Türkçe kelimelerin sonundaki E’ler hâ-i resmiyyeﻪ ile gösterilir:
هدد
dede
هرد
dere
هود
deve
ﻪفا
efe
ﻪنيي
yine
ﻪپت
tepe
Bazı Türkçe fiillerin fiil kökleri, konuşma dilinde ve bugünkü yazıda “e” ile olduğu halde,
Osmanlı Türkçesi metinlerinde
“i:ى ” ile yazılmışlardır.
demek:كميييد
etmek: كمتيييا
vermek: كيمرييو
yemek:كمي ييي
Bazı kelimelerin her iki şekilde de yazıldıkları görülmektedir:
gece: ﻪجي ييگ / ﻪج ييگ
ermek: كيمرييا كيميرا /
el (memleket): ليييا ليا /
dermek: كيمرييد كيميرد /
erte: ﻪيترييا / ﻪيتيرا
yer: ري ييي / ييي ر
I ve İ
Bunların yazılışları arasında fark yoktur.
I ve İ Türkçe kelimenin başında olduğu zaman ىيا ile yazılır:
چيا
iç
نيا
in
سيا
is
شيا
iş
كليا
ilk
قاريا
ırak
قامريا
ırmak
Türkçe kelimenin ortasındaki ve sonundaki ı ve i ى ile yazılır.
قيليا
ılık
قيريق
kırık
ىرآ
arı
ىزيص
sızı
ىزاق
kazı
ىزاي
yazı
كيليا
ilik
ىريا
iri
ىريد
diri
یرگ
geri
ريلگ
gelir
Türkçe ve dilimize Arapça ve Farsça dışındaki bir dilden geçmiş kelimenin ortasındaki ve sonundaki o ve öو ile yazılır.
لوب
bol
شوب
boş
اغوط
doğa
ناغوط
doğan
وتوا
oto
وروق
koro
وقيپ
piko
وريج
ciro
روك
kör
رنود
döner
كشود
döşek
O ve Ö
Yazılışları arasında fark yoktur. O ve Ö Türkçe kelimenin başında olduğu zamanوا ile yazılır.
ابوا
oba
قاجوا
ocak
قادوا
Odak
قوا
ok
ناغلوا
olağan
توا
ot
اووا
ova
چوا
öç
كبوا
öbek
كچلوا
ölçek
U ve Ü
Bunların yazılışları arasında fark yoktur.
Yazılışları ile O ve Ö’nün yazılışları aynıdır. U ve Ü Türkçe kelimenin başında olduğu zaman
وا ile yazılır.
چوا
uç
قاچوا
uçak
قافوا
ufak
قايوا
uyak
قازوا
uzak
راغيوا
uygar
ﻪکلوا
ülke
ككروا
ürkek
Türkçe kelimenin ortasındaki ve sonundaki U ve Ü و ile
yazılır.
لوقوا
okul
لوغوا
oğul
نوزوا
uzun
قوباق
kabuk
قوپوق
kopuk
قوزوب
bozuk
وروق
kuru
ودروا
ordu
وروص
soru
موزوا
üzüm
نوتسوا
üstün
زوي
yüz
وتوا
ütü
وتوک
kötü
Daha fazla örnek için bkz.:
Yılmaz, Ali; Akkuş Mehmet, Güngör, Zülfikar, İslamoğlu, Abdülmecit, Osmanlı Türkçesi, Ankara Üniversitesi Uzaktan Eğitim Yayınları, Ankara 2011.
Timurtaş, Faruk Kadri, Osmanlı Türkçesi Grameri, Alfa, İstanbul 1999.
Develi, Hayati, Osmanlı Türkçesi Kılavuzu, Kitabevi, İstanbul 2002.