• Sonuç bulunamadı

Hücre dışı katmanın %5’ini oluştururlar, Glikolipitlerin en karmaşığı Gangliositlerdir, yapılarında Sialik asit taşıyan oligosakkaritlerdir. Bu yüzden eksi yüklüdürler. !

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Hücre dışı katmanın %5’ini oluştururlar, Glikolipitlerin en karmaşığı Gangliositlerdir, yapılarında Sialik asit taşıyan oligosakkaritlerdir. Bu yüzden eksi yüklüdürler. !"

Copied!
19
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

Lipit gruplarına şeker eklenmesi Golgi lümeninde yapılır. Şeker grupları hücredışı bölümde bulunur ve çevre ile etkileşimde önemlidir. !

Hücre dışı katmanın %5’ini oluştururlar, Glikolipitlerin en karmaşığı Gangliositlerdir, yapılarında Sialik asit taşıyan oligosakkaritlerdir. Bu yüzden eksi yüklüdürler. !

Endotel Hücrelerindeki görevlerinin düşük pH ve parçalayıcı enzimlere karşı hücreyi korumaktır.!

Elektriksel etkileri ve iyon derişimi üzerine etkilidriler!

Hücre tanımada da işlevleri vardır.!

Figure 10-18 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

Glikolipitler!

Lipit çift katmanın, hücredışı katmanında bulunurlar!

(2)

Entegre Zar Proteinleri: Zargeçen proteinler (1,2,3) hidrofobik ve hidrofilik gruplarından dolayı,

amfipatiktirler. Özellikle Zardan geçen kısmı hidrofobiktir. İç tabaka yapısındaki yağ asitleri ile kovalan bağ yaparak hidrofobisitesi artar.!

Sitozolde bulunup (4-5) lipit bilayer’in sitozol tarafıyla etkileşime giren proteinler. Amfipatik alfa sarmal ile (4) veya yağ asiti veya prenil grubu ile kovalan bağ yaparlar (5).!

Bir diğer form ise hücre dışında bulunup dış katmandaki fosfatidil inozitole kovalan bağlanırlar (6). Bu proteinler ER içindeyken transmembran kısmı kesilerek glikozilfosfatidilinositol (GPI) çıpası eklenir. ! Çevresel Zar Proteinleri: Bazı zar proteinleri ise direk zarla temas etmezler, zar proteinleri ile non- kovalan bağ yaparlar (7,8). !

!

Figure 10-14b Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

Zar Proteinleri!

(3)

Suda çözünen proteinler lipitlerin yardımıyla membrana yönlenirler. Amid bağı, tiyoester bağı, tiyoeter bağı ile membrana bağlanırlar.!

Figure 10-20 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(4)

Zarı geçen alfa heliks yapısındaki proteinlerde hidrojen bağı oluşma miktarı yüksektir. Lipit çift katmanın kutuplu olduğu ve su bulunmadığı için hidrojen bağları en üst düzeye çıkar. !

Figure 10-16 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(5)

Figure 10-22 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

Hidrofobisite Göstergesi: Suya aktarımın !

serbest enejisi !

(6)

Figure 10-24 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(7)

Figure 10-25 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(8)

Figure 10-26 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(9)

Zar Proteinleri Glikozillenmiştir!

Glikolipitler gibi ER ve/veya Golgi’de glikozillenir.

Oligosakkarit zincirleri hücredışı kısımda bulunur.!

Sitozolun indirgeyici bir ortam olması da bunda bir etkendir. !

Figure 10-27 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(10)

Figure 10-29a Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(11)

Figure 10-29b Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(12)

Figure 10-29c Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(13)

Figure 10-30 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(14)

Figure 10-31 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(15)

Zar lipidleri ve proteinleri çift katmanda ters

dönmezler, yanal hareket yapabilirler. Proteinlerin zarda hareket etmesi insan hücreleri ile hayvan hücreleri melezlendikten sonra, seçilen zar

proteinlerinin heterokaryon hücresindeki hareketi ile gösterilmiştir. !

Figure 10-35 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

Biyolojik Zarların iki!

(16)

Biyolojik zarların iki boyutlu akışkanlar olduğunun anlaşılması işlevinin incelenmesinde önemli yer tutar. Proteinlerin içinde yüzdüğü bir lipit denizi olduğu en basitleştirilmiş halidir. !

Pek çok protein ve lipit zarın belli bölgelerine sınırlandırılabilir. Barsak çeperi ve böbrek tübülü

epitelindeki bazı proteinler apikalde lokalize iken bazıları bazal ve lateralde yerleşiktir. Sıkı bağlanma bölgelerinin bu yapılanmaya destektir.!

Figure 10-37 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(17)

Sperm zarının en az 3 bölgeden meydana geldiği anlaşılmaktadır.!

Proteinlerin bu alanlar içindeki hareketini neyin sınırladığı bilinmemektedir.!

!

Benzer şekilde sinir hücrelerininde akson ve dentritlernde bir ayrım sözkonusudur.!

!

Copyright © Garland Science 2008!

(18)

Glikokaliks veya hücre kılıfı hücre dışındaki karbohidrattan zengin bölge için kullanılır.!

Genellikle tüm ökaryot hücrelerin dış yüzeyindeki membran proteinleri çıplak olarak çıkıntı yapmazlar ve genellikle karbohidratlarla bezenmişlerdir, glikoprotein veya glikolipitler halindedirler. Bunun dışında zarın yapısını oluşturan proteoglikan halinde de olabilirler. !

!

Hücre kılıfının hücreyi mekanik ve kimyasal zararlara karşı korumak, yabancı madde ve diğer hücreleri uzak tutarak istenmeyen protein-protein etkileşimlerini önlemek olduğu düşünülmektedir.!

Figure 10-28a Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

(19)

Glikoproteinlerin ve glikolipitlerin oligosakkarit yan zincirleri şekerlerin yerleşimi açısından son derece çeşitlidir. Hücre yüzeyinde bulunan oligosakkaritlerin dışa yansıyan yerleşimleri ve çeşitlilikleri, özgül hücre tanıma olaylarında gereklidir. Kan pıhtılaşması, lenfosit döngüsü, inflamayon ve sperm-yumurta ilişkisi gibi olaylar yer alır. !

Figure 10-28b Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008)

Referanslar

Benzer Belgeler

• Animal development; indirect and direct development, cleavage, morula, blastula, gastrula, early and late embryonic development, placenta, Differential gene expression;

Adult Structures Develop During Organogenesis Ectoderm, endoderm and mesoderm gradually.. rearrange themselves to organs that are characteristic of animal

• produced in one place, diffused and leads to the conclusion that different cells are exposed to different concentrations of morphogenes and thus develop in different ways,

• the number, limits, and polarity of the larval segments are determined by the proteins encoded by the segmentation genes. • maternal effect genes activate the segmentation

• The interactions of the proteins encoded by the gap genes determine the regions of the larval body in Drosophila.. • The hunchback and Krüppel proteins overlap and form a

 The rifamycin antibiotic binds to the β subunit of RNA polymerase in bacteria, preventing transcription and is ineffective to archaea and eukaryotes..  Amanitin chemical

relatively simple cells - lack nuclear membrane and many organelles - bacteria and their relatives are all prokaryotic3. ___________ cells - more complex cells - have a

Figure 15-52 Molecular Biology of the Cell (© Garland Science 2008) 59 Reseptör Tirozin Kinazlar: En büyük ligand grubunu Efrinler oluşturur, Eph reseptörlerine bağlanırlar!.