Europium 152 ne demek? Başta kemik ve kan olmak üzere her türlü kansere mümbit bir vücut ortamı demek
"Ölçtük biçtik, radyasyon yok. Lıkır lıkır içilir bu. Aha bakın ben içiyorum” diye çay bardağını kameraların önünde kafaya dikmişti ANAP’lı Sanayi Bakanı Cahit Aral.
Biz bunu gördük.
Çocuklar okullara dağıtılan sütten ishal olup hastaneye kalktığında veya sütte antibiyotik kalıntıları var iddiaları ortaya atıldığında AKP’li Tarım Bakanı Mehdi Eker de süt bardağına davranmıştı. Yine kameraların önünde. Biz bunu da gördük.
İki gündür Radikal’de Serkan Ocak’ın imzasıyla yılın en önemli birkaç haberinden biri olan İzmir çernobil’ini okuyorsunuz.
Gaziemir’de iki buçuk yıl önce terk edilen kurşun fabrikasının (Aslan Avcı Kurşun) nükleer atıklarını toprağa gömdüğünü, bu durumdan 5 yıldır Türkiye Atom Enerjisi Kurumu’nun (TAEK) haberdar olduğunu görüyorsunuz. Bu görmüş geçirmişlikle, kafaya dikilen çayları, sütleri hatırladıkça hiç şaşırıyor musunuz?
Hayır. Acımtırak bir şaşırmama bu. Ama bu acı patlıcan halimiz kanser kırağısına kalkan olmuyor. Karadeniz’de veya Dilovası’nda artan kan kanseri vakaları bunun analoji kaldırmayan kanıtı.
* * *
Gaziemir’deki fabrikanın çevreye gömdüğü Europium 152 adlı nükleer atığın ne menem bir şey olduğunu dün hem atom fizikçileriyle hem de nükleer tıpçılarla konuştum. Halimiz harap diyebilirim. Radyasyonun birçok çeşidi var. Europium 152 adlı bu madde çok yüksek gama ve beta ışıması yaptığı için insan bedenindeki kromozom yapısını değiştirme, kırma gücüne sahip. Bu ne demek? Başta kemik ve kan olmak üzere her türlü kansere mümbit bir vücut ortamı demek...
Gaziemir’de bu atıklar toprağa gömüldüğü için sadece yakın çevreyi değil, aslında bütün İzmir’i ilgilendiriyor. çünkü topraktan yeraltı sularına karışmış olma ihtimali son derece yüksek. Maddenin yarı ömrünün 12.5, tamamen zararsız hale gelmesinin ise 100 yılı bulacağını da ayrıca hatırlatmak isterim. Yayılma sadece suyla da olmayacak. Dün Serkan’ın haberinde Prof. Tolga Yarman’ın belirttiği gibi bu fabrikanın ürettiği aküleri alıp otomobillerine takan kişiler de ciddi risk altında.
Yine Prof. Yarman’ın belirttiği gibi işin başka bir tuhaf yanı daha var: Europium 152 adlı maddenin kurşun
fabrikasında işi yok! Ü;lkeye nasıl ve ne amaçla sokulduğu sadece İzmir’deki cumhuriyet savcılarını, TAEK’i veya Enerji Bakanlığı’nı değil, MİT’i de ilgilendiriyor.
* * *
5 yıldır bu fabrikanın nükleer atıklarını takip eden ama hiçbir şey yapmayan, ortada bir tuhaflık olduğunu fark etmeyen (ya da fark etse bile belki bir nedenle eli kolu bağlanan) bir Atom Enerjisi Kurumumuz, bir Enerji Bakanlığımız var.
Toprağı kusturana kadar beklemişler, bir mahalleyi, daha da doğrusu bir şehrin insanlarını tehlikeye atmışlar. Sonra kalkıp nükleer enerjinin gerekliliğini, bunun nasıl güvenli ve zararsız olduğunu anlatırlar bize.
Bunları Gördük, Göreceğiz.
Öncelikle söz konusu fabrikada çalışanların, sonra Gaziemir’de yaşayanların, fabrikanın akülerini satın alanların hemen bir halk sağlığı merkezine gidip vücut sıvısı örneği vermeleri ve bunu periyodik olarak tekrar etmeleri gerekiyor.
Lütfen Aksatmayın.
Anneannem 88 yaşında öldüğünde, yaşlılık dışında hiçbir büyük arazı yoktu. Onun arkadaşlarının ve kardeşlerinin de öyle. Ve fakat çocukları 50’lerinde kanserle tanıştılar. Bu durumda bizler... Radyasyonlu çayı, antibiyotikli sütü
lıkırdatan bakanların, nükleer atıkların toprağa gömülmesine, fabrikaların içme suyu kaynaklarını kimyasallarla kirletmesine göz yuman yetkililerin, nükleer sevdası olan başbakanların çağına doğmuş bizler... Hem anneannem kadar yaşayamayacağız hem de acılı hastalıklarla kırım kırım kırılacağız. Maalesef böyle.
Ezgi Başaran (Radikal) -05-12-2012
