• Sonuç bulunamadı

ÜREME SİSTEMİNİN ANATOMİSİ

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ÜREME SİSTEMİNİN ANATOMİSİ"

Copied!
43
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

ÜREME SİSTEMİNİN ANATOMİSİ

KADIN ÜREME SİSTEMİ

Doç. Dr. Funda Özdemir

(2)

• Kadın üreme organları iç ve dış üreme

organlarından oluşur. İç ve dış üreme organları yumurtalıklardan salgılanan östrojen ve

progesteronun etkisi ile gelişir ve olgunlaşırlar.

(3)

• Dış Üreme Organları

• Kadın dış üreme organları perinede yerleşmiştir.

• Dış üreme organları;

• Mons pubis

• Labium majör

• Labium minör

• Klitoris

• Vestibul’dan oluşur.

(4)

• Mons pubis: Gevşek bağ dokusu ve deri altı yağ dokusundan yapılmıştır. Puberteden

itibaren üzeri kıllarla örtülüdür.

• Labium majör: Mons pubisten aşağı doğru uzanan yağ ve bağ dokusu kıvrımıdır.

Puberteden itibaren üzeri kıllarla örtülüdür.

Labia majörler; labia minörleri, uretral ve

vajinal açıklığı korurlar.

(5)

• Labium minör: Labia majörlerin altında yer alır. Damar ve sinir yönünden zengindir.

• Klitoris: Labia minörlerin üstte birleştiği kısımda yer alır. Kısa, silindirik, erektil bir

organdır. Damar ve sinir yönünden zengindir.

(6)

• Vestibul: Labia minörler açıldığında ortaya çıkan üçgen sahadır. Vestibulda vajinal ve uretral açıklıklar bulunur. Ayrıca vestibulda bartolin bezleri ve himen de bulunur.

• Vestibulun yüzeyi ince ve mukozal bir yapıdır.

Bu nedenle ısıdan, kimyasal maddelerden,

akıntıdan, sıkı giyeceklerden kolayca irrite olur.

(7)

• Himen: Vajinal açıklığı kısmen örten elastik bir mukoz membrandır. Üzerinde menstrual kanın dışarı akmasını sağlayacak delikler bulunur.

Nadiren himen tamamen kapalı olabilir. Bu duruma imperfore himen denir.

• Bartolin Bezleri: Vulvadaki en büyük glandlardır.

Vajinanın her iki tarafında yer alır ve kanalları ile vestibula açılır. Seksüel uyarılarda bir mayi

salgılayarak vajinanın kayganlığını sağlarlar. Bazen enfeksiyonların buraya yerleşmesi ile bezlerde

abseleşme görülebilir.

(8)

Overler: uterusun her iki tarafında, tuba

uterinaların fimbrial uçlarına yakın olarak

bulunurlar. İri badm görünümündedirler. 4 cm uzunlukta, 2 cm genişlikte, 1 cm

kalınlığındadır.

• Overlerin iki görevi vardır:

• Ovulasyon yapmak: yumurta hücresinin olgunlaşıp overlerden atılmasını sağlamak

• Hormon salgılamak: östrojen ve progesteron

salgılarlar.

(9)

Tuba uterinalar: Bir çifttir. Uterusun üst yan

köşelerine açılırlar. Yaklaşık 10 cm uzunluğunda, 0.6 cm çapında, uzun, ince, tüp şeklinde oluşumlardır.

Üç kısımda incelenirler:

• İnfindibulum: Overlere en yakın kısımdır.

uçlarındaki saçak şeklindeki oluşumlara fimbria denir.

• Ampulla: tüplerin orta ve en geniş kısmıdır.

Fertilizasyon (döllenme) burada gerçekleşir.

• İsthmus: tüplerin uterusa en yakın ve en dar parçasıdır.

(10)

Tubalar ovulasyonla overlerden atılan ovanın

uterusa taşınması için bir yoldur. Hareketsiz bir hücre olan ova, tüplerin peristaltik hareketleri ve tüp mukozasındaki siliaların yönsel

hareketleri ile tüp boyunca taşınır.

(11)

Uterus: mons pubis ile mesanenin asrkasında, rektumun önündedir. Normalde öne yatık (anteversiyon) pozisyondadır.

Uterus armut biçiminde, kaslı ve kalın duvarlı bir

organdır. Ortalama 7.5 cm uzunluğunda, 3.5

cm genişliğinde, 2.5 cm kalınlığındadır. Ağırlığı

60 gr’dır. Gebelikte büyür ve genişler, ağırlığı

1000 gr’a ulaşır, fakat doğumdan sonra normal

büyüklüğüne döner.

(12)

Dört kısımda incelenir:

1. Fundus: uterusun en üst kısmıdır. Tuba uterinalar buraya açılır.

2. Korpus: fundus ile istmus arasındaki orta bölgededir.

3. İstmus: uterusun aşağı doru daraldığı kısımdır.

(13)

4. Serviks: istmus ile beraber uterusun alt

segmenti olarak bilinir. Serviksin uzunluğu 2.5- 3 cm’dir. Ortasında uterus kavitesi ile vajinayı birleştiren servikal akanla bulunur. Kanalın

uterusa açılan kısmına internal os, vajinaya açılan kısmına eksternel os denir. Doğum

yapmamış kadınlarda eksternel os yuvarlaktır.

Doğumdan sonra bu yuvarlaklık transver bir

çizgiye ulaşır.

(14)

Servikal kanalda bulunan noboth glandları

kokusuzi irrtan olmayan, over hormonlarına

cevap veren alkalaen bir müküs salgılarlar. Bu

müküs spermlerin asidik bir ortama sahip olan

vajende yaşamalarını sağlarlar.

(15)

Uterus duvarı, üç tabakadan yapılmıştır. Dıştan içe doğru,

• Parametrium, uterusun periton ile sarılı dış tabakasıdır.

• Myometrium, düz kas liflerinden yapılmıştır.

Myometrium fundusta daha kalındır. İstmus ve servikse doğru gittikçe incelir.

• Endometrium, en içteki tabakadır. Uterus kavitesini çevreler. Salgı yapan epitelyum hücrelerden, özel bağ dokusundan ve glandlardan (salgı bezi) yapılmıştır.

Endometrium bu yapısı sayesinde over hormonlarının etkisi ile kalınlaşarak değişime uğrar.

(16)

Uterusun fonksiyonları:

• Fertilize ovumun yerleşmesi için uygun bir ortam hazırlamak

• Embriyo olgunlaşınvaya kadar beslenmesini ve korunmasını sağlamak

• Doğum eyleminde fetüsün ve plasentanın atılmasını sağlamak

• Doğumdan sonra plasental kısımdaki lkas

kontraksiyonları ile kanamayoı kontrol etmektir.

(17)

Vajina: Serviksten vajinal açıklığa kadar uzanan bir kanaldır. Yaklaşık 7-10 cm uzunluğunda bir kanaldır. İnce duvarlıdır ve genişleyebilir.

Serviks vajinal kanal içine doğru 1 cm’lik bir çıkıntı yapar ve çevresinde boşluk oluşturur.

Bu boşluklar ön, arka ve yan forniksler olarak

değerlendirilir.

(18)

Vajen mukozası katlardan oluşmuştur ve bunlara rugae denir. Bu katlar vajenin doğum

esnasında genişlemesini sağlar. Vajenin pH’sı asittir. Bu durum vajinayı enfeksiyonlardan korur.

Vajina, doğum kanalı olmasının yanı sıra,

menstrual kanın aktığı ve koitusun (cinsel

birleşme) gerçekleştiği kanaldır.

(19)

• Perine: Mons pubisten anüse kadar uzanan

kısımdır. Bütün dış genital organları ve bunlara ait adale, fasia, damar ve sinirleri içine alır.

Pelvis organlarına destek görevi yapar.

(20)

Kadın Üreme Sistemini Destekleyen Yapılar

• Bu yapılar;

• * Pelvis tabanı,

• * Kemik pelvis ve

• * Ligamentlerdir.

(21)

Pelvis Tabanı: pelvis tabanı çeşitli kaslar ile bağ dokusundan oluşmuştur. İçten dışa doğru

pelvis diyafragması, urogenital diyafragma ve

pelvik fasiadan oluşur.

(22)

Perine adalelerinin görevleri:

• Pelvik ve abdominal organları desteklemek ve pozisyonlarını muhafaza etmelerini sağlamak,

• Defekasyonun anal kanaldan aşağı doğru itilmesini sağlamak,

• Vajinal ve anal sfinkterlerin itilmesini sağlamak,

• Doğum eylemi sırasında pelvis çıkımından geçmesi için fetüs başının rotasyonunu

sağlamaktır.

(23)

Kemik Pelvis: pelvis 4 kemikten oluşmuştur.

Bunlar;

• 2 koksa kemiği

• 1 sakrum ve

• 1 koksiks kemiğidir.

(24)

Pelvisin arkası 4.-5. lumbar vertebradan başlar, koksikste son bulur. Pelvis kemikleri birbirleri ile 4 eklem aracılığı ile birleşir. Bunlar;

• Simfisiz pubis eklemi,

• Sakro-koksigal eklem,

• İki tane sakroiliak eklemdir.

(25)

Koksa Kemikleri: Kalça kemikleri olan koksalar simetrik olarak iki tarafta yer alırlar. Üst

tarafları geniş, alt kısımları ise incedir. Her kalça kemiği 3 parçadan oluşmuştur. Bunlar;

• İlium

• İskium

• Pubis’dir.

(26)

• İlium: Koksanın üst kısmını oluşturur. Yelpaze görünümündedir.

• İskium: ileumun altındaki kalın kemiktir. Koksanın yan taraflarını oluşturur. Arkada altta sert bir çıkıntıyla sonlanır. Üzerine

oturduğumuz bu çıkıntılara iskial tuberosit denir.

• İskiumun arka sınırlarından pelvis kavitesine doğru uzanan ufak çıkıntılara iskial spinalar denir. İskial spinalar, doğum açısından çok önemlidir, çünkü bu çıkıntılar arası mesafe orta pelvisteki en dar kuturdur.

• Pubis: Kalça kemiğinin ön kısmını oluşturur. İki taraftan gelen pubis kemikleri önde kalın eklemlerle birleşerek, simfisis pubisi meydana getirirler.

(27)

İlium ile iskiumun birleştiği hayali çizgiye Linea Terminalis denir. Bu çizgi pelvisi iki kısma böler.

Üstte yer alan kısma büyük veya yalancı pelvis, alttaki kısma ise küçük ya da hakiki pelvis denir.

Sakrum ve Koksiks: Sakrum, pelvis kavitesinin

arka duvarını oluşturur. Üst-ön kısmı sakral

vertebra hizasındadır. Buraya promontoryum

denir.

(28)

Pelvik Ligamentler:

• Pelvik kemikleri tutan ligamentler:

• İnterpubik ligament

• Sakrotuberos ligamentler

• Sakrospinal ligamentler

• Sakroiliak ligament

• İnguinal ligamentler

(29)

Pelvik organları destekleyen ligamentler:

• Broad ligament

• Kardinal ligament

• Round ligament

• Uterosakral ligament

• Ön ligament

• Arka ligament

(30)

KAN DOLAŞIMI

• Uterusu besleyen 3 çift arter vardır:

– Uterin arterler – Ovarian arterler – Funikular arterler

(31)

ERKEK ÜREME SİSTEMİ

Dış Üreme Organları

Erkek dış üreme organları;

• Penis

• Skrotum’dan oluşur.

(32)

• Penis: İçinde silindirik tabakalar vardır. Bu tabakalar içinden uretra, sinirler ve kan

damarları ve geçer. Seksüel heyecan sırasında bu kan damarlarında meydana gelen

dolgunluk penisin sertleşmesine (ereksiyon)

neden olur.

(33)

• Skrotum: Testisleri ve spermatik kordları

içinde taşır. Testisler spermatik kordlara asılıdır.

(34)

• İç Üreme Organları

• Erkek iç üreme organları;

• 1. Testislerden

• 2. Spermatozoonun depolanmasını ve

taşınmasını sağlayan kanal sisteminden oluşur.

(35)

• Testisler: Bir çifttir ve skrotumun içinde yer alırlar. Uzunlukları 4 cm’dir. Her biri spermatik kordon ile skrotumun içinde asılı olarak

bulunurlar.

• Testisin iki görevi vardır.

• * Ekzokrin görevi

• * Endokrin görevi

(36)

• Ekzokrin görevi: Spermatogenezistir. İlkel erkek germ hücresinden, olgun spermiumun meydana gelme sürecine spermatogenezis denir.

Testis septalar tarafından 250-300 kadar lobcuğa ayrılmıştır. Her lobcukta 1-4 kadar tubuli konkorti seminiferleri yer alır. Spermatogenezis tubuli

konkorti seminiferlerinde gerçekleşir. Tubuli konkorti dunarında oluşan spermiumnlar yine buradaki destek ve besleme görevi yapan sertoli hücrelerinden koparak ileri yollara sevk edilirler.

(37)

• * Endokrin görevi: tubuli konkorti

seminiferleri arasındaki bağ dokusunda bulunan interstisyel hücreler testesteron hormonu salgılarlar. Bu hormon hipofiz ön lobundan salgılanan İnterstisiyel Cell

Stimülating hormonunun (ICSH) etkisi

altındadır. Testesteron erkekte sekonder seks

karakterini düzenleyen bir hormondur.

(38)

Erkek Boşaltım Yolları

• Epididimis: testislerin üzerinde bulunurlar.

Testislerin dış ifraz kanallarını ilk kısmını

oluştururlar. Spermiumlar epididimis içinde fizyolojik olgunluğa ulaşırlar.

• Vesika Seminalis: Spermler vas deferensler

aracılığı ile vesika seminalise taşınırlar.

(39)

Seminal vezikül membranöz yapıda kese

şeklinde olup, mesane ile rektum arasında bulunur. İki görevi vardır:

• Dışarıya atılmadan önce spermatozoaları içinde muhafaza etmek,

• Seminal mayinin miktarını arttıran ve

spermlerin motilitesini sağlayan bir mayi

salgılamaktır.

(40)

Prostat Bezi: Uretranın iç ağzının hemen altında yer alır. Yaklaşık ceviz büyüklüğündedir. Kas

dokusundan yapılmıştır. Üreme

mekanizmasına iki şekilde yardımcı olur.

• Alkalen bir mayi ifraz ederek spermiumların asit olan vajinada yaşamalarını sağlamak,

• Adale kontraksiyonları ile, ejakülasyon

(spermlerin dışarı atılması) esnasında seminal

mayinin kuvvetle dışarı atılmasını sağlamaktır.

(41)

• Cowper Bezleri: iki tanedir. Fındığa benzerler.

Prostat bezinin iki yanında yer alırlar. Süte benzer koyu kıvamda bir mayi salgılarlar ve seminal

mayinin önemli bir kısmını yaparlar.

• Seminal Mayi: Griye çalan beyaz renkte ve yapışkan karakterdedir. İçinde spermlerin

yaşamasını sağlayan protein, lipid, fruktoz gibi besin maddeleri bulunur. 1 cm3 seminal mai, 60- 120 milyon spermium ihtiva eder. Her

ejakülasyonda yaklaşık 2-4 cm3 seminal mayi ile beraber 200-400 milyon spermium dışarı atılır.

(42)

• Normospermi: 1 cc seminal mayide 60-120 milyon sperm bulunmasıdır.

• Oligospermi: 1 cc seminal mayide 30-60 milyon sperm bulunmasıdır.

• Hypospermi: 1 cc seminal mayide 1-30 milyon sperm bulunmasıdır.

• Azospermi: 1 cc seminal mayide hiç sperm bulunmamasıdır.

• Necrospermi: Seminal mayide sperm mevcut fakat hareketsiz veya cansızdır.

(43)

KAYNAKLAR

TAŞKIN L (2016). Doğum ve Kadın Sağlığı

Hemşireliği. XIII. Basım. Akademisyen Tıp

Kitabevi Ankara.

Referanslar

Benzer Belgeler

9 Çalışmamızda 18 olguda (%60) geç dönemde spontan dislokasyon, 5 olguda (%16,6) fakoemülsifikasyon cerrahisi sonrası erken dönemde dislokasyon, 4 olguda (%13,3) travma

Birinci olgumuzda, sağ gluteal bölgedeki iskial ülserasyonun trokanterik ülser ile birlikte bulunması, gluteus maksimus deri-kas flebinin sadeec bir ülser için

 The last part of the digestive tract, genital organs and the urinary organs are located in this small

Üstte bulunan mandibulanın kesilerek ağız boşluğunun açılması ve dilin çıkarılması - Kaslar temizlenir ve simfizis mandibula kesilir.. -Serbest kalan üst ramus

Hint Okyanusu ise kıtaya göre daha serin olduğu için termik yüksek basınç alanıdır.. Bu nedenle denizden karaya doğru, nemli yaz

Çünkü bilimlerde kullanılan yöntem tarihte yapılmış olan bilimsel araştırmaların en rafine hali olarak günümüz bilimcileri tarafından kullanılmaktadır...

• Neonatal ölüm Hızı: Her 1000 canlı doğumda doğum sonu ilk 28 gün içinde.. gerçekleşen yenidoğan

Vücutta bulunan karbonhidrat depoları glikojen halinde iskelet kaslarında 300- 500 gram (g) ve karaciğerde 75-100 g kadar depolanmış olup antrenman ve müsabaka