Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğine İlişkin Sonuç ve Tartışma

Bu başlık altında çalışma grubunun Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin dört farklı boyutuna ait sonuçları incelenerek elde edilen sonuçların yapılan diğer araştırmalarla karşılaştırmalı şekilde tartışılması yer almaktadır.

1. “Barış Eğitimi Alan Öğrencilerin Çatışma Çözme Stilleri Almayanlara Göre Daha Yapıcıdır.” Hipotezine İlişkin Sonuçlar

“Barış Eğitimi Alan Öğrencilerin Çatışma Çözme Stilleri Almayanlara Göre Daha Yapıcıdır.” hipotezine ilişkin sonuçlar bu başlık altında dört farklı boyut göz önüne alınarak incelenmektedir.

1.a. Çalışma Grubu Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Bütünleşme Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu öğrencilerinin bütünleşme alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre öntest puanları arasında anlamlı fark olmadığı, sontest puanları arasında ve fark (kazanç) puanları arasında anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Bütünleşme alt boyutuna ait puanların yüksek olması öğrencilerin çatışmalarında yapıcı ve barışçıl olan bütünleşme becerilerini daha sık kullandıklarını göstermektedir.

karşılaştırmasında da sontest puanlarının öntest puanlarından daha yüksek olduğu bu testler arasında anlamlı bir fark olduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının öğrencilerin bütünleşme becerilerini arttırdığı söylenebilir.

1.b. Çalışma Grubu Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Uyma Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu öğrencilerinin uyma alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre öntest puanları arasında ve fark (kazanç) puanları arasında anlamlı fark olmadığı, sontest puanları arasında ise anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Uyma alt boyutuna ait puanların düşük olması öğrencilerin çatışmalarında yapıcı olmayan uyma becerilerini daha az kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest-sontest karşılaştırmasında da öntest ve sontest arasında anlamlı bir fark olmamasına rağmen sontest puanlarının öntest puanlarından daha düşük olduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının öğrencilerin uyma becerilerini azalttığı söylenebilir.

Uyma boyutuna ilişkin deney grubu öğrencilerinin sontest ve öntest puanları arasındaki farkın çok fazla olmamasının nedeni; çatışmalarda barışçıl tepkilerin genellikle pasiflik ve uyum sağlama olarak algılanması, çatışma yaşayan taraflardan birinin kendi isteklerinden vazgeçerek diğer kişinin isteklerini kabul etmesinin barışçıl bir tepki olduğu yargısının kişilerde baskın olması şeklinde açıklanabilir.

Benzer şekilde Johnson ve Johnson (1997), tarafından yapılan bir araştırmada, deney grubunda bulunan 116 yetişkine, 25’er dakikalık olmak üzere toplam 14 saatlik eğitim verilmiştir. 60 yetişkinden oluşan kontrol grubuna ise eğitim verilmemiştir. Ön test ve son test sonuçları t testi ile belirlenmiştir. Eğitim almadan önce deney grubunun çatışmalarda zorlama ve uyma davranışlarını kullandıkları, eğitim sonrasında ise grubun % 50’sinin çatışmaların çözmek için

tartışma eğiliminde oldukları saptanmıştır. Araştırmanın sonucunda, eğitim alan kişilerin çatışmalarının daha yapıcı şekilde çözmeye çalıştıkları belirlenmiştir.

1.c. Çalışma Grubu Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Hükmetme Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu öğrencilerinin hükmetme alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre öntestte her iki grup arasında anlamlı fark olmadığı, sontest puanları arasında ve fark (kazanç) puanları anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Hükmetme alt boyutuna ait puanların düşük olması öğrencilerin çatışmalarında yapıcı olmayan hükmetme becerilerini daha az kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest-sontest karşılaştırmasında da sontest puanlarının öntest puanlarından daha düşük olduğu ve bu testler arasında anlamlı bir fark bulunduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının öğrencilerin hükmetme becerilerini azalttığı söylenebilir.

1.ç. Çalışma Grubu Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Kaçınma Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu öğrencilerinin kaçınma alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre öntestte her iki grup arasında anlamlı fark olmadığı ve sontest puanları arasında ve fark (kazanç) puanları arasında anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Kaçınma alt boyutuna ait puanların düşük olması öğrencilerin çatışmalarında yapıcı olmayan kaçınma becerilerini daha az kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest-sontest karşılaştırmasında da sontest puanlarının öntest puanlarından daha düşük olduğu ve bu testler arasında anlamlı bir fark bulunduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi”

programının öğrencilerin kaçınma becerilerini azalttığı söylenebilir.

Tüm bu verilere dayanarak “Barış Eğitimi” programı uygulanmadan önce deney ve kontrol grubu öğrencilerinin yapılan öntestte çatışma çözüm becerileri konusunda istenen eşitliği sağladıkları; programın deney grubu öğrencilerine uygulanması sonucu deney grubu öğrencilerinin çatışma çözüm becerilerinden yapıcı ve barışçıl olan bütünleşme becerilerinin arttığı, ayrıca yapıcı olmayan uyma, hükmetme ve kaçınma becerilerinin azaldığı gözlenmektedir. Bu koşullar “Barış Eğitimi” programının öğrencilerin çatışma çözüm becerileri üzerinde etkili olduğunu göstermektedir.

Benzer şekilde Öner (1998), arabuluculuk sürecinin ilköğretim öğrencilerinin çatışma çözme davranışlarına olan etkisini araştırmıştır. Bu araştırma deneysel bir çalışmadır. Deney grubuna hazırlanan "Arabuluculuk ve Çatışma Çözme Becerileri Programı" uygulanmış, kontrol grubuna ise herhangi bir eğitim verilmemiştir. Yapılan analizler sonucunda arabuluculuk ve çatışma çözme davranışlarında olumlu yönde değişme olduğu belirlenmiştir. Eğitim almayan kontrol grubu öğrencilerinin çatışma çözme davranışlarında ise farklılık gözlenmemiştir.

Benzer şekilde Koruklu (1998), tarafından yapılan araştırmada ilköğretim 6., 7, ve 8. sınıf öğrencilerine arabuluculuk sürecini kavratmak ve etkili çatışma çözme becerisini kazandırmak amacıyla bir program hazırlamıştır. Bu program deney grubuna uygulanmış ve deney grubunu oluşturan öğrencilerin çatışmalarının daha etkili şekilde çözdükleri ve eğitim sonunda çatışmaların çözümünde şiddet yerine problem çözme davranışlarını sergiledikleri gözlenmiştir.

Benzer şekilde Sertel ve Kurt (2004), tarafından yapılan Winpeace “Barış Eğitimi, Barış Bireyde Başlar” adlı çalışmalarını bir özel okulda İngilizce derslerinde ve kulüp etkinliklerinde altıncı sınıf öğrencilerine uygulamışlardır. Öğrencilerin çatışma çözme becerileri hakkında genel bilgileri edinmeleri ve öğrencilerin bu becerileri kazanarak barışçıl bir ortam yaratmaları ile ilgili çalışmalar yapılmıştır. Araştırma sonucunda eğitim alan öğrencilerin kişiler arası

ilişkilerde yaşanan çatışmaları olumlu şekilde yönettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Benzer şekilde Brown (1992), tarafından yapılan bir araştırmada deney grubu olarak belirlenen dört okuldaki öğrencilere arabuluculuk sürecini anlatan bir eğitim verilmiştir. Kontrol grubu olarak belirlenen diğer dört okul öğrencilerine de hiçbir eğitim vermemiştir. Eğitim alan okullardan ilk olarak ilkokul öğrencilerinin, sonra ortaokul ve lise öğrencilerinin çatışmalarını daha barışçıl şekilde çözme girişiminde bulundukları saptanmıştır. Öğrenilen becerileri en çok uygulayan ilkokul öğrencileri olmuş ve ilkokul öğretmenleri okul ortamının daha barışçıl bir iklime büründüğünü belirtmişlerdir.

Daunic, Smith, Robinson, Laundry, Miller'in (2000), üç ortaokulda yaptıkları çalışmalar sonucunda akran arabuluculuk programının etkili olarak uygulanabildiği, öğrencilerin arabuluculuk yöntemini öğrenebildikleri, bu yöntemle öğrencilerin cezalandırıcı disiplin yaklaşımı içinde de olsa çatışmalarını çözebildikleri belirlenmiştir.

Yurt içinde ve yurt dışında yapılan araştırmalar incelendiğinde, öğrencilerin yaşadıkları çatışmalarda barışçıl tepkiler vermeleri ve yapıcı, onarıcı çatışma çözüm yollarını kullanmaları konusunda öğrencilere uygulanan ve çatışma çözüm becerilerine yönelik hazırlanan eğitimlerin etkili olduğu gözlenmektedir. İlgili literatüre dayanarak “Barış Eğitimi” adlı programın öğrencilerin çatışma çözme stillerini olumlu ve yapıcı şekilde etkilediği söylenebilir.

2. “Barış Eğitimi Alan Kız Öğrencilerin Çatışma Çözüm Tarzları Almayanlara Göre Daha Yapıcıdır.” Hipotezine İlişkin Sonuçlar

“Barış Eğitimi Alan Kız Öğrencilerin Çatışma Çözüm Tarzları Almayanlara Göre Daha Yapıcıdır.” hipotezine ilişkin sonuçlar bu başlık altında dört farklı boyut göz önüne alınarak incelenmektedir.

2.a. Çalışma Grubu Kız Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Bütünleşme Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu kız öğrencilerinin bütünleşme alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre öntest puanları arasında anlamlı fark olmadığı, sontest puanları arasında ve fark (kazanç) puanları arasında anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Bütünleşme alt boyutuna ait puanların yüksek olması kız öğrencilerin çatışmalarında yapıcı ve barışçıl olan bütünleşme becerilerini daha sık kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu kız öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest-sontest karşılaştırmasında da sontest puanlarının öntest puanlarından daha yüksek olduğu ve bu testler arasında anlamlı bir fark bulunduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının kız öğrencilerin bütünleşme becerilerini arttırdığı söylenebilir.

2.b. Çalışma Grubu Kız Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Uyma Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu kız öğrencilerinin uyma alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre sontest puanları arasında anlamlı fark bulunduğu, fark (kazanç) puanları arasında ise anlamlı fark olmadığı gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Uyma alt boyutuna ait puanların düşük olması kız öğrencilerin çatışmalarında yapıcı olmayan uyma becerilerini daha az kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu kız öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest-sontest karşılaştırmasında da öntest ve sontest arasında anlamlı bir fark olmamasına rağmen sontest puanlarının öntest puanlarından daha düşük olduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının kız öğrencilerin uyma becerilerini azalttığı söylenebilir.

2.c. Çalışma Grubu Kız Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Hükmetme Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu kız öğrencilerinin hükmetme alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre öntestte her iki grup arasında anlamlı fark olmadığı, sontest puanları arasında ve fark (kazanç) puanları arasında anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Hükmetme alt boyutuna ait puanların düşük olması kız öğrencilerin çatışmalarında yapıcı olmayan hükmetme becerilerini daha az kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu kız öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest-sontest karşılaştırmasında da sontest puanlarının öntest puanlarından daha düşük olduğu ve bu testler arasında anlamlı bir fark bulunduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının kız öğrencilerin hükmetme becerilerini azalttığı söylenebilir.

2.ç. Çalışma Grubu Kız Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Kaçınma Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu kız öğrencilerinin kaçınma alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre öntestte her iki grup arasında anlamlı fark olmadığı ve sontest puanları arasında ve fark (kazanç) puanları arasında anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Kaçınma alt boyutuna ait puanların düşük olması kız öğrencilerin çatışmalarında yapıcı olmayan kaçınma becerilerini daha az kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu kız öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest-sontest karşılaştırmasında da sontest puanlarının öntest puanlarından daha düşük olduğu ve bu testler arasında anlamlı bir fark bulunmadığı gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının kız öğrencilerin kaçınma becerilerini azalttığı söylenebilir.

Tüm bu verilere dayanarak “Barış Eğitimi” programı uygulanmadan önce deney ve kontrol grubu kız öğrencilerinin yapılan öntestte çatışma çözüm becerileri

konusunda istenen eşitliği sağladıkları; programın deney grubu kız öğrencilerine uygulanması sonucu deney grubu kız öğrencilerinin çatışma çözüm becerilerinden yapıcı ve barışçıl olan becerilerinin arttığı, bununla birlikte yapıcı olmayan becerilerinin azaldığı gözlenmektedir. Bu koşullar “Barış Eğitimi” programının kız öğrencilerin çatışma çözüm becerileri üzerinde etkili olduğunu göstermektedir.

3. “Barış Eğitimi Alan Erkek Öğrencilerin Çatışma Çözüm Tarzları Almayanlara Göre Daha Yapıcıdır.” Hipotezine İlişkin Sonuçlar

“Barış Eğitimi Alan Erkek Öğrencilerin Çatışma Çözüm Tarzları Almayanlara Göre Daha Yapıcıdır.” hipotezine ilişkin sonuçlar bu başlık altında dört farklı boyut göz önüne alınarak incelenmektedir.

3.a. Çalışma Grubu Erkek Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Bütünleşme Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu erkek öğrencilerinin bütünleşme alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre öntest puanları arasında anlamlı fark olmadığı, sontest puanları arasında ve fark (kazanç) puanları arasında anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Bütünleşme alt boyutuna ait puanların yüksek olması erkek öğrencilerin çatışmalarında yapıcı ve barışçıl olan bütünleşme becerilerini daha sık kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu erkek öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest- sontest karşılaştırmasında da sontest puanlarının öntest puanlarından daha yüksek olduğu bu testler arasında anlamlı bir fark olduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının erkek öğrencilerin bütünleşme becerilerini arttırdığı söylenebilir.

3.b. Çalışma Grubu Erkek Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Uyma Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu erkek öğrencilerinin uyma alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre sontest puanları arasında anlamlı fark bulunduğu, fark (kazanç) puanları arasında ise anlamlı fark olmadığı gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Uyma alt boyutuna ait puanların düşük olması erkek öğrencilerin çatışmalarında yapıcı olmayan uyma becerilerini daha az kullandıklarını göstermektedir. Bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının erkek öğrencilerin uyma becerilerini azalttığı söylenebilir.

Ayrıca deney grubu erkek öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest- sontest karşılaştırmasında da öntest ve sontest arasında anlamlı bir fark olmadığı; sontest puanlarının öntest puanlarından daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının deney grubu erkek öğrencilerinin uyum sağlamayı barışçıl tepki olarak algılamalarından kaynaklandığı söylenebilir.

3.c. Çalışma Grubu Erkek Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Hükmetme Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu erkek öğrencilerinin hükmetme alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre sontest puanları ve fark (kazanç) puanları arasında anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Hükmetme alt boyutuna ait puanların düşük olması erkek öğrencilerin çatışmalarında yapıcı olmayan hükmetme becerilerini daha az kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu erkek öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest- sontest karşılaştırmasında da sontest puanlarının öntest puanlarından daha düşük olduğu ve bu testler arasında anlamlı bir fark bulunduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının erkek öğrencilerin hükmetme becerilerini azalttığı söylenebilir.

3.ç. Çalışma Grubu Erkek Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Kaçınma Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney ve kontrol grubu erkek öğrencilerinin kaçınma alt boyutuna ilişkin elde edilen verilere göre öntest ve fark (kazanç) puanları arasında anlamlı fark olmadığı; sontest puanları arasında anlamlı fark bulunduğu gözlenmiştir. Sontestte gruplar arasında gözlenen fark deney grubu lehinedir. Kaçınma alt boyutuna ait puanların düşük olması erkek öğrencilerin çatışmalarında yapıcı olmayan kaçınma becerilerini daha az kullandıklarını göstermektedir.

Ayrıca deney grubu erkek öğrencilerinin kendi içerisinde yapılan öntest- sontest karşılaştırmasında da bu testler arasında anlamlı bir fark bulunmamasına rağmen sontest puanlarının öntest puanlarından daha düşük olduğu gözlenmiştir. Bu durumun kaynağının “Barış Eğitimi” programı olduğu ve bu sonuçlara dayanarak “Barış Eğitimi” programının erkek öğrencilerin kaçınma becerilerini azalttığı söylenebilir.

Tüm bu verilere dayanarak “Barış Eğitimi” programı uygulanmadan önce deney ve kontrol grubu erkek öğrencilerinin yapılan öntestte çatışma çözüm becerileri konusunda istenen eşitliği sağladıkları; programın deney grubu erkek öğrencilerine uygulanması sonucu deney grubu erkek öğrencilerinin çatışma çözüm becerilerinden yapıcı ve barışçıl olan becerilerinin arttığı, ayrıca yapıcı olmayan becerilerinin azaldığı gözlenmektedir. Bu koşullar “Barış Eğitimi” programının erkek öğrencilerin çatışma çözüm becerileri üzerinde etkili olduğunu göstermektedir.

4. “Barış Eğitimi Alan Kız ve Erkek Öğrenciler Arasında Çatışma Çözüm Tarzları Bakımından Fark Yoktur.” Hipotezine İlişkin Sonuçlar

“Barış Eğitimi Alan Kız ve Erkek Öğrenciler Arasında Çatışma Çözüm Tarzları Bakımından Fark Yoktur.” hipotezine ilişkin sonuçlar bu başlık altında dört farklı boyut göz önüne alınarak incelenmektedir.

4.a. Deney Grubu Kız ve Erkek Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Bütünleşme Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Çözümü Becerileri ölçeğinin bütünleşme alt boyutuna ilişkin elde edilen verilerine göre öntest, sontest ve fark (kazanç) puanları arasında her iki cinsiyet karşılaştırıldığında anlamlı fark olmadığı gözlenmiştir.

4.b. Deney Grubu Kız ve Erkek Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Uyma Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney grubu kız ve erkek öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri ölçeğinin uyma alt boyutuna ilişkin elde edilen verilerine göre öntest ve fark (kazanç) puanları arasında her iki cinsiyet karşılaştırıldığında anlamlı fark olmadığı ancak sontest puanlarında anlamlı bir fark olduğu gözlenmiştir.

4.c. Deney Grubu Kız ve Erkek Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Hükmetme Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney grubu kız ve erkek öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri ölçeğinin hükmetme alt boyutuna ilişkin elde edilen verilerine göre öntest ve fark (kazanç) puanları arasında her iki cinsiyet karşılaştırıldığında anlamlı fark olmadığı ancak sontest puanlarında anlamlı bir fark olduğu gözlenmiştir.

4.ç. Deney Grubu Kız ve Erkek Öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeğinin Kaçınma Alt Boyutuna İlişkin Sonuçları

Araştırmaya katılan deney grubu kız ve erkek öğrencilerinin Çatışma Çözümü Becerileri ölçeğinin kaçınma alt boyutuna ilişkin elde edilen verilerine göre öntest, sontest ve fark (kazanç) puanları arasında her iki cinsiyet karşılaştırıldığında anlamlı fark olmadığı gözlenmiştir. Elde edilen verilere dayanarak Barış Eğitimi alan kız ve erkek öğrenciler arasında çatışma çözüm tarzlarından kaçınma alt boyutu açısından anlamlı bir fark olmadığı belirlenmiştir.