3. ÇİN’DE İLKÖĞRETİM EĞİTİM SİSTEMİ
3.6. ÇİN HALK CUMHURİYETİNİN İLKÖĞRETİM EĞİTİM KANUNU
edildi, , 18 Mart 1995’te Çin Halk Cumhuriyeti Başbakanı tarafından sıra no.45 olarak resmi gazetede yayınlandı ve 1 Eylül 1995’te de yürürlüğe girdi)
Madde 1 Eğitim teşebbüslerini geliştirme, tüm ulusun kalitesini iyileştirme, Çin Halk Cumhuriyeti’nin anayasasına uygun olarak sosyalist materyalist ve manevi uygarlık inşasını hızlandırmak amacıyla, yeni kanun yayınlandı.
Madde 2 Yeni kanun, Çin Halk Cumhuriyeti’nin sınırları içerisinde her seviyedeki eğitim kurumlarına uygulanmalıdır.
Madde 3 Sosyalist eğitim teşebbüslerinin geliştirilmesinde, devlet Marksizm-Leninizm, Mao Zedong Doktrinleri ve yön veren olarak Çini karakterlerle sosyalizmin inşası teorilerini desteklemeli ve anayasanın temel prensiplerine uygun olmalıdır.
Madde 4 Sosyalist modernizasyonun kurulmasında eğitimle birlikte, eğitim alanındaki teşebbüslere devlet öncelik vermelidir. Tüm toplum eğitim alanındaki teşebbüslere önem verecek ve desteklemelidir. Tüm toplum öğretmenlere saygı göstermelidir.
Madde 5 Eğitim, üretim ve işçilerle kombine olan sosyalist modernizasyonun kurumunda önemli rol oynar, etiğin, zekâ ve sosyalist sebepler için sağlam bedenin gelişimiyle beraber kurucuların ve ardından gelenlerin eğitim ihtiyaçlarının karşılar.
Madde 6 Devlet, idealler, ehtik, disiplin, legallik, ulusal savunma ve etnik birlikte olduğu gibi vatanseverlik, kolektivizm ve sosyalizmin hitap ettiği grup arasında eğitimi yaygınlaştırmalıdır.
Madde 8 Eğitim aktiviteleri, devletin ve toplumun yararı doğrultusunda olmalıdır.
Devlet, eğitimi dinden ayırmalıdır. Herhangi bir organizasyon ya da birey, devletin eğitim sistemine dini alet ederek engel olmayabilir.
Madde 9 Çin Halk Cumhuriyeti’nin vatandaşları, eğitim hakkına sahiptir ve eğitimlerini almaları bir görevdir. Vatandaşlar, milliyet, ırk, cinsiyet, meslek, mal veya din, inanç farkı gözetilmeksizin eğitimde fırsat eşitliğine sahiptir.
Madde 10 Devlet, farklı azınlık grupların ihtiyaçlarına göre azınlık bölgelerine eğitim alanındaki teşebbüsleri geliştirmek için yardım etmelidir.
Devlet, uzak sınır ve fakir alanlarda da eğitim alanındaki teşebbüsleri geliştirmek için yardım etmelidir. Devlet, engelli vatandaşların da eğitim alanındaki teşebbüsleri geliştirmek için yardım etmelidir.
Madde 11 Devlet, sosyalist market ekonomisinin ve sosyal gelişimin ihtiyaçlarına uyum sağlamalı, eğitim reformunu hızlandırmalı, her seviyedeki eğitimin koordineli gelişimini teşvik etmeli, hayat boyu eğitim sistemini kurmalıdır. Devlet, eğitim üzerine yapılan bilimsel araştırmaları desteklemeli, teşvik etmeli, organize etmelidir.
Eğitim alanında yapılan bilimsel araştırmalardan elde edilen başarıları yaygınlaştırmalı ve eğitim kalitesini iyileştirmelidir.
Madde 12 Çin dili, okullarda ve diğer eğitim kurumlarında eğitim için temel yazılı ve sözlü dil olmalıdır. Azınlık milletlerden oluşan okullar ve diğer eğitim kurumları o bölgede ortak kabul edilen dil veya o milletin dili ile eğitim yapmalılardır.
Okullar ve diğer eğitim kurumları, eğitim aktivitelerinde ulus genelinde konuşulan Çinceyi ve standart yazılı karakterleri halka mal etmelidir.
Madde 13 Devlet, eğitim alanında teşebbüste bulunan ve katkı sağlayanları ödüllendirmelidir.
Madde 14 Devlet Konseyi ve farlı seviyelerdeki yerel halk hükümetleri bireysel sorumlulukla işçi ayrımı ve seviyeleriyle yönetim prensiplerine göre eğitim
çalışmasını yönetmeli ve denetlemelidir. Ortaokul ve alt dallardaki eğitim Devlet Konseyi’nin gözetimi altında yerel halk idareleri tarafından yönetilmelidir.
Yüksek öğrenim, Devlet Konseyi ve illerin yerel idaresi, merkezi idareye bağlı özerk alan ve belediyeler gözetiminde olmalıdır.
Madde 15 Devlet Konseyi’nin eğitim bölümü tüm ülkedeki eğitim faaliyetlerinden sorumlu olmalı ve tüm ülkede meydana gelecek eğitim teşebbüslerinin planlarını yapmalıdır. Eğitim idaresi ile sorumlu halk hükümetlerine bağlı ülke veya üstü düzeydeki bölümler, idari bölgelerin salahiyet ve çeşidine göre eğitim çalışmalarından sorumlu olmalıdır. Yerel hükümete bağlı diğer bölümler, kendi sorumluk alanları içerisinde eğitim çalışmalarından sorumludurlar.
Madde 16 Devlet Konseyi ve yerel idareler, alakalı veya karşılığı olan makamdaki yere eğitim çalışmaları, eğitim harcamalarının bütçesi ve finansal hesaplar hakkında rapor vermeli ve çalışmaların yürütülmesini onaylamalıdır.
Madde 17 Devlet, bebek okulu, ilkokul, ortaokul ve yüksek öğrenimi de içeren okul sistemini benimsemelidir. Devlet, bilim okullarını kurmalıdır. Okul ve diğer eğitim kurumları ile ilgili tüzükler, Devlet Konseyi ve Devlet Konseyi otoritesindeki eğitimle ilgili diğer bölümler tarafından okul sistemi, eğitimin türü, süresi, giriş şartları ve eğitim hedefleri hakkında çıkartılır.
Madde 18 Devlet, 9-yıllık zorunlu eğitimi benimsemelidir. Farklı seviyelerdeki yerel idareler, okula gitme yaşında olan çocuk ve gençlerin okula gittiğinden emin olacak ölçümleri yapmalıdır. Okul yaşındaki çocuk ve gençlerin ebeveynleri veya velileri ve alakalı sosyal organizasyonlar veya bireyler okul yaşındaki çocuk ve gençlerin belirlenen sürede zorunlu eğitimi tamamladığını takip etmelidir.
Madde 19 Devlet, mesleki ve yetişkin eğitim sistemini benimsemelidir. Farklı seviyelerdeki yerel idareler, ilgili idari bölümler, girişimler ve kurumlar mesleki okul eğitimi veya çeşitli yolla mesleki eğitimi vatandaşlara sunmalıdırlar.
Madde 20 Devlet, eğitimin ulusal sınav sistemi uygulamalıdır. Ulusal eğitim sınavları Devlet Konseyi’nin eğitim bölümü tarafından kategorize edilmeli ve sınavların organizesinde devletin görevlendirdiği kurumlar görev almalıdır.
Madde 21 Devlet, eğitim ehliyet sistemini kabul etmelidir. Devletin onayladığı okul ve diğer eğitim kurumları, alakalı tüzüklere uygun olarak eğitim ehliyetini ve diğer eğitim sertifikalarını verme konusunda teşvik etmelidir.
Madde 22 Devlet, akademik derece sistemini kabul etmelidir.
Akademik derece veren birimler, belirli akademik ve teknolojinin profesyonel standartlarını elde edenlere gerekli akademik dereceyi vermelidir.
Madde 23 Farklı seviyelerdeki yerel idareler, kendi kendini yöneten kitle siyasi partilere ait organizasyonlar ve kurumsal teşebbüsleri ümmiliği engelleyecek, eğitimi geliştirecek her türlü tedbiri almalıdırlar. Devlet garantisindeki tüm vatandaşların ümmiliği engelleyecek eğitimi almaya hakları vardır.
Madde 24 Devlet, okul ve diğer eğitim kurumlarının eğitim sistemini denetleyecek, değerlendirecek bir sistem kabul etmelidir.92
Madde 25 Devlet, okul ve diğer eğitim kurumlarını kurmak ve eğitimin gelişmesi için planlar yapmalıdır. Devlet, okul açacak teşebbüsleri, kurumları, kitlelere hitap eden birlikleri, diğer sosyal organizasyonları ve vatandaşları teşvik etmelidir.
Herhangi bir organizasyon ya da birey kar amaçlı okul ya da diğer eğitim kurumu açamaz.
Madde 26 Okul ve diğer eğitim kurumlarının kuruluşu aşağıdaki şartları taşımalıdır:
(1) organize edilmiş kurum ve tüzük;
(2) kaliteli öğretmenler;
92 Stats, 2002
(3) önceden belirlenmiş standartlara sahip öğrenme öğretme odaları, olanakları ve araçları;
(4) okul işletme için gerekli finansman ve sabit finans kaynağı.
Madde 27 Okul ve diğer eğitim kurumlarının kuruluşu, değişimi ve sonu, devlet taahhüt üne uygun sınav, onay, kayıt ve dosyalama prosedürüne göre olmalıdır.
Madde 28 Bir okul ya da eğitim kurumu aşağıdaki uygulamaları yapacaktır;
(1) anayasaya uygun özerk bir yönetim;
(2) eğitim aktivitelerini organize ve uygulama:
(3) öğrenci ve eğitim almak isteyen diğerlerini kabul etme;
(4) okulu idare etme ve ödül verme veya ceza uygulama;
(5) eğitim alanlara karşılığı gelen okuma ehliyeti verme;
(6) öğretmen veya diğer uzmanları işe alma ve ödül verme veya ceza verme;
(7) kendi birimine ait tesis ve sermayeyi yönetme;
(8) herhangi kurum veya bireyin eğitim ve öğretme/öğrenme aktivitelerine herhangi bir legal olmayan karışmasını reddetme;
(9) kanun ve tüzüklerce belirlenen diğer haklar.
Devlet, okul ve diğer eğitim kurumlarını yasal haklarını ihlal edecek şeylerden korumalıdır.
Madde 29 Okul ve diğer eğitim kurumlarının aşağıdaki görevleri vardır;
(1) kanun ve tüzüklere uymak
(2) eğitimde devletin direktiflerini uygulama, devletin eğitim, öğrenme/öğrenme standartlarına sahip olma, öğrenmenin kalitesini garanti etme;
(3) eğitim alanların, öğretmenlerin ve diğer uzmanların yasal hak ve ilgilerini koruma;
(4) eğitim alanlara ve velilere, okul başarıları ve diğer sonuçlar hakkında bilgi edinmelerinde rahatlık sağlama;
(5) devletin talimatlarına göre ücret politikası uygulama ve bakım ücretini tahsil etme;
Madde 30 Okul ve diğer eğitim kurumlarının sponsorları, ilgili devlet tüzüğüne göre okulların idaresine karar vermelidir.
Okul ve diğer eğitim kurumlarının müdür veya şefleri, Çin uyruklu olmalı, Çin sınırları içerisinde ikamet etmeli ve devlet tarafından belirlenen şartları taşımalıdır.
Atanmaları ve işten uzaklaştırılmaları devletin öngördüğü prosedürde olmalıdır. Okul müdürleri, öğrenme/öğretme aktiviteleri ve yönetimden sorumludur.
Okul ve diğer eğitim kurumları, demokratik bir ortamda devletin uygun gördüğü alakalı illerinde öğretmenlerin kongreleri gibi öğretmen ve uzmanların katılımlarını garanti etmelidir
Madde 31 Tüzel kişiler için gereken şartları taşıyan okul ve diğer eğitim kurumları, tüzel kişiliklerinin onay ve kayıt tarihinden itibaren tüzel kişilik statüsünü kazanmalıdırlar.
Okul ve diğer eğitim kurumları, sivil haklarından memnun olmalı ve kanunlarca belirlenmiş sivil aktivitelerde üstlerine düşeni yapmalıdırlar. Mülkiyeti devlete ait okul ve diğer eğitim kurumları devletin elinde olmalıdır. Okul ve diğer eğitim kurumlarının sponsorluk ettiği teşebbüsler kendi borçlarından sorumludur.
Madde 32 Öğretmenler, kanunlarca belirlenen haklara sahiptir, görevlerini yerine getirir ve insanların eğitimi için çalışırlar.
Madde 33 Devlet, öğretmenlerin yasal haklarını korumalıdır, yaşama ve çalışma şartlarını iyileştirmelidir ve öğretmenlere daha yüksek sosyal statü kazandırmalıdır.
Öğretmenlerin maaş, istihkak ve yaşam şartları kanun ve tüzüklerce belirlenmelidir.
Madde 34 Devlet, kalite tabanlı bir işe alma sistemi oluşturmalı, öğretmenlerin kalitesini artırmalı ve sınav, ödül, eğitim ve teşvik ile gelişimlerini desteklemelidir.
Madde 35 Okul ve diğer eğitim kurumları, idare için eğitim uzmanları sistemini kabul etmelidir. Okul ve diğer eğitim kurumları profesyonel yetenek tabanlı işe alma sistemi kabul etmelidir.
Madde 36 Eğitim alanlar, okula gitme, yüksek okula girme, işe girme gibi konularda eşit haklara sahiptir. Okul ve diğer alakalı idari bölümler, okula gitme, yüksek okula girme, işe girme, akademik dereceler alma ve eğitim için yurtdışına gitmede kadınların eşit hakka sahip olmasını garanti etmelidir.
Madde 37 Devlet ve toplum, fakir ailelerde büyüyen okula gidebilecek çocuklara, gençlere farklı yollarla finansal destek sağlamalıdır.
Madde 38 Devlet, toplum, okullar ve diğer eğitim kurumları engelli insanların fiziksel ve akıl karakteristikleri ve ihtiyaçlarına göre eğitimlerini organize etmeli ve onlara danışmanlık ve kolaylıklar sunmalıdır.
Madde 39 Devlet, toplum, okullar ve diğer eğitim kurumları, reşit olmayan suçluların eğitim almalarını sağlamalıdır.
Madde 40 Çalışanların kanuna göre mesleki eğitim alma ve devamlı eğitime ulaşmalarına hakları vardır. Devlete ait kurumlar, teşebbüsler ve diğer sosyal organizasyonlar kendi personelini eğitecek şart ve kolaylıkları sağlamalıdır.
Madde 41 Devlet, okul ve diğer eğitim kurumlarını vatandaşların hayat boyu eğitimi için gerekli şartları hazırlamada teşvik etmelidir.
Madde 42 Eğitim alanlar, kanuna göre aşağıdaki haklara sahiptir:
(1) Eğitim programı veya öğrenme/öğretme çerçevesine göre farklı aktivitelere katılma; eğitim kurumlarını, araçlarını veya kitap ve materyallerini kullanma;
(2) Burs, eğitim kredisi ve ilgili devlet tüzüğüne uyumlu ücret alma;
(3) Akademik başarı ve davranışlarda adil değerlendirilme; belirlenen okul çalışmasını tamamladığı takdirde öğrenme ve akademik derece ehliyeti alma;
(4) Okulun disiplin fiilini kabul etmeyi reddetme halinde ilgili bölüme şikâyet sunma; kanuni hakkı veya kişisel güvenliği öğretmen veya okul tarafından ihlal edildiğinde şikâyet etme;
(5) Kanun ve tüzüklerce belirlenmiş diğer haklar.
Madde 43 Eğitim alanların aşağıdaki görevleri vardır:
(1) Kanun ve tüzüklere uyma;
(2) Okulun davranış standartlarını gözlemleme; öğretmenlere saygı gösterme, iyi bir ideoloji, uygun etik ve davranış alışkanlığı geliştirme;
(3) Yoğun bir şekilde çalışma ve öğrenme konularının ödevlerini yerine getirme;
(4) Eğitim alanının içinde olduğu okul ve diğer eğitim kurumlarının kurallarına uyma.
Madde 44 Eğitim, fiziksel eğitim idaresi, okullar ve diğer eğitim kurumları spor ve sağlıklı bakım tesislerini iyileştirmeli ve öğrencilerin fiziksel ve ruhsal sağlığını korumalıdır.
Madde 45 Devlet organları, askeriye, teşebbüsler, sosyal birlikler ve diğer sosyal organizasyonlar ve bireyler, çocukların ve genç öğrencilerin sağlıklı yetişmesi için iyi bir çevre oluşturmalıdırlar.
Madde 46 Devlet, yüksek öğrenim kurumları, eğitim ve öğrenmede, bilimsel araştırmada, teknolojik gelişmede ve bilgi yaymada mesleki ortaokullarla değişik yollarla teşebbüsleri, kurumları, sosyal birlikleri ve diğer sosyal organizasyonları desteklemelidir. Teşebbüsler, kurumlar, sosyal birlikler ve diğer sosyal organizasyonlar ve bireyle, okulların yapımını destekleyebilir ve uygun formlarda yönetimine katılabilir.
Madde 47 Devlet organları, askeriye, teşebbüsler, sosyal birlikler ve diğer sosyal organizasyonlar öğrencilere okul tarafından organize edilen sosyal pratik aktivitelerini uygulamada danışmanlık ve kolaylık sağlamalıdır.
Madde 48 Okul ve diğer eğitim kurumları normal eğitim, öğretim faaliyetlerinin etkilenmediği ortamda yerel halkın refahında aktif rol oynar.
Madde 49 Küçük çocukların ebeveyn veya velileri küçük kız ve erkek çocuklarına gerekli eğitimi almalarında destek çıkarlar. Küçük çocukların ebeveyn veya velileri, velilik görevi altında çocuklarının eğitiminde okul ve diğer eğitim kurumları ile işbirliği etmelidir. Okul ve öğretmenler, öğrencilerin velilerine yapacakları konusunda yardımcı olabilir.
Madde 50 Öğrenciler, kütüphane, müze, bilim ve teknoloji merkezleri, kültürel merkezler, sanat galerileri, spor salonları, stadyumlar, tarihi veya kültürel yerler ve devrimci binalar gibi halk kültür ve spor tesislerine öncelikli muamele yapmalıdır.
Radyo ve TV istasyonları eğitim programları düzenlemeli ve öğrencilerin ideoloji, etik, kültürel ve bilimsel kapasitesini iyileştirmeyi teşvik etmelidir.
Madde 51 Devlet ve toplum küçük çocuklar için okul dışı eğitim programları düzenlemelidir. Okul ve diğer eğitim kurumları, küçük çocuklara yönelik okul dışı eğitim programlarını güçlendirmek için özerk siyasi kökenli kitlesel organizasyonlar, teşebbüsler, kurumlar ve sosyal birlikler ile işbirliği yapmalıdır.
Madde 52 Devlet, sosyal birlikler, sosyal kültürel organizasyonlar, diğer sosyal organizasyonlar ve bireyleri eğitim alanların fiziksel ve ruhsal sağlığına yararlı olacak sosyal ve kültürel aktiviteleri yerine getirmede teşvik etmelidir.
Madde 53 Devlet, devlet destekli okulların eğitim finansmanını artırma, eğitimde yatırımı genişletme ve sabit eğitim finansman kaynağı sağlamada finansal ödenek ve değişik yollardan temin etme mekanizması kurmalıdır.
Okul ve diğer eğitim kurumları, kanuna göre teşebbüsler, kurumlar, sosyal birlikler ve diğer sosyal organizasyonlar ve bireylerin destekleriyle oluşturulan fonlara sahiptir. Halk hükümeti gereken desteği vermelidir.
Madde 54 Devlet eğitim yatırımının finansal ödeneğinin genel ulusal ürünlere oranı ulusal ekonomi ve finansal gelirin büyümesi ile artar. Bu oranın ileri adımları, Devlet Konseyi tarafından belirlenecektir. Eğitim ödeneğinin devletin her alandaki total finansal harcamalara oranı ulusal ekonominin büyümesi ile adım adım artacaktır.
Madde 55 Halk hükümetinin eğitim ödenekleri iş ve finansal gücün uygunluğu prensibine göre finansal bütçenin ayrı bir yerine kaydedilmelidir.
Finansal ödeneğin eğitimde artış göstermesi finansın sürekli gelirinden fazla olabilir.
Halk hükümeti okuldaki bütün öğrenciler için kişi başına eğitim ödeneğini yapmalı ve öğretmenlerin maaş kişi başına düşen fon da derece derece artmalıdır.
Madde 56 Devlet Konseyi ve yerel idare eğitim için özel ödenek ayırmalı ve uzaktaki sınır alanları, fakir bölgelerde ve azınlıkların olduğu yerlerde zorunlu eğitimin desteklenmesine özel vurgu yapmalıdır.
Madde 57 Vergi kurumları, eğitim idarelerinin kontrol ettiği ve zorunlu eğitimin uygulanmasında kullanılan katma değer eğitim harcını tamamen toplamalıdır.
Merkezi hükümetin idaresi altındaki illerin, özerk bölgelerin yerel idaresi eğitimde özel amaçlı kullanılacak eğitim harcının vergisinin toplanmasına karar verebilir.
Kırsal çevrede eğitim harcının toplanmasında kasabaların finanse edilmesi yerel kasaba idaresi tarafından organize edilmelidir. Harç, eğitim ödeneklerini sağlamak için kasaba yönetimleri yerine ülkedeki eğitim bölümü tarafından yönetilmelidir.
Madde 58 Devlet, çalışma ve okuma programlarını geliştirmek, sosyal hizmetleri gerçekleştirmek ve normal eğitim öğretimin etkilenmeyeceği durumlar altında yerleşke atölyesi oluşturmak için okullara destek vermeli ve bu okulları teşvik etmelidir.
Madde 59 Merkezi hükümetin onayını da alarak, kasaba ve azınlıkların yerel idareleri gönüllülük ve kapasite esasına bağlı olarak kendi yetkisi içinde okul idaresi için fon toplar. Bu fonları kullanarak, tehlike içeren okul binaları yıkılıp yenileri kurulabilir. Bu fonlar başka amaç için kullanılamaz.
Madde 60 Devlet okullara bağış yapması için sosyal organizasyon ve bireyleri teşvik etmelidir.
Madde 61 Devlet ve sosyal organizasyonların eğitim fonlarının finansal ödeneğini sadece eğitim için kullanılabilir başka bir amaçla kesinlikle kullanılamaz.
Madde 62 Devlet, eğitim girişimlerinin gelişimini desteklemek için bankaların ve kredi araçlarının kullanılmasını teşvik etmelidir.
Madde 63 Halk hükümeti ve eğitim idare bölümleri okul ve diğer eğitim kurumlarının eğitim sermayelerinin yönetim ve danışmanlığını güçlendirmelidirler ve etkili bir şekilde eğitim yatırımlarını artırmalıdırlar.
Madde 64 Yerel idareler ve ilgili idari bölümler şehir ve kasabaların yapısal planlamasında okulların inşa planı da olmalıdır ve okulun inşası için gereken tüm materyaller göz önünde bulundurmalıdır ve ilgili devlet tüzüğüne uygun olarak öncelikli politika belirlemelidir.
Madde 65 Halk hükümeti, öğrenme ve öğretme amaçlı karşılığı olan devlet tüzüklerine uygun olarak ders kitaplarının, diğer kitap ve materyallerin basımı, yayınlanması ve dağıtılmasında, ithal edilmesinde öncelikli politikalar belirlemelidir
Madde 66 Kasaba ve üstü seviyesindeki idareler, idari bölümlerin desteğinin devam etmesi ve öncelikli düzenlemesinden memnun kalan uydu televizyonu ve diğer modern yaklaşımlarla eğitimin gelişmesine yardım etmelidir.
Devlet, modern öğretme ve öğrenme metotlarının yaygınlaştırılmasını teşvik etmelidir.
Madde 67 Devlet, eğitimde dış mübadele ve işbirliğini teşvik etmelidir.
Eğitimde dış mübadele ve işbirliği bağımsızlığı devam ettirme, eşitliği temel alma, karşılıklı fayda ve saygı ile olmalıdır ve Çin kanunlarına, devletin bağımsızlığına, toplumun güvenlik ve ilgi alanlarına karşıt olmamalıdır.
Madde 68 Ülke sınırları içerisinde, yurtdışına eğitim, araştırma, akademik değişim veya öğrenme için gitmeyi amaçlayan Çinli vatandaşlar devletin belirlediği prosedürlere uymak zorundadır.
Madde 69 Çin’in sınırları dışında kalan bireyler, devletin madde madde belirlediği şartlara uymak zorunda olan ve ilgili formaliteleri tamamladıktan sonra, Çin’e girer ve Çin’in okul veya diğer eğitim kurumlarına öğrenme, araştırma, akademik değişim veya öğretme amaçlı gidebilir. Bu kişilerin yasal hakları devlet tarafından korunmalıdır.
Madde 70 Akademik denklik açısından Çin’in sınırları dışında okul veya eğitim kurumlarının tanınması Çin Halk Cumhuriyeti’nin uluslararası ölçütlerle tanımasına bağlıdır.
Madde 71 Devlet tüzüğünü uygulamayarak bütçe üzerinde eğitim ihtiyaçlarını karşılama ve inceleme de eksiklik olması durumunda, halk hükümeti sınırlı bir zaman içinde gerekenlerin incelenmesini yapar. Eğer bu ihlal ciddi bir seviyede ise, sorumlu olan kişiler statülerine göre disiplin yaptırımları ile ceza alırlar.
Devletin finansal tüzüğü ve muhasebe prosedürlerini ihlal ederek eğitimde sermayeyi eksiltme ya da ayırma olma durumunda, yüksek otorite başka kullanımlar için eksiltilen ya da ayrılan sermayeyi yerine koyar ve disiplin yatırımları ile sorumlu olan kişilere sorumlulukları ölçüsünde yaptırımı uygular.
Madde 72 Eğitim, öğretimi okul ve diğer eğitim kurumlarında kalabalık toplayıp, kavga eden, rahatsızlık veren, binalara, mülklere zarar veren insanların olması durumunda, halkın güvenliğini sağlayan organ idari cezaları halk güvenliği için
uygulamalıdır. Eğer suç teşkil eden bir durum olursa, kanuna göre cezai yaptırımlar araştırılır. Evlere, okul ve diğer eğitim kurumlarının mülk sahalarına tecavüz edenler gerekli cezayı alırlar.
Madde 73 Ciddi mülk kaybı, kişi ölümlerine neden olan, okul veya diğer eğitim ve öğretimin yapıldığı kurumlara kesin zarar bilgisi elde etmesine rağmen gerekli tedbirlerin alınmaması durumunda, sorumlu kişilere uygulanacak cezai yaptırımlar kanuna göre belirlenmelidir.
Madde 74 İlgili devlet tüzüğüne ters olarak, okul ve diğer eğitim kurumlarında hırsızlık olması durumunda, hükümet çalınan parayı karşılar ve buna sebep olan sorumlu olan kişilere gereken disiplin yaptırımı uygulanır.
Madde 75 Tüzüğe aykırı olarak kurulan okul ve diğer eğitim kurumları, eğitim idare bölümü bu okul veya kurumları yok edip eğer herhangi bir kanun dışı kazanç varsa
Madde 75 Tüzüğe aykırı olarak kurulan okul ve diğer eğitim kurumları, eğitim idare bölümü bu okul veya kurumları yok edip eğer herhangi bir kanun dışı kazanç varsa