Orta Macaristan bölgesinin, özellikle bunun kuzey ve kuzeydoğu kısmının dil özelliklerini yansıtan kodeksler arasında Lea Ráskai’nin kopyaladığı kodeksler bulunmaktadır. Ráskai’nin bizzat kendisi tarafından yapılan ve arkadaşlarıyla birlikte yaptığı toplamda beş kodeks kopyası bulunmaktadır.
Margit-Legenda (MargL.) 1510, Példak Könyve (PéldK.) 1510, Cornides- Kódex (CornK.) 1514-1519-, Domonkos-Kódex (DomK.) 1517, Horváth- Kódex (HorvK.) 1522. Bu kodeksler kısmen azizlerin yaşamını, kısmen vaaz ve efsaneleri içermektedir. Ráskai bu kodexleri muhtemelen serbest çevirmiş ve kendi yazım kuralına ve lehçesine göre kaydetmiştir.
Orta Macaristan dil özelliklerini yansıtan grubta 1508 yılında hazırlanan Döbrentei-Kódex (DöbrK.) ve 1529-1531 yılları arasında hazırlanan
Érsekújvári Kódex de sıralanır.
Doğu Macaristan bölgesinin dil özelliklerini, yani Erdel (székely) lehçesinin hatırasını muhafaza eden iki kodeksin olduğu bilinmektedir.
Bunlardan biri 1525-1531 yıllar arasında hazırlanmış Teleki Kódex’tir (TelK.). Bu eser Marosvásárhely’deki Benigna soyadlı kişiler için hazırlanmış, çeşitli efsaneleri ve duaları içeren bir kitaptır. Bir diğer kodex 1526-1528 yıllarında hazırlanan Székelyudvarhelyi Kódex’tir (SzékK.).
Orta Çağ Macar yazımında din dışı metinler oldukça azdır. Kilise için dünyevi konulardan söz eden eserler fala önem taşımadığından bunların korunması için bu dönemde özel bir çaba sarf edilmemiştir. 15.
yüzyılın ikinci yarısından 1526’ya kadar yazılan metinlerin içinden 50 kadarı günümüze kadar gelmiştir.
15. yüzyıldan günümüze kadar kalan dünyevi metinler içinde en önemlisi Szabács Viadala adlı yazmadır. Bu eser Macar dilinin ilk tarihsel destanıdır, Szabács Kalesi kuşatmasından söz eder. Bu savaşın tarihsel art planı anlatılacaktır.
Kaynak: Bárczi G., Benkő L., Berrár J., (1967), A magyar nyelvtörténete, Budapest: Nemzeti Tankönyvkiadó.
