• Sonuç bulunamadı

Önemli Olaylar ve Gelişmeler İşgücü istihdam şartları

Belgede DİYİH 2013 Yılı Raporu (sayfa 110-147)

TEK VELİLİ YETİM ÖDENEĞİ DAVASI

1.2.4. GENEL VE MESLEKİ EĞİTİM

1.4.2.1. Önemli Olaylar ve Gelişmeler İşgücü istihdam şartları

2013 yılı 3. çeyreğinde, kamu ve tarım sektörü hariç, 10 ve daha fazla işçi çalıştıran işletmelerde aylık ücretler bir önceki 3 aylık döneme göre % 0,2; bir önceki yıla göre 1,6 oranında artmıştır.

111 Enflasyon ise son 3 aylık dönemde % 0,1 azalmış, son bir yılda % 0,7 oranında artmıştır. Enflasyon dikkate alındığında reel ücret artışı son bir yılda % 0,9 düzeyinde gerçekleşmiştir.

Aynı dönem itibariyle ortalama haftalık çalışma süresi 35,6 saat olarak gerçekleşmiştir.

Söz konusu işletmelerde istihdam edilenlerin sayısı son 3 aylık dönemde % 0,1 (-17.800 kişi); son bir yıllık dönemde % 0,7 (-107.700 kişi) düşmüştür.

Çalışma süreleri

2013 yılı Haziran ayı sonu itibariyle, kamu ve tarım sektörü dışında faaliyet gösteren ve 10 kişiden fazla işçi çalıştıran işletmelerde çalışanların % 84,0’ü tam gün çalışmaktadır. Tam gün çalışanlar arasında esnek süreli çalışanların oranı %12,8’dir. Söz konusu işletmelerde kısmi çalışanların oranı

%16,0’dır.

2013 yılı 2. çeyreğinde işletmelerin büyüklüğüne göre haftalık çalışma süreleri:

İşletmedeki

Geçici işlerde çalışanların sayısı 2013 yılı 3. çeyrekte bir önceki döneme göre % 1,0 artarak (5.000 kişi) 523.100 düzeyinde gerçekleşmiştir.

Bir önceki döneme göre geçici işlerde çalışanların sayısı sanayi sektöründe % 0,9 (+2.000 kişi), hizmet sektöründe % 1,1 (+1.900 kişi), inşaat sektöründe % 1,0 (1.200 kişi) artmıştır.

Bu dönem itibariyle geçici çalışanlar içerisinde tam gün çalışanların sayısı % 2,2; sözleşme sayısı % 2,7 oranında artmıştır. Ortalama çalışma süresi 1,6 hafta düzeyinde gerçekleşmiştir.

7 İş yasasının L212-15-3 maddesi kapsamında, haftalık yasal çalışma süresi ile bağımlı olmaksızın çalışan üst düzey görevliler veya çalışma zamanın esnek kullanımına müsait işlerde çalışanlar.

112 2013 yılı 3. çeyreği itibariyle geçici işlerde çalışanlar

Dönemsel değişim (%) Sayı Yıllık değişim (%)

Fransa Ulusal İstatistik ve Ekonomik Araştırmalar Enstitüsü (INSEE) tarafından yapılan açıklamalara göre, 2013 yılı Ocak ayında yeni açılan iş yerlerinin sayısı, aile işletmeleri hariç, bir önceki aya göre % 4,9 artmıştır. Aile işletmeleri dahil edildiğinde artış oranı % 25,6'ya ulaşmaktadır. Bununla birlikte, son 3 ayda açılan işyerlerinin sayısı bir önceki yılın aynı dönemine göre % 8,4 gerilemiştir. Son 12 aylık dönem ele alındığında ise, açılan işyeri sayısının bir önceki yıla göre % 1,1 azaldığı dikkat çekmektedir.

Son 4 ayda açılan işyeri sayıları ve aylık değişimler:

2012 2013

Sektörler itibariyle son 3 ayda kurulan şirket sayıları

Kasım 2012 Aralık 2012 Ocak 2013

Toplam 44739 37993 47708

Sanayi 2317 1794 2299

- İmalat sanayi 1965 1610 2022

İnşaat 6687 5432 7112

Ticaret, taşımacılık, otel ve lokanta işletmeciliği 12121 10834 12448

- Ticaret 9128 7846 9430

- Taşımacılık ve depolama 874 770 855

- Otel ve lokanta işletmeciliği 2100 2044 2159

Bilgi ve iletişim 2196 1897 2526

Bankacılık ve sigortacılık 1127 1063 974

Emlak 1313 1203 1172

İşletme destek hizmetleri 9307 7873 10422

Eğitim, sağlık ve sosyal faaliyetler 4786 3970 5486

Ev hizmetleri 4885 3927 5269

113 İstihdam harcamaları

Çalışma, İstihdam, Mesleki Eğitim ve Sosyal Diyalog Bakanlığı tarafından 2013 Ocak ayında yapılan açıklamaya göre, 2010 yılında istihdamı geliştirmeye yönelik harcamaların toplamı 90,8 milyar avro'ya yükselmiştir. İstihdama yönelik harcamalar GSYİH'nin % 4,7'sini oluşturmaktadır.

İstihdamı teşvik harcamalarının 50,1 milyar avroluk kısmını (GSYİH'nın % 2,6'sı) özel teşvik programlarının finansmanı oluşturmaktadır. Bu çerçevede yapılan harcamalar bir önceki yıla göre 2009 yılında % 17, 2010 yılında % 8 oranında artmıştır. Harcamaların % 56'sını işsizlik sigortası tazminatları, % 18'ini destekli istihdam sözleşmesi yardımları, % 15'ini işsizlere yönelik mesleki eğitim harcamaları, % 12'sini kamu istihdam araçlarına ayrılan paylar oluşturmaktadır.

İstihdam piyasasına yönelik harcamalarının 40,7 milyar avroluk kısmını ise (GSYİH'nın % 2,1'i) genel harcamalar oluşturmaktadır. Genel harcamaların 22 milyar avroluk kısmı prim muafiyetlerinden, 4,6 milyar avroluk kısmı fazla mesaiyi teşvik tedbirlerinden, kalan kısmı ise Aktif Dayanışma Yardımı'nın (RSA) finansmanı ve hassas bölgeler için öngörülen tedbirlerin finansmanından kaynaklanmaktadır. İstihdamın teşvikine yönelik genel harcamalar, özel harcamaların aksine 2010 yılında 2009 yılına göre % 3,4 azalmıştır.

Asgari ücret alanlar

01.01.2013 tarihi itibariyle çıraklık ve mesleki eğitim görenler hariç olmak üzere, üretim sektörde çalışan asgari ücretlilerin sayısı (yaklaşık 1 milyon 900 bin kişi) tüm çalışanların %12,3'ini oluşturmaktadır. Bu oran 01.01.2011 tarihi itibariyle %10,6; 01.12.2011 tarihi itibariyle %11,1 olarak hesaplanmıştır.

2011 Aralık ayı rakamları ile 2013 yılı Ocak ayı rakamları karşılaştırıldığında ekonomik faaliyet alanlarının birçoğunda asgari ücret alanların sayısında artış kaydedilmiştir. Asgari ücretlilerin sayısı 1-9 arası işçi istihdam eden işletmelerde daha fazla artarken (%4,0), 10 ve daha fazla işçi istihdam eden işletmelerde sınırlı bir artış (%0,6) olmuştur.

Asgari ücretle çalışanların oranı tam gün çalışanlar arasında %8,5 iken, kısmı çalışanlar arasında

%28,6’ya ulaşmaktadır. Asgari ücretle çalışanların oranı işletmelerin büyüklüğüne göre de farklılık göstermektedir. 1-9 işçi çalıştıran işletmelerde bu oran %27,6, 500 ve daha fazla işçi çalıştıran işletmelerde %5,5 olarak hesaplanmıştır.

İşletmelerin büyüklüğüne göre asgari ücretle çalışanların sayısı ve tüm çalışanlara oranı aşağıdaki tabloda verilmiştir:

114 İşletmede çalışan

işçi sayısı

01.12.2011 tarihi itibariyle 01.12.2013 tarihi itibariyle

Sayı

Ulusal İstatistik ve Ekonomik Araştırmalar Enstitüsü (INSEE) tarafından gerçekleştirilen ve 2003-2011 dönemini kapsayan araştırma sonuçlarına göre, sağlık problemleri veya çocuk bakımından dolayı 1 hafta içerisinde en az 1 saat işe devam edemeyenlerin oranı % 3,6'dır. Araştırma döneminde devamsızlık oranlarında yıllar itibariyle önemli bir değişiklik gözlenmemektedir. Yıl içerisindeki değişiklikler ise mevsimsel hastalıklarla açıklanmaktadır.

Araştırma sonuçları çalışanların işe devamsızlık oranlarının yaş, cinsiyet, aile yapısı, mesleği, faaliyet alanı gibi sosyo-demografik faktörlere bağlı olarak farklılık gösterdiğini ortaya koymaktadır. Araştırma sonuçlarına göre, süresiz iş sözleşmesi çerçevesinde en az 1 yıldan beri çalışanlar (%3,7) ve devlet memurları (%3,9), süreli iş sözleşmesi veya yeni imzanmış süresiz iş sözleşmesi çerçevesinde çalışanlara göre (%2,6) sağlık nedeniyle işte daha fazla devamsızlık göstermektedirler.

İşe devamsızlık oranı çalışanların fiziksel yeterlilik, psikolojik durum ve sosyal düzeylerine göre önemli oranda farklılık göstermektedir. Örneğin üst düzey yöneticilerin (% 1,6) işçilere göre (%

4,5) işe devamsızlık oranının düşük olması, iş ortamında üst düzey yöneticilerin işçilere göre fiziksel, psikolojik ve sosyal risklere daha az maruz kalması ile açıklanmaktadır.

Sağlık nedeniyle bir haftalık dönem içerisinde en az 1 saat işe devam etmeyenlerin haftalık ortalama sayısı 678.000'dir.

Sağlık nedeniyle işe devamsızlık oranları cinsiyet, yaş grupları, mesleki faaliyet ve sosyal duruma göre aşağıda verilmiştir:

115

2004 3,6 Lokantacılık, Otelcilik 3,9

2005 3,6 Bilişim, İletişim 2,3

2012 yılı ikinci çeyrekteki 16.000 istihdam kaybının ardından istihdamdaki daralma üçüncü çeyrekte daha da hızlanmış ve 41.700 kayıpla önemli ölçülere varmıştır. İstihdamda en fazla daralma hizmet sektöründe (-33.500) meydana gelmiştir. Üçüncü çeyrekte istihdam kaybı sanayi sektöründe -5.500, inşaat sektöründe -2.700 olarak kaydedilmiştir. Bir önceki çeyrekte 6.000 artış kaydedilen devlet destekli hizmet sözleşmelerinin sayısı bu çeyrekte -29.000 azalmıştır.

Fransız Ulusal İstatistik ve Ekonomik Araştırmalar Enstitüsü (INSEE) tarafından yapılan açıklamalara göre 2011 yılı 4. çeyreğinde açılan işyeri sayısı 2010 yılı aynı dönemine gore %7,8 oranında azalmıştır. Son 1 yılda açılan işyeri sayısında ise önceki yıla göre %11,0 azalma kaydedilmiştir. 2011 yılında toplam 549.805 işyeri açılmıştır. Bu işyerlerinin yarısından fazlasının evvelce aile işyeri işletmiş olan gerçek kişiler tarafından açılan yeni işyerlerinin olduğu

116 belirtilmektedir. Yeni açılan işyerlerinin daha ziyade inşaat, ticaret, ulaşım ve lokantacılık alanlarında olduğu dikkat çekmektedir.

a) Sosyal Hayata Kazandırma Sözleşmeleri (CIVIS)

17-25 yaş arası işsizlerin mesleki açıdan yönlendirilmeleri ve istihdam piyasasına kazandırılmaları amacıyla ilk defa 2005 yılında uygulamaya konulan Sosyal Hayata Kazandırma Sözleşmelerine, 2010 yılında bir önceki yıla göre %13 artışla 213.000 yeni katılım olmuştur. Önceki yıllarda bu sayı 170 ile 190.000 arasında değişmektedir. Bu uygulamadan bugüne kadar 800.000 kişi yararlanmıştır.

1 yıl süreli olan ve süre sonunda uzatılabilen söz konusu sözleşme çerçevesinde ilgililer, mesleki eğitim ve yönlendirme kurumlarının danışmanlık ve rehberlik hizmetlerinden yararlanmaktadır. Bu uygulamaya katılanlarda % 48’i süresi 6 aydan fazla olmak üzere, süresi belirli veya belirsiz hizmet akitleri ile iş imkânına kavuşmuştur.

b) “İstihdamı Teşvik Primi” Uygulaması

2008 yılında yaşanan ekonomik krizin istihdam piyasası üzerindeki olumsuz etkilerinin azaltılması amacıyla, 15 Haziran 2009 tarih ve 2009-692 sayılı Kararname ile uygulamaya konulan “İstihdamı Teşvik Primi” uygulamasından 7.245 stajyer yaralanmıştır. Uygulama kapsamında bünyesinde 26 yaşından küçük stajyer çalıştıran işletmeler, bu stajyerleri sürekli iş akitleri çerçevesinde istihdam etmeleri halinde 3.000 Avro tutarındaki primden yararlanmışlardır. Bu çerçevede işverenlere ödenen teşvik primlerinin toplam tutarının 20 milyon Avro olduğu bildirilmektedir.

c) Geçici Çalışma

2011 yılı 3. ve 4. çeyreklerinde gerileyen ve 2012 yılının ilk 3 aylık döneminde durağan seyreden geçici işlerde çalışanların sayısı 2012 yılı 2. çeyreğinde %3,3 oranında azalarak (-18.900 kişi) 548.800 düzeyinde gerçekleşmiştir.

Bir önceki döneme göre geçici işlerde çalışanların sayısı; sanayi sektöründe %5,4 (-13.600 kişi), inşaat sektöründe %2,3 (-2.900 kişi), hizmet sektöründe %1,3 (-2.400 kişi) oranında azalmıştır.

117 ç) İstihdam Şartları

2012 yılı 3. çeyreğinde kamu ve tarım sektörü dışında faaliyet gösteren ve 10 kişiden fazla işçi çalıştıran işletmelerde çalışanların %84,3’ü tam gün çalışmaktadır. Haftalık ortalama çalışma süresi 35,6 saat olarak hesap edilmiştir. Söz konusu işletmelerde kısmi çalışanların oranı %15,7’dir.

Aynı işletmelerde, 2012 yılı 3. çeyreğinde ücretlerde %0,4 oranında artış kaydedilirken aynı dönemde enflasyon oranı sabit kalmıştır. Son 1 yılda ise ücret artışı %2,2; enflasyon artışı %1,8 seviyesinde gerçekleşmiştir.

01.12.2011 tarihi itibarıyla çıraklık ve mesleki eğitim görenler hariç olmak üzere, üretim sektöründe çalışan asgari ücretlilerin sayısı tüm çalışanların %11,1’ini oluşturmaktadır. 2011 Aralık ayı rakamları ile aynı yılın Ocak ayı rakamları karşılaştırıldığında hemen hemen bütün ekonomik faaliyet alanlarında asgari ücret alanların sayısında artış kaydedilmiştir. Asgari ücretlilerin sayısı 10 ve daha fazla işçi istihdam eden işletmelerde artarken, daha küçük işletmelerde değişmemiştir.

2012 yılı üçüncü çeyreğinde, kamu ve tarım sektörü hariç, 10 ve daha fazla işçi çalıştıran işletmelerde aylık ücretler bir önceki 3 aylık döneme göre %0,4; bir önceki yıla göre %2,2 oranında artmıştır. Söz konusu işletmelerde istihdam edilenlerin sayısı son 3 aylık dönemde %0,3 (-50.400 kişi); son bir yıllık dönemde %0,4 (-63.800 kişi) azalmıştır.

d) Hafta Sonu Çalışma

2011 yılı itibarıyla ücretlilerin %29’u (6,5 milyon kişi) sürekli veya istisnai olarak pazar günü mesai yapmıştır. Şahıs ve mal/mülk koruması, sosyal hayatın devamlılığı ve sağlık hizmetlerinde istihdam edilenlerin sayısı toplam istihdamın 1/4'ünü oluştururken bu üç alanda pazar günü çalışanlar, tüm sektörlerde pazar günü çalışanların 2/3'ünü oluşturmaktadır.

Pazar günü çalışanların oranı 1990 yılında %20 iken, sürekli artışla 2011 yılında %29’a yükselmiştir. 2011 yılı itibarıyla kendi nam ve hesabına çalışanların %54’ünün (1,6 milyon) Cumartesi veya Pazar olmak üzere hafta sonu faaliyetlerini sürdürdükleri belirtilmektedir.

118 e) Kadın/Erkek Ücretleri Arasındaki Eşitsizlik

2009 yılında işletmelerin ilgili kamu kurumlarına vermiş oldukları bildirimlerden hareketle hazırlanan kadın/erkek ücret farklılıklarına ilişkin veriler Çalışma, İstihdam, Mesleki Eğitim ve Sosyal Diyalog Bakanlığı’na bağlı Araştırma, İnceleme ve İstatistik Genel Müdürlüğü’nce 2012 Mart ayında açıklanmıştır. Yapılan açıklamaya göre; 2009 yılında üretim sektöründe faaliyet gösteren ve 10 ve daha fazla işçi çalıştıran işletmelerde 4,7 milyonu (%41) kadın olmak üzere toplam 12,6 milyon işçi çalışmaktadır.

Kadın çalışanların yıllık ortalama ücretleri erkek çalışanlara göre % 24 daha düşüktür. Ücretler saat bazında ele alındığında bu fark % 14 olarak hesap edilmektedir. Cinsiyetler arası ücret farklılığı 2002 yılından bu yana yaklaşık olarak aynı düzeyde seyretmektedir.

Cinsiyetler arası ücret farklılıklarında kısmi zamanlı çalışma önemli bir etken olarak ortaya çıkmaktadır. Zira kadın çalışanlar arasında kısmı çalışanların oranı (%31) erkeklere göre (%7) daha fazladır. Kadın / erkek ücret farklılıkları işgal edilen kadrolar ve sektörlere göre farklılık göstermektedir. Üst düzey yöneticiler arasında saatlik ücret farkı %21’e yükselirken kadın istihdamının az olduğu, ancak kadınların daha ziyade kalifiye kadrolarda istihdam edildiği inşaat ve nakliye sektörlerinde kadın çalışanların ücretleri erkeklerle aynı düzeyde seyretmektedir.

2009 yılında ortalama ücretler ve kadın/erkek ücret farkı:

Çalışan sayısı (milyon)

Ortalama ücret (Avro) Fark (%) Erkek Kadın

Ücreti saat esasına göre hesaplananlar 11,4 29.466 22.426 24 Ücreti saat esasına göre

hesaplanmayanlar

1,2 65.138 52.569 19

Genel 12,6 33.251 24.359 27

- Tam gün çalışanlar 10,5 34.418 28.429 17

119 f) 2012 Aralık Ayı İtibariyle İşsizlik Verileri

Fransız Ulusal İstatistik ve Ekonomik Araştırmalar Enstitüsü (INSEE) tarafından yapılan açıklamalara göre, 2012 yılı 3. çeyreği itibarıyla Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) kıstaslarına göre denizaşırı vilayetler hariç Fransa’da işsizlik oranı %9,9’dur. Denizaşırı vilayetler de dâhil edildiğinde genel işsizlik oranı %10,3’dür.

2012 Aralık ayı sonu itibarıyla İstihdam Kurumu’na kayıtlı bulunan A8 grubundaki işsizlerin sayısı 3.132.900 olarak kaydedilmiştir. Son bir yıl ele alındığında bu gruptaki işsizlerin sayısı % 10,0 oranında artmıştır.

B9 ve C10 grubundaki işsizlerin sayısı 1.494.700 olarak gerçekleşmiştir. Son 1 yılda B grubundaki işsizlerin sayısı % 8,9; C grubundaki işsizlerin sayısı ise % 4,7 oranında artmıştır.

A, B ve C gurubundaki toplam işsizlerin sayısı kıta Fransa’sında 4.627.600 olarak gerçekleşmiştir.

Bu gruptaki işsizlerin sayısı son 1 yılda % 8,8 artmıştır.

İşverenlerce, İstihdam Kurumuna yapılan iş arzları bir önceki aya göre % 7,8 oranında artarken bir önceki yıla göre % 11,8 oranında azalmıştır.

g) Yasadışı Çalışma ile Mücadele

Yasadışı Çalışma ile Mücadele Ulusal Komisyonu 27 Kasım 2012 tarihinde Başbakan Jean-Marc AYRAULT başkanlığında toplanmıştır. Çalışanların temel sosyal hakları açısından olumsuz sonuçları olan ve önemli ölçüde vergi ve prim kaybına neden olan yasadışı çalışma ve kayıt dışı ekonomi ile mücadelenin zorunluluğunun vurgulandığı toplantıda, önümüzdeki 3 yıl boyunca uygulamaya konulacak eylem planı benimsemiştir.

8 İşsiz olup, aktif olarak iş aramak zorunda olanlar.

9 İşsiz olup, aktif olarak iş aramak zorunda olan ve son bir ay içerisinde 78 saatten az kısmi çalışanlar.

10 İşsiz olup, aktif olarak iş aramak zorunda olmayan ve son bir ay içerisinde 78 saatten fazla kısmi çalışanlar.

120 1.4.2.2. Mevzuat Değişiklikleri ve Önemli Yargı Kararları

2014 Yılı Bütçe Kanunu

29 Aralık 2013 tarih ve 2013-1278 sayılı Bütçe Kanunu ile İş Kanunu'nun uygulama alanını oluşturan bazı konularda değişiklik yapılmıştır. Buna göre;

Çıraklık sözleşmesi çerçevesinde işçi istihdam eden bütün işverenler için öngörülen 1000 avro tutarındaki devlet yardımı, 1 Ocak 2014 tarihinden itibaren "çıraklık primi" adı altında sadece 11 ve daha az işçi çalıştıran işletmelere verilecektir.

Evvelce bir çıraklık sözleşmesi çerçevesinde istihdam edilen her bir işçi başına tanınan 1600 avro tutarındaki kurumlar vergisi muafiyetinden, 1 Ocak 2014 tarihinden itibaren sadece lisans diploması olanları istihdam eden işletmeler yararlanabilecektir.

İş Mahkemelerinde açılan davalar dolayısıyla davacıdan alınan 35 avro tutarındaki adli destek katkı payı, 1 Ocak 2014 tarihinden itibaren yürürlükten kaldırılmıştır.

Araştırma/geliştirme faaliyetlerine ağırlık veren yeni işletmeler için öngörülen işveren payı sigorta prim muafiyeti uygulaması 31 Aralık 2016 tarihine kadar uzatılmıştır. Bu uygulamadan ancak 31 Aralık 2013 tarihinden önce kurulmuş olan işletmeler yararlanabilecektir.

Öncelikli kalkınma bölgelerindeki işletmeler için öngörülen işveren payı sigorta prim muafiyetine sınırlama getirilmiştir. Buna göre, asgari ücretin 1,5 katı ücretler için işveren prim muafiyeti tam olarak, asgari ücretin 1,5'i ile 2,4'ü arasındaki ücretler için aşamalı olarak uygulanacak ve daha yüksek ücret dilimi için prim muafiyeti söz konusu olmayacaktır.

Nesiller Arası Dayanışma Sözleşmeleri Hakkında Kanun

Cumhurbaşkanı François Holland'ın seçim kampanyaları sırasındaki işsizliğin azaltılmasına ilişkin vaatlerinden biri olan "Nesiller Arası Dayanışma Sözleşmeleri"nin ihdasını öngören 1 Mart 2013 tarih ve 2013-185 sayılı Kanun 3 Mart 2013 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.

121 Kanunun amacının;

1. Gençlerin sürekli iş sözleşmesine geçişlerini kolaylaştırmak suretiyle istihdam piyasasında kalıcı olmalarının yolunu açmak,

2. Yaşlı çalışanların işe alınmalarını ve istihdam piyasasında kalmalarını teşvik etmek, 3. Bilgi ve deneyimlerin gelecek nesillere aktarılmasını sağlamak

olduğu bildirilmektedir.

Nesiller Arası Dayanışma Sözleşmeleri özel hukuka tabi işverenleri ve 300 ve daha fazla işçi istihdam eden sanayi ve ticari nitelikli kamu kurumlarını kapsamaktadır. Kanun işletmelerin büyüklüklerine göre farklı hükümler öngörmektedir.

50 ve daha az işçi çalıştıran işletmeler:

50'den daha az işçi çalıştıran işyerleri istihdam ettikleri genç ve yaşlı işçiler için devlet yardımından faydalanacaklardır. Devlet yardımından yararlanabilmek için aşağıdaki şartların yerine getirilmesi gerekmektedir:

 26 yaşından veya malullük söz konusu ise 30 yaşından küçük bir genci sürekli iş sözleşmesi çerçevesinde tam zamanlı veya gencin rızası dahilinde en az 4/5 kısmı zamanlı bir işe almak,

 57 yaşından büyük işçiler ile 55 yaşından büyük olan malul işçileri ya da işe alındığı tarihte 55 yaşından büyük işçileri yardım süresince veya işçi emekli oluncaya kadar sürekli iş sözleşmesi çerçevesinde istihdam etmek,

Kanun kapsamındaki işletmelerin devlet yardımından yararlanabilmesi için yukarıda belirtilen iki temel şartın yanı sıra, gecikmiş sosyal sigorta prim borçlarının bulunmaması ve işçinin işe alındığı tarihten geriye doğru 6 aylık süre zarfında işçi alınması öngörülen kadrolarda ekonomik nedenli işten çıkarma programı uygulanmamış olması veya işçinin ağır kusuru hariç diğer nedenlerle işten çıkarma işleminin yapılmaması gerekmektedir.

Bu tür işyerlerinde devlet yardımı uygulaması, 1 Ocak 2013 tarihinden sonra işe alınanlar için 1 Mart 2013 tarihinden itibaren uygulanmaya konulmuştur.

122 50-300 arası işçi çalıştıran işletmeler:

Bünyesinde 50 ile 300 arası işçi çalıştıran işletmelerin devlet yardımından yararlanabilmeleri için, 50'den az işçi çalıştıran işletmeler için belirlenen yukarıdaki şartlar yanında, işletme veya grup toplu sözleşmesi imzalamış olmaları veya bu tür bir sözleşme imzalanmamış ise bir eylem planı hazırlamaları; toplu sözleşme veya eylem planından herhangi biri yoksa Nesiller Arası Dayanışma Sözleşmelerini içeren ve işkolu bazında imzalanmış bir toplu sözleşme kapsamında olmaları gerekmektedir. İşletme veya grup toplu sözleşmelerinin ya da eylem planlarının, özellikle gençlerin sürekli eğitim ve istihdamı, yaşlıların istihdamda kalmaları ve bilgi ve tecrübelerin gelecek nesillere aktarılmasını teşvik edici önlemleri içermesi gerekmektedir.

300 ve daha fazla işçi çalıştıran işletmeler:

300 ve daha fazla işçi çalıştıran özel hukuka tabi işletmeler ile 300 ve daha fazla işçi istihdam eden sanayi ve ticari nitelikli kamu kurumları, bir taraftan gençlerin işe alınmaları ve uyumlarını, diğer taraftan yaşlı işçilerin istihdamda kalmalarını ve böylece bilgi ve deneyimlerini aktarmalarını sağlayacak işletme veya grup toplu sözleşmesi ya da eylem planı hazırlamak durumundadırlar.

Toplu sözleşme metinlerini veya eylem planlarını 30 Eylül 2013 tarihine kadar yetkili idari makamlara bildirmeyen özel hukuka tabi işyerleri ve sanayi ve ticari nitelikli kamu işletmeleri hakkında cezai müeyyide uygulanması öngörülmektedir. Cezanın aylık miktarı o işyerinde işçilere ödenen ücretin % 1'i olarak belirlenmiştir.

Kanun, Devlet yardımının Ulusal İstihdam Kurumu (Pôle emploi) aracılığı ile sağlanmasını öngörmektedir. Yardımın miktarı, süresi ve işçinin işten ayrılmasının yardım verilmesine engel teşkil etmeyeceği özel durumlar çıkarılacak bir yönetmelikle belirlenecektir.

İstihdam Güvencesi Kanunu

14 Haziran 2013 tarih ve 2013-504 sayılı İstihdam Güvencesi Kanunu 16 Haziran 2013 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.

 4 ana bölümden oluşan Kanunun temel amacı istihdamın korunmasıdır.

Kanunun I. bölümü aşağıda belirtilen birtakım bireysel ve toplu yeni haklar getirmektedir.

 Tamamlayıcı sağlık sigortası zorunluluğunun en geç 1 Ocak 2016 tarihine kadar bütün işletmelere yaygınlaştırılması,

 Çalışanların mesleki eğitimlerine ilişkin bireysel veritabanı oluşturulması,

123

 Fransa genelinde 5000'den ve dünya genelinde 10000'den fazla çalışanı bulunan işletmelerin Fransa'da yapacakları icra komitesi toplantılarına işyeri işçi temsilcilerinin zorunlu katılımı.

Kanunun II. bölümünde istihdama girişi kolaylaştırıcı ve istikrarsızlıkla mücadeleye ilişkin aşağıdaki düzenlemelere yer verilmektedir:

 İşsizlik yardımlarının miktar ve süresinin hesaplanmasında önceden kullanılmayan hakların dikkate alınması prensibi,

 3 aydan daha az süreli iş sözleşmelerinde işveren tarafından ödenen sosyal güvenlik primleri payının artırılması,

 Bazı istisnalar dışında özellikle haftada en az 24 saat çalışma prensibi kabul edilerek kısmi çalışma esaslarının ve fazla mesai sürelerini ücretlendirme kurallarının yeniden belirlenmesi.

Kanunun III. bölümünde istihdam, tecrübe ve yeteneklerin korunması amacıyla, ekonomik değişikliklere ayak uydurma sürecinde alınacak önlemlere yer verilmektedir:

- İşletme içi görev değişikliklerinde görüşme usul ve esaslarının belirlenmesi, - Kısmi işsizlik rejiminin yeniden gözden geçirilmesi,

- Asgari ücretin 1,2 katından daha az ücretle çalışanların maaşlarında indirime gidilmesinin yasaklanması gibi bir çok güvence sağlayarak istihdamın korunmasına ilişkin anlaşmaların muhtevasının belirlenmesi,

- İstihdamı Koruma Planları (PSE) ve sosyal planlarla ilgili kuralların yeniden gözden geçirilmesi,

- 1000 ve daha fazla işçi çalıştıran ve işçileri toplu olarak işten çıkarmayı planlayan

- 1000 ve daha fazla işçi çalıştıran ve işçileri toplu olarak işten çıkarmayı planlayan

Belgede DİYİH 2013 Yılı Raporu (sayfa 110-147)