama çalışmalarında
84
alanın iklimini etkileyen faktörlerin dikkat edilmeli ve buna yönelik olan kullanımlar belirlenmelidir. Yaşanabilir kentlerin oluşturulmasında açık yeşil alanların kent içerisindeki büyüklüğü, konumu ve karakteri, oluşturulan mekânlarda kullanılan malzemeler büyük önem taşınmaktadır.
Kentin yeşil alan miktarını artırma çalışmalarında dikey bahçe uygulamaları ve çatı bahçeleri gibi çalışmalara önem verilmesi gerekmektedir. Aynı zamanda okul bahçeleri ve kamuya ait kurumların bahçelerinde bitkilendirme tasarımları ile çalışmalar sağlanmalıdır. Çünkü kentlerde bulunun açık yeşil alanlar aynı zamanda bireylerin sosyal, ruhsal ve fiziksel anlamda olumlu etkiler sağladığı bilinmektedir.
Bu çalışmalar aynı zaman dikkat edilerek planlanmalıdır.
Kent için açık yeşil alanların planlanmasında belirlenen kriterleri içerisine bu çalışma kapsamında kullanılan kriterlerde baz alınarak açık yeşil alanların değişim döngüsü bu doğrultuda değerlendirilmedir. Yapılan çalışmada kent için elde edilen veriler yapılacak planlama çalışmasının ileriye dönük olması ve insanların konforuna uygun planlama çalışması sağlanmasında önemli bir etkiye sahiptir.
Yapılan bu çalışmada bulgular ve öneriler kısmında görüldüğü gibi günümüzde iklim değişimi problemleri üzerinde yeşil alanların etkisi görülmektedir. Bundan dolayı iklimin alan değişimindeki planlara katkı sağlayacağı ve insan yapısının psikolojik faktöründe yeşil alanların etkisinin anlaşıldığı üzere günümüz planlama çalışmalarında baz alınarak çalışılması gerektiği düşünülmektedir. Aynı zamanda gelecek planlamalarına rehber niteliği olması gerektiği düşünülmektedir.
85 KAYNAKLAR
Abbasi, A., Alalouch, C., & Bramley G. (2015). Open Space Quality İn Deprived Urban Areas: User Perspective And Use Pattern. Procedia- Social And Behavioral Sciences, 216(2016), 194-205.
Abama, M. 1987. İmar Kanunu Mevzuatı ve Uygulaması, Seçkin Kitapevi, İstanbul Aksoy, Y. (2001). İstanbul Kenti Yeşil Alan Durumunun İrdelenmesi, Doktora Tezi,
İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Aksoy, Y. (2014). „„Türkiye‟de Yeşil Alanlarla İlgili Yasal Düzenlemeler,‟‟ İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 26, İstanbul.
Altunkasa, F. 1990. “Adana'da İklimle Dengeli Kentsel Yeşil Alan Planlama İlkelerinin Belirlenmesi ve Çok Amaçlı Bir Yeşil Alan Örneğinde Geliştirilmesi”, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 ( 1 ).
Alipour, H., 1996. “Tourism Development Within Planning Paradigms: The Case Of Turkey”. Tourism Management 17(5), 367-77
APA, How Cities Use Parks For Climate Change Management, City Parks Forum
Briefing Papers,
[http://www.planning.org/cityparks/briefingpapers/pdf/climatechangemanage ment.pdf], 2007
Ayaşlıgil, T. (1995). Yerleşim Hiyerarşisine Göre Açık Ve Yeşil Mekan Gereksiniminin Saptanması. İstanbul Üniversitesi Orman Dergisi, 45 , 112.
Aydemir, Ş., Erkonak Aydemir, S., Şen Beyazlı, D., Ökten, N., Öksüz, A.M., Sancar, C., Özyaba, M. ve Aydın Türk, Y. (2004). Kentsel Alanların Planlanması ve Tasarımı, İber Matbaacılık, Trabzon.
Aydemir, S.E. (2004). Kentsel Açık ve Yeşil Alanlar “Rekreasyon”, Kentsel Alanların Planlanması ve Tasarımı. Karadeniz Teknik Üniversitesi Yayını, Trabzon
Aytatlı, B. (2013). Erzurum Kentinde Kişi Başına Düşmesi Gereken Aktif Açık Ve Yeşil Alan Miktarının Matematiksel Modelle Belirlenmesi.Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Aydin S, Simsek M, Cetinkaya G, Ozturk MZ (2019) Erinç Precipitation Events Regime Characteristics Of İndices Determined By Climatic Regions Of Turkey. 1st Istanbul International Geography Congress Proceedings, 1st Istanbul International Geography Congress, Istanbul University Faculty Of Letters, 20–22 June 2019, Istanbul, Turkey.
BARIŞ, M, E. (2005). Kent Planlaması, Kent Ekosistemi ve Ağaçlar. TMMOB Peyzaj Mimarlığı Odası Ankara Şubesi, 5,157,158.
86
Başaran, İ. (2008). Kent ve Yerel Yönetim, İstanbul: Okutan Yayıncılık
Bayramoğlu, E., Seyhan, S. (2019). Kentsel Açık Yeşil Alanlarda İklim Değişimi.
SETSCI Conference Proceedings, 26, Samsun.
Bernatzky, A., (1982). The Contribution of Trees and Green Spaces to a Town Climate. Energy and Buildings, 5,5.
Bolund, P., Hunhammar, S. (1999). Ecosystem Services İn Urban Areas. Ecological Economics , 29 (2); 293-301.
Bozdogan Sert, E., Turkmen, M., & Cetin, M. (2019). Heavy Metal Accumulation İn Rosemary Leaves And Stems Exposed To Traffic-Related Pollution Near Adana-İskenderun Highway (Hatay, Turkey). Environmental Monitoring And Assessment, 191(9), 553. https://doi.org/10.1007/s10661-019-7714-7.
Bulut, Z., Kılıçaslan, C., Deniz, B., Kara, B. (2010). Kentsel Ekosistemde Sürdürülebilirlik ve Açık Alanlar, III. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, Cilt: IV Sayfa:1484-1493, Aydın.
Cantürk, U. (2018). Kastamonu İlinin Alansal Değişiminin Belirlenmesi ve Peyzaj Plan Kararlarının Alınması, Yüksek Lisans, Kastamonu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Kastamonu.
Ceylan, A. (2007). Yaşam Kalitesinin Arttırılmasında Kentsel Yeşil Alanların Önemi Ve Kentsel Dönüşüm İle İlişkilendirilmesi. Yüksek Lisans, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Çetin, M. (2015a). Determining The Bioclimatic Comfort İn Kastamonu City.
Environmental Monitoring And Assessment, 187(10), 640.
https://doi.org/10.1007/s10661- 015-4861-3.
Çetin, M. (2016a). Determination Of Bioclimatic Comfort Areas İn Landscape Planning: A Case Study Of Cide Coastline. Turkish Journal Of Agriculture-Food Science and Technology, 4(9), 800–804
Çetin M, Zeren I (2016) Evaluation of the value of biocomfort for Kastamonu-Inebolu”. International Conference GREDIT‟2016 – Green Development Infrastructure Technology, Poster section 4: Management of Urban and Industrial Waste, Climate Change – Biodiversity – Efficiency, ISBN 978-608-4624-21-9, 31.03 and 01.04 2016, p4–35, page: 310, Skopje, Macedonia Çetin, M., Topay, M., Kaya, L. G., & Yilmaz, B. (2010). Efficiency of bioclimatic
comfort in landscape planning process: The case of Kutahya. Suleyman Demirel University. Journal of Faculty of Forestry, A(1), 83–95 Isparta
Çetin, M., Adiguzel, F., Kaya, O., & Sahap, A. (2018a). Mapping Of Bioclimatic Comfort For Potential Planning Using GIS İn Aydin. Environment,
Development and Sustainability, 20(1), 361–375.
https://doi.org/10.1007/s10668-016-9885-5
87
Çetin, M. (2016c). A Change İn The Amount Of CO2 At The Center Of The Examination Halls: Case Study Of Turkey. Studies On Ethno-Medicine., 10(2), 146–155 http://krepublishers. com/02-Journals/S-EM/EM-10-0-000-16-Web/S-EM-10-2- 16-Abst-PDF/S-EM-10-2-146-16-444-Cetin-M/S-EM-10-2-146-16-444-Cetin-M-Tx[7].pdf. Accessed 4 Sept 2019.
Çetin, M., & Sevik, H. (2016). Evaluating The Recreation Potential Of Ilgaz Mountain National Park İn Turkey. Environmental Monitoring And Assessment, 188(1), 52. https://doi. org/10.1007/s10661-015-5064-7.
Çetin, M., Topay, M., Kaya, L G., Yılmaz, B. (2010). Biyoiklimsel Konforun Peyzaj Planlama Sürecindeki Etkinliği: Kütahya Örneği. Süleyman Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 11, 84.
Çakmaktepe, Er, N. (2020). Kentleşme Olgusu Ve Modern Kentleşme Açısından Kentsel Dönüşüm Uygulamaları Ve Sivas Örnegi. Yüksek Lisans, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sivas
Çelik, D. (1994). Ankara Çankaya İlçesi, Aziziye Mahallesi Mevcut Alan Kullanım Kararları Ve Açık Ve Yeşil Alanlarının Saptanması Üzerine Bir Araştırma.
Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Çetiner, A. (1991). Şehircilik Çalışmalarında Donatım İlkeleri. Doçent Tezi, İTÜ Mimarlık Fakültesi, İstanbul.
Çınar, İ., 2004. “Biyoklimatik Konfor Ölçütlerinin Peyzaj Planlama Sürecinde Etkinliği Üzerinde Muğla-Karabağlar Yaylası Örneğinde Araştırmalar”, Doktora tezi Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü , İzmir
Çınar,İ. (1999). Fiziksel Planlamada Biyoiklimsel Veriler Kullanarak Biyokonforun Oluşturulması Üzerine Fethiye Merkezi Yerleşimi Üzerinde Araştırmalar.
Yüksek Lisans, EÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Çetin, M., Zeren, I., Sevik, H., Cakir, C., & Akpinar, H. (2018b). A Study On The Determination Of The Natural Park‟s Sustainable Tourism Potential.
Environmental Monitoring And Assessment, 190(3), 167.
https://doi.org/10.1007/s10661- 018-6534-5
Çetin, M., Sevik, H., Canturk, U., & Cakir, C. (2018c). Evaluation Of The Recreational Potential Of Kutahya Urban Forest. Fresenius Environmental Bulletin, 27(5), 2629–2634
Çetin, M., Adiguzel, F., Gungor, S., Kaya, E., & Sancar, M. C. (2019). Evaluation Of Thermal Climatic Region Areas İn Terms Of Building Density İn Urban Management and Planning For Burdur, Turkey. Air Quality Atmosphere &
Health (Air Qual Atmos Health), 12(9), 1103–1112. https://doi.org/10.1007 /s11869-019-00727-3.
Dereli, Z., Yucedag, C., & Pearce, J. C. (2013). Simple And Lowcost Method Of Planning For Tree Growth And Lifetime Effects On Solar Photovoltaic
88
Systems Performance. Solar Energy, 95, 300–307.
https://doi.org/10.1016/j.solener.2013.06.019.
Doğan, M., Küçük, V. (2019). Gölbaşı İlçesinin Açık Yeşil Alan Durumu ve Bazı Yeşil Alan Standartlarına Göre Değerlendirilmesi. Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi, 4(2), 156.
Değirmencioğlu, N. (1997). Açık ve Yeşil Alanların Mevcut Kent Planlama Pratiğinde Kent Makroformuna Yansıması ve Peyzaj Mimarlığı Açısından Ankara Örneğinde İrdelenmesi. A. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
Eminağaoğlu, Z, Yavuz, A. (2010). Kentsel Yeşil Alanların Planlanması ve Tasarımını Etkileyen Faktörler: Artvin İli Örneği. III. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi,1539-1540.
Eyink, H. & Heck, B. (2018). Green Spaces in the CityGreen. Federal Ministry For the Environment, Nature Conservation, Building and Nuclear Safety(BMUB)Division SW I 7 ·Germany
Erdoğan, Ö., Çabuk, A., Memlük, Y., ve Perçin, H. (2013). Ekolojik Arazi Kullanım Kararlarına Uygun Rekreasyon Alanlarının AHP Yöntemi Kullanılarak Kütahya Kenti Örneğinde İrdelenmesi. Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, 5(1),26-36.
Gold, S.M. (1980). Recreation Planning and Design. Mc Graw Hill, USA.
Gül, A. & Küçük, V. (2001). Kentsel Açık-Yeşil Alanların Isparta Kenti Örneğinde İrdelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A (2), 29.
Gül, A., Dinç, G., Akın, T., Koçak, A İ. (2020). Kentsel Açık ve Yeşil Alanların Mevcut Yasal Durumu ve Uygulamadaki Sorunlar. Kent Araştırma Dergisi, 11, 1286,1289,1290.
Günbeyaz, N. (2007). Samsun İlinde Kentleşmenin Çevresel Açıdan İncelenmesi, Yüksek Lisans, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Samsun Harvey, D. (2003). The Right To The City. International Journal Of Urban And
Regional Research, 27,4
Heidt, V., Neef, M., 2007. Benefits of Urban Green Space for Improving Urban Climate. Ecology, Planning, and Management of Urban Forests, Part I.
Springer New York
Jim, C.Y., Chen, S.S. (2003): Comprehensive Greenspace Planning Based On Landscape Ecology Principles İn Compact Nanjing City, China. - Landscape Urban Planning 65:95- 116
Kaya, E., Agca, M., Adiguzel, F., & Cetin, M. (2019). Spatial Data Analysis With R Programming For Environment. Human And Ecological Risk Assessment: An
89
International Journal, 25(6), 1521 – 1530. https://doi.org/10.1080 /10807039.2018.1470896
Kaya, L. G., Kaynakci-Elinc, Z., Yucedag, C., & Cetin, M. (2018). Environmental Outdoor Plant Preferences: A Practical Approach For Choosing Outdoor Plants İn Urban Or Suburban Residential Areas İn Antalya, Turkey. Fresenius Environmental Bulletin., 27(12), 7945–7952.
Kaya, L. G. (2009). Assessing Forests And Lands With Carbon Storage And Sequestration Amount By Trees İn The State Of Delaware, USA. Scientific Research And Essays, 4(10), 1100–1108.
Keeble, L. (1961). Principles and Pratice of Town and Country Planning . London Keleş, R., 2004. “Kentleşme Politikası”. İmge Kitabevi Yayınları, 8. Baskı. Ankara.
Küçük, G. (2021). Bursa İli İznik İlçesi Mevcut Donatı Alanlarının Açık-Yeşil Alan Verilerinin Saptanması. Yüksek Lisans, Bursa Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Bursa
Kömür Ardalı, Z. (2018). Beylikdüzü İlçesi Açık – Yeşil Alan Sisteminin Mevcut Durumunun Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans, Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Tekirdağ.
Kocman, A. (1991). Effects Of Izmir‟s Urban Development Of Natural Environmental Factors and Related Problems. Geography Research Journal, 3, 101 Izmir (in Turkish).
Koca, Y.K. (2006) “Nitelikli Bird Uydu Verileri Kullanılarak Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliği Arazilerinin Güncel Arazi Kullanım Haritalarının Oluşturulması”. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri. Enstitüsü. Adana
Manavoğlu, E., Ortaçeşme, V. (2015). Antalya Kenti Yeşil Alanlarının Çok Ölçütlü Analizi ve Planlama Stratejilerinin Geliştirilmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 11.
Memlük, Y., 1989. “Ankara Kenti Açık Yeşil Alanlarının ve Yapılaşma Düzeninin Tarihi Perspektif İçinde Değerlendirilmesi” Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Yayınları No:1146. Ankara.
Melchert, L., 2005, The Dutch Sustainable Building Policy: A Model For Developing Countries. Building And Enviroment, 42 (2), 893-901.
Nowak, D. J., Walton, J. T., Dwyer, J. F., Kaya, L. G., & Myeong, S. (2005). The İncreasing İnfluence Of Urban Environments On US Forest Management.
Journal Of Forestry, 103(8), 377–382
https://academic.oup.com/jof/article/103/8/377/4598671. Accessed 3 Sept 2019
90
Oğuz, D. (1998). Kent Parkı Kavramı Yönünden Ankara Kent Parklarının Kullanım Olgusu Üzerinde Bir Araştırma, Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara.
Oğuz, D. Ve Uslu, A. (1996). Kentsel Yeşil Alanların Etkinliği, Çevre Planlama ve Tasarımında Bütüncül Yaklaşım Sempozyumu, AÜ Ziraat Fakültesi Peyzaj Mimarlığı Bölümü, 270-276.
Olcan, H. (2007). Kentsel Planlamada Çevre Düzeni Plan Sürecinde Cbs‟nin Kullanım Olanaklarının Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Jeodezi ve Fotogrametri Mühendisliği Ana Bilim Dalı, İstanbul.
Olgun, R. 2018. Niğde Kenti Açık Ve Yeşil Alanlarına Yönelik Stratejik Hedeflerin Belirlenmesi ve Planlama Stratejilerinin Geliştirilmesi. Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
Önder, S. (1997). Konya Kenti Açık ve Yeşil Alan Sisteminin Saptanması Üzerinde Bir Araştırma. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Ankara.
Öztan, Y. (1968). Ankara Şehri ve Çevresi Yeşil Saha Sisteminin Peyzaj Mimarisi Prensipleri Yönünden Etüd ve Tayini. Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
Öztürk, S., Özdemir, Z. (2013). Kentsel Açık Yeşil Alanların Yaşam Kalitesine Etkisi “Kastamonu Örneği”. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi, 13(1), 110.
Özyavuz, M. (2017). Tekirdağ İli Biyoiklimsel Konforunun CBS ile Analizi. Namık Kemal Üniversitesi Güzel Sanatlar, Tasarım ve Mimarlık Fakültesi, 2.
Ozturk, M. Z., Cetinkaya, G., & Aydin, S. (2017). Climate Types Of Turkey According To The Köppen-Geiger Climate Classification. Journal Of Geography, 35, 17–27.
Olgyay, V. (1973). Design With Climate: Bioclimatic Approach To Architectural Regionalism (190p). Princeton: Princeton University Press
Pamay, B. (1978). Kentsel Peyzaj Planlaması, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, Yayın No:2487, Çağlayan Basımevi, İstanbul.
Polat, A. ve Önder, S., (2012). Kentsel Açık-Yeşil Alanların Kent Yaşamındaki Yeri ve Önemi, Kentsel Peyzaj Alanlarının Oluşumu ve Bakım Esasları Semineri, Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Konya
Sencer, Y., 1979. Türkiye‟de Kentleşme: Bir Toplumsal ve Kültürel Değişme Süreci, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
Şahingöz, M., Topay, M., Berberoğlu, S. (2014). Seyhan Havzası Biyoiklimsel Konfor Yapısının Coğrafi Bilgi Sistemleri Yardımıyla Belirlenmesi. Uzaktan Algılama –CBS Sempozyumu ( UZAL-CBS 2014), 1, İstanbul
91
Sevik, H., Ahmaida, E. A., & Cetin, M. (2017). Chapter 31: Change Of The Air Quality İn The Urban Open And Green Spaces: Kastamonu Sample. In I.
Koleva, U. D. Yuksel, & L. Benaabidate (Eds.), Ecology, Planning And Design (pp. 409–422). St. Kliment Ohridski University Press, ISBN: 978-954-07-4270-0.
Şahin, Ş., Barış, M.E. (1998). Kentsel Doku İçerisinde Açık ve Yeşil Alan Standardını Belirleyen Etmenler, T.M.M.O.B Peyzaj Mimarlığı Dergisi Sayı:
6, İstanbul
Svoray, T,. Bar, P.K., Bannet, T. (2005). Urban Land-Use Allocation in a MediterraneanECOTONE: Habitat Heterogeneiyt Model İncorporated in a GIS Using a Multi-Criteria Mechanism. Landscape and Urban Planning, 72, 337-351.
Topal, A.K. (2004). Kavramsal Olarak Kent Nedir Ve Türkiye‟de Kent Neresindedir?. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Cilt 6, Sayı:1
Topay, M. ve Yılmaz, B. (2004). Biyoklimatik Konfora Sahip Alanların Belirlenmesinde CBS‟den Yararlanma Olanakları: Muğla İli Örneği", Proceedings of the 3th GIS Days in Turkey.
Toy, S., Yılmaz, S., Yılmaz, H, 2005. “Determination Of Bioclimatic Comfort İn Three Different Land Uses İn The City Of Erzurum, Turkey”, Bulding and Environment. 42 (3):1315 - 1318.
Toy, S., Yılmaz, S. (2008). Peyzaj Tasarımında Biyoklimatik Konfor ve Yaşam Mekanları İçin Önemi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 40(1), 133.Planning For Tree Growth And Lifetime Effects On Solar Photovoltaic Systems Performance. Solar Energy, 95, 300–307.
https://doi.org/10.1016/j.solener.2013.06.019.
Tavukoğlu, E. (2008). Toplu Konut Planlama Ve Tasarım Kriterleri İle Kullanıcı İlişkileri; İstanbul Örneği, Yüksek Lisans, Düzce Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Düzce
Tam, D. (2004). Çevre Duyarlı Planlamanın ve Deprem Duyarlı Planlamanın Bütünleştirilmesinin Sağlayacağı Faydalar. Planlama, 3, 67.
Tandy, C., (1975) Handbook of Urban Landscape, Park and Open Spaces, United Kingdom
Tosun, E. (2007). Tekirdağ İli Çorlu İlçesi Açık Ve Yeşil Alanların Saptanması Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Tekirdağ
Tümer, S. (1976). Rekreasyon Alan ve Tesisleri Ölçütleri, Ankara T.T.B. Planlama Daire Başkanlığı, Ankara.
92
Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, İstanbul.
http://acikerisim.ticaret.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/11467/1430/M00689.pdf
?seq uence=1&isAllowed=y adresinden erişilmiştir
Uysal, S. (1997). Bolu Kenti Açık ve Yeşil Alan Sisteminin Saptanması ve Peyzaj Mimarlığı Açısından Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
Uz, Ö. (2005). Eskişehir Kent MerkezininYeşil Alanlarının Uzaktan Algılama ve Coğrafi Bilgi Sistemleri Yardımı ile Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans, Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,Eskişehir.
Yomralıoğlu, T. (2002). Belde Bilgi Sistemi Tasarımı ve Uygulaması, Selçuj Üniversitesi Jeoloji ve Fotogrametri Mühendisliği Öğretiminde 30. Yıl Sempozyumu, Konya.
Yılmaz, E., Çitçi, S. (2011). “Kentlerin Ortaya Çıkışı Ve Sosyo-Politik Açıdan Türkiye‟de Kentleşme Dönemleri”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(35), 252-267
Yıldırım, F. B., (1993) “Çevre ve Yerel Yönetim”, T.C. Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanlığı, Ankara.
Yücekaya, M., (2013). Kilis‟te Açık Yeşil Alanlar ve Park Nitelikleri, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir Ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, Kayseri
Yucedag, C., & Kaya, L. G. (2016). Effects of air pollutants on plants. Mehmet Akif Ersoy University Journal of the Institute of Science and Technology, 7(1), 67–
74.
Yucedag, C., Kaya, L. G., & Cetin, M. (2018). Identifying And Assessing Environmental Awareness Of Hotel And Restaurant Employees‟ Attitudes İn The Amasra District of Bartin. Environmental Monitoring and Assessment, 190(2), 60. https://doi.org/10.1007/s10661-017-6456-7
Yomralıoğlu, T. (2002). Belde Bilgi Sistemi Tasarımı ve Uygulaması, Selçuk Üniversitesi Jeoloji ve Fotogrametri Mühendisliği Öğretiminde 30. Yıl Sempozyumu, Konya.
URL-1.CBS hakkında bilgi, 10/ 01/ 2022 tarihinde
https://www.bulutkbs.gov.tr/giris/content/plan/dosya/PlanCBS_HTML_V.1.0/cografi _bilgi_sistemi_nedir_.htm
URL-2.CBS hakkında bilgi, 10/01/2022 tarihinde
https://jeodezi.boun.edu.tr/sites/jeodezi.boun.edu.tr/files/dosyalar/files/CBS_BUKR DAE_GED.pdf
93
URL-3.Corine arazi örtüsü sınıflandırma tablosu, 10/01/2022 tarihinde https://corine.tarimorman.gov.tr/corineportal/index.html,
URL-4.Kastamonu İli Genel Bilgiler, 20/01/2022 tarihinde https://kastamonu.ktb.gov.tr/TR-63827/cografya.html