ÖNERİLER

Ahşap oyma sanatının daha iyi yerlere gelebilmesi için bölgede meslek lisesinde ve yüksekokulunda bulunan ahşap bölümlerinin atölye donanımları iyileştirilmeli, bu bölümlere öğrenciler teşvik edilmelidir. Okul bünyesinde bu alana öğrencilerin özendirilmesi adına çeşitli yarışmalar ve projeler oluşturulabilir.

Bu mesleği babadan miras olarak yapan ve bu alanda herhangi bir eğitimi olmayan ustalar içinde yüksek okul, meslek lisesi veya halk eğitim bünyesinde sektörün gelişimi için mesleki kurs ve seminerler düzenlenmelidir.

Ahşap oyma ustalarının el emeği göz nuru çalışmalarını, hakkettikleri değerde satılabilmeleri için alıcıların bilinçlendirilmesi adına gerekli tanıtımlar yapılmalıdır. Ayrıca mobilya fabrikaları bünyelerinde çalışan ahşap oyma ustalarının bu mesleği daha uzun süreler yapması, ekonomik kaygılar nedeniyle bu meleği bırakmaması ve başkalarını da bu alanda teşvik edebilmeleri için bu meslekten kazandıkları ücret tatmin edici miktarlara çıkarılmalı, çalışma koşullarının iyileştirilmesi gerekmektedir.

Her kesimden alıcıların bu ürünlere sahip olabilmeleri için bu ürünlerin fiyatları olabildiğince makul hale getirilmelidir. Tanıtım amaçlı, yerli ve yabancı turistler için minyatür ürünler üretilmelidir. Özellikle dışarıdan gelen alıcılara bunu bir fırsata dönüştürerek ürünlerin ederinden daha fazla fiyatlarla satılmaması, sektörün tanıtımı adına iyi bir izlenim bırakılması gerekmektedir.

Ürün çeşitliliği artırılmalı mobilya, sandık gibi ürünlerle sınırlı kalınmamalıdır. Bu ürünlerde kullanılan desen, motif ve kompozisyon özellikleri değişik ürünlerde de kullanılmalıdır.

Özel günlerde çeşitli kampanyalar düzenlenmeli, böylece sevdiklerine bu tarz hediye almak isteyenler için fırsat oluşturulmalıdır. Bu hem tanıtım hem de sektörü hareketlendirme adına iyi bir fırsat olacaktır.

Ahşap oyma teknikleri ile bezenmiş mobilyalar, günümüzde daha çok tercih edilmeye başlayan modern çizgilere sahip mobilyalarla rekabet edebilecek düzeye getirilmelidir. Bunun için bu ürünlerde kullanılan motif ve süslemeler geleneksel yapılarını bozmadan günümüze uyarlanarak bu sanatın zenginleşmesini sağlamalıdır. Böylelikle günümüze uyarlanan ürünler ile yerli ve yabancı turistik eşya çeşitliliği zenginleştirilebilir.

Mobilya oymacılığında farklı tekniklerin kullanılması ( yakma, aplike ) ve desen özelliklerine farklılık kazandırılması, çeşitli renk ve tonlarının da kullanılması bu sanatına hareketlilik getirecek ve daha geniş bir alıcı kitlesine hitap edecektir.. Bu anlamda yapıyı bozmayacak farklı teknikler uygulanmalıdır.

Bölgede düzenlenen ulusal ve uluslararası fuarlar daha kapsamlı hale getirilerek bu ürünlerin pazarlama ve tanıtım imkânlarını artırmalı, bunun için İnternet ve kitle iletişim araçlarının olanaklarından faydalanılmalıdır. Ayrıca bu fuarlarda stant açma koşulları daha ekonomik hale getirilerek küçük çaplı atölye üreticileri için de ürünlerini teşhir etme fırsatı verilmelidir.

Ahşap oyma sanatının, ekonomik kaygılarının giderilmesi ve geleneksel sanatlarımızdan kalan eserlerin sadece müzelerde kalmaması adına kaybolan sanatlarımızın devlet politikası haline getirilmesi ve geleneksel sanatlarımıza bütçe oluşturulması gerekmektedir. Küçük atölye sahibi ustalara işlerini geliştirebilmeleri için teşvik edici kredi imkânlarının iyileştirilmesi gerekmektedir.

Sonuç olarak sanayileşmenin doğal sonucu olarak kimi el sanatları ya işlevlerini yitirdikleri ya da o alanda uğraş verecek ustaların kalmayışı nedeniyle ortadan kalkmaktadır. İşte, el sanatları alanında uğraş veren kamu ya da özel kesimin bu aşamada yapacakları girişimler önem taşımaktadır. Yapılacak işlerin başında geleneksel el sanatlarımızdan günümüzde yaşayan örneklerini saptamak, onları el sanatlarımızın tarihsel gelişimi içinde değerlendirmek, gelişen toplumun isteklerine uygun olarak bu birikimi ekonomik gereklere uygun biçimde hizmete sunmak gelmektir.

KAYNAKÇA

Ağyar, N.(2007). Kahramanmaraş Müzesi Etnografya Bölümünde Bulunan Ahşap Eserlerin İncelenmesi. G.Ü.,Eğitim Bilimleri Enst..Geleneksel Türk El Sanatları Ana Bilim Dalı.Yüksek lisans tezi. Ankara.

Akok, Mahmut. (1972). Anadolu Selçuklu Mimarisinde Geleceğin Türk Sanatına Kaynak Olan Varlıklar. Ankara.

Akpınarlı, F., (1991). Kahramanmaraş Ağaç Oyma Sanatı. G.Ü.Mesleki Eğitim Fak.El Sanatları Eğit..Böl..Öğretim Üyesi. Kültür ve Sanat . Haziran.

Alemdaroğlu, T., (2007). Ağaç Kimyası”. Anakara Ün. Fen Fakültesi Kimya Bölümü. Ankara.

Anonim, (1982). İslam Ansiklopedisi. Cilt II. İstanbul.

Arıkan, H., (2009). Kahramanmaraş Ahşap Oyma Sanatı. G.Ü., Eğitim Bilimleri Enstitüsü. El Sanatları Ana Bilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.

Asarcıklı, M., (2002). Ahşap Süsleme Teknikleri&Projeler. Ankara: Gazi Kitabevi.

Keskin H., (2001). Ağaç Malzeme Bilgisi. İstanbul: Atlas Yayınları.

Aslanapa, O., ( 1990). Türk Sanat I. II. (1196 kültür eserleri). Ankara: Kültür Bakanlığı

Bozer, R., (1992) 15. yy’lın Ortasına Kadar And. Ahşap Kapı Kanatları. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara.

Bozkurt, A.Y., (1971). Öneli Bazı Ağaç Türleri Odunlarının Tanımı, Teknolojik Özellikleri ve Kullanılış Yerleri. İ.Ü.Orman Mahsulleri Değerlendirme Kürsüsü. İstanbul.

Çetindaş, V., (1998). Tarsus ve Köylerinden Ahşap Oyma Sandık Örnekleri.

Dünden Bugüne I.Tarsus Sempozyumu. 25-26 Aralık. Berdan Tarih ve Kültür Varlıklarını Koruma vakfı yayınları.

Çelebi, M., (1994). El Sanatları ve Devlet. İstanbul.

Demirel, Ö., (2004). Öğrenme Sanatı. Ankara.

Diyarbekirli N., (1972). Hun Sanatı. Milli eğitim Basımevi, İstanbul: Kültür Yayınları, 1. baskı

Erdem, Y., (1975). Selçuklu Ağaç İşçiliği. Sanat Dünyamız Dergisi. İstanbul.

Erdem , Y., (1977). Osmanlı Ağaç İşçiliği, Kültür ve Sanat Dergisi. İstanbul.

Erdem, Ö. (1963). Anadolu sanatında Renkler ve Motifler, Türk Yurdu. Cilt. XI. İstanbul.

Ersoy, A., (1993). XV.Yüzyıl Osmanlı Ağaç İşçiliği, İstanbul: Marmara Üniv.Yayınları.

Göker, Y., (1988). Ahşap Malzemenin Korunması. İ.Ü.Orman Fakültesi. Orman

Endüstrileri Mühendisliği Bölümü. Ankara:Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları.

Güler. M., (1993). Türk Dericilik Sanayii Beykoz Fabrikası. Ankara.

Gülerman, A., (1984). 1.Uluslar Arası El Sanatları Sempozyumu. İzmir.

Günay, R., (2007). Geleneksel ahşap yapılar sorunları ve çözüm yolları. İstanbul: Birsen Yayınevi.

Gürleyen, T., (2005). “Gelenksel Türk süsleme motiflerinin günümüz

mobilyalarına uygulanması, Yüksek Lisans.Tezi. Mobilya Dekorasyon Eğitimi, Gazi Ünv., Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

İlhan R., (1999). Ağaç Malzeme Teknolojisi I. Muğla Ünv. Teknik Eğitim Fak. Muğla: Rektörlük yayınları.

Kahveci, M., (1998). 11.Türk Halk Kültürü Araştırma Sonuçları Sempozyumu Bildirileri. Ankara.

Kaplanoğlu, R., (1994). Bursa Anıtlar Ansiklopedisi. Bursa: Yenigün Yayınları.

Karaeski, Z., (2007). Ankara Aslanhane – Ağaç Ayak Camiilerinin Ahşap Süsleme Özellikleri. .G.Ü.Eğitim Bilimleri Enstitüsü.Uygulamalı Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı.Mesleki Resim Eğitimi.Ankara.

Karasar, N., (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler ve Teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Keskin, E., (2006). BURSA BİLGİSİ Nasıl Bir Şehirde Yaşıyoruz. Büyükşehir Bursa: Belediyesi Yayınları.

Kuru, D., (2005). Amasya II. Beyazıd Camii Ahşap Süslemeleri..G.Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. El Sanatları Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı. Yüksek LisanTezi. Ankara.

Kültür ve Turizm Bakanlığı.(1997). Tarih İçinde Bursa. Kültür ve Sanat Dergisi.

Ankara: Kültür Ofset Yayınları.

Mülayim, S., (1982). Anadolu Türk Mimarisinde Geometrik Süslemeler. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. Sanat Eserleri Dizisi I. Ankara.

Oğuzoğlu, Y., (1997). Tarih İçinde Bursa. Kültür ve Sanat Dergisi. Türkiye İş Bankası

Kültür Yayınları. Sayı: 35.

Önder, M., (1997). Bursa Demişler.... Kültür ve Sanat Dergisi. Türkiye İş Bankası

Kültür Yayınları. Sayı: 35.

Önder, M., (1998). Antika Eserler Kılavuzu. Kültür ve Sanat Dergisi. Türkiye İş

Öney, G., (1969-1970). Anadolu’da Selçuklu ve Beylikler Devri Ahşap Teknikleri. Ankara: Sanat Tarihi Yıllığı 3.

Öztop, M., (2010). Ankara Ahi Elvan Camii ve Alaaddin Camii Ahşap Süslemeleri

Üzerine Bir Araştırma. G.Ü., Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Geleneksel Türk El Sanatları Ana Bilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.

Öztürk, İ., (1998). Geleneksel Türk El Sanatlarına Giriş. Ankara. Eylül.

Şanıvar, N. (1997). Ağaç işlerinde Üst Yüzey İşlemleri. İstanbul: M.E.B. yayınları.

Sınar, A., (1997). Ahmet Hamdi Tanpınar ve Bursa. Kültür ve Sanat

Dergisi. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Sayı: 35.

Sönmez, A., (2005). “Ağaç İşlerinde Üst Yüzey İşlemleri ”.Gazi Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi. Ankara.

Sözen. M., (2003). Sanat Kavramları ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul

Sözen, M. ve Tanyeli, V., (1996). Sanat Kavram ve Terimleri Sözlüğü. (4. baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.

Şener, N., (2006). Mobilyada Kullanılan Ahşap Malzeme, Yüzey, Üst Yüzey İşlemler ve Koruma. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniv., Fen Bilimleri Enst.. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.

Ünlidil, S., (2005). Geleneksel Divriği Evlerinde Ahşap Süslemeli Tavanlar. Erciyes

Ü.,Sosyal Bilimler E., Sanat Tarihi Ana Bilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Kayseri.

Unutmaz, İ., Ahşap Eserler. Kayseri Etnografya Müzesi.

Yılmaz, D., (2001). Türkiye’de Geleneksel Ahşap İşçiliği ve Çağdaş Ahşap Yontu Sanatı. Mimar Sinan Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enst. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

İnegöl Haber, (2010). İnegöl’ün Tarihçesi, Erişim tarihi: http://www.inegöl.bel.tr/inegol/inegoltarihi 06.10.2012. 18:42

İnegöl Vikipedi, (2010). özgür ansiklopedi

http://tr.wikipedia.org/wiki/%C4%B0neg%C3%B6l 02.12,2012 15:35

Bursa Kültür ve Truzim Müdürlüğü,(2009)Bursa Yöresel Kıyafetleri

http://www.bursaturizm.gov.tr/belge/1-59344/giyim-kusam-gelenekleri.html 12.04.2013 16:20

EKLER

EK. 1. Bilgi Formu

Fotoğraf 1. Çerçeve

Ürün no :1

Ürünün Türü : Çerçeve

Ürünün Yapılış Tarihi : 2005

Ustanın adı : Ahmet Gözübüyük İnceleme Tarihi : Kasım 2012

Bulunduğu Yer : Ahmet Gözübüyük’ün atölyesi Yükseklik : 5 cm

Boy : 1,25 En : 1,50

Kullanılan Malzemeler : Ceviz malzeme, iskarpela, çeşitli oyma aletleri, tokmak, vernik, zımpara, beyaz ahşap boyası, menteşe, çivi Uygulanan Teknikler : Kesme oyma tekniği

Kullanılan Desen : ( x) Bitkisel (x) Geometrik

( ) İnsan veya hayvan figürü Kullanılan Renk : Beyaz

Kompozisyon : Bu ürün ayna çerçevesi olarak tasarlanmış bir üründür. Çerçeve elips şeklinde tasarlanmış kenarlarında simetrik, bitkisel desen kullanılmıştır ve çerçevenin kenar kısımları kesme oyma tekniği, üst ve alt kısımda ise yüzey oyma kullanılmıştır.