Hacı (2011, 80)’ nın yaptığı çalışmada olumsuz çatışma çözme stili kullanımının artması evlilik uyumunu azaltırken, boyun eğme çatışma çözme stili kullanımının artması evlilik uyumunu arttırmaktadır.
Bayraktar (2015, 97-99) “Bağlanma Stilleri, Çatışma Eğilimi, Çatışma Çözme Stilleri ve Evlilik Uyumu Arasındaki İlişki” başlıklı araştırmasında 37 erkek ve 37 kadın katılımcıyı çalışmaya dahil etmiştir. Araştırma sonucunda; olumlu çatışma çözme stilleri puanı kadın katılımcılarda artarken aynı zamanda erkek katılımcılarda da artmaktadır, geri çekilme çatışma çözme stili puanı kadınlarda artarken erkek katılımcılarda azalmaktadır. Araştırmada olumsuz çatışma çözme stilini kullanan çiftler, boyun eğme ve geri çekilme çatışma çözüm stillerini daha az kullandıkları bulunmuştur. Olumlu çatışma çözme stilini kullanan çiftlerin ise çatışma eğiliminin az ve güvenli bağlanma stiline sahip oldukları belirtilmiştir.
Derici (2018, 78-81) “Evli Çiftlerin Faceebook ve Akıllı Telefon Bağımlılığı ile Evlilik Uyumu ve Çatışma Çözüm Stilleri Arasındaki İlişki” çalışmasını hepsi
25 İzmir ilinden katılmak üzere 100 erkek ve 100 kadından oluşan toplam 200 katılımcı ile gerçekleştirmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre geri çekilme çatışma çözme stilinin cinsiyete göre anlamlı farklılık gösterdiği, kadınların geri çekilme çatışma çözme stili puanın erkeklerden daha yüksek olduğu bulunmuştur. Aynı araştırmadan elde edilen bir diğer sonuç geri çekilme çatışma çözme stili ile gelir düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmasıdır. Gelir düzeyi yükseldikçe geri çekilme çatışma çözme stili kullanımı azalmaktadır. Derici, yaptığı araştırmada evlenme şekli ile çatışma çözme stili arasındaki ilişkiyi incelemiş ve görücü usulü evlenenlerin olumsuz çatışma çözme stili puanının severek evlenenlerin olumsuz çatışma çözme stili puanına göre daha yüksek olduğunu bulmuştur.
26
İKİNCİ BÖLÜM METODOLOJİ
2.1. Araştırmanın Konusu
Evlilik; aile kurumunu oluşturan, yeni nesiller yetiştirmeye imkan sunan, en özel ve yakın ilişki şekli olmasının yanında en temel sosyal ilişkinin oluştuğu bir yapıdır. Evliliğin başarılı ve uyumlu bir şekilde devam edebilmesi, beklentilerinin ve mutluluklarının istenen düzeyde olabilmesi için, çiftlerin mali, sosyal ve idaresel olarak evlilikle ilgili her konuda uyumlu olmaları önemlidir. David Schwartz’ın ”Evlilikte büyük hedef barıştır, mutluluktur, huzurdur; münakaşaları kazanmak ve sana böyle olduğunu söylemiştim demek değil. Askeri deyişle, muharebeyi kaybedip savaşı kazanmak, muharebe kazanıp savaşı kaybetmekten çok daha iyidir”, Bertrand Russell’ in “İyi bir evliliğin özü, eşlerin birbirinin kişiliğine saygı göstermeleridir. Buna şu fiziksel, zihni ve manevi derin samimiyet katılır ki bu da erkek kadın arasındaki aşkı, bütün insani yaşantıların en verimlisi yapar”, A. Hamdi Tanpınar’ ın “ebedi bir şifadır, evlenmek”, Charles Dickens’ in “Bir memleketin yükselmesi, ev ve aile muhabbetine bağlıdır” sözleri göz önüne alındığında uyumlu evlilikler, mutlu çocuklar ve huzurlu toplumun birbirine bağlı olduğunu görüyoruz.
Evliliğin ve aile birliğinin devamı için eşler arasında uyum zorunludur ve en önemli etkendir. Evlilik uyumu eşlerin birbirleri ve evlilikleri hakkındaki beklentilerinin, düşüncelerinin ve duygularının yansımasıdır. Evlilikte uyum ortak bir yaşam oluşturmak için ve mutlu olabilmek için çiftlerin birbirlerini tamamlamasıdır. Bu uyum çiftlerin sadece evlilik yaşantılarını değil diğer insanlarla olan sosyal ilişkilerini ve duygu durumlarını da içine alır.
Başarılı evliliklerde iletişim belirleyici bir faktördür. İyi giden evliliklerde eşler birbirleri ile konuşabilmekte ve etkili bir iletişim tarzı geliştirmektedir. Eşler kendi aralarında oluşturdukları dil ile birbirlerinin sözel ve sözel olmayan ifadelerini anlayıp yorumlayabilmektedir. Geliştirilen bu iletişim modeli ile çiftler arasında uyum artmakta ve çatışma durumları azalmaktadır.
27 Eşlerin çatışma çözme stilleri, evlilik uyumları ve boşanma oranları arasında ilişki vardır. Pek çok boşanma vakası eşler arasında çözülememiş çatışma durumlarından kaynaklanmaktadır. Eşler yaşanan çatışmayı olumlu çözmeyi bilmiyorsa evlilik uyumları zayıf olacaktır. Çiftlerin çatışma çözmede kullandıkları yöntemin benzer olması evlilik uyumunu arttıracak, eşlerin beraber vakit geçirerek paylaşımda bulunmalarını sağlayacaktır.
Çatışma en iyi giden evliliklerde bile yaşanmaktadır. Çatışma hayatımızdan çıkarabileceğimiz bir durum değildir. Yaşamımızın her alanında karşılaştığımız çatışma durumlarına karşı nasıl davrandığımız çatışma sonrası yaşanılacak durumu belirleyecektir. Uyumlu evliliklerin oluşmasında çatışma çözme stillerinin önemi büyüktür. Çatışmayı yapıcı bir şekilde çözüme ulaştıramamak evlilik ilişkisine zarar vermektedir. Çatışma sonunda yaşanan olumlu ya da olumsuz durum çatışmaya yönelik tutum ile ilgilidir.
“Evli Kadınlarda Çatışma Çözme Stili ile Evlilik Uyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi” araştırmasının ilgili alana bilgi vereceğini düşünmekteyim. Çalışmadan edinilecek bilgilerin ilgili alan ile yapılabilecek betimsel çalışmalar için uygun zemin hazırlayacağını, bu çalışma ile elde edilecek bulguların evli kadınlar ile çalışan tüm araştırmacılara çalışma süreçlerinde yol gösterici olacağını, eşlerin yaşanan çatışmaları olumlu şekilde sonlandırmasına yardımı olacağını düşünmekteyim.