• Sonuç bulunamadı

- Her bir düzen ve tezene tavrına göre ilişkilerin sorgulandığı çalışmalar yapılmalıdır.

- Bağlamada yenilikçi anlayışla ortaya konulacak etüt, egzersiz ve eserlerin bu doğal ilişki anlayışı düşünülerek üretilmesi gerçekleştirilmelidir.

- Eğitim - öğretim sürecinde Türk halk müziğinin geleneksel yapısında olan basit çok sesli unsurlar ve yöresel tavır-üslup özellikleri ön planda tutularak bağlamada düzen tercihi yapılmalıdır.

- Türk halk müziği ile Türk Sanat Müziğinin birbirinden kesin çizgiler ile ayrı farklı birer yapı olmadığı, bunun aksine birbirine bağlı yapılar olduğu, diğer bir ifade ile bir bütünün oluşmasını sağlayan iki yarım oldukları göz önünde bulundurularak, bu iki müzik Türk makam müziği adı altında ortak bir nazariyat üzerinde incelenmelidir.

- Yaygın olarak kullanılan düzenlerin dışındaki düzenler ile ilgili de eğitim- öğretim yapılmalı ve bu şekilde geleneğin geleceğe taşınması sağlanmalıdır.

- Türk halk müziğindeki türküler ve ezgilerin yapıları Geleneksel Türk müziği makamları ile ifade edilmeli ve incelenmelidir.

- Türk halk müziği ile ilgili çalışmalarda ve incelemelerde bu müziğin doğal bir yanı olduğu unutulmamalıdır.

- Türk halk müziği ve bağlama ile ilgili yapılan çalışmalarda Türk halk müziğinin makamsal bir müzik olduğu göz ardı edilmemeli ve bu doğrultuda da çalışmalar yapılmalıdır.

- Türk halk müziğinin çok seslendirilmesi ile ilgili çalışmalar yapılırken geleneksel halk müziği çalgılarından duyulan basit çok sesli yapılar göz önünde bulundurulmalıdır.

- Çeşitli ve çok sayıda düzen zenginliğine sahip olan bağlamanın bu özelliği ile ilgili araştırmalar arttırılmalıdır.

KAYNAKÇA

Akdoğu, O. (1991). Türk Musikisi Nazariyatı Dersleri, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara

Algı, S. (2006). Üniversitelerimizin Eğitim Fakültelerine Bağlı Müzik Eğitimi Anabilim Dallarında Bağlamada Yöresel Tezene Tavırlarının Kullanım Durumlarına Yönelik Bir Çalışma, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya

 Alp, S. (2005). Hitit Güneşi(3.Baskı), Tübitak, Başak Matbaacılık, Ankara

Altuğ, N. (1999a). Teknik Bağlama Eğitimi Usuller Dağar II (3. Baskı), Anadolu Matbaacılık, İzmir

Altuğ, N. (1999b). Teknik Bağlama Eğitimi Yöresel Çalış Biçimleri, Anadolu Matbaası, İzmir

Altuğ, N. (2005). Teknik Bağlama Eğitimi Düzenler Dağar III (2. Baskı), Birleşik Matbaacılık, İzmir

 Ataman, S. Y. (1938). Anadolu Halk Sazları, Burhâneddin Matbaası, İstanbul

Ayşan, K. (1999). Bağlama Eğitiminin Sorunları, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon

Birdoğan, N. (1988). Notalarıyla Türkülerimiz, Özgür Yayın-Dağıtım, Acar Matbaacılık, İstanbul

 Budak, O. A. (2006). Türk müziğinin Kökeni Ve Gelişimi, Phoenix Yayınevi, Ankara

Büyükyıldız, H. Z. (2009). Türk halk müziği Ulusal Türk müziği, Papatya Yayıncılık, İstanbul

 Demir, B. (2008). Bağlama Düzeninde İcra Edilen Ezgilerde Değişik Çalma Tekniklerinin İncelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara

 Demir, S. (2013). Türk halk müziğinde Türler, Usar Yayıncılık, İstanbul

 Doruk, Y. (1987) Türk halk müziği Türleri Üzerinde Yapı Yönünden Karşılaştırmalı Bir İnceleme, III. Milletler Arası Türk Folklor Kongresi Bildirileri Kitabı, Ankara, Kültür ve Turizm Bakanlığı Millî Folklör Araştırma Dairesi Yayınları, Başbakanlık Basım Evi, 87-93

Eroğlu, S. C. (2011), Kopuzdan Altı Telli Kopuza Uzanan Süreçte Fiziksel Ve İcra Teknikleri Bakımından Meydana Gelen Değişim Ve Gelişmeler, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul

 Erzincan, M. (2006). Türk halk müziğinde Uyarlama Kavramı Ve Bağlamaya uyarlanan Dört Zeybek Ezgisi Üzerinde Müzikal Analiz Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul

 Gazimihal, M. R. (1975). Ülkelerde Kopuz ve Tezeneli Sazlarımız, Ankara Üniversitesi Basım Evi, Ankara

Gök, S. (2011). Teke Yöresi Ve Muğla Zeybeklerinin Tür, Ayak, Tavır, Usul Ve Söz Yönünden İncelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, SÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya

 Hakalmaz, O. (2003). Ege Bölgesi Ağır Zeybekleri, Mavi Ağaç Yayıncılık, İstanbul

 Kalender, C. ve Keskin, L. (2010). Uzun ve Kısa Sap Bağlama Eğitimi Düzenler ve Tavırlar, Arkadaş Yayınevi, Ankara

 Karahan, C. (2002). Türk halk müziğinde Çok Sesli Unsurlar, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara

Koç, A. (1996). Türk halk müziğinde Çok seslilik Kavramının Değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul

 Kurt, İ. (1989). Bağlamada Düzen ve Pozisyon, Pan Yayıncılık, İstanbul

 Oral, M. (2010). Bağlamada Belli Başlı Yöresel Tavırların İcrasında Bozuk Düzen İle Bağlama Düzeni Arası Transpozisyonda Oluşan Duyum Farklılıkları, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul

Özbek, M. (1998). Türk halk müziği El Kitabı 1 Terimler Sözlüğü, Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları, Ankara

Özdek, A. (2005). Bağlamanın İlköğretim II. Kademe Sınıflarındaki Müzik Eğitiminde Kullanımına Yönelik Bir Çalışma, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya

Özdek, A. (2012). Ulusal Müzik Eğitiminde Halk Müziğinin Yeri: Türkiye- Azerbaycan Örneği, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya

Özkan, İ. H. (1994). Türk Musikisi Nazariyatı Ve Usuller (4. Baskı), Ötüken Neşriyat, İstanbul

Öztürk, O. M. (2003). Zeybek Kültürü ve Müziği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

 Parlak, E. (2000). Türkiye’ de El İle (Şelpe) Bağlama Çalma Geleneği ve Çalış Teknikleri, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara

 Parlak, E. (2013). Garip Bülbül Neşet Ertaş, Demos Yayınları, İstanbul

Pelikoğlu, M. C.(2007). Mesleki Müzik Eğitiminde Geleneksel Türk halk müziği Dizilerinin İsimlendirilmesinin Değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara

 Satar, Ö. (2012). Türk halk müziği Eserlerinin Bağlama İle Çalışılmasında Karşılaşılan Teknik Güçlükler Ve Çözüm Önerileri, Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde

 Say, A. (2005). Müzik Sözlüğü, Müzik Ansiklopedisi Yayınları, Ankara

Sözen, İ. (2002). Anadolu Güzel Sanatlar Liselerinde Bağlama Eğitimi ve Çok Sesli Yapılanma Çalışmalarının Bu Sürece Yansımaları, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu

Sümbüllü, H. T. (2009). Sol Kararlı Türk halk müziği Dizilerinin Makamsal Analiz Ve Adlandırılmasına Yönelik Bir Model Önerisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara

Taptık, G. (1972). Bağlama Büyük Metot, Ankara

Uludağ, E (2009). Teke Yöresi Müzik Kültüründe İki Telli Kozağaç Curası, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul

Yavuzoğlu, N. (2011). Türk müziğinde Makamlar ve Seyir Özellikleri, Pan Yayıncılık, İstanbul

Yükrük, H. (2003). Türk halk müziğinde Diziler, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü

Benzer Belgeler